Alweer de weg op en dit keer een lus door Duitsland , niet al te ver , maar ver genoeg om ons op vakantie te laten voelen . De eerste dag stop ik in Schengen , ja ik weet het , dat is eigenlijk nog Luxemburg , maar het ligt op de grens en ik slaap aan de andere kant van de Moezel , dus in Duitsland . Eerst een bezoekje aan de plek waar ik ook morgen nog naartoe ga . Een serie oude bezinkingsputten die nu veranderd zijn in een natuurgebied .
Ik zit dus aan de boorden van de Moezel en aan waterpartijen , het paradijs dus voor Libellen en Juffers en vogels die van het riet houden . De eerste die ik zag was een Viervlek .
Dit gebied is reeds heel lang bewoond , Romeinen hadden hier villa's en ze brachten hier ook de wijnteelt binnen . En nog daarvoor zijn er ook overblijfselen gevonden van bouwwerken . Hiervan maakten ze er eentje na op schaal , heel mooi !
Een Woudaapje en een Grote Karekiet lieten zich heel even zien , maar niet lang genoeg voor een foto , met deze Vuurlibel had ik meer geluk .
Vlak naast het natuurgebied liggen er wijngaarden op de helling en het moet gezegd , ze zijn in prima staat en liggen er perfect bij .
In de namiddag al naar mijn slaapplaats gereden , het werd toch te warm om daar nog langer rond te lopen . Het dorpje Perl , waar ik sliep is prachtig onderhouden , maar ook hier , weinig jongeren en hier en daar leegstand . Wel een mooi kerkje .
In het natuurgebied waren er een aantal koppels Visdieven aan het broeden en eentje liet zich goed zien .
Na een lauwe douche , nog een korte wandeling door het dorp en dan mijn voeten onder tafel in een Duits/Indies restaurant .
Een half litertje koele rosé en een lekkere maaltijd later , nog wat genieten op terras en dan proberen te slapen .
Deze keer zitten we bij de Libellen , voor veel mensen onbekend en dus ook onbemind . Maar Libellen worden wel degelijk bemind , anders zouden ze geen eitjes leggen ...
Op de vorige foto zag u een vrouwtje Grote Keizerlibel , een vrij grote libel die nu deze maand veel gezien wordt . Hun leven speelt zich voornamelijk af in de fase dat ze nog geen imago zijn . Eens ze een echte libel geworden zijn , gaat het enkel en alleen nog om de voortplanting . Mannetjes bakenen hun gebied af en jagen andere mannetjes weg en als er een vrouwtje vind dat hij een geschikt gebied heeft voor haar eitjes , dan paren ze en zij doet de rest van het werk . De mannetjes hangen daarna niet aan de toog , maar het scheelt niet veel .
De mannetjes van de Grote Keizerlibel zien er kleurrijker uit dan de vrouwtjes , soms zie je ze jagen boven het water en dan geloof je je ogen niet , hoe snel zij een printje kunnen trekken . Vrouwtjes zoeken dan weer een geschikte plek voor hun eitjes . Een ondergedompelde tak , onderaan een waterlelie of eender waar de larven later kunnen omhoog kruipen . Soms heb je geluk en is een vrouwtje zo bezig met haar nageslacht dat je dicht kan komen en een foto maken in mooi licht van de Miss Belgie van de Keizerlibellen !
Voor de laatste keer wil ik toch nog eens zeggen dat niemand hoeft bang te zijn voor libellen , ze kunnen niet steken of bijten , ze zijn alleen mooi . Bekijk ze eens wat langer en van dichtbij . Ik ben er zot van .
PS : hou jullie alvast klaar , volgende week ben ik terug weg !
Na mijn koffie met enkele pain aux chocolat , (straks weeg ik honderd kilo) rij ik vandaag naar een ander reservaat , 2 uur verder ligt het Reserve naturelle deLachaussee . Ik verlaat dus Sainte -Menehould .
Hier aangekomen , ga ik naar de eerste kijkhut en zet ik mijn oren en ogen open . Maar door zo hard over het water te turen , had ik bijna een overvliegende Zwarte Wouw gemist ...
