Oud embleem van onze gemeente? Het nieuwe vind ik niet mooi, te steriel. Probeer het zelf maar uit door op de afbeelding te klikken. Wel mooi? Geen probleem. (Mensen die naar hemiksem komen raadplegen het best de webstek wegens de heraanleg wegen).
Ik was één van de gelukkigen die BSDer was. Voor de jongeren, BSD = Belgische Strijdkrachten Duitsland.
Sommige afbeeldingen verwijzen naar de webstek die bij de foto behoort.
Dit herinneringsgraf is al jaren verwijderd. Alhoewel ongelovig is deze tekst uit prediker toch een waarheid: Want de levenden zijn zich ervan bewust dat zij zullen sterven,maar wat de doden betreft, zij zich van helemaal niets bewust, ook hebben zij geen loon meer, wantde gedachtenis aan hen is vergeten. (Prediker 9:5). Karin Henderikcxx (Prediker 9:5). 1963 - 1974) Elf jaar dus.
Albert De Meyere. † 25/08/1946 - 12/02/2023
Maar Sophie Marceau is toch steeds mijn favoriete. Meer Sophie = op foto klikken
Heymissen
Hemiksem vroeger en nu en wat persoonlijke weetjes. Hemeshen is de oudste benaming die ik heb gevonden voor onze gemeente Hemiksem. - Willy De Cleene.
09-04-2023
Valse profeten?
Advertentie voor Rutherfords lezing: "De wereld is geëindigd - Miljoenen die nu leven zullen nooit sterven" 1925 = 98 jaar geleden.
Maar ze zijn intussen natuurlijk allemaal overleden.
Wacht U voor de valse profeten, die in schaapsklederen tot U komen, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn. Matthéüs 7:15. UIt hun eigen bijbelvertaling.
Huis bouwjaar 1541. Is het huis hetzelfde als toen? Vermoedelijk niet helemaal, maar als je kijkt naar de dakvensters en de boog in het dak is dat wel mogelijk voor bepaalde delen. Wie meer weet mag het me weten laten weten. Het staat te koop. Hopelijk is het weer niet van afbreken en appartementen in de plaats, dan zijn we weer een stukje erfgoed kwijt.
In hetspeciale dubbelnummer over spoorwegen, dat in het kader van het Europese Jaar van het Spoor verscheen, kunt U een uitgebreide bijdrage lezen over het bedreigde station van Kortrijk. Het is het laatste grote wederopbouwstation in Vlaanderen en een symbool van de wederopbouw van de stad na de zware en vernietigende geallieerde bombardementen in 1944. Toen het Kortrijkse erfgoed zo'n twee decennia geleden geïnventariseerd werd, bestond er nog geen belangstelling voor recente na-oorlogse architectuur. Het station werd dus niet in de invetaris opgenomen, en is derhalve evenmin beschermd. De NMBS wil het slopen en vervangen door een tunnel onder de sporen, waar alle diensten zouden in ondergebracht worden. Uiteraard ontstond in Kortrijk protest tegen dit plan van burgers en erfgoedverenigingen. VVIA ondersteunde deze actie, en diende vorig jaar een dossier in voor de Europese campagne'The 7 Most Endangered' - wij hadden daarmee ervaring nadat we ook de kolenwasserij van Beringen daarvoor indienden en deze op de shortlist kregen. Dit deed de stemming omslaan en lag aan de basis van de herziening van het beleid en het inzetten op behoud en herbestemming. Op 25 januari kregen we het bericht dat het station opgenomen werd in de shortlist en organiseerden weeen persconferentie die ruime weerklank kreeg Op 15 maart diende de Vlaamse Vereniging voor Industriële Archeologie vzw, in overleg met Kortrijkse erfgoedverenigingen, bij Minister Diependaele een officiële aanvraag in voor de wettelijke bescherming als monument van het station.Het volledige aanvraagdossier kunt U hier downloaden.
