Maandag 01-05 We willen graag het kasteel van Saumur bezoeken en dan achteraf bij een wijnboer gaan om te overnachten. Het loopt anders, het is 1 mei, dus overal kalm en we vinden al vlug een parkeerplaats niet ver van het kasteel, we beginnen aan de klim die op zichzelf al de moeite is, maar wat blijkt? Het kasteel is al 2 jaar gesloten en dit nog voor onbepaalde duur wegens restauratiewerken. We zijn niet de enige ontgoochelden die afdruipen. Daar het nog geen middag is rijden we verder, maar op 1 mei zijn alle grootwarenhuizen gesloten, geen enkele van onze bankkaarten wordt aanvaard door die automaten, veel benzinestations zijn ook dicht, de naald zakt zienderogen en als de nood het hoogst is........... daar is er eentje open. 1,125 voor 1 liter diesel, zo duur heb ik ze nog niet gezien, maar we hebben niet veel keus. We zijn toch op ons gemak dat ons bakske opnieuw vol is. We besluiten net over Rouen te stoppen in Clère, naar het schijnt een mooi dorpje, de weg er naar toe is heel feeëriek, slalommend tussen de bloesems. Het plaatsje bevalt ons, maar een briefje trekt onze aandacht. We worden verzocht morgen vroeg te vertrekken wegens werken aan de parking. Wat is vroeg? We willen op onze 2 oren slapen en vertrekken naar Forges-les-Eaux, hier is het altijd goed. Dinsdag 02-05 Het is een regenachtige dag, we krijgen bericht dat onze vrienden in Boulogne zijn. Daar we toch die richting moeten naar huis, gaan we nog even goeiedag zeggen. We rijden door het glooiende landschap van de Somme, helemaal bebloemd en met de wieken van de energiemolens op de achtergrond denk ik dat er ieder ogenblik een teletubbie kan te voorschijn komen. We nemen het aperitief bij Mireille & Etienne, we zitten de ganse namiddag op een bankje in het zonnetje te keuvelen en blijven er ook overnachten. Het is altijd plezant je vrienden zo ergens tegen te komen. Dit zit er ook weer op, als wij mogen kiezen tussen de 2 eilanden, geef ons dan maar Ile de Ré, het fietseiland bij uitstek
Vrijdag 28-04 We weten niet of we durven weg rijden, zullen we plaats vinden elders? Bijna iedereen blijft hier staan, we wagen het er op en vinden een parking in l'Epine aan de port de Morin, nog 3 vrije plaatsjes die algauw volzet zijn. Jammer dat het mooie warme weer voorbij is, hier is plaats voor een stoeltje en tafeltje in het zand achter de MH Weeral fietsen we tussen de talrijke zoutpannen die nu nog overal leeg staan. 's Morgens komt de bakker. Zaterdag 29-04 We verplaatsen ons naar Noirmoutier-en-l'Ile waar een immens grote parking is. We betalen 4,50 voor 24 uur. Hier kunnen er minstens 150 staan, water nemen kost nog eens 2, de beide borns zijn defect.. In de namiddag maken we een wandeling door het centrum en dan langs de vaargeul. Bij onze terugkomst staat de parking barstensvol, nog voller dan een kerstkalkoen. Nog nooit hebben we zoveel MH zien op en afrijden om een plaatsje te vinden.Iedereen wil op dit eiland zijn, waarom????? Je kunt er fietsen en wandelen en oesters zoeken, maar anders is er niet veel te beleven. Zondag 30-04 De bakker komt langs, dit had ik niet verwacht, we staan hier in het centrum waar 2 bakkerijen zijn. Ons ticket loopt tot 10 uur, we zullen het eiland verlaten via de passage du Gois, het is pas laag water rond 12 uur en we zetten ons tussen de vele andere wachtenden. Enkele hebben hier de nacht doorgebracht, wat ik niet zou durven, op een paar plaatsen ligt glas van gebroken ruiten en er staan ook verwittigingen dat het riskant is. We nemen ondertussen het middagmaal en even na 12 uur kunnen we vertrekken. We voelen ons een beetje Mozes die de zee deed splijten. Na een 5 km. zijn we aan de overkant, de weg is wel aan herstelling toe. We rijden tot in Concourson-sur-Layon waar een mooie camperplaats is met gratis voorzieningen. Het is er heel lieflijk, ik wil wel blijven, maar ik ben een bange wezel, overdag voel ik me 1000 man sterk, maar eens het begint donker te worden...........Guido weet wat hem te doen staat en besluit door te rijden naar Montreuil-Bellay, het is maar 20 km. meer en daar sta je nooit alleen.
