5.  Dag 2  Thionville>Château-Salins

Dinsdag 19 juni 2007

Afstand:                   97km  Totale km:              169km

Weer:                        Zonnig  24C  geen wind

Goed uitgeslapen, zonder snurken………….Noch Pol, noch ikzelf hebben iets gehoord ofwel hebben we uitstekende oordopjes!!!

Om 8h hebben we afgesproken om het ‘petit déjeuner” te nemen. Hugo en Robert zijn ook al in de eetzaal……….Het is inderdaad

petit le déjeuner maar daar weten we wel raad mee……….Na wat vragen en aandringen, mogen we in de keuken alles nemen wat we wensen. We zullen de eerste uren zeker geen honger hebben.

Om 9h00 staan we klaar om te vertrekken. De hotel receptionist raadt ons aan via Stuckange, Distroff naar Metzervisse te rijden. Daar geraken we zonder omweg en langs rustige wegen terug op onze route.

De natuur is afwisselend, maar zeer landelijk. Steeds moeten er korte hellingen genomen worden. De opeenvolging aan klimwerk kruipt stilaan in de benen. Wanneer we op een top halt houden, zien we nog steeds in de verte de centrale van Catenom.

Vanaf Bettelainville moeten we een flinke klim nemen naar Vigny. Boven genieten we van het mooie uitzicht. Het wordt warmer, zo’n 24 à 25C. De zon brandt en het is zweten en drinken. De dorpjes liggen telkens in een dal en zien er erg ontvolkt uit. Gelukkig kunnen we rond 11h30 inkopen doen in Landovillers.

Nu volgt er een serieuze klim naar Courcelles-Chaussy waar alles dood en verlaten lijkt……………We hebben 55km op ons tellertje en zijn aan wat rust toe. Bij een sportterrein onder enkele grote bomen vinden we een geschikte picknick plaats. Stokbrood, kaas, worst, tomaten en een fles wijn………wat moet je meer hebben.

Na een poosje komen er een paar auto’s naar de “chalet” op het nabij gelegen voetbalveld………….Benieuwd ga ik even kijken. Een vijftal mannen bouwen een barbecue feest.

De mannen zijn nieuwsgierig naar onze plannen en nodigen ons uit om iets te drinken. Dat moeten ze natuurlijk geen tweemaal vragen.

Mijn vrienden komen één voor één binnen en we verbroederen met de plaatselijke genieters………..leven als god in Frankrijk noemen ze dat!!!!

Maar…………na een uurt moeten we onze nieuwe vrienden verlaten. We willen ooit nog in Nice geraken. De mannen wensen ons “Bon voyage et beaucoup de courage”  daar gaan we dan!

Olala, dat doet pijn in de kuiten. We sleuren ons met een slakkengangetje omhoog.

De korte klimmetjes vertragen ons tempo en het landschap wordt eentonig. Hier en daar zien we een grote boerderij en graanvelden. Soms is er ook een bos waar de koelte deugd doet.

Na een paar piepkleine uitgestorven dorpen dalen we heel snel naar Château-Salin. Zullen we hier overnachten ???  Enkele dorpsbewoners verwijzen mij naar het marktplein, wanneer ik naar een hotel vraag. Naast de kerk bevindt zich Gîte d’etape “Au Bon Accueil” maar “oh ramp” alle kamers zijn bezet!

Geen nood, de bazin zoekt wel iets voor ons. Ondertussen kunnen wij onze dorst lessen.

Madame Michèle doet enkele telefoontjes en meldt ons dat er een verantwoordelijke dame van het sportcentrum ons kamers kan bezorgen enkele kilometers buiten het dorp. Na een ½ uurtje komt de vrouw ons ophalen. We volgen haar auto en klimmen naar het sportcomplex.

We krijgen in het bijgebouw 2 kamers en we kunnen gebruik maken van douches en toiletten.

Voor 10€pp zijn we gehuisvest………..je moet maar geluk hebben zeker!

Het is ondertussen 18h30 en na het douchen en een waspartij doen, kunnen we onze fietskledij laten drogen op een lijntje in de zon.

Zoals beloofd aan de patroon Gilles van “Au bon Accueil” gaan we tegen 19h30 daar ons avondmaal nemen.

Een gezellig souper samen met de andere hotelgasten. Het Nederlandse paar

de Boer, ze doen ook de groene route, maar slechts tot de Camarque en met de tandem. Verder nog een fietsende Duitse dame, zij fietst alleen “Le tour de Lorraine”. Verder nog twee Franse heren en bazin en baas Michèle en Gilles.

