Afgelopen nacht naar het toilet gaan gaat steil bergop of bergaf ! Vanmorgen bleek de patrijspoort en alle dekken nat te zijn. Gevolg van slecht weer ? Als we wakker worden ligt de boot aangemeerd in Floro (spreek uit Floreu). Kort daarna varen we af richting Bergen. Alsmaar door fjorden of langs de scherenkusten. Het ene moment al wat mooier dan het andere, maar heel erg afwisselend. Vooral het laatste stuk door de fjord van Bergen met smalle doorgangen, onder indrukwekkende bruggen, voorbij vakantiehuisjes en jachthaventjes biedt spektakel.
Ondertussen beginnen de passagiers zich klaar te maken om te ontschepen. Heel erg stipt op tijd (14u30) meert de Midnatsol aan in Bergen. De passagiers worden dek voor dek opgeroepen om via de loopbrug aan wal te gaan. De “car drivers” mogen naar het “car deck” om hun auto buiten te rijden. Op de kade Greet oppikken, en door de wir-war van enkelrichtingstraatjes (en een afgesloten straat waardoor de gps het ook niet meer weet) gaan we ons hotel opzoeken. De auto staat geparkeerd in een parkeerhuis. Op straat gaat hier écht niet !
Om 16u hebben we een afspraak gepland met ex-werkcollega van Greet die toevallig met de camper ook in Bergen verblijft. Op de kade doen we een leuke babbel tot zij met openbaar vervoer weer moeten vertrekken naar de camping.
Wij lopen verder de toeristische havenbuurt af, eten een lekker kabeljauwtje, bekijken de oude stadsvesting en ontdekken de smalle straatjes in de oude stad. We laten ons verleiden tot een stukje van de klim naar het hoogste uitzichtpunt (300m). Misschien doen we dit morgen met het kabeltreintje helemaal tot boven ?
Niet geheel zonder rumoer vertrekken de fietsers héél vroeg om hun fietsmarathon te rijden ! Wij staan ook op tijd op om nog wat in te pakken en weer uitgebreid te ontbijten, want om 9u worden wij aan boord van de boot verwacht.
De m/s Midnatsol van de Hurtigruten komt stipt op tijd de haven binnenvaren. We checken in en mogen de auto langs een smal laadbruggetje binnen rijden. De crew zet hem op zijn plaats. Wij krijgen onze buitenhut toegewezen met 2 single bedjes en een mooi badkamertje.
Terwijl de boot langzaam de haven uitvaart trekt de hemel helemaal open. Door het lange fjord draaien we richting Kristiansund. Ondertussen begint dek 9 helemaal vol te lopen met zonnekloppers die komen genieten van het voorbijglijdende en steeds wisselende landschap. Er staat een frisse zeebries en iedereen zoekt beschutting. Om 16u30 lopen we Kristiansund binnen, hetzelfde haventje wat we donderdag bezochten. Na een half uurtje verder over open zee – dat voelen we aan het wiebelen van het schip – naar Molde terwijl we genieten van het avondeten. Na een uurtje verlaten we Molde en ontmoeten het zusterschip Kong Harald. De zon zakt steeds lager en we krijgen een prachtige zonsondergang op zee terwijl we richting Alesund stomen !
Het is al heel vroeg licht, maar gelukkig heeft onze kamer dikke overgordijnen. Aan de kade zien we de Hurtigruten boot aanmeren. Vanuit het restaurant hebben we zicht op de jachthaven en het ontbijtbuffet is minstens even spectaculair als gisteren in Alesund ! Bovendien verdrijft de zon langzaam het ochtendgrijs ! Het belooft een mooie dag te worden.
