Geboren op 15.08.1948 in Antwerpen op Zurenborg

Mijn ouders afkomstig uit Rillaar hielden een zuivelwinkel en mijn vader was een graag geziene melkboer in de wijk Zurenborg (Antwerpen/Berchem)
Ik ben nummer twee in een gezin van vier.

Na het middelbaar onderwijs behaalde ik mijn diploma van industrieel laborante en was ik zeer actief in de studentenwereld (JVSG-VNSU) en lag ik mede aan de basis van het overkoepelend orgaan van het NUHO (Niet universitair hoger onderwijs).

 In de tijdgeest van toen nam ik uiteraard deel aan  de woelige maar succesvolle betogingen  voor Leuven Vlaams,  de protesten tegen de Franstalige preken in Antwerpen en elders in Vlaanderen en de verfransing van de Voerstreek.

Van 1971 tot aan de fusie van Groot -Antwerpen in 1983 heb  ik gedurende 12 jaar gezeteld als  VU-gemeenteraadslid  in de stad Antwerpen. Vooral  jeugd,  middenstand  sport en recreatie als de seniorenproblematiek genoten mijn aandacht.

Gedurende dezelfde periode werkte ik als laborante bij FRIMA in Grobbendonk,  een diepvriesbedrijf en deed daar de kwaliteitscontrole  evenals  de lancering van nieuwe gerechten.

Na de geboorte van mijn zoon heb ik vanaf 1983 het roer op professioneel vlak volledig omgegooid door op  het advocatenkantoor SCHILTZ-DOEVENSPECK de automatisering in te voeren als verantwoordelijke voor de boekhouding. Bij  de Belgische Kamer van Rekenplichtigen  had ik inmiddels een diploma  boekhouder behaald.

Het advocatenkantoor dat in de loop der volgende jaren diverse fusies en naamswijzigingen onderging heb ik in 2002 verlaten.

De politiek ben ik steeds blijven volgen en zoals het bij mijn aard past ben ik trouw steeds lid gebleven van de Volksunie al was dit soms met tegenstrijdige gevoelens. Na de ontbinding van de partij voelde ik me verweesd en ontheemd en noch Spirit noch het NV-A konden me bekoren, zeker gezien de kartelvormingen met SPA en CD&V,  de partijen waar we vroeger zo hard tegen geageerd hadden.

De overstap naar het Vlaams Belang was dan ook snel gemaakt :  hier kwam ik  thuis onder gelijkgezinden die hetzelfde doel voor ogen hebben : een onafhankelijk Vlaanderen 

Naast het opvolgen van de actualiteit en de politiek heb ik ook oog voor een goede conditie.

Mijn grootste hobby is lopen en ik heb dan ook diverse keren de Ten Miles van Antwerpen en de 20 km van Brussel meegelopen. Verder ben ik lid van een fitnessclub waar ik diverse groepslessen volg (body pump, fatburning, spinning en step).

26-03-2007, 00:00 geschreven door Gerda De Ryck

Ik stam uit een Vlaams-nationale familie en was destijds in 1971 het jongste gemeenteraadslid ooit in Antwerpen voor de Volksunie.     Er was toen één Vlaams-nationale partij en als praeses van de VNSU (Vlaams Nationale Studenten Unie) streefden wij naar een behoorlijke samenwerking (wat iets anders is dan onderwerping) met de volwassen partij.  Later bleek dat het met die volwassenheid ook niet helemaal in orde was.   De onafhankelijkheid voor Vlaanderen, het was een utopie, het is nog steeds een droom.  Alhoewel ...

GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN STAD ANTWERPEN - 1976   Met de Volksunie, die ik steeds loyaal gevolgd ben (vaak tandenknarsend) geloofde men in de geleidelijke verwerving van autonomie met Afrikaanse palavers die steevast de Vlaamse Beweging verscheurden.  Tot groot genoegen van de CVP (en ook de andere unitairen) die er alle electorale belang bij had het Vlaams-nationale broertje klein te houden.  Tiens, dat klinkt verbazend actueel.   Na vele staatshervormingen, dialogen, manifesten ben ik tot de overtuiging gekomen, dat het Vlaams-nationalisme met als finale doel de oprichting van een autonoom en onafhankelijk Vlaanderen, nog nooit in de loop van de geschiedenis op zoveel electorale steun en kans op doorbraak heeft gestaan als in het begin van de 21ste. eeuw.   Dit is de grote verwezenlijking van het Vlaams Belang, ook als elke kiezer voor deze partij wellicht niet staat te springen voor de Vlaamse autonomie, zal hij of zij er zich alleszins niet tegen verzetten.   Na de pijnlijke, verscheurende en beschamende opheffing van de Volksunie hebben velen zich verweesd gevoeld.  Sommigen hebben mandatarissen en kopstukken gevolgd naar traditionele partijen, meestal uit een weloverwogen eigenbelang.  Anderen, op zoek naar een tweede Volksunie-ervaring,  verzamelden zich bij de NV-A : ik heb het zelfs niet overwogen, alhoewel ik niet onberoerd bleef voor de welsprekendheid van Bart Dewever.   Waar de NV-A mij echter zeer ontgoochelt, is de herhaling van wat zich met de VU voordeed : het Vlaams-nationalisme herleiden tot een salonideologie.  En nu zelfs als een aanhangwagentje van de grote CD&V die als het er op aankomt, alleen de koers bepaalt en enkel pro forma wat Vlaamse schlagers neuriet.  Jammer.   Over Spirit van Bert Anciaux heb ik niets te zeggen.   Blijft tenslotte het Vlaams Belang.  Ik heb ondubbelzinnig voor hen gekozen, omdat zij zelf ondubbelzinnig zijn : Vlaams radicaal zonder zwachtels !  Bij de VU was het meestal niet opportuun te beweren, dat België gesplitst moest worden.  Bij het Vlaams Belang is dat de evidentie zelve.   Dit is evenmin een racistische partij : in geen enkel programmapunt ontwaar je een zweem van discriminatie op basis van huidskleur, godsdienst of geslacht.  Het zijn de politiek-correcte tegenstanders die met een niet te vatten rabiate haat de grofste leugens verspreiden om het electorale succes van het VB te proberen te ondermijnen.  Eigen volk eerst is een waardevolle slogan, die precies vertaalt wat er in dit land nodig is, die precies omschrijft wat een meerderheid der Vlamingen wenst.   De uitverkoop van onze eigen Vlaamse cultuur, onze gewoontes, onze waarden moet gestopt worden.  Het systematisch monddood en minachten van 25% van de Vlamingen kan niet langer volgehouden worden.  De democratische spelregels moeten opnieuw in werking treden.  De dictatuur van de zichzelf benoemde weldenkenden moet doorprikt worden.   Het zijn al deze basisideeën, die in mijn jeugd, intens en fel aanwezig waren in de Volksunie, die ik nu op rijpere leeftijd herken en beleef in het Vlaams Belang.

26-03-2007, 00:00 geschreven door Gerda De Ryck