glimmend grimt het gras groen en grijs door donkere dagen een uil hoehoet luguber wollige wolken wijzen wijds naar de machtige maan
ik glijd naar jou
onbevangen blijf ik hangen aan je trouw
paarse paarlen glinsteren gloeiend in je ogen die hebben nooit gelogen nooit bedrogen ik ben zo blij mijn vrouw
aan mijn vrouw van Piet
Uitbundige verwelkoming in bar op Gran Canaria.
is dat blok dan echt kanker of aids waarschijnlijk erger nog het zet voort via het woord
een hersenziekte blijkbaar illusies voor mensen in nood opgeblazen door legale criminelen
democratische bescherming van een fanatieke diktatoriale dracht
ik weet het wij zijn tegen de doodstraf zij niet wij zijn voor gewettigde abortus en euthanasie zij niet één nadeel hebben ze ze kunnen geen 90 maagden beloven na een zelfmoordaanslag
wat dan nog dat is maar drie maanden werk als je het langzaam doet
laat ons maar eens lachen we leven in het land van beloften
Droom ik mijn leven ?
ik ben alleen al wat ik beleef droom ik romantische fantasieën nuchtere realiteit nachtmerries
of ben ik figurant in de dromen van iemand anders
als er een god is droomt die misschien romantische fantasieën nuchtere realiteit nachtmerries met mij als een van de figuranten
al eeuwen lang ?
Ja, ik lees graag thrillers.
Piet
In de schaduw is men altijd donkerder
Piet met de pet heeft zich even opzij gezet
't is zo plezant vreemd gaan zonnig zieden zonnig zien zonnig zijn met je liefde voor haar tussen al dat vreemds
ik ken nu alle talen maar versta ze niet al die mensen met verdwenen zorgen 't moet hier nu maar goed zijn
ach vrouwtje lief 't is zo plezant met jou vreemd te gaan en samen zonnig te zijn hier in dit vreemde land
3 foto's
rara wie ben ik ?
klagen
een mens klaagt als een machteloze god het klagen moe zingt psalmen en vloekt -tegenstelling schept leven- de donder ruist zachtjes als pasgeboren rotsen en huppelt moedeloos langs de tegels
-begijntjes schrikken om een muis-
de witte muren liggen zoetjes te vrijen in de zon onder de hete daken alsof de bomen het niet zien
het lied van de achterdeur klinkt dof boven de aarden vazen en bloemen plukken bloemen tot een wrede vredeskrans
troje
dat paard ken je dat er indringen
zomaar ongeweten
er zijn waar je niet wordt verwacht het hebben van macht omdat je in een paard hebt gezeten
weten dat weten komt vanwaar je het niet wenste
wij zijn het toch of niet
wie heeft het kompas uitgevonden west oost noord zuid
is de wereld wel rond of blijven we gewoon platvloers
van hier naar scherpenheuvel gaan alle wegen toch naar rome pausmobiel minder-mobiel gaan bidden voor maria van ...
Zomerse herfstgedachten
het is zomer in ons paradijs hier en nu sluimerend in oktober vlinders tellend bloemen bloeiend een vroege dood tegemoet maar toch geleefd wanneer zij er niet moesten zijn
het is zomer in ons paradijs glimmend en glanzend als in mei parelt oktober ons voorbij de zon verblindt de eenzame regendruppels tot een regenboog de mens glimlacht weer hoera
het is zomer in ons paradijs zonder stormen of orkanen terrasjes vol met jonge zwanen giechelend genietend alsof het niet eindigen zal verleidend kijken naar al dat moois
Maria en ik een verborgen openbare liefde sinds dan bijna altijd zo raar zo waar je denkt niet na je bent zomaar in de ban direct verbonden
een bloemetje en dat is ze gebleven fragiel en toch sterk sterk in steunen
een egeltje zwak maar stekelig ik wou dat ik haar was dat ik zo zwak zo sterk kon zijn me wegstoppen in mooi zijn me tonen in eenvoud en zo meervoudig zijn zo echt zijn zo open zijn
strijk je pluimen zachte vlieger gevallen uit de ijle lucht slijp je bek en vecht je leven tussen de stromen van 't lijden door denk niet na geen problemen in de knopen der leugen lieg je eigen waarheid
opus 2
als je gebeten door het leven in je hok weer komt denk je hoe terug te bijten met je stukke tanden
dan voel je de muilbanden der conventie de strop der onmacht spant zich je voelt je zwak als een woesteling buig je hoofd en leef je dood
opus 3
dode dagen krabben je principes stuk grijpen naar je zeden en wurgen je menszijn het dier ontwaakt in al zijn glorie wil het sterven een eigen dood de dood der dappere geslagene
slot
'k grijp de dood liefkozend zacht 'k streel de knoken die mij wegleiden naar het geheimzinnige 'k lach me in stille nevel van het geweest zijn
kwaad schuilt in mijn ogen drukkend zwak als verborgen kluisters het hele circus laat me koud als een lange nacht waarin ik niets zie dan mijn onbewust vergeten
