|
Het Vlaams Belang breekt een lans voor een eigen Vlaams sportbeleid. Ho maar, zal u zeggen, we hebben dat toch al. We hebben toch een eigen sportminister? Bert Anciaux, voor wie het niet zou weten.
Klopt, maar dat neemt niet weg dat er nog een en ander schort. Er gaat heel wat overheidsgeld naar de sport, maar dat valt helemaal buiten de bevoegdheid van de Vlaamse minister van Sport. Het geld wordt federaal (dus vanuit België) beheerd en toegewezen. Dat gaat over dingen zoals de veiligheid bij voetbalwedstrijden, de sociale zekerheid en sociale, sportieve en culturele participatieprojecten. De huidige gang van zaken bevordert een coherent beleid niet.
Trouwens een aantal sportorganisaties de Belgische voetbalbond en het Belgisch Olympisch Comité bijvoorbeeld zijn nog altijd niet aangepast aan de gewijzigde staatsstructuren. Tussen haakjes: ze weigeren dat trouwens ook koppig en worden door het hof en het Belgische establishment beschouwd als één van de laatste pijlers van het afbrokkelende unitaire België.
Dat is voor de voetbalclubs in Vlaanderen een zware rem op hun ontwikkeling, aangezien de voetbalsport zo enkele miljoenen euro subsidies vanuit de Vlaamse Gemeenschap misloopt.
De reden: volgens een decreet uit 2001 kunnen enkel sportfederaties die gesplitst zijn in een Vlaamse en een Waalse vleugel, aanspraak maken op overheidssteun. Omdat de Belgische voetbalbond niet is opgesplitst, kunnen de clubs geen Vlaams overheidsgeld krijgen. Wallonië heeft die beperking echter niet
België op zijn best dus.
Zo kregen de vijf Waalse voetbalclubs in eerste klasse sinds 1998 minstens 31 miljoen euro van het Waalse Gewest voor aanpassingen aan hun voetbalstadions. De stad Bergen kreeg 7.062.170 euro van het Waals Gewest voor de bouw van het nieuwe stadion, zon 60% van de totale kostprijs. De overige 40% van de kosten nam de stad van burgemeester Di Rupo voor haar rekening.
Aan Vlaamse zijde moeten de clubs krabben om die aanpassingen te betalen en kunnen ze onmogelijk de concurrentie aangaan met de Waalse ploegen en moeten ze zelfs de financiële tekorten verhalen op de jonge spelertjes.
En de fameuze Rode Duivels, jarenlang werden ze voorgesteld als één van de laatste symbolen van nationale trots, maar zelfs zij slagen er niet meer in om de Belgische driekleur te laten wapperen. Het spelpeil is ondermaats.
De communautaire kwelduivels laten zich hier ook gelden. Er zit een flink haar in de boter tussen Vlamingen en Walen en de keuze voor trainer en spelers leidde in het verleden al vaak tot potige duels. Ook op de grasmat is de verstandhouding vaak zoek door het grote mentaliteitsverschil tussen de Vlamingen en de Walen.
De Koninklijke Belgische Voetbalbond is een vermolmd instituut en is niet in staat de problemen die zich vandaag de dag stellen in de voetbal efficiënt aan te pakken. Zo slaagde de KBVB er niet in een afdoend antwoord te bieden op de grote omkoopschandalen van het vorig seizoen en worden hervormingsplannen voor de bond verticaal geklasseerd.
Het Vlaams Belang en de Vereniging Vlaamse Voetbalsupporters voeren dit weekend aan zowat alle Vlaamse voetbalstadia actie voor de splitsing van de KBVB en de oprichting van een Vlaamse voetbalbond, met een Vlaamse voetbalcompetitie en een Vlaams nationaal elftal.
Vlaamse Leeuwen in plaats van Rode Duivels!
De nationale actie van het Vlaams Belang en de VVV werd vrijdagavond in gang getrapt door Filip Dewinter voor de aanvang van de wedstrijd Germinal Beerschot-Roeselare.
Voetballiefhebbers die de eis van het VB tot splitsing van de Belgische Voetbalbond willen steunen, kunnen daarvoor terecht op deze website waar een internetpetitie kan ondertekend worden.
Daarnaast blijft ook een eigen statuut voor topsporters en hun trainers in de Belgische schuif liggen. Vlaamse sportlui moeten aan internationale competities kunnen deelnemen onder de vlag van de Vlaamse Gemeenschap.
Het BOIC moet worden gesplitst en in de plaats moet er een Vlaams Olympisch Team komen.
Met de grote groei en bloei van de Vlaamse sport voor allen, blijkt steeds duidelijker dat Vlaanderen en Wallonië ook in de sport meer en meer uit elkaar groeien. Dit bemoeilijkt het (top)sportbeleid, aangezien ons land nog steeds als één land aangezien wordt in de internationale sportarena.
Ook op sportief vlak zijn er dus reden zat om een streep te trekken onder het uitzichtloze Belgische verhaal en resoluut te kiezen voor Vlaamse onafhankelijkheid.
|