Donderdag 27-04 Er is een bakkerij dichtbij en we vertrekken al vroeg over de brug naar Ile de Noirmoutier. Het heeft de ganse nacht geregend, het is de eerste dag dat we slecht weer hebben. We vinden een grote gratis parking in La Guérinière, water nemen kost 2. Na de middag trekt de lucht open, buiten enkele schapenwolkjes is het heerlijk. We besluiten te fietsen naar de passage du Gois, voor het ogenblik onder water, er staan 10 tallen auto's en MH aan de kant, wel 100 kijklustigen. Nog 8 uur wachten en de weg is weer vrij of anders de brug nemen.We hebben wel 20 km. gefietst, we zijn het niet meer gewoon en onze benen voelen als 2 te lang gekookte spaghetti's en ons zitvlak ziet er waarschijnlijk uit als een gerimpelde krent, we moeten dringend meer oefenen, dat komt er van als je in het centrum woont, altijd alles te voet. Nog nooit hebben we zoveel MH voorbij zien rijden, ongelooflijk, iedereen wil hier op dit eiland zijn. We staan op een parking voor 25 MH, uiteindelijk staan er 32, als haringen in een tonnetje, het is er wel heel gerust slapen.
Woensdag 26-04 We willen eens wat anders zien en vertrekken. We bekijken de teller en zien dat we meer km in de benen hebben dan op onze teller, dat zal wel ergens goed voor zijn zeker. Rond de middag vinden we een heel mooi plaatsje voor een 15 tal MH in Talmont St. Hilaire. Guido vindt het nog te vroeg om hier te blijven en na het middagmaal en de nodige voorzieningen die gratis zijn rijden we verder tot in La Barre de Monts, een mooi plaatsje voor een 10 tal MH met voorzieningen juist achter de kerk. Hier blijven we overnachten.
Dinsdag 25-04 Raar maar waar, de brug en La Rochelle zijn niet meer te zien van de mist en wij zijn op ons eiland in de volle zon. We gaan te voet naar de bakker, het is wel een half uurtje stappen, we fietsen dat het een lieve lust is en bezoeken St Martin de Ré, de hoofdstad van het eiland, het is een ommuurd stadje. Hier zijn meer fietsers dan auto's en ook enorm veel MH, wat ons opvalt geen enkele belg. We besluiten nog een nacht te verblijven aan de vuurtoren. 's Avonds komen er nog een tiental MH bij en 's morgens de ene auto na de andere. Men vertelt ons dat er een driedaagse is van "le grand marrée", dat wil zeggen dat het water deze periode het verst weg trekt. Iedereen mag dagelijks 5 kg. oesters, palourdes en kokkels plukken.
Maandag 24-04 De temperatuur is enkele graden gezakt en de wind heeft een tandje bijgestoken, niet meer zo zomers. We rijden terug tot een 5 km. voor de brug waar een grote MHparking is op¨Pointe de chauveau, vlak aan zee, zicht op de vuurtoren, in de verte Fort Boyard en aan de andere kant de brug. Hier kunnen zeker 100 MH staan, naar het schijnt een privéparking, maar iedereen mag er komen van de eigenaar. Het is gratis, het zicht is subliem, maar er zijn geen voorzieningen, zelfs geen vuilnisbak....................Gelukkig is de zon er terug.
