een kamera is géén kopiëerapparaat om "pasfotootjes" te maken van wat iederéén ziet
29-06-2006
agness 1
elke natuurliefhebber zit met het probleem dat je al dat mooie in één plaatje wil "vangen", maar als fotograaf moeten we ons erbij neerleggen dat de toeschouwer niet buiten de randen van onze foto kan kijken en we zijn dan ook gedwongen om ervoor te zorgen dat we in onze uitsnijding een soort "gekoncentreerde" natuur krijgen. jouw foto IS mooi, maar de witte vlekken van de lucht zuigen de aandacht voortdurend weg; zodat de toeschouwer niet meteen meteen weet wààr hij/zij moet kijken, omdat er geen "rustpunt" is voor de ogen en dààrvoor zorgen die handige regels voor sterke lijnen en sterke punten, waarmee we een hele foto opbouwen rond één hoofdonderwerp. ideaal .zou geweest zijn als je enkele stapjes dichter gekomen was, met die linker boom op een sterke lijn terwijl alle aandacht dan gaat naar die mysterieuze plek waar de boom het water raakt: net op een sterk punt. let wel, dit is geen kwestie van "de leraar heeft altijd gelijk" - de bedoeling is integendeel dat je beide fotoos naast elkaar legt en dan zélf uitmaakt OF de tweede versie je direkter aanspreekt en... WAAROM dat zo is: dan pas heb je iets geleerd. ook opletten om niet TE kwistig om te springen met de toets "versterken", want dan krijg je van die gekke tintelingen in de boomblaadjes. probeer je bij je volgende fotoos reeds bij de opname rekening te houden met deze tips? - het is even "wennen", maar het wordt heel vlug een "tweede natuur" en zo krijg je nog méér plezier in het fotograferen, wat uiteindelijk de bedoeling is. ik kijk gespannen uit naar je volgende twee... warme groet van fjet.
