Er is altijd hoop bij lijden en falen, er is genezing mogelijk! De mens beschikt over veel veerkracht en weerbaarheid om erbovenuit te stijgen. We kunnen in ons samenleven terugvallen op natuurlijke geodheid, solidariteit, wilskracht en geduld, verdraagzaamheid, humor en levenswijsheid, wilskracht, uithoudingsvermogen. In één woord: natuurlijke liefde.
Maart misschien kunnen we het daarmee alleen niet rooien.
Geen probleem is zo groot dat het niet al in Christus' lijden aan ht kruis lag besloten en werd volbracht. Geen kwaad tussen mensen is zo groot dat Gods barmhartige liefde er geen weg mee weet.
We moeten soms gewoon de ander leren zien zoals God hem of haar zieet-als een volstrket beminnelijk mens, ondanks zijn of haar tekorten. Met laatste hebben we het vaak zelf moeilijk en lastig en zo ontnemen we de kansen van hoop voor die ander die niet is zoals wij hem zouden willen zien. Aan ons dus hoop te brengen aan alle gebroken mensen in naam van Jezus; pas zo mogen wij ons christenen noemen, ook al is de ander niet gelovig ...
|