Het gehucht Lachaussee is amper 20 huizen , een paar boerderijen en een kerk groot en voor ik het vergeet , er is ook een auberge .
Dit lijkt me toch een plek om eens terug te komen tijdens de trek , nu is het redelijk kalm . Maar tijdens mijn wandeling rond het meer , zag ik wel veel kleine beestjes , het is al een tijd geleden dat ik een Blauwe breedscheenjuffer zag.
Toch even met de auto naar de andere kant van het meer gereden , hier staat een tweede kijkhut . Te voet zou kunnen , maar dan moet je jonger en fitter zijn dan deze gepensioneerde .
Ook hier was er nogal wat gefladder en gekruip in de struiken en grassen en dit Groot Dikkopje bleef mooi zitten .
Om helemaal rond het reservaat te gaan en ook de derde hut nog te doen , moet je ongeveer 14 kilometer stappen , voor een fitte wandelaar en natuurliefhebber is dat zeker te doen . Het is hier trouwens een mooie streek . Maar aangezien ik constant met mijn neus tussen de struiken zit , ga ik nauwelijks 1 km per uur . Echt stappen kan je dat niet noemen , meer beleven !
En als je zo laag zit met je neus , kom je soms al eens een raar beestje tegen , deze ziet er mooi uit , het is vooral zijn naam die raar is . En pas op , ik heb dit niet uitgevonden , dit is echt zo . Ziehier de Gladde Zakkever .
Nu is het stilletjes tijd om via Metz en Thionville , richting Luxemburg te rijden . Maar eerst zag ik nog deze prachtige vlinder , bij ons bijna niet te vinden : Het Groot Geaderd Witje .
Straks nog even tanken zonder taksen in Luxemburg en daarna misschien nog een stop in de ardennen . Het is tenslotte groen en het begint met een D !
In dit derde deel geef ik een impressie van een doorsnee Franse gemeente , die omgeven is door landbouwgrond en natuur . Zoals overal in Frankrijk lopen dergelijke gemeentes leeg , de jonge Fransen gaan naar de stad om te studeren en komen niet meer terug . Saint-Menehould had 20 jaar geleden nog meer dan 10.000 inwoners , nu zijn er dat nog 3000 ! Alles wat er bijkomt zijn geen Fransen , maar Noord Afrikanen , Arabieren , Afrikanen en Oostblokkers . De lokale bevolking ziet het niet graag gebeuren , maar heeft geen keuze . Toch is Sainte-Menehould een rustige en mooie gemeente om in te wonen en voor een habbekrats koop je hier een huis . Het plezante is dat iedereen nog iedereen kent en aanspreekt .
Een korte wandeling door de gemeente .
Er zijn ook drie warenhuizen , maar die liggen net buiten het centrum . Veel van de getoonde gebouwen staan gedeeltelijk of helemaal leeg . Jammer . Morgen vroeg uit de veren en naar een nieuw gebied .
Vroeg opgestaan in mijn slaapplaats in Saint-Menehould en voor mijn ontbijt naar de warme bakker op de hoek van het plein , 2 pain aux chocolat et un café SVP ! Momenteel is het nog rustig op het plein en nog niet te warm , dus ik ontbijt hier .
Terug naar Belval , voor een volledige dag beestjes kijken in het reservaat . Knobbelzwanen tellen is hier niet makkelijk , aan honderd ben ik gestopt .
Maar wat al helemaal niet te tellen was , waren de vliegen ! Ik weet niet hoe het kwam , maar nooit zag ik zoveel vliegen samen . Het lawaai dat ze maakten was heel luid en door de zwerm lopen was met je mond dicht en ogen op een spleetje . Als ik zeg dat er miljoenen waren dan zal ik niet overdrijven . Op ieder blad dat op de grond lag zaten ze in grote groepen bijeen en er lagen veel bladeren ...
Aan de achterkant van het meer , was er meer zon en minder vliegen . Hier vond ik één van de mooiere soorten plaatselijke vlinders , de Braamparelmoervlinder .
Bij ons moet je hiervoor in de Ardennen zijn en dan nog moet je geluk hebben , hier zijn ze nog redelijk gewoon . Alhoewel er hier ook geen tientallen rondvlogen .
