Nog dertien dagen en dan mag ik een magische zes voor mijn leeftijd schrijven. Als eerste cijfer, wel te verstaan. Zes vorige zesjes heb ik al gehad. En dit zesje is het eerste in een reeks van tien.
Wat brengen me tien zesjes? Of beter, elf, want over zes jaar mag ik er twee schrijven! Zal ik ze ooit omgekeerd mogen schrijven? En vooral: hoe zou de wereld er dan uitzien ...
Laat ik er maar niet over piekeren. Deze zes opent een heel nieuwe wereld. En daar wil ik in de eerste plaats van genieten. Door nieuwe dingen te doen, bijvoorbeeld. Zoals een blog beginnen op Seniorennet.
Mijn blog mag zijn gang gaan. Ik vermoed dat hij een eigen leven zal leiden, liefst niet lijden. Zijn eigen kroenkelingen maken. Ik volg.:-8)