|
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wet tot wijziging van de wet oprichting van een Zilverfonds 20 DECEMBER 2005
Art. 3. In dezelfde wet wordt een artikel 27bis ingevoegd, luidende :
« § 1. Vanaf het begrotingsjaar 2007 wordt aan het Zilverfonds jaarlijks principieel een bedrag toegewezen dat gelijk is aan 0,3 procent van het bruto binnenlands product voor het begrotingsjaar 2007, te verhogen met telkens 0,2 procent van het bruto binnenlands, product per jaar voor de begrotingsjaren 2008 tot en met 2012.
De toewijzingen voor de daaropvolgende begrotingsjaren worden bepaald door de Koning, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad.
Het Zilverfonds: onvoldoende structurele financiering.
Het Zilverfonds werd opgericht om een reserve aan te leggen die moet toelaten in de periode 2010 tot 2030 de gevolgen van de vergrijzing op te vangen. Het heeft tot doel de bijkomende uitgaven voor de verschillende wettelijke pensioenstelsels te financieren. Het Zilverfonds kan worden gefinancierd door begrotingsoverschotten, door overschotten in de sociale zekerheid en met niet-fiscale ontvangsten. Tot de ontvangsten van het Zilverfonds behoort ook de opbrengst van de belegging van de reserve. Meteen is één van de grootste zwakheden van het Zilverfonds blootgelegd: het kent geen structurele, vaste jaarlijkse financiering, maar wordt enkel gespijsd met "meevallers", eenmalige inkomsten en toevallige overschotten.
Het startkapitaal van het Zilverfonds in 2001 kwam uit niet-fiscale ontvangsten zoals uit de rentewinsten van de goudverkoop aan de Europese Centrale Bank en uit de verkoop van de UMTS-licenties. Belgacom was één van de drie operatoren die elk een licentie ter waarde van 150 miljoen euro kochten. Na de veiling van de UMTS-licenties en de verkoop van goud in 2001, de winsten van de Nationale Bank en het dividend van Belgacom in 2002, zijn het nu de niet-ingewisselde biljetten en opnieuw het dividend van Belgacom die het Zilverfonds moeten stijven. Er wordt voor 2003 gerekend op Belgacom met een dividend ter waarde van 250 miljoen euro en opbrengsten door de omschakeling van de frank naar de euro ten bedrage van 200 miljoen euro. Het autonoom telecommunicatiebedrijf wordt dus door zijn grootste aandeelhouder (de Belgische staat) systematisch verplicht om het pensioenfonds van deze aandeelhouder te financieren. Er bestaat geen betere illustratie van het knip- en plakwerk van het begrotingsbeleid van deze regering. Bij gebrek aan overschotten, krijgt men de laatste tijd het Zilverfonds overigens steeds moeilijker gefinancierd.
De ambitieuze doelstelling van het stabiliteitsprogramma 2002-2005, met name de opbouw van begrotingsoverschotten, is echter volledig buiten bereik! Nochtans had het Planbureau in een studie in verband met de kosten van de vergrijzing erop gewezen dat de periode 2000-2010 de uitgelezen periode was om marges te creëren via de vorming van begrotingsoverschotten. In deze periode is er immers een spectaculaire daling van de intrestlasten en zijn er nog geen budgettaire kosten ten gevolge van de vergrijzing. Paars-groen heeft de daling van de intrestlasten echter gebruikt voor andere doelstellingen, zodat een unieke gelegenheid werd gemist om effectief een goed gevulde kas aan te leggen voordat het probleem van de financiering van de vergrijzing zich voordoet.
Ook de doelstelling van het herziene stabiliteitsprogramma 2003-2005, met name een begrotingsoverschot van 0,3%, wordt in 2003 niet gehaald. Nochtans had ook de Hoge Raad voor de Financiën verklaard dat 2003 het cruciale jaar was in de aanloop naar de opbouw van een overschot van 1,5% tegen 2010 om de vergrijzingskosten te kunnen opvangen.
