Eind 2002 werden in het vooruitzicht van de Parlementsverkiezingen van 18 mei 2003, de arrondissementele kieskringen vervangen door provinciale kieskringen, met één grote uitzondering : Vlaams-Brabant en Brussel. Daar bleven de arrondissementele kieskringen Leuven en Brussel-Halle-Vilvoorde bestaan.

Door  de niet gesplitste kieskring BHV wordt een groot deel van Vlaanderen – het gehele arrondissement Halle-Vilvoorde ( meer dan 550.000 inwoners ) – voor de federale verkiezingen als tweetalig, en dus als deel van het Waalse en Brusselse kiesgebied beschouwd.

Waalse en Frans-Brusselse kandidatenlijsten dringen zo diep in Vlaanderen door. Onkelinx, Di Rupo, Reynders … zijn kandidaat in o.a. Overijse, Sint-Pieters-Leeuw en de andere 33 gemeenten.

In Wallonië daarentegen kan alleen voor Waalse en Frans-Brusselse lijsten worden gestemd.

In het arrest van 26 mei 2003 heeft het Arbitragehof dit als ongrondwettelijk en discriminerend verklaard voor de kandidaten uit Vlaams-Brabant en eiste dat deze toestand zou rechtgezet worden voor het einde van de legislatuur, zijnde 24 juni 2007, de dag van de eerste ‘normale’ federale verkiezingen.

Met een handigheidje omzeilde Verhofstadt het arrest door de verkiezingen te vervroegen naar 10 juni 2007. Het is echter zonneklaar dat het Arbitragehof bedoelde dat de kwestie tijdens deze legislatuur en voor  de verkiezingen geregeld moest worden.

De ongrondwettelijkheid die werd vastgesteld in 2003 door het Arbitragehof bestaat vandaag nog altijd en zal op 10 juni ook nog bestaan.

De paarse regering weigert haar eigen wetten toe te passen, zelfs op bevel van het hoogste rechtscollege van dit land, het Arbitragehof.

Maar ook CD&V en N-VA gaan niet vrijuit. Tijdens de verkiezingscampagne in 2004 deden Yves Leterme en Geert Bourgeois opmerkelijke uitspraken. In een kopstukkendebat verklaarde Leterme dat de splitsing van BHV een kwestie was van amper vijf minuten en Bourgeois zegde uitdrukkelijk dat ze niet in de Vlaamse regering zouden stappen en geen handtekening onder een Vlaams regeerakkoord zouden zetten voor de splitsing van de kieskring BHV in het federaal parlement werd goedgekeurd.

Meer dan ooit weten we nu wat  het woord “onverwijld” wil zeggen en wat de nieuwe verkiezingsbeloften van Open-VLD, SP.a-Spirit en CD&V/N-VA waard zijn en daar gaan open brieven in kranten weinig aan veranderen. 

Daarom is het Vlaams Belang het énige alternatief.
De splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde is één van de prioriteiten die ik mij stel.