En nu stijgt de spanning... Op 13 april om 11u wordt via een online evenement de definitieve lijst van 'The 7 Most Endangered 2023' bekendgemaakt. Dit is de lijst van de zeven belangrijkste bedreigde monumenten in Europa, die jaarlijks door een internationaal team van deskundigen samengesteld wordt. Uiteraard bestaat de hoop dat het station de definitieve lijst haalt. Dat zou ook een belangrijk signaal zijn naar het behoud van recent erfgoed.
Graag vermelden wij ook reeds dat opzaterdag 22 aprilom 10 u in Kortrijk in het Boekenhuis Theoria (Casinoplein) een ochtendsymposium georganiseerd wordt over behoud en herbestemming van stations. Er worden o.m. toelichtingen uit Nederland en Frankrijk verwacht. Het programma wordt later via onze website bekendgemaakt.
Voordracht over reproductie van oude keramische tegels
.
Woensdag 19 april 2023 om 19 uur
Als ambachtsvrouw 2022 wil Charlot De Bisschop een kleine inkijk geven in de wondere wereld van het reproduceren van oude keramische tegels. Aan de hand van enkele voorbeelden vertelt ze over de moeilijkheden waar je mee te maken krijgt en de verschillende stappen die je onderneemt om tot een perfecte reproductie te komen.
Aanvullend is er een kleine praktische oefening om zelf eens met de handen in de klei te zitten.
Sinds 4 juli hebben we een nieuw gezicht in het team van Histories. Binnen Histories ondersteunt Els Vervaet als inhoudelijk medewerker erfgoedverenigingen op het vlak van vzw- en vrijwilligerswetgeving, mogelijke paden voor financiële steun, enz. Zakelijke aspecten dus waarmee het bestuur van een organisatie te maken krijgt. Daarnaast werkt ze mee aan beleidsvoorbereidend onderzoek en beleidsinitiatieven die het erfgoedvrijwilligerswerk kunnen versterken. Tot slot stelt ze haar ervaring met organisatieontwikkeling ten dienste van het zakelijke team.
De afgelopen 19 jaar werkte Els als cultuurbeleidscoördinator voor Hemiksem en Schelle en sinds 2018 ook voor Niel. Gelet op haar pionierswerk in het intergemeentelijk samenwerken op het vlak van cultuurbeleid zal het dus niet verbazen dat Els graag meewerkt aan veranderingstrajecten binnen organisaties.
Tijdens haar loopbaan als cultuurbeleidscoördinator besteedde Els veel aandacht aan het lokaal cultureel erfgoed en zette zij samen met erfgoedvrijwilligers, heemmusea, ouderen en lagere schoolkinderen erfgoedprojecten op. Omdat ze liever voluit voor cultureel erfgoed ging, zette ze de stap naar Histories als inhoudelijk medewerker.
Een thema dat Els zeer nauw aan het hart ligt is het bruggenbouwen, zowel intergenerationeel als tussen verschillende culturele gemeenschappen. Zo werkte ze voorheen enkele jaren in het cultureel opbouwwerk van Antwerpen Noord, alsook samen met Marokkaanse moeders rond de taalontwikkeling van hun kleuter. Voor Antwerpen Averechts (nu Expeditie De Stad) leidde Els enige tijd groepen rond in Turkse buurten, met o.a. een bezoek aan de moskee en de Turkse middenstand. Els behaalde een bachelor Sociaal-Cultureel Werk aan de Karel de Grote Hogeschool Antwerpen en na een schakeljaar ook een master Cultuurmanagement aan de Universiteit Antwerpen.
Vijftien jaar na de oprichting van mijnmaatschappij ‘S.A. des Charbonnages Limbourg-Meuse’ in 1907 werden op 7 september 1922 de eerste kolen opgehaald in de mijn van Eisden. Vandaag, honderd jaar later, wenkt voor ‘de charbonnage’ een vergeten verleden. De mijn in Eisden ging 35 jaar geleden dicht, waardoor enkel vijftigplussers er nog levendige herinneringen aan hebben.
