Voor de maand Maart gaan we naar warmere oorden , naar Spanje om precies te zijn . We gaan het hebben over een echte hagedis die enkel daar voorkomt . Dit beestje heeft de prachtige naam de Grote Zandloper .
Het zijn niet de allergrootste met hun 31 cm , staart inbegrepen . We zien op de foto's , zowel een vrouwtje als een mannetje . De subadulte mannetjes hebben soms oranjerode achterpoten en staart . Hij zal nog te jong zijn voor mevrouw .
De vrouwtjes leggen eieren in Mei ( zoals de vogels ) , het zijn dus geen levendbarende hagedissen zoals de meest voorkomende bij ons . De GroteZandloper kan je zowat overal in Spanje vinden , uitgenomen in het noorden .
Als we naar deze beestjes kijken , zien we in het verleden , ze bestaan al veel langer dan wij . Reeds in het Myoceen waren ze er , zo een 4 a 5 miljoen jaar geleden . Het zou me verwonderen als de mens het zolang weet uit te houden ...
Eindelijk is de zon terug , dat geeft een mens al eens wat meer goesting om zich uit zijn bed te hijsen . Een klein uurtje rijden en ik sta in Oostburg , waar ik begroet werd door deze Graspieper .
Eigenlijk ben ik naar hier gekomen om te zien of mijn vrienden de Grutto's al terug in het land zijn . Gelukkig was dat het geval , er zijn er nog maar enkele , maar het is toch al iets .
Zoals ze nu op kleur staan vind ik dit onze mooiste weidevogel die we hebben . Jammer dat ze in Vlaanderen aan het verdwijnen zijn . Hier zullen ze binnen enkele dagen al terug beginnen baltsen en hopelijk voor nageslacht zorgen .
Met dit warme zonlicht leken de Bergeenden nog mooier , dit mannetje is aan het paraderen om een wijfje aan de haak te slaan . Fiere beestjes hee .
Er hangen wat takjes in de weg bij de volgende foto , ik weet het , maar door al die obstakels lijkt de foto een extra warme flew te hebben . Deze mooie Roodborsttapuit vond het in ieder geval goed .
Mijn dag was helemaal goed toen er enkele Geoorde Fuutjes vrij dichtbij kwamen foerageren . Je weet dus dat ze veel gaan duiken , snel zijn is de boodschap .
Momenteel staan ze mooi op kleur , ook hier zullen de koppeltjes gemaakt worden binnen enkele dagen . Hopelijk komt het hier tot broeden .
Ik voel aan alles dat het nieuwe lenteseizoen voor ons begonnen is , hier lijkt er zelfs al liefde in de lucht te hangen ...
En om de dag af te sluiten zag ik mijn eerste Strontvlieg van het jaar , dat was echt iets om naar uit te kijken .
Voor ons beestje van de maand Februari , zullen we nog enkele maanden moeten wachten . Ze zitten nu in het uiterste zuiden van Europa of zelfs in Noord-Afrika . Vanaf Juni kan je ze bij ons terug zien , deze langeafstand trekkers onder de vlinders . Niet te verwarren met de Atalanta op wie hij een beetje lijkt , dit is de Distelvlinder .
Ongelooflijk dat zulke kleine beestjes zo ver kunnen vliegen . Je zal ze wel niet zien als ze aan het trekken zijn , dat doen ze op grote hoogte . Als ze hier in je tuin zitten in Juli , hebben de meesten er al een tocht van 3000 km opzitten . Als je tuin er te perfect bij ligt , is dat voor hen niet goed . Zij hebben planten nodig waar ze hun eieren in leggen , zoals Brandnetels en Distels .
De rupsen zijn niet kieskeurig , dus laat in uw tuin wat plaats voor een ruig stukje met netels en distels . Een bloeiende distel geeft ook nectar aan de vlinder en de rupsen eten de bladeren . Op de volgende foto staat de vlinder met zijn vleugels dicht , een totaal ander zicht ...
Momenteel gaat het niet zo goed met de Distelvlinder in onze contreien , door de intensieve landbouw is er geen plaats meer op en tussen de akkers voor wilde bloemen en kruiden . En het vele sproeien met pesticiden helpt natuurlijk ook niet. Mocht u nog wat plaats over hebben in uw tuin , zet dan eens een vlinderstruik . De bloemen van die struik zijn echte snack-bars voor vele vlinders , bijen en zweefvliegen .