Vorig jaar was dit pad een modderpoel , dit jaar is het precies beton onder je voeten , het is hier ook veel te droog . De sfeer blijft wel wonderlijk .
Nog een bekende bewoner van dit gebied is de Gouden tor , wat je nu ziet als groen , kan in de zon verkleuren naar goud . Vandaar de naam ?
Vroeger waren er bij ons ook heel veel , nu zijn ze bijna allemaal afgeschoten , hier zie je er nog af en toe , maar ook hier zijn de jagers er zot van en ik denk dat deze mooie Zomertortels ook hier gaan uitsterven .
Half Juni is nog steeds niet het beste moment voor Libellen , er zijn nog weinig soorten , maar het seizoen komt stillekes op gang . Dit is nog een voorjaarssoort , de Viervlek . Hij zat mooi boven het water .
Nu een hapje gaan eten bij de plaatselijke Italiaan en daarna iets gaan drinken bij mijn plaatselijke huisbaas , op de benedenverdieping is er café Rock . Toppie !
Voor het tweede jaar op rij ben ik naar Le Etang du Belval gereden . Wel een maand later dan vorig jaar en in veel drogere omstandigheden .
Wie in deze streek aan om het even welke grote waterpartij zit , zal dit beestje zeker kennen . Het heeft iets van een bever en het heeft iets van een rat , dus is het een Beverrat .
Er is veel veranderd op een jaar , de tweede vijver staat helemaal leeg sinds vorig najaar en het heeft hier al een tijdje niet geregend . Normaal heb ik hier laarzen nodig om naar de kijkhutten te gaan , nu kan ik mijn sandalen aanhouden .
Dat van die sandalen moeten jullie niet geloven , ik hou niet van beestjes tussen mijn tenen ...En al zeker dit prachtig exemplaar niet , de Tenthredo Livida .
Sommige mensen weten niet wat ze willen en in de natuur is dat ook zo , deze boom weet al jaren niet wat hij wil en dus blijft hij maar halfdood ...
Op de eerste dag had ik al enkele nieuwe waarnemingen en één daarvan was deze nachtvlinder , ze zitten nooit mooi bloot , maar verstoppen zich : Gevonden ! De Rouwspanner .
Het is hier prettig wandelen rond het dorpje Belval sur Argonne , veel weggetjes zijn onverhard , als er een landbouwer aan volle gas voorbij komt , is het iets minder .
De laatste nieuwe waarneming van de dag was een kruising van een wesp en een vlinder , ik vind deze super mooi . De Wilgenwespvlinder .
Morgen geven ze super goed weer , vandaag was het af en toe betrokken , hopelijk kom ik de dag door zonder zonneslag .
Deze maand is het terug een vogel en wel één van onze meest voorkomende roofvogels . De Torenvalk is ook één van onze kleinste .
Op de vorige foto zag u een vrouwtje , die zijn overwegend bruinachtig , de mannetjes hebben dan weer iets meer kleur . ( bij de mens jammer genoeg niet)
Weinig roofvogels zal je zien "bidden" , maar de Torenvalk doet dat altijd tijdens het jagen . Dan hangen ze stil in de lucht , terwijl ze hevig flapperen met hun vleugels .
De Torenvalk is ook de favoriete roofvogel van de vrouwen , ze jagen bijna uitsluitend op muizen .....
Zolang er muizen zijn ,is de toekomst van deze roofvogel verzekerd .
Terug in ons land vandaag , lange wandelingen geven mooie beelden en af en toe zie ik een beestje . Een zalige manier om op pensioen te zijn ...
Geef de natuur voldoende tijd en ze maakt van uw afsluitingspaaltje een kunstwerk .
Op zoek naar een mannetje , een vrouwtje Grauwe Klauwier .
De opruimers van dood hout in een bos , samen met allerlei Kevers zijn deze Pissebedden onmisbaar voor het bos .
Deze keer had ik hem eerst gezien , maar op het moment dat ik wou afdrukken zag hij mij ook en een korte maar krachtige spurt was het resultaat . Reebokken houden niet van mensen en dat is goed te begrijpen !
Dit is geen prehistorisch monster , maar het laatste stadium voor het een prachtige Libel wordt . De vervellingshuid blijft dan hangen in het riet .