Een uitstekende reden voor Tuinwijk2020 en de Stichting Erfgoed Eisden (SEE) om dit momentum aan te grijpen en100 jaar Charbonnagevoor het voetlicht te brengen met o.m. een prestigieus fotoboek en een groots opgezette expositie in het cultuurcentrum.
Archivaris Jan Kohlbacher, tentoonstellingsmaker Marc Milissen en hun team putten uit het unieke en omvangrijke beeldarchief van de SEE om de bezoekers een beklijvend beeld te geven van de 64 jaar dat de mijn operationeel was in al zijn dimensies (boven- en ondergronds, het kanaal en de terrils). Ook de periode van vijftien jaar opbouw tussen 1907 en 1922 en de herbestemming van de mijnsite na de sluiting in 1987 komen aan bod.
Kunstenaar An Vanderlinden, opgegroeid in Houthalen in een mijnwerkersfamilie, behaalde ze haar Master in de Beeldende Kunsten tijdens de woelige tijden van de mijnsluitingen. De schilderijen die in CC Maasmechelen te zien zijn, zijn gemaakt met verf ontwikkeld door de kunstenaar. Het pigment is “Charbon de Beringen”, steenkool gehaald uit de transportbanden van de kolenwasserij van Beringen.
Foto: Stichting Erfgoed Eisden
Wil je graag een begeleide rondleiding? Dat kan op:
- Vrijdag 3 februari om 19u en om 22.30u, voor en na de voorstelling van Erhan Demirci en Bart Herman Demirci, - Zondag 12 februari om 19u en om 22.30u, voor en na de voorstelling van The Bootleg Beatles - Op zaterdag 4 maart om 10.00, woensdag 22 maart om 19.00, zaterdag 15 april om 10.00, woensdag 29 april om 19.00 en zaterdag 13 mei om 10.00.
De rondleiding duurt telkens een uurtje. Inschrijving is niet nodig. Verzamelen in de exporuimte zelf.
Tuinwijk2020 & Stichting Erfgoed Eisden i.s.m. het cultuurcentrum en de gemeentelijke diensten Erfgoed & Cultuur
Opening: zaterdag 15 oktober 2022 om 19u
Expoperiode: zaterdag 15 oktober t.e.m. vrijdag 12 mei 2023
Openingsuren: ma t/m vr: van 10 tot 12 uur en van 13 tot 21 uur, za van 9 tot 12 uur. Eveneens kan de expo bezocht worden voor en na schouwburgactiviteiten van het cultuurcentrum (tot 22 uur). Gesloten op zon- en feestdagen, van 23.12 t/m 01.01, van 19.02 t/m 26.02.23 en van 08.04 t/m 12.04.23. Tijdens de kerst- en paasvakantie sluit de expo om 17 uur. De openingsuren kunnen afwijken. Raadpleeg steeds onze website voor je bezoek.
De Sint-Niklaaskerk stond vroeger aan 't Kerkeneinde, vandaar de nog huidige straatnaam. Die kerk was in slechte staat en er was nood aan een nieuwe kerk. Wie meer wil vernemen kan zich dit boek aanschaffen voor €20
Statiestraat (nu D. Coppensstraat). Op de hoek van de straat merk je het pleintje waar in die tijd steenkapper Courtois zijn grafzerken tentoon stelde. Nu staat er natuurlijk een appartements gebouw. De mensen op de foto hadden de bedoeling naar de kermis te gaan, het was gewoon nog enkele stappen en link de bareel over en je kwam in de nu nog bestaande Kerkstraat.
Wie weet hier nog iets van? Heb het nog weten staan en ook weten afbreken. Men vertelde toen dat het terug gebouwd zou worden in Bokrijk. Is niet gebeurd. Toen ik het weten staan was het op de hoek van toen twee straten, Jan Sanderslaan - Parklaan?
Meer Sophie = op foto klikken