Paars-groen is er dus de oorzaak van dat eenmalige kansen om te anticiperen op de komende vergrijzingskosten onherroepelijk werden verprutst. Het onverantwoorde beleid van paars-groen zal de huidige generatie kinderen én de komende generatie bejaarden dan ook nog zéér zuur opbreken!
Zilverfonds.
Het is wijs reserves aan te leggen voor de wettelijke pensioenen. Die wordt opgebouwd in het Zilverfonds, zij het niet met echt geld, maar met schuldbewijzen van de overheid. Alle extra opbrengsten zoals die van de verkoop van overheidsbedrijven, komen daarin terecht. Een wet die zorgt voor een vaste geldstroom naar dit fonds -- zoals voorbeeldland Nederland heeft -- is er niet. Wel moet de regering zich jaarlijks buigen over een rapport van gezaghebbende experts dat advies geeft over hoeveel ze moet opzij zetten in dit fonds.
In haar Jaarverslag 2002 heeft de Afdeling Financieringsbehoeften van de Hoge Raad van Financiën aanbevolen om op middellange termijn (tegen 2010) een overschot op te bouwen van 1,5% van het BBP, dat vanaf 2015 geleidelijk wordt afgebouwd. Dit zou niet alleen toelaten om zoals in tabel 12 geïllustreerd wordt de kost van de vergrijzing op te vangen, maar ook om via de aangelegde overschotten (op het niveau van entiteit I) te voorzien in de noodzakelijke structurele financiering van het Zilverfonds. De in het Zilverfonds gestorte middelen en de ontvangen interesten op de beleggingen moeten toelaten om de meeruitgaven inzake wettelijke pensioenen te financieren in de periode 2010-2030. Er kan wel maar een beroep gedaan worden op de middelen van het Zilverfonds vanaf het ogenblik dat de schuldgraad van de gezamenlijke overheid onder de 60% is gedaald.
In een bijdrage van het ACV "Pensioenen blijven betaalbaar", Visie nr. 12 ,vrijdag 11 april 2003, haalt het ACV een hele boel argumenten aan waarom de pensioenen betaalbaar blijven. Zij zeggen ondermeer : "En er wordt geld opzij gelegd in het Zilverfonds".
Met deze uitspraak doen zij net als minister van begroting de indruk ontstaan dat er een spaarpotje wordt opgebouwd. Een kras staaltje van misleiding, en dit van een vakbond (ACV) die toch zeker zal weten hoe de Zilverfondsvork aan de steel zit.
Wat is er vandaag mis met het Zilverfonds?
Het Zilverfonds maakt deel uit van de Staatsfinanciën.
De regering stopt er geen geld in maar staatsobligaties.
Dit zijn papieren waarmee de Staat zich verplicht een bepaald bedrag te zullen betalen op een afgesproken datum,bijvoorbeeld 2010.
Het is dus een verplichting van de Staat aan zichzelf. In het Zilverfonds zit dus niets méér dan de verplichting van de overheid aan zichzelf om later (bvb 2010) geld te gaan zoeken,om pensioenen te betalen.
Om dat geld te vinden zal de overheid dan bijkomende belastingen moeten heffen,of opnieuw de overheidsschuld laten stijgen.
Dus er is geen spaarpot, alleen een schuldbekentenis van de Staat aan de Staat
Het is alsof u op een papier belooft om binnen 10 jaar 100.000 te betalen aan uzelf, en dat papier in een bankkluis stopt Hoe u aan dat geld gaat komen is een open vraag
Dat papier in die kluis gaat u niet helpen om dat geld te vinden
Daarom zeggen alle experts waaronder prof. Vuchelen (VUB), Johan Van Overtveldt (hoofdeconoom Trends), prof. de la Croix (UCL), Peter Vanden Houte (hoofdeconoom BBL),Paul De Grauwe prof KULdat het Zilverfonds niet écht bijdraagt om de pensioenen te betalen; dat het hoogstens een middel is om de politici te stimuleren de staatsschuld verder af te bouwen.
11-05-2007, 22:55 geschreven door Roger
|
