Op 3 maart 1999 werden mede onder impuls van de huidige regeringspartijen vijf resoluties gestemd waarmee het Vlaams parlement de uitgangspunten aangaf voor een volgende staatshervorming.

De vijf resoluties kunnen als volgt samengevat worden:

1.    Het federale staatsmodel moet tweeledig zijn. De solidariteit dient behouden te blijven op basis van objectieve, duidelijke en doorzichtige mechanismen.

2.    Vlaanderen moet bevoegd worden voor alle gewestbelastingen. De deelstaten Vlaanderen en Wallonië moeten volledig bevoegd worden voor de personenbelasting. Voor Brussel moet een specifieke regeling uitgewerkt worden.

3.    Brussel moet een tweetalig hoofdstedelijk (stadsgewest zijn met een specifiek statuut; hoofdstad van Vlaanderen, met een gewaarborgde vertegenwoordiging van beide taalgroepen.

4.    Goed bestuur is maar mogelijk bij duidelijke bevoegdheidsafspraken (“coherente bevoegdheidspakketten”); Vlaanderen moet bevoegd worden over lokale en provinciale besturen (gemeenten en provincies), over gezondheids- en gezinsbeleid, sociaal beleid, wetenschap- en technologiebeleid, buitenlandse handel, telecommunicatie, spoor, binnenvaart, statistiek, ontwikkelingssamenwerking, landbouw, tuinbouw en visserij.

5.    Het federale bestel mag zich niet mengen in de deelstaten

Voor het Vlaams Belang moeten de vijf resoluties het minimumprogramma uitmaken van elk communautair eisenpakket dat het de Vlamingen mogelijk moet maken beter beleid te voeren in Vlaanderen. Zo de Franstalige politieke partijen dit niet aanvaarden, dienen de Vlaamse partijen aan hun Franstalige gesprekpartners duidelijk te maken dat het einde van de Belgische federatie voor de Vlamingen het alternatief is. Het Vlaams Belang aanvaardt geen enkele institutionele hervorming die een federale regering tot stand brengt die ook in de toekomst het complexe Belgische immobilisme bestendigt.