Ik ben terug thuis van Gasthuisberg en het is allemaal meegevallen. Ik zal dat hier ne keer uit de doeken doen se.
Deze morgen om 8.30uur naar Gasthuisberg gebeld om te vragen vanaf wanneer dat de consultatie begon:
- Ja madammeke, dat begint om 13uur tot 16 uur.
Ik tegen mijne man gezegd, ge moet niet mee gaan zenne, want wat kunde daar nu zitten doen? ge gaat daar toch maar moeten wachten, bovendien wie gaat dan voor onze hond zorgen, enz. Allez, kortom, ik ging alleen gaan, na veel aandringen.
Ik was goed op tijd vertrokken, kwestie van niet te lang te moeten wachten. Ik was dus daar om 11.30 uur. Ik mij eerst laten inschrijven, dat gaat daar zoals bij den beenhouwer he, ge moet daar zo een nummerke trekken en dan is het binnen een uur aan uwen toer. Maar deze keer viel dat mee. Na een kwartier was ik gesteld. Alles stond te boek. Ik was daar nog eens in de jaren 80 geweest en toen hadden ze alles goed genoteerd, en dat was nog altijd hetzelfde gebleven, dus dat was rap opgelost.
Dan op pad naar de Consultatie Cardiologie, ik had een planneke meegekregen en als goede kaartlezer had ik dat direct gevonden. Ik kom daar binnen, ik was den eerste. Daar zit zo een juffrouw achter een pc-ke, en dat stond haar precies niet aan wat ze daar op dat schermke zag. Ah zo vies dat die keek zeg.
-We beginnen hier maar in te schrijven om 12.30 uur zenne madame.
- Bedankt juffrouw, dan kom ik over een uurke nog eens terug he.
Ik naar de cafetaria beneden, mij zo wat van die slappe koffie besteld en nog uitgedronken ook en ik tegen 12.30 uur terug naar de juffrouw.
Ik doe daar die deur open zeg, dat ziet daar zwart van het volk. Jamaar, ah zo gaat dat niet he zeg. Mij wandelen sturen en dan die ander achter mijne rug voorlopen. Maar bleek dat ze nog niemand had ingeschreven, het was nog 6 minuten voor één uur. Ge kunt u voorstellen als het 1 uur was, wat een getrek en geduw dat dat daar was hé zeg. Ah jongens toch, en al die gepensioneerden he, die zijn allemaal zo gehaast he. Precies of die hebben thuis allemaal nog kinderen die liggen te bleiten zeg.
Ik mij dan ook maar aangemeld, nadat er daar al een paar met mekaar bijna op de vuist waren gegaan! Pfffffff ........gelukkig had ik een spannend boek meegenomen. Desnoods kon ik met dienen boek nog op den enen of den anderen zijne kop kloppen he zeg.
Ik ben dan uiteindelijk ontvangen door zo een jonge dokteres, echt een lief meiske. Die heeft mij daar zo wat proeven laten doen, telkens met van die zuignappen op mijnen body, fietsen en blazen en nog zo wat van die toerkes en dan heeft ze daar het opperhoofd van dienen dienst bijgeroepen, die heeft mij dan al die toerkes nog eens over laten doen. Resultaat van mijnen dag is dat ik: mij gelukkig mag prijzen dat het niet erger is! dat ik 20 kg ga moeten vermageren en dat ik niet meer mag roken! Mijne cholesterol moet verlagen en mijne bloeddruk moet ook op een bepaald niveau gehouden worden. Dus ik ben weer gerust gesteld en eigenlijk voel ik mij nu wel een beetje opgelaten dat het niet erger is.