Eén van de komende dagen
iets speciaals. 
Maar ge merkt het al natuurlijk.

(klik maar op de afbeelding)

Met grenspaal 269 zijn we aan de oever van de Schelde aanbeland.
De paal staat boven op de Scheldedijk, op de grens van Zandvliet (B) en Rilland-Bath (Nl).



De kop van de paal vertoont veel beschadigingen, lijkende op kogelinslagen, waarschijnlijk door vandalen.




Blijkbaar is niet iedereen het eens met de juiste plaatsing, want een beetje naast de grenspaal, langs
Belgische zijde, staat een grote houten  paal met als opschrift:
'Schandaal, hier Nederland'. 

GP269 werd ergens einde jaren 90 verplaatst.  Hij stond toen beneden aan de dijk, iets meer landinwaarts, aan de waterloop de Agger en een zandweg, een vrij bekende sluipweg ten noorden van de haven tussen België en Nederland.  De reden van die verplaatsing is hoogstwaarschijnlijk de inrichting van het slibstort.


(Oorspronkelijk PV:
"§ 7. De cette borne (n°268), la limite continue, dans la même direction, en ligne droite, et à travers des schorres, jusqu'au milieu du cours d'eau dit de Agger, où elle rencontre le point de contact des communes de Santvliet (Belgique), d'Ossendrecht et Woensdrecht (Pays-Bas). Vis-à-vis de ce point, sur le bord oriental de l'Agger, il sera planté une borne (n0. 269)")

(foto Eef Berns)

Nog enkele dagen geduld....

 
Voor de grenspaalliefhebbers
is er
'iets speciaals'
op komst.

Nog even geduld.

De 26 hulppaaltjes van Berendrecht

De voet van de duinenrij welke de grens vormde tussen Gp259 en Gp260 verplaatste zich langzaam zuidwaarts, wat aanleiding gaf tot een grensconflict.

Om dit conflict op te lossen werden er in 1888, zoals we in mijn vorig artikel konden lezen, aan de hand van een nieuwe PV, 26 kleine stenen paaltjes geplaatst en dit over een afstand van amper 450 meter. De paaltjes zijn 1 meter lang, de zijden 25 cm. Op de kop staan de letters N en B, gescheiden door een lijn die de grens aanwijst. Het eerste is gemerkt met een letter ‘A’, de overige zijn genummerd van 1 t/m 25. De nummering loopt in tegenovergestelde richting dan die van de gietijzeren grenspalen.

Tegenwoordig is de plaats volledig overwoekerd door Amerikaanse vogelkers en men moet zich echt tussen de takken wringen om de paaltjes te vinden.

Dat deze paaltjes nog bestaan werd dank zij een recent onderzoek (half nov.2004) door grenspaalvorser Frans Meeus (samen met een collega) vastgesteld.

Deze mensen hebben hiermee zeer verdienstelijk werk geleverd, want ondanks tussenpalen net zoals de grote gietijzeren grenspalen beschermd zijn, is er geen enkele controle of stelselmatige keuring op door de gemeentebesturen.

Hier foto's van enkele van die paaltjes:

Paaltje nr 2  (Paaltje nr 1 is verdwenen)	Paaltje nr 8, volledig tussen het struikgewas
Paaltje nr 10 heeft men kunnen terugvinden na enig zoek en graafwerk	Vanaf paaltje nr 14 (behalve nr 16) zitten de meeste bedolven onder de grond.  Hier door de vorsers uitgegraven ter controle of er wel degelijk nog een paaltje in de grond steekt.
De bedolven paaltjes zijn aangeduid door een ijzeren staaf met een verroest bordje waarop zo goed als onleesbaar het nummer vermeld staat (hier paaltje nr 19)	Paaltje nr 25 welk nog zichtbaar is

Grenspaal nr 257

Met grenspaal nr 257 zijn we in het grensdorpje PUTTE aanbeland.

Sinds de fusies der gemeenten valt dit plaatsje aan Belgische zijde onder Kapellen en gedeeltelijk ook onder Stabroek en aan Nederlandse zijde onder Woensdrecht.

Deze grenspaal is in de tijd toen hier nog een douane-kantoor gevestigd was, eens in het nieuws geweest toen een douane-beambte er een eitje op bakte. Wegens een ondergrondse gaslek ontsnapte er gas uit de kop van de paal en zo werd er een vuurtje gemaakt.

Het wapenschildje aan Belgische zijde

Het wapenschildje aan Nederlandse zijde

Zoals te lezen staat op deze  muurplaat, staat Gp 257 niet echt op de
juiste plaats. 

Zo zag de paal er vroeger uit: