Deze woorden, maar dan vooral in het Engels, zie ik vaak opduiken maar dan wel niet langer bij ons dan veel eerder 'in den vreemde'. Zijn wij dan zo ver afgedwaald? Misschien, al durven velen van ons zich nog richten tot Jezus, maar het omgekeerde, zeg maar het feit dat Jezus zelf van ons houdt, lijkt ons haast wereldvreemd, onmogelijk, een utopie of hoe je het ook wil noemen.
En toch, God heeft ons vanaf het begin lief gehad en dat belijden wij telkens opnieuw in alle toonaarden, elk naar zijn eigen gesteldheid. Daar voelen we ons goed bij. En het gebeurt ons ook vaak dat wij ons via Jezus tot God richten, maar dat Jezus van ons houdt komt ons, Westerse mensen, zo vreemd over, ongemakkelijk zelf. En foto's als deze die ergens het meest essentiële weergeven van Zijn Liefde voor ons durven wij niet langer meer doorsturen, toch niet aan vrienden of bekenden, als je deze al vindt! Het is zoals zoken naar Kerstkaarten waar nog de echte boodschap van Kerstmis wordt weergegeven; ook deze moet je zoeken met een vergrootglas.
En toch zijn of waren het deze woorden die voor velen dé inspiratiebron zijn/waren om zich een leven lang te wijden aan de Heer Jezus.
Als we het al eens stil durven en kunnen maken in onszelf en enkel deze woorden overwegen: 'Jezus houdt van je', dan weten wij dat dit maar al te waar is, dat twij ons heel gelukkig mogen achten, dankbaar alles in Zijn handen te mogen leggen en zo in vrede verder te gaan ...
|