Morgen nog een laatste dag rust in het groen en dan terug naar het drukke grijs .
Deze week zag ik eindelijk het duizendste beestje in ons land . Momenteel kijk ik goed rond in de struiken en dat is ook de reden dat nummer duizend een klein beestje is . De Tenthredo Mesomela zag ik dus voor de eerste keer .
Dit insect behoord tot de orde van de vliesvleugeligen en de familie van de echte bladwespen . Met zijn 13 mm valt hij niet echt op . Ik vind het wel een mooi beestje en ik was dan ook tevreden met de vondst .
De onderzijde is mooi appelgroen , de poten zijn geel/zwart en de onderzijde helemaal zwart . Ze eten voornamelijk stuifmeel en heel af en toe hele kleine beestjes zoals bladluizen .
Deze beestjes doen dus geen kwaad en zijn zelfs een nuttig onderdeel van de voedselketen . Hopelijk volgen er volgende week nog enkele nieuwe , dan zit ik een weekje in de Ardennen . Maar dat kunnen jullie dan hier wel lezen .
Laatste dag in Limburg , vanaf morgen ga ik terug snel moeten leren spreken . Een beetje zeveren moet kunnen , de mensen zijn hier vriendelijk en als ik goed rondkijk , ook zeer welgesteld . Vanmorgen redelijk vroeg aan een vijvertje .
Een vijver zonder kikkers is geen vijver , je moet er wel hun lawaai bijnemen . Deze Groene Kikker was braaf en bleef zitten tot de foto genomen was .
Terug het natuurgebied ingetrokken voor een laatste , maar korte wandeling . Mijn benen waren aan het zeuren en spraken over een staking ! Ze mogen content zijn dat ik nog nooit gehoord heb over een beentransplantatie , of ze vlogen buiten ...
Rupsen kunnen prachtig zijn , misschien ben ik wel de enige die zo denkt , veel mensen vinden ze lelijk . Deze rups zal binnen korte tijd verpoppen en uitgroeien tot een nachtvlinder , de Rietvink .
Een obstakel kwam op mijn weg , moesten er nu kleine kinderen mee zijn , het zou op een pretpark lijken . Even kijken hoe dat hier zit .
Die gasten van Natuurpunt vonden een gewone brug een beetje te saai en hebben een kindvriendelijk exemplaar gemaakt .
Ik ben heel content dat ik geen 130 kilo weeg , ik zou hier anders niet op mijn gemak zijn . Maar met zwieren en zwaaien ben ik toch aan de overkant van de Dommel geraakt . Goed gedaan Natuurpunters !
Nu nog wat uitblazen op een bankje aan de rand van een mooie waterpartij , hier ga ik mijn proviand opeten en proberen nog een libel te spotten .
Na een kilometer of vijf ben ik terug aan de start , onderweg hoorde ik nog de Wielewaal jodelen en de misthoorn van de Roerdomp was er ook . Nu zit er nog een mannetje Rietgors te fluiten alsof zijn leven ervan afhangt . ( zijn sexleven)
Nu hopelijk zonder al te veel file naar huis en dan enkele dagen rustig . Daarna zien we wel . Jullie ook ?
Vandaag gaan we een stuk dieper in het gebied op een pad dat ik nog nooit nam . Natuurlijk is dit op een bepaalde manier ook een beetje werken . Op hetzelfde moment , wandelen , luisteren naar vogels , kijken naar de begroeing en zien waar je uw voeten zet op de grond . Ik wil geen doden op mijn geweten !
En dat speuren naar de begroeing brengt al op , een beestje trekt mijn aandacht omdat ik denk dat ik hem nog nooit zag . En ja hoor , een nieuwe waarneming . Dit is de Bosdidea , een zweefvlieg die er uitziet als een wesp .
Alhoewel het hier een prachtig gebied is , kan het moeilijk zijn om de vogels te horen , ik zit hier heel dicht bij een gebied van andere vogels , luidruchtige vogels die vandaag weer aan het rondvliegen zijn , vogels uit Kleine Brogel ...
