Niet alleen ons oog, maar ook ons oor kan ons misleiden. Neemt U maar eens Uw eigen stem op. U zult een heel ander geluid en klank horen dan U dacht. Dit komt omdat we bij het spreken onze stem niet alleen van buitenaf, via onze oren horen, maar ook van binnenuit. Een normaal goed functionerend gehoor van een mens vangt geluiden op die zich binnen bepaalde waarnemingsgrenzen bevinden. Zo zal bvb iedereen met een normaal gehoor het tikken ven een niet te veraf geplaatste staande klok of wekker duidelijk kunnen waarnemen. Maar onze geest heeft een selectief vermogen. Dat wil zeggen dat alleen maar die geluiden in ons bewustzijn toegelaten worden, die we willen horen. Wie bvb in een kamer met een luid tikkende klok geconcentreerd aan het studeren is, zal het tikken niet horen. Het oor ontvangt het geluid wel, maar het bewustzijn registreert het niet om de concentratie op het studeren niet te verstoren. Zou het tikken echter ophouden, dan wordt de regelmaat van het steeds weerkerende geluid verbroken en zal men er zich waarschijnlijk plotseling van bewust worden dat de klok niet meer tikt. We nemen dan dus wel waar dat een geluid, dat eerst regelmatig aanwezig was, er nu niet meer is. Met andere woorden : het ontbreken van een geluid wordt dus gehoord.......
Net zoals de meeste mensen zult U waarschijnlijk gelezen hebben "Piet zit in de tram" Dat staat er echter niet. Lees de zin nog maar eens door, heel goed en heel langzaam, dan zult ge zien wat er wel staat.
De fout ontstaat omdat we, mede door de vorm waarin de woorden zijn gezet, te snel menen te weten wat we verwachten wat in de zin staat.........
Waarom je 2 ogen nodig hebt om goed te kunnen zien....... Door met 2 ogen te kijken, zorg je ervoor dat het gebied dat je om je heen ziet groter wordt dan wanneer je maar met één oog zou kijken. Als je met je één oog ergens naar kijkt (en je andere oog is dicht) zal je het beeld helemaal niet goed zien. Dat komt doordat je ogen ongev. 6 cm uit elkaar liggen en elk oog het beeld net iets anders laat zien. Elk oog staat met de oogzenuw in verbinding met beide van beide hersenhelften. Beide hersenhelften voegen nu de beelden samen tot één volledig beeld. We noemen dit "stereocopisch" oftewel "driedimensionaal" zien. Alle dieren die naar vorengerichte ogen hebben zien de dingen op deze manier (apen, koeien, honden, katten enz....)
De test :
Om na te gaan hoe verschillend je 2 ogen zien, moet je eens je rechteroog dichtdoen en je duim op ongev. 5 cm afstand voor je linkeroog over een beeld houden (zie vb plaatjes hieronder) Sluit nu, zonder je duim te bewegen !!! je linkeroog en open je rechteroog. Het is net alsof je je duim hebt bewogen. Herhaal dit met je andere oog. Je zult merken dat het beeld pas weer klopt wanneer je met beide ogen kijkt........
Wat is suggestie ? Volgens experts op dit gebied, geeff ik U hierbij de goeddoordachte definitie :
Suggestiebiliteit is een zijnstoestand van onbewuste percepties, ontstaan door associatieve processen vanuit het collectief onderbewuste, waarbij de functie van het lateraal denken wordt omgebogen tot een illusoir besef, een schijnrealiteit, die exitentieel is in de belevingswereld van de proband,, culminerend in een toestand van onvrijwillige, explicite acceptatie van het door de suggestor overgedragene.....
Ikzelf geef de voorkeur aan de volgende, eenvoudiger te begrijpen toelichting :
Suggestie is de niet-kritische aanname van het waargenomene door beinvloeding......
Dit wil zeggen dat wij geneigd zijn iets als waar aan te nemen zonder dat duidelijk gesteld wordt dat het inderdaad waar is, omdat onbewust onze gedachten in die richting worden geleid. Onze gedachten worden dus mis-leid.
Hoe komt dit tot stand ? Wij worden ons van iets bewust omdat we dat "iets" met onze vijf zintuigen waarnemen, omdat we dus iets zien, horen, voelen, ruiken of proeven. Daarnaast is er nog een andere vorm van waarnemen en wel met onze "6de" zin, onze intuitie. Al die zintuigen zijn echter verre van volmaakt. Vandaar dat soms iets verkeerds waargenomen wordt. Aan de hand van een paar voorbeelden zal ik dat proberen duidelijk te maken, beginnend met het zintuig waarmee we de meeste waarnemingen doen......onze gezichtszin.