Na het ontbijt doen we onze wandelschoenen aan en trekken de stad in. We beginnen langs de zonovergoten oude kade. Verder langs het nieuwe spoorwegstation richting oude stad. Er is heel wat beweging in de winkelstraten en het lawaai van de auto's valt ons op. De Dom is een prachtig gebouw – binnen mogen we niet fotograferen – gelegen in een groene zone langs de Nidelva-rivier. We steken de brug over, lopen door het oude kleurige stadsgedeelte richting de Kristiansvesting. Vanop de Gamle Bybro (oude brug) maken we de traditionele foto van Bryggene, het kanaal richting nieuwe haven met z'n oude pakhuizen. Boven op het fort hebben we een schitterend zicht over de grote omgeving. Iemand maakt een fotovlucht met z'n witte drone. Vandaar dalen we door het park weer naar het lager gelegen stadsdeel rond de oude haven met zijn prachtig opgewaardeerde en hippe buurten. Jaja, Trondheim maakt indruk !
Sinds vanmiddag wordt het hotel overspoeld door fietsfanaten met superknappe racefietsen. Morgenvroeg (6u) vertrekt hier de jaarlijkse fietsrace naar Oslo, over een lengte van 545 km ! De deelnemers rijden dag en nacht en moeten ten laatste zondagmorgen 10u door de finish in Oslo komen. Een deelnemer vertelt dat hij er vorig jaar 33 uur over deed !
We hebben een schitterend hotel met dito kamer. Het is er echter zo warm dat wij het raam op een kier moeten zetten voor wat frisse lucht. Maar wie haalt het in z'n hoofd om kinderen tot een gat in de nacht (na middernacht) lawaai te laten maken op straat ? Dus vandaag een beetje later opgestaan om te genieten van het super keigrote ontbijtbuffet. Het is de samenvatting van alle ontbijtbuffetten van heel ons leven samen. Gelukkig zijn onze ogen niet groter dan onze buik ;-)
Dan op weg naar Molde, met alweer een veerpont (bijna drie kwartier). Molde is een leuk klein stadje dat uitnodigt om even te kuieren en windowshoppen. Het is fris en bovendien begint het te regenen.
Dan richting Atlanterhavsveien : de beroemde Atlantische route (van slechts 8,3 km) die een aantal kleine eilandjes verbindt en die eindigt in een lange (5780 m), erg diepe (250 m) en steile (10 %) toltunnel naar Kristiansund. De hele route die we doen is veel langer en heel mooi onder de blauwe lucht. Ze vraagt gewoon om regelmatig te stoppen, zodat we later in Kristiansund aankomen dan gepland. Onze tussenstop daar beperkt zich daarom tot een kort bezoekje aan het oude havengedeelte.
Dan schieten er nog ca. 200 km over richting Trondheim, met een reeks bruggen, nogmaals een veerpont, ontelbaar korte en lange tunnels en schitterende vergezichten. Het wordt te laat (tegen max. 80 km/u) en we kunnen dus niet meer stoppen om nog te fotograferen. In Trondheim is het al laat maar nog steeds licht. Zelfs om middernacht terwijl wij onder de wol kruipen zien we de rode gloed van de ondergaande zon ! Morgenvroeg gaan we op stap om de stad te verkennen.
Het is druilerig. Op het meer allemaal kringetjes van de regendruppels. Een hele tegenstelling met gisteren, en ook de temperatuur laat het afweten !
We vertrekken weer richting tunnels en sneeuw. Boven aan de splitsing van de weg richting Geiranger is het écht winter. Hoger op de pas ligt de sneeuw naast de weg nog metersdik. De natte afdaling naar Geiranger is bij momenten spectaculair, vooral voor de vele autobussen in de haarspeldbochten. Eenmaal beneden belanden we tussen de meute die van de cruiseschepen aan land worden gezet. Wij maken een fiks wandelingetje, maar de stenen zijn zo glibberig dat we vroeger terugkeren, net op het moment dat één van de boten van de Hurtigruten er zijn dagelijkse halte maakt.
