Het is weer 1 november, de kerkhoven
                           worden weer één bloemen pracht,
                           maar is het niet een beetje zielig,
                           dat het voor de meeste mensen 1 november
                           moet zijn om hen te gedenken die er niet
                          meer zijn.Zijn het niet de herinneringen
                          en de pijn in ons hart die we een blijvend 
         meedragen, die belangrijker zijn.En hoevele mensen kunnen hun
         geliefde niet meer gaan opzoeken,wanneer ze er behoefte aan
        hebben.Gewoon omdat er gemeentes zijn die de oudere kerkhoven
        een doorn in hun ogen zijn en ze gewoon opruimen,zonder bij
       het menselijke leed dat ze de naastbestaande aandoen stil te staan.
       Ik kan er over meepraten,een laatste rustplaats bestaat er voor
       vele niet meer.Vele oude kerkhoven worden gewoon opgeruimd
       om er winstgevende gebouwen op neer te poten,gevoelens tellen
      niet meer mee.Je kan eventueel de stoffelijke resten tegen hoge
      prijzen laten overbrengen, naar het nieuwe kerkhof, maar is 
      daar hun laatste rustplaats?Alles draait om geld maar niet
     meer om gevoel.