Het wordt eten en drinken a volonté.

Echt op zijn Frans zonder veel tralala maar goed en voedzaam. Aperitief, voorgerecht, hoofdschotel, dessert, enkele flessen wijn en een dégustief alles samen 84€ voor ons vier. Iedereen blijft lang napraten. Er wordt in een mengeling van Frans Nederlands en Duits gesproken…. Iedereen verstaat iedereen……. Gilles en Michèle besluiten morgen de afwas te doen en blijven gezellig meekletsen en drinken.

Maar we krijgen slaap en willen naar ons bed. Het begint bovendien al donker te worden ook.

We beloven morgenvroeg hier ons ontbijt te nemen.

23-09-2008 om 18:06 geschreven door Via de la Plata

4. Dag 1 Brugge/Arlon > Thionville

Maandag 18 juni 2007

Afstand: 72km

Weer: Zonnig 22C zwakke tegenwind 2à3bf

Zoals elke keer als er een avontuur start, heb ik te weinig geslapen.

Is alles wel goed voorbereid? Heb ik alles mee? Ben ik niks vergeten?

7h ik kan eindelijk opstaan………..alles gaat nu vliegensvlug.

Broodjes bakken, wassen, scheren en een flink ontbijt.

Om 8h15 zijn de broers Hugo en Robert daar al. Vlug nog wat koffie!

Pol laat wat op zich wachten…………..8h30 net op tijd heeft hij zich door de ochtendfiles kunnen worstelen. Gelukkig staat zijn fiets met de tassen erop, bij mij al klaar sinds zaterdag. Zijn auto gaat in mijn garage en we kunnen vertrekken.

Emotioneel afscheid van Roosje.

Onder een bewolkte hemel verlaten we Male.

Een half uur later staan we op het perron in het station van Brugge.

In al onze ijver en haast beseffen wij op het laatste ogenblik dat we op het verkeerde perron staan. We stormen naar beneden en terug naar boven. Nu staan we op het juiste perron en daar is de trein al. De twee vriendelijke treinconducteurs helpen ons. Een minuut later vertrekken we naar Brussel. Het is nu 9h35.

In Brussel-Zuid hebben we welgeteld 5 minuten om over te stappen op de trein naar Luxemburg. Voor Hugo, Pol en Bob lukt dat wonder wel……………..

Maar waar is Robert? Hij is ons uit het oog verloren en weet niet op welk perron wij staan. Op het allerlaatste moment komt hij toch net op tijd boven. Enkele seconden nadien vertrekken we naar Arlon.

Dat was op het nippertje. We hebben er dorst van gekregen. Gelukkig hebben we onze tassen bij ons. Nadat we de kranten gelezen hebben, overlopen we nog eens rustig ons roadboek.

Voor we in Arlon toekomen, beslissen we ons lunchpakket aan te spreken.

Op die manier kunnen we daar dan onmiddellijk starten.

En ja om 13h30 is het zover, we verlaten “La gare d’ Arlon”

Hoe geraken we nu op onze weg naar Messancy?

We rijden wat rond en vinden heel vlug de juiste baan. Ondertussen is het zonnig en warm geworden, zo’n 22C. Met een zwakke tegenwind zijn we een half uur later in Messancy. Hier komen we, net vóór de Luxemburgse grens, eindelijk op de “Groene weg naar de Côte d’Azur”

Na 25km zijn we in Schouweiler. We hebben dan al heel wat zwakke Ardeense klimmetjes verwerkt. We vleien ons op een zonnig terras. Tijd voor wat fris bier en de rest van ons lunchpakket.

Na Bettenbourg in Dudelange (of is het Diddeleng) verlaten we Luxemburg en rijden ongemerkt over de grens “La Douce France” binnen.

Ons tellertje staat op 45.

Na enkele kilometers zien we in de verte de kerncentrale van Cattenom.

We rijden heel dicht tegen de enorme koeltorens en belandden in het dorp van Cattenom. Hier willen we overnachten.

Na wat vragen blijkt het aangeraden iets van onze weg af te buigen en tot in Thionvillle (een kleine industriestad) te rijden zo’n 12km verder.

