Het is opmerkelijk welke politieke strategie het regime in samenwerking met de media de laatste maanden aan het volgen is. België moet terug aan mekaar genaaid worden, er wordt gesproken over het Noorden en het Zuiden, Vlaanderen en Wallonië zijn besmette termen, net zoals hun inwoners die niet langer Vlamingen of Walen genoemd worden maar Nederlands- of Franstalige inwoners. En binnenkort zijn we allemaal terug Belgen en zingen we met een krop in de keel, hand in hand la Brabançonne.
Deze trend naar "Belgique une et indivisible" werd ook opgevoerd in een gezamenlijk debat tussen Leterme en Di Rupo, een co-productie zoals bij Miss Belgique tussen RTL en VTM.
Zoiets blijft een dovemansgesprek en dat de Walen pro het unitaire België zijn, is evident en heeft alleen en uitsluitend te maken met hun angst om hun Vlaamse subsidies te verliezen. Van Di Rupo kan je niets anders verwachten : die man verdedigt de belangen van zijn bevolking en heeft het nadeel opgescheept te zitten in eigen rangen met eersteklas profiteurs en zakkenvullers.
Leterme vertolkte uitsluitend de vraag om in ruil voor het behoud van de transfers naar de Walen een goed bestuur te kunnen voeren in Vlaanderen ... Ik denk dat Bart Dewever blij zal geweest zijn toen hij het hoorde.
Tijdens het VTM nieuws de dag later kwam Verhofstadt, als wijze Premier van het unitaire koninkrijk één en ander toelichten : laat de ministers-presidentjes van het noorden en het zuiden maar wat bakkeleien, IK, de wijze man houd de touwtjes in handen.
Een staatshervorming zal voor de Vlamingen weer eens uitdraaien op toegevingen, meer geldafdrachten en ditmaal ook afstand van moeizaam verworven bevoegdheden aan de federale staat.
Daarom : geen staatshervorming, maar staatsvorming. Vlaanderen vrij en onafhankelijk ! Dat is duidelijk.
|