Overal waar venen zijn , zie je ook rietvelden . Soms maait men die en komen er in het voorjaar mooie groene rietscheuten uit en dan kan het zijn dat je een Ree kunt zien . Ik denk dat hun pasgeboren kalfjes veiliger liggen in dat hoge groen .
Dit is ook een goed gebied om te gaan wandelen met de hond , om de paar kilometer is er wel een waterplas waar ze kunnen drinken . Denk er wel aan : honden moeten aan de lijn . Heel belangrijk in Natuurgebied !
Aan één van die plassen zag ik deze prachtige libel . Uit de Familie van de Rombouten is dit een vrouwtje Viervlek .
Bijna onder mijn voeten , deze nieuwe waarneming . Gelukkig voor hem en ook voor mij , had ik hem gezien . Het beestje heeft wel zijn naam niet mee en gaat door het leven als , de Bastaardzandloopkever . Leg dat maar eens bij Scrabble
Door een eeuwenoude manier van bevloeien , is dit een prachtig gebied dat altijd water heeft . Het wordt door kleine kanaaltjes aangevoerd en daardoor is er hier een grote bio diversiteit . Water betekend meer soorten .
Iedereen zal reeds een paar kleine libellen (juffers) gezien hebben die aan elkaar hingen in de vlucht . Deze Vuurjuffers zijn een koppel en zitten in Tandem . Als ze gaan paren , vormen ze een wiel . Dit mannetje zal zijn madam alvast niet meer lossen tot het zover is .
Morgenavond ga ik weeral naar huis , maar eerst nog eens een restaurantje zoeken in Neerpelt en dan stevig uitrusten . Dit waren reeds twee zware dagen . Deze knakker begint oud te worden .
Tegen 7.30 uur , sta ik aan de provinciale vijver van het Hageven in Neerpelt . Mistige slierten hangen nog boven het water en het is fris .
Langzaam probeert de zon er door te breken , we gaan op pad !
Het web van deze Strekspin is nu wel heel zichtbaar , ze zal niets vangen zolang de dauw haar net zichtbaar maakt .
Wandelen op een stuk vlonderpad tussen het riet , met het constante lawaai van kikkers en cetti's zangers . Gelukkig hebben jullie geen geluid .
Nu volgen we het wandelpad langs de rivier De Dommel , u misschien bekend van het Dommelhof in Neerpelt ?
Hier is deze nacht een Bever aan het werk geweest , hij zal hier meerdere nachten aan werken , maar deze 40 cm dikke boom moet tegen de grond . De takken en bladeren zijn de voeding voor dit zoogdier .
Ondertussen is de zon er door gekomen , mijn vest gaat af en de temperatuur gaat boven de 20 graden . Mijn "tootse" zal weer rood zien ...
Een nieuwe waarneming voor vandaag , na een tiental soorten langpootmuggen , heb ik eindelijk de soort die ik hier zocht : De Blauwe Goudtip .
De hooglanders die hier de ruwe ondergrond kort houden , zoeken nu ook de schaduw op , ze mogen niet werken in de vlakke zon van hun vakbond ! Ondertussen is het geluid van de Wielewaal te horen in de bomen waar ze onder staan .
Ook kleine beestjes kunnen mooi zijn ! Ik was gisteren aan het eten in de keuken toen ik plots iets opmerkte tegen het keukenvenster . Eerste reactie is zoals steeds het fototoestel pakken en proberen vast te leggen .
Daarna is er nog tijd genoeg om eens grondig te kijken wat er nu juist zat . Het was een nachtvlinder met de mooie naam Esperiamot . Ik vind het een heel mooi vlindertje en doordat hij zo mooi in de zon zat , leek hij nog mooier .
Weeral een beestje bij in de collectie dus , een micro nachtvlindertje van ocharme 15 mm lang . Hij is een beetje zoals ik , op de foto ziet hij er groter uit ...
Sommige vogels staan bij mij echt wel voor de lente , de Blauwborst van vorige week is één van die vogels , maar voor mij is de Steltkluut het sein om die extra trui uit te spelen .
In de bekendste broedplaats van West-Vlaanderen zijn ze terug aangekomen , nu nog wat foerageren om terug aan te sterken van de verre trektocht en dan kan de balts beginnen .
