We hadden nog een hotelcheque voor 3 overnachtingen liggen die we als cadeau kregen van de kinderen.
Voor Luxemburg lukte het niet een hotel te vinden. Ofwel waren ze volzet, of er was een feest voorzien, of het kon enkel in de loop van een week. Een beetje frustrerend en ik werd het zoeken moe.

We wilden niet ver van huis maar toch eens over de grens.We zochten iets in Nederland en vonden in Valkenburg een hotel.
Donderdag 27 oktober om 16u. was Philippe me komen oppikken aan school waar ik les volg om voor een 2-tal uurtjes richting Nederlands Limburg te rijden.
Het weer zou ook wel meezitten, dus hadden we geen dikke jassen mee.
Net iets anders en toch bijna een Belgisch gevoel bij het binnenrijden van Valkenburg.
Nog eerst met de voeten onder tafel om van een 5-gangenmenu te genieten.
Nu ja…over smaak valt niet te twisten, hier ga ik dat dus niet doen.
Nog even een korte avondwandeling om een eerste indruk op te doen van Valkenburg bij nacht.
Het lijkt gezellig. Wat me het eerste opvalt is een verlichte kasteel die schril afsteekt tegen de donkere lucht. Daar moeten we morgen eens een kijkje gaan nemen dacht ik.
’s Anderendaags een ontbijt rond 8.30u. En met fototoestel op jacht naar de bezienswaardigheden van dit stadje.

Er blijken wel wat mogelijkheden: dus was het beslissen wat we per dag zouden doen.

Vrijdag: eerst bij klaarlichte dag de stadskern verkennen. Heel wat winkelstraatjes met heel wat eetgelegenheden. Maar daar gaat onze aandacht niet naartoe.

Er is het museum, de ruïne van het kasteel, een wandeling langs de Geul. We maken eerst een grote wandeling in de stad zelf. Verrassend is dat je van een hele drukke winkelstraat naar een heel rustig plekje kan verzeilen. We beslisten om eerst de overblijfselen van het Kasteel van Valkenburg te bezoeken. Ik voelde me na al die informatie te hebben gelezen en met wat fantasie een kasteelvrouw. Vrees voor een inval was er niet, want op dit uur liepen we er bijna alleen rond. Een uur voor sluitingstijd zijn we nog het museum binnengestapt. Een stukje geschiedenis meepikken is altijd interessant, maar verder was het een beetje slordig qua informatie. De vermoeidheid sloeg toe.

Moe maar tevreden keerden we terug naar het hotel om een ontspannend bad te nemen en nog even van een aperitief te genieten op het terras terwijl de zon onderging.