Hopelijk waren de foto's een opsteker in deze natte , sombere en kille dagen , maar weet dat verbetering in aantocht is . Ik kan niet wachten tot die eerste tekenen van de lente er zijn .
Laatste dag in de ardennen , vanavond moet ik al thuis zijn . Deze laatste dag ga ik richting Luxemburg en het drielandenpunt in Ouren . De Our is normaal een rustig kabbelende kleine rivier , dat is nu even anders . Je kan de kracht van het water bijna voelen , wie hier in valt ,kan het volgens mij vergeten .
Ik doe de wandeling naar het exacte punt waar Duitsland , Belgie en Luxemburg samen komen , een beetje op en af en met mooie zichten op de Our . Af en toe gaat ze reeds buiten haar oevers .
Door het vele water en vochtige lucht , is er hier overal veel mos . Ook op sommige dode bomen hangt het vol . Daar zal er zeker al een specht van geprofiteerd hebben . Hoe gemakkelijk is dit ? De warme tapis plain voor je hol kan je zo van de buitenkant afpikken .
Even verder zit ik volledig in Luxemburg op een wandelpad dat redelijk steil naar omhaag gaat , ook hier zie ik winterzwammen zoals deze Gele Trilzwam .
Het water uit de hoger gelegen delen komt mij nu op het wandelpad tegemoet . Ook hier zijn er regelmatig bankjes in het bos om even te pauzeren , maar in dit vochtige weer met het water dat overal loopt , stap ik toch liever door .
Bij het terugkomen naar mijn auto had ik al een Goudvink gezien en nu hoorde ik een bekend geluid . Na een klein beetje zoeken zag ik deze Boomklever met zijn noot worstelen .
Als ik hier in de lente nog terug geraak , hoop ik op veel meer beestjes . Deze week was het kalm , maar voor de vogelliefhebbers toch nog het lijstje van de week . Grote Zaagbek , Kraanvogels , Buizerd , Geelgors , Boomkruiper , Boomklever , Glanskop , Grote Zilverreiger , Goudvink , Torenvalk , Kramsvogel , Klapekster en een Das . Misschien ben ik er nog vergeten , in totaal heb ik ook zes nieuwe soorten paddenstoelen leren kennen . Graag tot de volgende !
Vandaag gaat het over de grens naar Duitsland , mijn geliefkoosde stukje Auw beiPrum . Hier heb ik twee vaste wandelingen die ik heel graag doe . De eerste is in de buurt van het stuwmeertje .
Hier hoorde ik twee kleine vogeltjes babbelen in het Duits toen ze aan het zoeken waren naar eten ... Moeilijk te zien , maar toch , Glanskop !
Het mooie riviertje dat door de vallei stroomt staat bomvol, in de bochten loopt ze soms over . Er moet hier echt geen regen meer bijvallen !
Ook hier vind je paddenstoelen in de winter , deze kan je het ganse jaar door vinden , het Gewone Elfenbankje .
Bij mijn tweede wandeling in de velden , sloeg het weer plots helemaal om , donkere wolken kwamen met hoge snelheid aanzetten en ik had natuurlijk mijn regenvest nog in de auto gelaten . Gelukkig bleef het nog een uurtje droog .
Het volgende zwammetje is enkel deze tijd van het jaar te zien . Ik wist eerst niet wat dit rare ding was , was er sneeuw gevallen s'nachts op het mos ? Maar bij nader onderzoek zag ik dat het groeide op dode takjes die op de grond lagen . Ook nu is het duidelijk dat degene die namen geven aan planten en dieren , over veel fantasie beschikken : het Rozeblauwig Waskorstje .
Door het vele water dat er de voorbije dagen is gevallen , ontdek ik nu spontane beekjes in de weiden waar er nooit beekjes zijn . Maar het is hier heel heuvelachtig en het water moet ergens naar beneden .
Voor ik terug naar mijn hotel ging , toch nog even langs een veen gereden en daar eindelijk mijn eerste Klapekster van het jaar gezien . Hij is niet echt groot , zat op honderd meter van mij en op een takje , wiegend in de wind . Dus : niet scherp...
En dan nu een beetje gaan eten , morgen ga ik richting Luxemburg .
Vandaag zit ik in de streek van Beho en Vielsalm . Nog steeds geen regen te bespeuren en daar ben ik blij om . Wel een koude wind ( 5 graden) en een sombere hemel .
Omdat er zo weinig vogels zijn , kijk ik nu ook meer naar de paddestoelen en zwammen . Er zijn soorten die vooral in de winter te zien zijn . Deze Roodgerandehoutzwam is daar één van .
