God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
In deze maand wordt nog eens stilgestaan bij de figuur van de Heilige Damiaan. Vele vieringen hebben dan ook her en der plaats met al dan niet een inwijding van een nieuwe kerk of kapel, een standbeeld of gedenkteken. Heel velen vinden blijkbaar moed bij de heilige pater Damiaan. Misschien omdat deze man alle angst heeft overwonnen en was niets menselijks hem vreemd.
Zo heeft ook Kardinaals het beknopt samengevat. Het vergaat ons inderdaad soms inderdaad zoals de leerlingen in de boot bij de storm op het meer. En of we nu in een storm zittten! Meer dan ook moeten we luisteren naar de woorden van Jezus zelf: "Waarom heben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet," (Mc 4, 38 e.v.). En later zal hij het nog eens herhalen: "Wees niet bang kleine kudde ..." (Lc. 12,32). Weet u wat onze ziekte is? Niet de problemen maken ons ziek. Het is de schrik die ons ziek maakt: we zijn bang, veel te bang. Vijf keer een handicap, één naam: de schrik.
Risico's nemen: 'Dat durf ik niet' Er is elders betere zaaigrond: 'Hier zaai ik niet' Een hopeloze opdracht: 'Dat doe ik niet' Mijn onkunde en mijn gebreken: 'Ik kan dat niet' Over God spreken? Dat is 'not done'. 'Dat staat niet in onze tijd'
Wees toch niet bang. Dat zegt Damiaan tot elk van ons. Vooral niet bang zijn te zeggen waar we onze kracht halen: Bij God en in het evangelie.