Om 18h zijn we er en enkele minuten later hebben we in hotel “Sirius”, twee mooie kamers met ontbijt gevonden. We kunnen onze fietsen onder een afdak stallen. Na wat was-en plaswerk rijden wij een uur later naar de stadskern.

Stilaan krijgen we honger en dorst, maar lang moeten we niet zoeken. Een jonge dame verwijst ons naar een terras op een binnenplaats.

We trakteren ons op een uitgebreide maattijd met de nodige wijn.

Nadien doen we nog een terrasje. We hebben het toch verdiend zeker!

Thionville lijkt een stad ter grootte van Roeselare met aantrekkelijke winkelstraten. Ze zijn net en er is veel groen. We deden vandaag iets meer kilometers dan voorzien. Rond 23h kruipen we voldaan onder de lakens. Oordopjes in en slaapwel.

23-09-2008 om 17:44 geschreven door Via de la Plata

3. DE REISWEG

Aanvankelijk waren wij van plan vanuit Brugge te starten met de fiets.

Daarvoor hadden we echter 20 dagen nodig.

De route zou dan als volgt geweest zijn:

Brugge-Ingelmunster-Desselgem-Harelbeke-Helkijn tot Tournai.

Daarna de Schelde volgen tot Wasnes-au-Bac (Cambrai) en vanaf daar de “Groene valleien fietsroute” (Boulogne naar de Moezel) tot Luxemburg, om hier op de “Groene wegen naar de Middellandse zee” aan te sluiten.

Ongeveer 500km of 5 fietsdagen.

Dit stuk viel weg en werd vervangen door een 4h30 durende treinrit tot Arlon.

Aanvankelijk zouden we de “Groene wegen naar de Middellandse zee” volgen tot Avignon en daar overschakelen op de “Zuid-Franse Gorges” ring naar Nice.

Maar gezien de vriendin van Pol haar vakantie in Pernes-les-Fontaines nam, hebben wij een kleine wijziging bedacht.

De korte omleiding naar Pernes-les -Fontaines zou ons slechts een 10-tal km afleiden van de voorop gestelde route. We moesten in Oranges afslaan om via Pernes terug op ons schema te komen. We lieten Avignon nu links liggen.

Brigitte en Pol waren dolblij met deze beslissing.

Aangezien wij geen kampeerders zijn had ik voor elke mogelijke dagbestemming enkele adressen van hotels, chambres d’hôtes en restaurants opgezocht.

Alles stond mooi in Excellijstjes elk dorp met km afstand cumul en totale dagafstanden. We zouden ongeveer 1270 km moeten afleggen in 14 fietsdagen en namen één reserve dag.

Op 6/05 bleek alles op punt te staan en was iedereen akkoord over de wijze van terugkeer. Ik bestelde vliegtuigtickets bij SN Brussels. Voor 82€ pp, met inbegrip van de fietsen, om vanuit Nice terug in Brussel te geraken.

Onze twee treinritten (Brugge>Arlon & Zaventem>Brugge) kostten fietsen inbegrepen 23€pp.

Nu waren we echt klaar voor de tocht en vol verlangen om te vertrekken, nog wat nachten dromen……..Wat zullen ze ons missen op het thuisfront!

De werkelijke kilometers

De verblijven en overnachtingen

De Hoofdrolspelers

23-09-2008 om 17:31 geschreven door Via de la Plata

1 & 2. HOE HET BEGON & DE VOORBEREIDING

Toen we terugkwamen van Ibiza, waar mijn dochter Peggy en haar vriend deelnamen aan de triathlon, stond hun besluit vast.

In 2007 nemen we deel aan de Ironman van het Zuid-Franse Nice.

Gedurende de vliegreis groeide bij mij de gedachte om van Brugge naar Nice te fietsen en daar supporter te spelen.

Ook mijn fietsvriend Pol vond dit een prachtig idee.

We zouden ons degelijk voorbereiden, wekelijks een lange-afstand trainingstocht ondernemen en ikzelf zou de weg gedetailleerd uitschrijven.

Heel vlug werden onze plannen gekelderd: in oktober lag Pol met een ruggenwervelbreuk in het ziekenhuis. Hij was bij een herstelling van het dak gevallen. Fietsen was voor maanden uitgesloten………….Zou het nog goed komen?

Zoals in het verleden liet ik mij niet ontmoedigen. Ik bleef optimistisch en dacht dat het wel in orde zou komen met Pol. Ik ging vlug op zoek naar een reisweg en fietsgidsen. Ondertussen legde ik in weer en wind kilometertjes af en trainde met een klein verzet, want beklimmingen zouden er genoeg zijn tijdens de rit! En………..daar moest ik beter in worden!