Hier in de Blankaert komen er ieder jaar verschillende koppels broeden . Bij Steltkluten is het zo dat vrouwtjes doorgaans minder zwart hebben op hun kop dan mannetjes , maar hier en daar zijn er uitzonderingen . Dus heel zeker ga ik mij niet uitspreken over de foto's ...
Als ik hier volgende maand terug kom , zullen de vrouwtjes zeker op hun nest zitten en sommigen zullen mischien al jongen hebben . Altijd iets om naar uit te kijken . Ze zullen dan wel regelmatig naar boven moeten kijken , tegenwoordig zijn hier veel roofvogels die een kuiken wel zien zitten . Om nog niet van de reigers te spreken . Het blijft natuurlijk een voedselketting en daar staan ze niet helemaal bovenaan .
Soms moet een mens een beetje geluk hebben , terwijl ik in de zon zat op mijn terras , zag ik iets heel kleins bewegen . Van ver leek het alsof ik mijn eerste Vuurwants van het seizoen zag , maar ik was verkeerd .
Toen ik wat dichterbij ging , zag ik dat het patroon op de rug niet klopte . Dit was zeker een wants , maar geen Vuurwants . Dus een foto van gemaakt en eens in mijn insectenboek gesnuffeld . Dit is de Rood Zwarte Sikkelwants , in ons land een zeer zeldzame verschijning . Het moest weer lukken dat ze mijn terras uitkoos
Het beestje is maar een goeie centimeter lang en komt uit het zuiden . Nog maar eens een bezoeker die tot bij ons geraakt door de klimaatverandering . Op de site van Waarnemingen , wordt er maar eentje gezien om de paar dagen in ons land .
Als je dan weet dat er duizenden rare kwibussen zijn zoals ik , die dagelijks op zoek gaan naar beestjes , dan weet je dat ze zeldzaam is . Ik ga ze in ieder geval niet meer vergeten , de Rood Zwarte Sikkelwants .
Vlaanderens mooiste , het zou een miss verkiezing kunnen zijn , ware het niet dat Vlaanderen leeft voor de koers . Ik volg sinds kort het vrouwenwielrennen . Ja , ik weet al wat jullie denken , maar de koersen zijn doorgaans spannender dan bij de mannen . En ik geef het toe , ook mooier om naar te kijken ...
Reeds na de eerste zwaantjes begint de spanning op te bouwen , maar even later vroeg ik mij af of ik wel op de juiste plek stond , was dit een motortreffen ?
Gelukkig zag ik al gauw de eerste vluchters , de koers was nog maar net bezig en het peloton lag reeds helemaal uit elkaar . Er was een zware val geweest op enkele kilometer van waar ik stond . Dit groepje was voorop geraakt .
Ik blijf dit een prachtig zicht vinden , zo een peloton vol kleur , blinkende fietsen , toeterende auto's en een grote bende profwielrensters . In dit eerste deel nog geen Lotte Copecky te zien , ook zij was achterop geraakt door de val .
In een derde groepje zat ze dan , onze prima donna die later op de dag deze koers voor de derde keer zou winnen , niemand deed het haar voor . Er stond ook wel een redelijk " zotte " jonge dame te supporteren aan de overkant van de weg . Ze was de koers aan het filmen met haar telefoon .
Toen ze enkele rensters zag voorbij komen begon ze te brullen en te springen . Ik dacht eerst dat dit meisje een wielerliefhebster was , maar toen keek ik wat beter en omdat ik het volg , herkende ik haar .
Ik stond verdorie tegenover Zoe Backstedt , zelf een jonge profrenster die vandaag niet moest rijden . Waarschijnlijk doet ze volgende week mee in Parijs-Roubaix . Zowat iedereen herkende haar , alle ploegleiders toeterden en zelfs enkele zwaantjes zwaaiden naar haar .
Even later was het gedaan met brullen , toen een tweetal collega's voorbij kwam met een achterstand van minuten en waarvan de laatste renster de mond en lip helemaal bebloed waren . Wielrennen is ook bij de vrouwen : niet voor doetjes !
Momenteel is het nog rustig op het plein en nog niet te warm , dus ik ontbijt hier .