vergeten welk leed ik draag welk leed ik maak
'k voel mijn hart eenzaam eiland koraalrif vulkanisch wachten op een ongewenste uitbarsting
neem het van me weg neem het en loop zover het leven je dragen kan opdat ik je weer kan zien als een zachte herinnering
waarom geen wit doodskistje op het vlaams behang symbolisch schuldbewust berouwvol boetedoen
echte criminelen hebben geen spijt beseffen de draagkracht van hun daden niet
eigenbelang eerst
zij zijn slachtoffer als ze kritiek krijgen als ze bestraft worden
zou het dan toch zijn "heer ze weten niet wat ze doen" ? en moeten wij hen vergeven
ocharme wie zijn wij
onbenullen die niet verheven denken zoals zij zij zijn de verlossers de oplossers de slogandroppers de opvullers van leeghoofden de leegzuigers van echt gevoel
draadloze omroep verwaarloosde melancholie verdwaalde dwaasheid en sterrennacht
ach einder zo ver zie ik niet waar de toekomst groeit het verleden rust daarboven waar het stof vergrijst en ondergaat als zwarte zon trofee van mystiek de ketens kraken vrijheid roest als woord
en ieder zwijgt het gras der wijsheid groeit onkruid van dartel leven tussen tanden van de ondergang schuurt de tijd mijn lijden
niemand wist wat in hen was dat naakte vuur die witte gloed steigerend ... ziedend niemand kende de klaarte hun samenzijn dat losse spelen met geluk het dartel kussen als jonge bloemen in een wiegende wind
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Piet
Ik ben een man en woon in Lebbeke (België) en mijn beroep is gepensioneerd onderwijs.
Ik ben geboren op 08/05/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, sociale toestanden, verdraagzaamheid.
Ik ben nogal sociaal voelend, ad rem bij momenten, niet altijd begrepen door iedereen, humoristisch maar dan droog.
Ik voel me soms zoals ik er hierboven uitzie. Jong en onnozel.
***************************************
aan het eind van mijn latijn nam ik de weg terug door de donkere dreef waar geen leugen meer is en zag de wereld zoals hij was een zwarte diamant van vernuft en verdorvenheid met de glans van een beetje liefde en goede wil
toen ik mijn ogen opende was ik terug bij het begin
Piet 24.05.2006
Mijn vrouw en ik. De onderste ben ik, om alle vergissingen te vermijden deze toelichting.
Nu is mijn vrouw, Annie, natuurlijk de onderste. Alles is relatief, hé.
Aan mijn vrouwtje
ik droom van jou
spelen in mijn kinderdromen hoge bomen springen door de wolken naar de zon
woeps
springen naar de zon
luistervinken kijken schalks sprieten door het gras boterbloemen madeliefjes vergeet-mij-nietjes
en jij
dansen dansen dansen
onder de bomen in mijn kinderdromen
en dan groei ik een reus een heuse reus
en daarboven zie ik jou echt levensecht hou ik van jou
en jij met mij springen naar de zon dansen in het gras
alsof het echt dromen was
Raar volkje. Supporters. Dit zijn argentijnse supporters voor dat hun club uitgeschakeld was Foto's van "daarna" heb ik niet.
Annieken met de jongste supporter van Argentinië op vakantie in Malaga.
ontdekking
Annie
ik heb ze weer ontdekt dat lieve wezen dat immer weervinden vind ik onwezenlijk
lijk altijd maar opnieuw beginnen leven
ik heb ze weer ontdekt en bedekt en ze lieflijk willen begrijpen
niet zomaar grijpen dat ongrijpbare onbegrijpelijke
lijk altijd maar opnieuw beginnen ontginnen
mijn bron mijn bron van mijn bron van de bron mijn leven
Wel ? Wie ben ik ?
verdeel en heers
een kindeken is geboren en heeft zoveel vrede gebracht eens per jaar
zoveel kindekens sterven nu dikwijls in naam van dat ene kindeken
het noorden van... gebombardeerd het zuiden van ... gebombardeerd er is geen grens tussen geweld en geweld
alleen geld zoals altijd winnen die baronnen
kapot wederopbouwen humaan geldbejag
de mens wint nooit
alleen de machtsbeesten doen het al eeuwen
verdeel en heers wie zei dat weer
na de zomer komt de herfst, brrr ...
zie bovenaan ....
03.10.2006
Zoeken in blog
eureka groen licht in het venster van de maan groot glanzend symbool van mijn gestolen hoop wandelen in het nachtgewaad winterachtig doorschijnend
traliezoenen aan gedroomde meisjeslippen
op je knieën lieve liefde ouderwetse platoniek heldere troebeling van schaterende zelfzucht
hij leefde in een wolkenkrabber onmetelijk en nam de lift en nam de lift en nam de lift ... tot hemelse hoogten nu is hij oud en stilletjes knuffelend vol liefde verhuisd naar een impoTENTJE
Ik ben Piet
