De atalanta is een opvallende trekvlinder met een spanwijdte van 5-6 centimeter . In Nederland komen twee generaties per jaar voor . De eitjes worden één voor één op de brandnetel afgezet . De rups is 35 tot 40 mm lang , en de kleur van exemplaren onderling varieert sterk . De grondkleur is geelachtig grijs tot zwart met op de zijkanten geelwitte vlekken . De rups vouwt de bladtoppen met spinseldraden naar elkaar toe . De pop is grijs of bruin met op de rugzijde blauwglanzende vlekken . Verspreiding. Men kan deze vlinder vrijwel overal tegenkomen , tot meer dan 2000 meter hoogte in de Alpen . Ze overwinteren in Zuid-Europa en trekken in het voorjaar naar het noorden . De vliegtijd is in onze streken van mei tot oktober. In het najaar trekt een deel van de aanwezige vlinders weer terug . Dit gebeurt soms op grote hoogte . De soort komt voor in gematigde gebieden van Azië en in Noord-Amerika . Voedsel Ze leven vooral van nectar , maar ook wel van boomsappen en rottend fruit . Bedreigingen De Atalanta is een trekvlinder . Vooral in de Pyreneeën sneuvelen er , zowel op de heen- als op de terugweg , velen . Voortplanting De waardplant is de brandnetel . Hier kun je hun rupsen vinden .
Het boomblauwtje is een dagvlinder uit de familie , de kleine pages , vuurvlinders en blauwtjes . De spanwijdte van de vlinder bedraagd tussen de 26 en 32 millimeter . De vleugels van de mannetjes zijn aan de bovenzijde geheel blauw terwijl de vrouwtjes een brede zwarte band langs de vleugels hebben. De vlinder is te herkennen aan de zilverwitte tot lichtblauwe onderzijde van de vleugel waarop zwarte stippen te zien zijn . De voedeselplanten van de vlinder zijn onder andere klimop , hulst , struikhei , vuilboom , kornoelje en kardinaalmuts . Het boomblauwtje heeft een voorkeur voor bosachtige gebieden en leefomgeving . Het boomblauwtje vliegt in twee generaties per jaar . De eerste generatie van april tot juni . De tweede generatie in juli , augustus en begin september. de soort komt algemeen voor in Nederland en België en is in Europa niet bedreigd . De soort komt verspreid voor , en is ook bekend uit India en Pakistan .
Het bruin zandoogje is een dagvlinder uit de subfamilie , de zandoogjes en erebia's . Het bruin zandoogje komt in grote delen van Europa voor waaronder Nederland en België . De vlinder komt niet voor in Midden- en Noord- Scandinavië . De vlinder geeft de voorkeur aan matig voedselrijk grasland als leefgebied . De vliegtijd is van mei tot en met september , waarbij aangetekend wordt dat het mannetje eerder vliegt dan het vrouwtje .
DIT ZIJN FOTO'S WAAR JE STIL VAN WORDT . VIND IK TOCH PERSOONLIJK . EN DIT NA EEN FLINKE WANDELING IN DE BOSSEN . (ALLE SUR SEMOIS) ZATEN NOG NA TE GENIETEN VAN DIE HEERLIJKE DAG .
De larve van een lieveheersbeestje heeft ook al stippen en vlekken . De larven verpoppen op planten . Ze kunnen erg verschillend zijn per soort en ook het stadium is van belang voor het uiterlijk . Die op de foto's is het laatste stadium van de larve van het Veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje , vlak voordat deze zal gaan verpoppen . Hier is de larve van de 7-stip te zien . Dit is een pop van een lieveheersbeestje op bladeren . Na de verpopping worden ze volwassen insect . Kevers hebben een volledige metamorfose , dus inclusief een popstadium . Dat kan zeer kort tot zeer lang duren . Er zijn keversoorten waarbij de gehele ontwikkelingstijd 8 jaar kan duren . Bij lieveheersbeestjes duurt de pop stadium slechts enkele weken en soms minder .
Het roodborstje is 's winters een bekende verschijning in vele tuinen van een groot deel van Europa . De exemplaren die men in de winters in onze tuinen ziet zijn veelal afkomstig uit meer noordelijker gelegen gebieden , deze komen in de herfst naar onze streken afgezakt maar aangezien de bosterritoria dan reeds bezet zijn door onze inheemse exemplaren moeten ze hun toevlucht tot tuinen zoeken . 's Zomers broedt hij in Lage Landen algemeen in gaten en spleten in muren , slootkanten , heggen , klimop in bomen , parken en tuinen . Het is een vrij gedrongen vogeltje met een opvallende bruinrode keel . De staart is roodbruin ( niet rood zoals bij de gekraagde roodstaart ) . Het roodborstje heeft een intern kompas dat helpt bij het vinden van de trekrichting in het migratieseizoen en is de eerste vogel waarbij dat is vastgesteld .
De kuifeend is een duikeend en brengt het grootste gedeelte van de dag door op het waarbij hij langdurig duikt op zoek naar voedsel (slakjes, algen, schelpdiertjes, waterplantjes ) en hij is darbij niet kieskeurig . De sterke en vrij scherpgerande snavel , met een flinke verharde punt aan het eind , draagt bij aan de stroomlijn onder water maar maakt het bovendien gemakkelijker om snel voedsel te kunnen oppikken of afbijten . De ver naar achter geplaatste voeten dragen bij aan een betere voorstuwing op en onder water maar maken het op land wat moeilijker . Vandaar dat deze eenden minder aan land komen dan de andere soorten eenden . Ze komen vrij veel voor op sneller stromend water van rivieren, waarbij ze moeiteloos tegen sroom inzwemmen om op exact dezelfde plek op het water te kunnen blijven , maar ze voelen zich net zo thuis op rustiger meren . De kuifeend is een goede vlieger en laat een opvallende witte streep zien in de uitgeslagen vleugels .
De korenbloem dankt zijn naam aan zijn traditionele groeiplaats : op de akkers tussen graan . Doordat de plant slechts weinig ruimte nodig had , kon hij hier tussen het hoge graan overleven . Door de teelt met zuivere granenmengsels komt de plant in dit milieu vrijwel niet meer voor . In de bermen van binnenwegen kunt u hem wel regelmatig aantreffen . Mogelijk neemt de plant daar de laatste jaren iets toe doordat gemeenten onder invloed van bezuinigingen bermen slechts een-à tweemaal per jaar maaien . De trompetvormige straalbloemen met driehoekige slippen hebben een opvallende diepe kleur blauw , die de aanleiding heeft gegeven tot de naam korenbloemenblauw . De voet van de buisbloempjes is paars . Een plant kan wel tot 20 bloemen vormen , die veel nectar produceren . De bloeipriode is van juni tot augustus .