De naaldbossen zijn nu doorkijkbossen geworden , de ondergroei is op vele plaatsen dor en neergevallen . Jammer dat er geen zon was .
Het natuurgebied tussen Beho en Vielsalm is heel er ruig en ligt rond de rechterbach . Een riviertje dat afhankelijk van het seizoen , klein of groot is . Dit is ondermeer de thuis van enkele Bevers .
De Bevers zorgen er met hun dammen voor dat de rivier nooit laag komt te staan in hun vijver . Het zijn echte ingenieurs die je jammer genoeg enkel s'nachts bezig kan zien .
In ditzelfde gebied deed ik een wandeling en zag ik een nieuwe waarneming , jammer genoeg moest ik ze invullen bij de verkeersslachtoffers . Een hele mooie Das lag dood aan de kant van de weg . Hier zal ik in de toekomst dubbel opletten dus .
Rond Vielsalm zag ik deze mooie Peervormige stuifzwam , nog zo een winterse soort . Samen met de Parelstuifzwam waren dit twee nieuwe soorten .
Net zoals bij ons is deze Zuiderse gast hier al ingeburgerd , de Grote Zilverreiger is hier in de winter , overal op de velden te zien . En dan zou u denken , hier zit toch geen vis ? En kikkers en Salamanders in de winter ook bijna niet ? Dan zouden we vergeten dat de Grote zilver , net zoals de Blauwe reiger , ook Mollen eet !
Zolang ik het fysiek kan blijven volhouden zal ik blijven naar deze streek komen . Duitstalig Belgie is voor mij altijd een beetje thuiskomen en dan voel ik mij een beetje zoals Jean-Marie Pfaff , mijn Duits is even goed .
Zo vroeg op het jaar is er veel minder leven te zien , op het eerste zicht , maar wie weet waar hij moet kijken zal altijd mooie dingen zien .
In het natuurgebied in Thommen zag ik deze morgen een groepje van een dertigtal Geelgorzen , de eerste keer dat ik er zoveel samen zag .
Dit is de ideale streek voor fietsers die graag op hun gemak van de natuur genieten , kronkelende wegen met heel weinig auto's .
Voor mij , als wandelaar, is dit ook het uitverkozen gebied . In de naaldbossen zijn de varens helemaal dor geworden door het vriesweer . Deze bruine berg zal voedingstoffen geven voor de varens die deze lente terug zullen schieten .
In de winter kan je ook heel wat speciale winterpaddestoelen zien . Zoals de vele soorten Fluweelpootjes die nu staan te pronken .
Dit jaar was het de eerste keer dat ik de vele bankjes van het VVRO in gebruik nam . Toch wel gemakkelijk als je even wil uitrusten op een wandeling . Meestal staan ze zo opgesteld dat je er een prachtig zicht bij krijgt . Ze worden onderhouden en de vuilbakjes die erbij staan worden regelmatig leeg gemaakt .
Als je dan een broodje aan het eten bent op zo een bankje en je krijgt een gratis airshow te zien , dan is mijn dag goed . Deze twee Buizerds waren aan het spelen en haakten af en toe met hun poten in elkaar . Een vroeg voorteken op de balts . Als je de verschillen van kleur tussen deze vogels ziet , dan weet je ook dat vogels herkennen niet altijd makkelijk is ...
Het is een beetje zoals bij de mensen , er zijn blekere vormen en donkere . Nu nog een douchke en lekker eten en mijn eerste dag is geslaagd .
Voor de maand Januari wou ik absoluut kiezen voor een dier dat hier slechts voorkomt , als het winter is en koud . Het was dan ook nog eens een nieuwe waarneming toen ik deze morgen ging kijken naar deze vogel met de rare naam .
Waar de naam vandaan komt , weet ik niet , maar dit beestje verdiend beter . Mijn allereerste Pestvogel zat dus deze morgen in Brugge . In iemand zijn tuin , op een struik met rode bessen . Waarschijnlijk blijft hij daar nog een paar dagen tot alle bessen op zijn .
Ze broeden in de noordelijke taiga en zijn hier heel af en toe te zien als het ginder boven te koud wordt . Sommige jaren komen er helemaal geen Pestvogels naar ons land en andere koude jaren kunnen we een invasie hebben . Voorlopig is er maar één exemplaar te zien in ons land .
Mocht de pest nu toch nog uitbreken , dan weten we waarom hij die naam heeft , maar ik zou nog niet beginnen panikeren ....
