Ik ben Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Isabel.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is zonder.
Ik ben geboren op 15/04/1953 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek, schilderen, reizen, schrijven, wandelen, vliegtuigen, talen.
Sinds hun bestaan,hou ik ontzettend van IL DIVO,RyanDan,Vittorio Grigolo en Josh Groban.Grote klassiekers! Daar ik hartpatiënte ben, kan ik niet altijd hier zijn, daarom hou Ik van de rust, en genieten.Dolce Farniente...
Wat is nu nog een week ? 't Is net alsof ze open en dicht gaat,..de tijd gaat toch zo snel voorbij. Morgen is het alweer zaterdag....Ik herinner me nog vroeger, dat ik altijd zo van mijn weekends kon genieten, omdat die traag vooruitgingen. Maar nu ? Amai,...ik kan haast niet meer volgen...de TIJD loopt ons voorbij !
Het verhaal van de 5 Avengers was de meest opzienbare en raadselachtigste van de spoorloze verdwijningen, in wat de naam kreeg van Bermuda Driehoek
Jaren geleden hoorde we op radio en televisie over verontrustende verdwijningen op zee...Boten, vliegtuigen...met bemanning verdwenen, en er werd nooit iets teruggevonden....hier volgen enkele verhalen van zulke verdwijningen.
Het dateert van 5 december 1945, het is 14.10pm. Dit moest een gewone oefenvlucht worden,...maar niemand keerde weer !
Vanaf de Marine - vliegbasis Fort Lauderdale in Florida stijgen 5 torpedo bommenwerpers vh type Avenger TBM , de klaar heldere hemel in, geen enkele wolk aan het firmament. Het was een gewone oefenvlucht, die de piloten wekelijks oefenden de 2de Wereldoorlog was net gedaan. De escadrille moet 250 km pal oostwaarts vliegen, dan scherp noordelijk over 60 km, om vervolgens terug te keren naar de basis... Weersomstandigheden waren uitstekend, kalme zee, matige wind, open hemel...alles gaat goed, de oefening was goed verlopen en de vliegtuigen maken zich klaar om terug te keren naar de basis...als het plotseling verkeerd gaat.
De bemanning van Vlucht 19, met als bevelhebber CC Taylor aan boord en 2500 vluchturen op zijn palmares,
15.45pm Alles is goed verlopen de gesimuleerde torpedo-aanval en de navigatie oefening zijn voortreffelijk verlopen. De vliegtuigen kunnen terugkeren naar de basis op dat moment ontvangt de basis van Lauderdale een verontrustend bericht van CC Taylor
We zien geen land meer De toren vraagt hun positie door te geven. Taylor is niet zeker, hij weet niet waar ze zich bevinden, ze lijken wel verdwaald !
Op de basis heerst er een complete chaos ze kunnen niet eens hun positie doorgeven, want ze weten niet waar ze zijn, alhoewel zij zich amper op 15 minuten van de basis bevonden dan horen ze weer de stem van Taylor : onze kompassen draaien dol, waar er land moet zijnzien wij geen land meer, we weten niet meer waar we zijn, we zijn verdwaald!! Om 16.25pm kwam dan de laatste melding binnen wij zijn juist over een klein eiland gevlogen maar geen land in zicht
Op de basis begrepen ze er niks meer van, hoe konden 5 vliegtuigen, op klaarlichte dag verdwalen ..?
Als dit nog niet genoeg was, verdween ook het vliegtuig dat hen ging zoeken, een Martin Mariner toestel. Vanaf de basis Banana River werd een Martin Mariner toestel met een dertien koppige bemanning eropuitgestuurd om de verdwenen Avengers op te sporen. Gezagvoerder was Lt. Come. Dit toestel heeft de grootte van 38m spanwijdte dat permanent in verbinding blijft met het vaste land, en speciaal uitgerust is, voor reddingsoperaties op zee.
Enkele minuten na het opstijgen van de Mariner kwam er een melding van Lt Come, dat er een felle luchtstroom was boven de 2000m . dit was laatste melding van het reddingstoestel. Nooit werd van hen nog iets gehoord, noch gezien ..!!!!! Niet vijf maar zes toestellen waren nu vermist, verloren, samen een een zevenentwintigkoppige bemanning, als het ware verdwenen van de aardbol.
Er gaan geruchten dat de Avengers in het rond zijn blijven vliegen tot hun brandstof op was en dan nog .waar zijn de vliegtuigen en hun bemanning dan gebleven ..Een raadsel dat tot op heden niemand heeft kunnen oplossen ! Sommigen spreken ook van een wit fel licht, waarin de schepen en vliegtuigen terechtkomen, ze worden als het ware opgezogen om te verdwijnen in het niets
Grootscheepse zoekacties werden op touw gezet doch zonder resultaat.
Vorig jaar zijn we voor het eerst, na mijn overwonnen vliegangst, naar Spanje gevlogen. We kozen voor het mooie plaatsje Javéa, iets boven Calpe, aan de Costa Blanca.
Het was de maand mei, en dan begint alles in bloei te staan, heb je een mooi klimaat en is het al warm, het was begin mei, dus...is het altijd afwachten hoe het weer daar gaat zijn. We hadden een villa gehuurd en dat was puur genieten ! Eigen zwembad, en grote tuin, en dichtbij het centrum, wat ook altijd mooi meegenomen is. Ge hebt daar wel een auto nodig om te geraken, maar we hadden een goede wegenkaart, dus er kon niets verkeerd lopen. Die vakantie heb ik ook het genoegen gehad, Belgische mensen te ontmoeten, die daar wonen, en we hadden het reuzefijn bij hen. Dit jaar gaan we terug, maar nu in oktober. We kijken hoe het dan is, om later op het jaar te gaan. We hebben ook een andere villa gekozen, zo kan je vergelijken hoe het is.
Het was er heel fijn te vertoeven en hebben ons niet verveeld, gaan shoppen, gaan winkelen en gaan wandelen, en op een dag hebben we auto genomen en zijn we tot aan de vuurtoren gereden, Cabo de la Nao, noemde het plekje. Daar toegekomen, heb je een prachtig zicht over het eiland Ibiza. Het moet wel helder zijn, als er mist over het water hangt, ziet ge niets. Er stond langs de uitkijkhoek, enkel een restaurant, dat denkelijk leeft van bussen toeristen, die daar even halt houden. Je hebt daar verschillende urbanisaties, met van die prachtige villa's. Altijd leuk daar eens rond te rijden, zo leert ge de streek beter kennen. Wat me het meeste opviel is dat de straatnamen ofwel kunstenaars zijn of bekende schilders, ook Vlaamse namen kom je daar tegen.
Javéa is een leuk gezellig plaatsje, niet zo druk als in Benidorm, eerder rustig, toch in mei, in de maanden juli an augustus zal het allicht drukker zijn, dan komen al de Spanjaarden naar de kust !
We kijken er zeker al naar uit om terug te keren, en als het gaat ook de mensen terug te zien.