Over mijzelf
Ik ben Anni (Anaïs) en Rogier
Ik ben een en woon in Nomade tussen Spanje en België () en mijn beroep is levensgenieters.
Ik ben geboren op 24/04/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles en niets in het bijzonder.
Welkom op ons blog!
Inhoud blog
  • Liederen die mijn moeder zong.
  • Verantwoordelijkheid.
  • Electriciteitspanne.
  • Mannequin's, modeshow's, enz.
  • Heeft de jeugd nog respect?
  • Bang om te sterven?
  • Mijn moeder!!
  • Oudere mannen, jongere vrouwen!!
  • Het heeft gene naam!!
  • Liefde...
  • Internetliefde.
  • Sex, na het huwelijk.
  • Op roze wolkjes
  • Je gaat dat niet geloven
  • Gene pech voor mij.
  • Een uur om nooit te vergeten.
  • Eindelijk... terug thuis!!
  • Zwarte zondag.
  • Vietnamveteraan.
  • Later....
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Anaïs'Corner

    21-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gene pech voor mij.
    Dag blogvrienden,

    Nadat jullie hierboven toch wel een aantal aangrijpende cursiefjes hebben doorgeworsteld wil ik vermijden dat jullie gaan denken dat ik een zielepoot ben. Niet is minder waar. Ik heb nog altijd mijn gevoel voor humor bewaard, zelfs tijdens die zware periode in mijn leven.

    Ingevolge al de miserie van toen was ik op een bepaald ogenblik verplicht om een bezoek te brengen aan de afdeling Cardiologie. Dit keer voor mijzelf. Ik ga jullie dat verslag ook niet besparen, het is allemaal wel goed afgelopen hoor.

    Hier volgt dan mijn schrijven over deze voormiddag:

    Ik ben terug thuis van Gasthuisberg en het is allemaal meegevallen. Ik zal dat hier ne keer uit de doeken doen se.

    Deze morgen om 8.30uur naar Gasthuisberg gebeld om te vragen vanaf wanneer dat de consultatie begon:

    - Ja madammeke, dat begint om 13uur tot 16 uur.

    Ik tegen mijne man gezegd, ge moet niet mee gaan zenne, want wat kunde daar nu zitten doen? ge gaat daar toch maar moeten wachten, bovendien wie gaat dan voor onze hond zorgen, enz. Allez, kortom, ik ging alleen gaan, na veel aandringen.

    Ik was goed op tijd vertrokken, kwestie van niet te lang te moeten wachten. Ik was dus daar om 11.30 uur. Ik mij eerst laten inschrijven, dat gaat daar zoals bij den beenhouwer he, ge moet daar zo een nummerke trekken en dan is het binnen een uur aan uwen toer. Maar deze keer viel dat mee. Na een kwartier was ik gesteld. Alles stond te boek. Ik was daar nog eens in de jaren 80 geweest en toen hadden ze alles goed genoteerd, en dat was nog altijd hetzelfde gebleven, dus dat was rap opgelost.

    Dan op pad naar de Consultatie Cardiologie, ik had een planneke meegekregen en als goede kaartlezer had ik dat direct gevonden. Ik kom daar binnen, ik was den eerste. Daar zit zo een juffrouw achter een pc-ke, en dat stond haar precies niet aan wat ze daar op dat schermke zag. Ah zo vies dat die keek zeg.

    -We beginnen hier maar in te schrijven om 12.30 uur zenne madame.

    - Bedankt juffrouw, dan kom ik over een uurke nog eens terug he.

    Ik naar de cafetaria beneden, mij zo wat van die slappe koffie besteld en nog uitgedronken ook en ik tegen 12.30 uur terug naar de juffrouw.

    Ik doe daar die deur open zeg, dat ziet daar zwart van het volk. Jamaar, ah zo gaat dat niet he zeg. Mij wandelen sturen en dan die ander achter mijne rug voorlopen. Maar bleek dat ze nog niemand had ingeschreven, het was nog 6 minuten voor één uur. Ge kunt u voorstellen als het 1 uur was, wat een getrek en geduw dat dat daar was hé zeg. Ah jongens toch, en al die gepensioneerden he, die zijn allemaal zo gehaast he. Precies of die hebben thuis allemaal nog kinderen die liggen te bleiten zeg.

    Ik mij dan ook maar aangemeld, nadat er daar al een paar met mekaar bijna op de vuist waren gegaan! Pfffffff ........gelukkig had ik een spannend boek meegenomen. Desnoods kon ik met dienen boek nog op den enen of den anderen zijne kop kloppen he zeg.

    Ik ben dan uiteindelijk ontvangen door zo een jonge dokteres, echt een lief meiske. Die heeft mij daar zo wat proeven laten doen, telkens met van die zuignappen op mijnen body, fietsen en blazen en nog zo wat van die toerkes en dan heeft ze daar het opperhoofd van dienen dienst bijgeroepen, die heeft mij dan al die toerkes nog eens over laten doen. Resultaat van mijnen dag is dat ik: mij gelukkig mag prijzen dat het niet erger is! dat ik 20 kg ga moeten vermageren en dat ik niet meer mag roken! Mijne cholesterol moet verlagen en mijne bloeddruk moet ook op een bepaald niveau gehouden worden. Dus ik ben weer gerust gesteld en eigenlijk voel ik mij nu wel een beetje opgelaten dat het niet erger is.

    Groeten van

    Anaïs




    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Gastenboek
  • dagen die je altijd bijblijven
  • levensecht!
  • toffe blog
  • proficiat
  • Naar een oud gezegde

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    De achtertuin van ons huis in Javea met onze collectie planten die we allemaal zelf kweekten.
    Foto

    Foto

    Zicht op de Mongó vanuit ons terras.

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!