De ijsvogel.     xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Kleine ijsvogel zo wonderschoon

je kwam mijn leven binnen vliegen

zo onverwacht, zo heel gewoon

m’n ogen zullen mij toch niet bedriegen? 

Je scheerde langs me over het water

rustte even op een tak

toen ik weer bij je was, even later

vloog je weer weg op je gemak.

En zo liep ik een eindje met je mee

door jouw  prachtige kleuren getroffen

kijkend, genietend, innig tevree

was dit even boffen?

In Vierhouten vloog je in mijn kaart

je had me nog wat te zeggen

spannend uiteraard

wat wilde je mij uit gaan leggen?

IJsvogel, jij kleine guit

jij laat je helemaal zien

jij met je borst zo fier vooruit

zo stralend en zelfbewust bovendien.

Duidelijk aanwezig, ja dat ben jij

ik kan niet om je heen

dit is wat je verlangt van mij

ik herken het meteen.

Jij maakt wakker, het beste deel in mij

het deel dat er echt voor gaat

dit deel het maakt me zo ontzettend blij

ik weet waar het voor staat.

Het is tijd mijn passie te leven

ik wil er echt voor gaan

me helemaal overgeven

en voor mezelf gaan staan.

Het is tijd dat ik onderken

ik ben die ik ben.

Apf 20 juni ’08