De namiddag vordert, dus dan maar verder naar Alesund, met onderweg een veerpont en enkele korte stops voor een paar foto's. We rijden van het ene fjord naar het andere. Allemaal mooie vergezichten, helaas zonder zon. We worden er gewoon aan en rijden door op Noorse kruissnelheid.
Ons hotel ligt in de oude stad. Smalle steile straatjes met mooi gekleurde Jugendstil-huizen. En om ons avondeten een beetje te laten zakken doen we een leuke wandeling langs het havenkwartier.
Alhoewel het 's nachts deze tijd van het jaar niet écht donker wordt is het vanmorgen lichter dan andere dagen. Het meer ligt er nagenoeg rimpelloos bij : een uitgelezen kans om door het badkamerraam een mooi kiekje te maken.
De hotelbaas maakt voor ons een selectie van minder gekende uitstappen in de regio en we kiezen voor de wandeling naar Vetledalen-seter. Eerst met de auto een stukje de bergen in – het laatste eindje is weer een tolweggetje – tot aan een klein parkeerterrein. Een doorwinterde mountain-biker staat vertrekkensklaar en gaat als een echte berggeit het wandelpad op. We kunnen héél lang zijn wielsporen volgen.
Aan de rechterkant horen we regelmatig “gedonder” van kleine sneeuwlawines die een pluim van stuifsneeuw achterlaten. Na een uurtje stappen zetten we ons op een rotsplateau om de omgeving te bekijken. Indrukwekkend. Om nooit te vergeten. Onderweg komen we één groepje berghutten tegen, maar aan het einde van het dal worden we verrast door het aanblik van enkele berghutten en zowaar een “openbaar” toilet met echte wc-bril en écht wc-papier. De hutten verankerd met staalkabels om niet weg te waaien als het écht stormt.
Op de terugweg zien we dingen die we 's morgens niet zagen. Het landschap verandert constant en de sneeuwlawines blijven donderen. Een zicht om niet gauw te vergeten : het gladde meer weerspiegelt de ganse omgeving !
Zou je ooit overwegen om naar Hotel Hjelle (1896) te komen, vraag dan of je kamer 312 kan hebben. Een romantische kamer met kingsize badkamer en met groot balkon met zicht op het meer ! Moooooi. En heerlijke bedden om te slapen.
Genieten op het terras is er vandaag niet bij : het is te koud en te sterke wind ! Maar dat kan onze plannen niet veranderen : wij gaan op stap. Eerst naar het Jostedalsbreen Nasjonalparksenter op een boogscheut van het hotel. Met een video op groot scherm wordt het verhaal van de Jostedalsbreengletscher gebracht (ook in het Nederlands). Ook van de grote ongevallen in Bodal van 1905 en 1963 : telkens brak een erg groot stuk van de rotswand af (tot 1.000.000 m3), kwam in het meer terecht en veroorzaakte een tsunami van ca. 70 m hoog ! Twee dorpen verdwenen van de kaart. Verder toont het centrum talrijke vondsten, een reeks opgezette dieren en gebruiksvoorwerpen welke bij opgravingen bovenkomen.
Daarna verder via de weg 15 naar Stryn en Loen, en dan de op weg naar de gletscher. Een smalle geasfalteerde weg op de rand van het meer, die eindigt op (alweer) een betalende gravelweg. Midden in de natuur is een kleine parking vanwaar men te voet een eind verder kan. Wij stappen over grote en kleine rotsblokken tot aan de voet van de gletscher. Adembenemend ! Op een paar druppels na blijft het droog, maar de wind blijft koud.
Op de terugweg stoppen we even aan een typisch kerkje in Loen en ontmoeten er 2 Vlaamse koppels. Leuk om de verschillende ervaringen van anderen te horen. In Stryn zijn de winkels vandaag wel open dus stoppen we even om een paar sportwinkels binnen te lopen. Op een paar sportsokken na kopen we niets.
Om 19 uur is het tijd voor het avondeten en daarna om de wegenkaarten voor morgen weer boven te halen.
