xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het is de derde keer dat “Aina” loops is en tot nu toe is de situatie reu/teef gelukkig niet heel problematisch. Jope dringt zich veel meer op aan “Aina “dan de vorige twee keren, toen  snuffelde hij geregeld aan haar, maar daar bleef het dan ook bij. Als we dan het commando NO aan hem gaven, was het ook afgelopen. Dit keer is de situatie toch heftiger. Zijn hormonen hebben zich dus duidelijk ontwikkeld!!!!

 
Vooral deze tweede week houdt hij “Aina” de hele dag in de gaten. Hij loopt geregeld zachtjes jankend achter haar aan, besnuffelt haar voortdurend en probeert haar soms te bespringen. Hij blijft zich aanhoudend aan haar opdringen, waarbij het water uit zijn neus loopt. Een simpel NO helpt niet meer, maar met een rammelketting, het aanheffen van een sterker stemgeluid is hij gelukkig wel van “Aina “ vandaan te sturen en is de situatie in de hand te houden.

Tot nu toe wil “Aina” niets weten van de amoureuze activiteiten van Jope. Ze gromt en grauwt van zich af, maar dat kan van het een op het andere moment zomaar veranderen.

Wanneer “Aina “ in een onbewaakt ogenblik gedekt zou worden door Jope, is dat heel gevaarlijk voor haar. Immers de buik van een Engelse Cocker Spaniel is niet berekend op de groei van de ongeboren en vaak vele kleintjes van een Dobermann en zou zelfs uit elkaar kunnen klappen. Zeer gevaarlijk dus en een operatie waarbij de ongeboren hondjes weggehaald worden zou het enige redmiddel zijn. Dus blijven opletten is het motto!!          

We zijn gisteren aan de laatste week begonnen, dus het eind komt in zicht. We moeten nog even volhouden en zoals het spreekwoord zegt, de laatste loodjes wegen het zwaarst.