Zaterdag 22-04 Het wordt een stralende dag en we fietsen gans de voormiddag rond. Iedereen heeft hier blijkbaar zijn fietsbenen mee. De mooie fietspaden zijn er niet voor niets aangelegd. We fietsen door het marais du Fier, heel mooi, één nadeel, we mogen onze mond niet open doen of we hebben een zwerm muggen binnen, we zien niet waar we rijden, met millioenen zijn ze. Anders zijn het wel brave beestjes, ze steken niet. Na de middag fietsen we naar het mooie kerkje van Ars-en-Ré. We zijn blij als we terug aan de MH zijn, zo moe zijn we. Zondag 23-04 Vandaag verplaatsen we ons naar Les Portes-en-Ré. Op de parking" la Patache" kan men gratis water nemen en ook overnachten. Na de middag wordt een fikse wandeling gemaakt door de zoutpannen en het vogelreservaat. Het is er heel druk op de parking, voortdurend rijden auto's op en af en we besluiten terug te rijden naar de vorige parking. We denken nog een uurtje buiten te zitten, maar de opkomende mist doet ons rap veranderen van gedacht.
vrijdag 21-04 Nog een kleine 200 km. en ons einddoel is bereikt. De brug kost ons 9 heen en terug. Ile de Ré; het eiland met de altijd blauwe lucht, zegt men. Het regent en de lucht is donkerblauw-grijs, allée......'t is toch ook een soort blauw. Na de middag trekt gelukkig de lucht open en kunnen we genieten van een stralende lentezon. We wandelen tot aan de Phare des Baleines en zoeken ons achteraf een plaats in St Clement des Baleines, naast de camping municipal, vlak aan zee. Hier mag men 48 uur staan, gratis, water nemen kost hier 4. Na een korte verkenning zetten we onze zetels buiten en Guido valt prompt in slaap, de eerste zon zeker.
Donderdag 20-04 We hopen dat de weergoden ons deze keer goed gezind zijn. Rond 19 uur komen we aan in Montreuil-Bellay. Hier is een mooie overnachtingplaats aan de voet van het kasteel aan de camping" Les Nobis". Het is er altijd kalm en je staat er nooit alleen, het is gelegen in een park en het kasteel is te bezoeken voor 7.We hebben 600 km. op de teller.
Zaterdag 28-01 De ganse nacht blijft het oude wijven regenen. We hebben er genoeg van en houden het voor bekeken. We gaan naar huis, maar houden halt in het centrum om te winkelen. Vriendelijke man, krijg ik toch aan de kassa 2 strooien zomerhoeden cadeau. Ik krijg de slappe lach als ik druipnat de MH binnenstap met die hoeden in de hand. We rijden terug en denken in de baai van Alicante terug mooier weer te hebben en daar nog even te verblijven. Mis, het begint te sneeuwen. Iedereen wordt van de weg geleid, daar beginnen de spanjaarden de sneeuwkettingen op te leggen. Oei, wat nu? Wij hebben dat niet. We besluiten te eten en zien dan wel, we zullen in ieder geval de eerste dagen geen honger lijden, maar algauw mogen we terug de weg op, maar het is wel oppassen. Net zoals bij de heenreis overnachten we in Vinaros.
Zondag 29-01 We nemen terug de autopista rond Barcelona en nog overal liggen hopen sneeuw in de berm en op de heuvels. We rijden terug naar de kust om toch nog iets te zien en volgen de mooie kustroute. Adembenemend ja, maar niet door het prachtige zicht. Het begint opnieuw te regenen en we komen in de mist terecht, bangelijk en we zien helemaal niks. Uiteindelijk stoppen we in Port-Vendre op de parking, het is zigzaggen tussen de vele plassen. Wat een rotweer, ik vraag me af wat we hier zitten te doen terwijl we thuis kunnen zitten, knusjes in de warmte voor de tv. Ondertussen zijn we te weten gekomen dat zaterdag gans Frankrijk afgesloten was door hevige sneeuwval en ijzel. Op zondag werd Lyon terug opengesteld, maar wij nemen gewoonlijk de A 75.
Maandag 30 -01 De ganse nacht valt het water met bakken naar beneden, stopt dit dan nooit. Gans het gebied rond Perpignan, Narbonne en Béziers staat onder water. Rond Béziers zijn alle wegen door overstroming afgesloten. Alle verkeer moet door het centrum, anderhalfuur doen we erover om Béziers te doorkruisen. Gelukkig is de A 75 terug open en kunnen we verder bollen naar huis. Het is al donker als we uiteindelijk stoppen op de parking in Varennes sur Allier en we vergeten de borden te lezen, het is ook zo verschrikkelijk koud.
