IDC Champion World Dobermannshow is het wereldkampioenschap dat wordt gehouden op 1, 2 en 3 september in Hongarije. Ieder jaar vindt dit kampioenschap plaats in een ander land en altijd op hele mooie locaties. Dit jaar is de locatie het Zichy-Hadik Kastély te Seregéles niet zover van Boedapest (zie foto).
Op deze plaats zullen meer dan 500 Dobers uit alle wereldstreken de competitie met elkaar aangaan. Er is veel kwaliteit aan Dobers op het IDC en het niveau van het wereldkampioenschap is dan ook heel erg hoog. Volgens zeggen is het niet alleen voor fokkers en eigenaren die met hun honden deelnemen, maar ook voor iedere liefhebber van de Dobermann een fantastische belevenis. Zo kan men naast het bekijken van zoveel prachtige Dobers natuurlijk ook kennismaken met bekende fokkers uit allerlei landen, informatie verkrijgen of met elkaar over dit zo prachtige ras praten. Heeft men tijd over dan kan je natuurlijk de prachtige omgeving verkennen.
JOPE DE RIZZI zal dit jaar voor het eerst deelnemen aan het IDC. Voor Jope is het een kleine familiereünie. Hij ontmoet zijn broer CH. JOTA BAYRON DE RIZZI - die al twee keer eerder heeft deelgenomen aan het IDC en behaalde in 2005 in Bratislava het prachtige resultaat 4e plaats finale/erering. We kijken uit naar het weerzien met Carole en Alberto (fokker Dobermanns de Rizzi) en JOTA. Voor een paar dagen zullen de broers JOPE en JOTA dan weer herenigd zijn. Moeder PEPA DE SWARLAZD ging haar twee zonen voor. Zij nam deel aan het IDC 2002 in Italië en behaalde het fantastische resultaat 3e plaats finale/erering.
Voor JOPE en AINA zijn de laatste twee weken nogal onrustig verlopen. Op 24 februari 2006 is Aina loops geworden en dat brengt Jope zn hoofd op hol. Het is dus constant uitkijken en opletten op die twee. Aina voelt zich gelukkig prima en gaat gewoon haar gangetje. Nu ze loops is gaan we niet uitgebreid met haar in het bos wandelen want er zijnveel reuen die los lopen en die komen dan allemaal achter ons aan.
Het is de derde keer dat Aina loops is en tot nu toe is de situatie reu/teef gelukkig niet heel problematisch. Jope dringt zich veel meer op aan Aina dan de vorige twee keren, toensnuffelde hij geregeld aan haar, maar daar bleef het dan ook bij. Als we dan het commando NO aan hem gaven, was het ook afgelopen. Dit keer is de situatie toch heftiger. Zijn hormonen hebben zich dus duidelijk ontwikkeld!!!!
Vooral deze tweede week houdt hij Aina de hele dag in de gaten. Hij loopt geregeld zachtjes jankend achter haar aan, besnuffelt haar voortdurend en probeert haar soms te bespringen. Hij blijft zich aanhoudend aan haar opdringen, waarbij het water uit zijn neus loopt. Een simpel NO helpt niet meer, maar met een rammelketting, het aanheffen van een sterker stemgeluid is hij gelukkig wel van Aina vandaan te sturen en is de situatie in de hand te houden.
Tot nu toe wil Aina niets weten van de amoureuze activiteiten van Jope. Ze gromt en grauwt van zich af, maar dat kan van het een op het andere moment zomaar veranderen.
Wanneer Aina in een onbewaakt ogenblik gedekt zou worden door Jope, is dat heel gevaarlijk voor haar. Immers de buik van een Engelse Cocker Spaniel is niet berekend op de groei van de ongeboren en vaak vele kleintjes van een Dobermann en zou zelfs uit elkaar kunnen klappen. Zeer gevaarlijk dus en een operatie waarbij de ongeboren hondjes weggehaald worden zou het enige redmiddel zijn. Dus blijven opletten is het motto!!
We zijn gisteren aan de laatste week begonnen, dus het eind komt in zicht. We moeten nog even volhouden en zoals het spreekwoord zegt, de laatste loodjes wegen het zwaarst.