Opgeschreven,
                                  Misschien
                  zijn mij meer jaar gegeven
                  dan dit halve, haar.
                  Waar praat ik over?Hoe
                  moet je praten met wie dood gaat gauw?
                 Kon ik maar even sneller leven
                 en dan terug,hierheen
                 om te vertellen hoe het gaat, daar.
                 Maar door de spijlen van de stoel 
                 zie ik wat dingen op de tafel liggen
                als voorgoed, en voel
                dat ik haar afgunst voel
                want spijlen zijn als lijsten
               en als poorten en kozijnen
               en als verrekijkers en omlijnen
               zo goed erna als van te voren
               het levende en nog te levene
               waar wij nog niet 
               of al niet meer bijhoren. 

                                           (Judith Herzberg-1934)