Dinsdag 31-01 We worden 's morgens al vroeg gewekt, blijkt dat we plots tussen de marktkramen staan. Was het zomer geweest dan was het geen probleem, lekker kuieren tussen de kraampjes. Maar nu is het veel te koud en we willen naar huis. In plaats van op ons gemak te ontbijten schieten we in onze kleren en we rijden recht naar huis.
Achteraf bekeken is het toch nog zo slecht niet geweest. We hebben mooie dagen gehad met onze vrienden en hebben toch 6 dagen mooi weer gehad en wie weet, misschien gaan we volgend jaar wel terug.
Donderdag 26-01 's Morgens maken we nog een wandeling naar de haven, met dikke pull en vest aan, eigenlijk zijn we op zoek naar een bakker en kunnen een stokbrood kopen in een piepklein winkeltje, we durven er eerst niet binnen gaan, het ziet er helemaal niet naar uit dat ze daar brood verkopen, en toch. We rijden naar de parking in Isla Plana waar een 40 tal MH kriskras door elkaar staan, maar voor hoe lang nog? Daar stampen ze alweer een apartement uit de grond.Wij installeren ons vlak voor het kerkje en gaan het dorpje verkennen. Heel mooie huizen, heel mooie bloemen, heel mooi speelpleintje, maar alles is één grote vuilnisbelt. Ik denk hier nu eens goed te slapen, maar nee hoor, om het uur zegt de klok hoe laat het is. 2 minuten later wordt dit herhaald, misschien voor degene die de eerste maal de tel zijn kwijtgeraakt. Stel je voor om middernacht 2 maal 12 gongslagen, zoveel lawaai voor zo'n klein kerkje en Guido slaapt daar allemaal doorheen.
Vrijdag 27-01 We rijden nog 20 km verder richting Aguilas, waar we op zoek gaan naar Playa de Perchelès, daar is het ook al verboden en via een hobbelige aardeweg komen we op een nog hobbeliger parking waar nog een 20 tal MH staan. De naam weet ik niet. Hier is Duitsland duidelijk boven. Hier kunnen we ook ons toilet en vuil water kwijt raken Het weer blijft koppig, het is wel wat warmer geworden maar het blijft maar regenen.
Woensdag 25-01 Zoals verwacht heb ik geen oog dicht gedaan door de storm en het weer is er niet op verbeterd.Ik wandel nog iets rond en hoor een getoeter van een aanrijdende auto. ik heb gerend, (nee, niet voor mijn leven) het was de bakker en die wilde ik niet missen. Hebben we geen zon, we hebben toch brood. We wandelen de ganse voormiddag rond in het centrum van Torre de Horadada. Overal zien we nieuwbouw. Ieder stukje braakliggend grond wordt benut om apartementen en flats te bouwen. er is geen kat te zien, alles staat leeg en toch wordt er altijd maar verder gebouwd. Na de middag rijden we nog iets verder en in Puerto de Mazarron plaatsen we ons bij enkele anderen op een rotspunt. We durven bijna niet buiten komen, zo'n ijskoude wind. We zijn bang om van ons rotspuntje te waaien
Dinsdag 24-01 Het is vliegende storm, we trekken verder en zoeken de zo aanbevolen plaats aan Playa Flamenco, we vinden alleen één grote bouwwerf. Wel mogen we overnachten op de parking van de Mercadona waar we eveneens ons toilet en vuil water kunnen lozen. Iedereen is maar aan het sleuren met 8 l.flessen water uit de supermarkt, want water vind je niet veel in Spanje. De eerste 2 maal hadden wij water genomen aan het strand, aan een kraantje om de voeten te spoelen, het is toch maar om ons te wassen. De 3° maal hadden we prijs, het was zout water. Nadat we ons 2 dagen gewassen hadden daarmee voelden we ons als pekelharingen. Dan hebben we maar een poging gedaan aan een benzinestation, daar is wel veel chloor in, maar het is toch nat. Daar we niet naar Spanje gekomen zijn om een ganse dag op een parking van een grootwarenhuis te staan rijden we nog maar verder. Naar zeggen is een parking in Torre de Horadada. We hebben geluk, een splinternieuwe parking vlak aan zee in taluds gamaakt. Dit is waarschijnlijk een parking voor de vele apartementen die in aanbouw zijn, maar ze komt voor het ogenblik goed van pas. Ik wil natuurlijk op de eerste rij staan, er niet aan denkend dat met die storm de zee nogal rumoerig zal zijn. We maken eerst nog een fikse wandeling naar Mil Palmer, er worden tientallen foto's gemaakt, het is er zo mooi met al die bloemen.
