|
Alhoewel het 's nachts deze tijd van het jaar niet écht donker wordt is het vanmorgen lichter dan andere dagen. Het meer ligt er nagenoeg rimpelloos bij : een uitgelezen kans om door het badkamerraam een mooi kiekje te maken.
De hotelbaas maakt voor ons een selectie van minder gekende uitstappen in de regio en we kiezen voor de wandeling naar Vetledalen-seter. Eerst met de auto een stukje de bergen in – het laatste eindje is weer een tolweggetje – tot aan een klein parkeerterrein. Een doorwinterde mountain-biker staat vertrekkensklaar en gaat als een echte berggeit het wandelpad op. We kunnen héél lang zijn wielsporen volgen.
Aan de rechterkant horen we regelmatig “gedonder” van kleine sneeuwlawines die een pluim van stuifsneeuw achterlaten. Na een uurtje stappen zetten we ons op een rotsplateau om de omgeving te bekijken. Indrukwekkend. Om nooit te vergeten. Onderweg komen we één groepje berghutten tegen, maar aan het einde van het dal worden we verrast door het aanblik van enkele berghutten en zowaar een “openbaar” toilet met echte wc-bril en écht wc-papier. De hutten verankerd met staalkabels om niet weg te waaien als het écht stormt.
Op de terugweg zien we dingen die we 's morgens niet zagen. Het landschap verandert constant en de sneeuwlawines blijven donderen. Een zicht om niet gauw te vergeten : het gladde meer weerspiegelt de ganse omgeving !
|
