Voortgaande op de kracht van de eucharistie waaruit Damiaan zijn leven heeft gewijd kan men zixh de vraag stellen wat er in die kelk was die Jezus moest drinken. Het antwoord ligt voor de hand: Zweet, tranen en bloed.
De kelk van Damiaan ziet er een ook een betje als deze van Jezus uit.
Zweet: hij heeft zich uit de naad gewerk, niet alleen kerken en huize gebouwd maar een federatie getrokken.
Tranen: veel heimwee naar zijn thuis en onbegrip van zijn oversten, zijn geseling.
MAAR wat is er van die kelk geworden? Wel om één vooorbeeld te noemen: de erfgenamen van zijn ziekenzorg, Damiaanactie, geneest nu jaarlijks meer dan 250.000 zieken.
Is het geen feest als een jong meisje genezen wordt van lepra en weer van liefde en kinderen kan dromen? Of als een vader van TBC opstaat uit zijn ziekbed. Ik weet het, 't is geen wijn, maar als je ziek bent grijp je eerst naar de pilletjes.
|