Maandag 23-01 Deze nacht is alles kalm verlopen. Rond 10 uur vertrekken we verder naar Torrevieja. 20 jaar geleden waren we daar ook, het enige wat ik mij kan herinneren is een vissersdorp, nu een toeristische stad waar we maar niet uitgeraken. We zien de engelsen terug van de vorige nacht en besluiten ook op het strand te overnachten. Volle zon tot rond 15 uur en dan begint de wind geweldig op te steken en wanneer zien we die zon nog eens terug? De wind zoeft ons rond de oren en bij mij komt er van slapen niet veel in huis
Zaterdag 21-01 Onze vrienden vertrekken terug naar België. Wij blijven, voor hoelang? We weten het niet, met pijn in het hart zien we ze vertrekken. We voelen ons plots "alleen op de wereld". Wij rijden de andere richting uit en hopen het beste. Onze volgende halte, Guardamar, ligt amper 15 km verder en toch doen we er 2 uur over om een plaats te vinden. De ons vernoemde plaats was nu verboden, het begon al goed, help! En plots komt een goede oude belg ons vertellen langswaar we moeten rijden. Het is een zalig plaatsje in een natuurreservaat met vele wandel en fietsmogelijkheden.
Zondag 22-01 Het is een helse nacht geweest. Jongeren kwamen, de één na de ander met gierende banden en bonkende muziek de parking opgereden. Dit bleef zo 2 uur duren en plots was alles stil, ze waren vertrokken. Saturdaynight? We profiteren van het mooie weer met zonnekloppen en wandelen en foto's nemen. Een gentenaar komt ons nog vervoegen en we maken er een gezellige avond van.
Woensdag 18-01 Opnieuw een stralende dag. In het kielzog van Etimir volgen we onze weg naar Santa Pola. Wat een drukte en overal verboden voor MH. In de verte zien we een tiental MH staan, daar is het ook verboden, is duidelijk aangegeven. Toch zoeken we ons daar ook een plaatsje en nu maar hopen dat we niet weggestuurd worden of erger, een boete krijgen, eigenlijk wel een beetje spannend. In de namiddag fietsen we naar de camping waar Vera & Ludo verblijven voor een paar maanden, wat is het hier warm, uit de wind en in de zon. Na een gezellige babbel van een paar uur vertrekken we terug naar onze staanplaats. Ondertussen is de zon ondergegaan en begint het fris te worden, dan maar een beetje harder trappen op de fiets om ons te verwarmen.
Donderdag 19-01 In dit zonnige weertje komen de fietsen al gauw naar beneden en we genieten van de prachtige kust. Overal staan MH, maar voor het donker is moeten ze allemaal weg, kwestie van de veilighejd zeggen ze. Wij vinden ook een andere plaats waar we iets geruster van ons avondwijntje kunnen genieten, waar we niet zullen weggestuurd worden.
Vrijdag 20-01 Vandaag laat de zon ons in de steek, we fietsen door de zoutvelden met flamingo's. Normaal heeft dit alles een rode schijn, maar de zon is er niet en het roze dus ook niet.
Dinsdag 17-01 Het wordt een stralende dag en samen met onze vrienden maken we een fietstocht langs het strand, dat is lang geleden. Na de middag wordt het zonnebaden. 's Avonds maken wij nog een romantische wandeling, dat zouden we eens meer moeten doen.
.