Met de fietsgidsen “de groene valleien route”, de 2 boekjes “de groene weg naar de Middellandse zee” en “langs Zuid-Franse Gorges” kon ik alles prachtig uitstippelen. Een hele klus om alles van dorp naar dorp in Excel te verwerken. Het werd mij duidelijk dat de tocht van Brugge naar Nice meer dan 3 weken zou duren.

Uitgesloten, ik kreeg slechts 2 weken van mijn vrouw Roosje…… meer niet!

Ik herschikte alles en bouwde een stukje treinreis in tot Arlon. We zouden verder gaan van Arlon tot Bettenbourg en daar inpikken op deel 1 van “De Groene Weg naar de Middellandse Zee”. Dit zou ongeveer 1250km zijn, haalbaar in 2 weken, dacht ik.

Begin februari 07 begon Pol opnieuw te fietsen na een lange revalidatie. We maakten elk afzonderlijk tochten volgens ons eigen vermogen. Ikzelf deed lange lastige ritten liefst tegen wind naar de kust, door de Polders en op de Zeeuwse dijken, zelfs bij regenweer. Pol ging voorzichtig op en neer van Wenduine naar Blankenberge en naar Brugge heen en terug. In maart trokken we samen op pad. De eerste rit met prachtig lenteweer bracht ons met de kusttram in De Panne om dan langs de kustroute tot in Wenduine te geraken. Iets later zelfs een tocht tot Zomergem en Nevele van 80km. Maar dat was teveel voor Pol. Gelukkig is hij taai en we bleven samen steeds meer langere ritten maken.

De Franse president- en parlementsverkiezingen brachten wijzigingen in de triatlonkalender. Peggy en Jeroen besloten dan maar om de Ironman van Lanzarote mee te doen. Dus gingen we daar naartoe met Roosje om te supporteren………….De tocht naar Nice bleef behouden. We zouden hem rijden in de 2°helft van juni.

We besloten een meerdaagse oefenrit naar Texel te rijden en kozen de 2° week van de paasvakantie. Ik kon dan mijn zoon, schoondochter en de kleinkindjes bezoeken. Zij zouden met de mobilhome daar vakantie nemen.

Toen ik op een van mijn ritjes toevallig in Knokke belandde. Stapte ik af bij mijn schoonzus in “Ice-bar Liliane”. Algauw bleek dat mijn schoonbroer Hugo ook wel eens de Noordzeeroute zou willen doen. Wat een toeval, ook Jacques onze compagnon de route van mijn 1° camino de Santiago, kwam daar toch ook een ijsje snoepen. Na wat blufpraat besloten we met ons 4 de tocht heen en terug te doen naar Texel op één week. Maar eerst nog een dagje samen trainen.

Op 2/04 trainingstocht van 110km voor Pol en Bob doch 150km voor Hugo en Jacques. Van Knokke via Brugge naar Roeselare en terug op de nummertjes van het fietsnetwerk. Gelukkig met mooi lenteweer, maar mijn vrienden hadden duidelijk minder km getraind. Ik moest mij aan hun lager tempo aanpassen.

9/04 Texeltocht op één week heen en terug van Knokke en Brugge naar De Cocksdorp. Zo’n 750km met een zomers weertje…………..heerlijk.

Wat een uitzonderlijk mooie tocht. Mijn maatjes hebben de kilometertjes goed verwerkt, iedereen was heel tevreden.

Ook Hugo kreeg zin om mee te fietsen naar Nice, Jacques wilde ook wel, maar moest wegens familiale reden verstek laten. Er bood zich spontaan nog een nieuwe vriend aan Robert, de broer van Hugo. Na enkele dagen besloten we met ons 4 op maandag 18 juni 07 te vertrekken en op dinsdag 03 juli met het vliegtuig terug te keren.

Na een laatste oefentocht, waarbij ik verstek moest laten, waren wij klaar om te vertrekken. Afspraak maandag 18/06 om 8h30 in Male.

23-09-2008 om 16:32 geschreven door Via de la Plata

Langs

de  Groene Wegen     naar de Côte d’Azur

    Van Brugge naar Nice

Dagboek van een fietstocht van 18/06 tot 3/07/2007




.

23-09-2008 om 14:37 geschreven door Via de la Plata