een kamera is géén kopiëerapparaat om "pasfotootjes" te maken van wat iederéén ziet
07-11-2006
BESPREKINGEN zijn VERHUISD
de blogs http://blog.seniorennet.be/kadreren en http://blog.seniorennet.be/kadreren2 BLIJVEN OPEN voor bezoekers die er ontelbare praktische TIPS in zullen vinden om ook hun eigen fotoos NOG beter te maken, maar nieuwe inzendingen worden voortaan besproken op: http://blog.seniorennet.be/compositie ook wordt de les "kadreren" vervangen door het lesje "compositie" ... wees gerust: het is de dezelfde kwaliteit , maar dan in een frissere verpakking, om het de nieuwkomers NOG gemakkelijker te maken om beetje bij beetje van "kiekjesmakers" uit te groeien tot kreatieve topfotografen. namens het hele team, warme groet van fjet.
een schitterende lichtval door dat strijklicht op de dame die hier meteen als "houvast" dient om de toeschouwer een idee te geven over de gigantische afmetingen van het landschap... ze staat mooi op zo'n vertikale sterke lijn, maar ik denk dat ze beter aan de RECHTERkant had gestaan, zodat ze naar het landschap keek in plaats naar de rand van de foto. het vreemde bij zulke majestatische landschappen is, dat we er... tevéél op willen zetten, zodat alles opeens kleiner lijk dan we ons herinneren. - door de uitsnijding die ik voorstel, meen ik dat het landschap GROTER wordt, terwijl de horizon dan meteen op zo'n "sterke lijn" komt en het hoofd van de dame... op een sterk punt! - als je beide fotoos vergelijkt, zal je hopelijk zélf ontdekken dat die kompozitieregels inderdaad nuttige hulpmiddelen zijn om NOG netere fotoos te maken, want niet betekent dat het wetten zijn die met de millimeter moeten afgepast worden. warme groet van fjet.
weer zo'n overrompelend en onvergetelijk landschap, dat je absoluut mee naar huis wil nemen en waar je geen millimeter van wil missen - maar toch denken wij dat door de onderste uitsnede het landschap NOG indrukwekker en majestatische overkomt... want in dit geval drukt die massieve blauw lucht de bergen een beetje plat, terwijl door deze panoramische uitsnit de horizon... net op zo'n sterke lijn komt liggen. normaal geeft een stukje voorgrond meer gevoel van diepte en relië aan een landschap, maar naar mijn gevoel stoort dat stukje leuning hier en verbreekt het de betovering van dit adembenemend stuk ongerepte natuur. je hoeft niet alles te slikken wat wij hier orakelen, maar vergelijk beide fotoos en beslis dan zélf of de originele er BETER van wordt (en in negen kansen op de tien zal dat wel het geval zijn. - als je denkt dat je iets kan bijleren met deze besprekingen, dan mag je twee nieuwe fotoos inzenden, maar dan wél speciaal gemaakt voor de les en zet dan KADREREN in de titel. warme groet van fjet.
een idyllisch tafereeltje, met het beeldje mooi op de links vertikale sterke lijn... maar toch kon het NOG beter en dat probeer ik aan te tonen met een andere uitsnijding. in de onderste foto komt ook het watervalletje op een sterk punt, rechts onder en... opeens ontstaat er als vanzelfsprekend een "dialoog tussen twee sterke punten - want terwijl het zeer lichte watervalletje in de bovenste foto de eerste aandacht trekt en het beeldje daardoor een beetje "verdringt", worden onze ogen in de onderste foto bijna automatisch heen en weer gezogen tussen waterval en beeldje. door een iets krappere uitsnijding komt het hoofdje meer op het bovenste sterke punt rechts en wordt het ook sprekender. echt waar, een schat van een foto, ook door de lichtval die hier véél beter is dan bij de volgende inzending... zo zie je maar: twee opnamen van gelijkaardige beeldjes, met waarschijnlijk slechts enkele minuten en mogelijk slechts enkele meters verschil tussen beide opnamen en wat een verschil ! warme groet van fjet.
sorry, maar in tegenstelling tot je eerste beeldje, spreekt dit mij (als fotograaf én vanuit het standpunt "kadreren") helemaal niet aan... in het beste geval kan ik er een "kiekje van een verlegen manneke pis" van maken. het beeldje staat inderdaad op de rechtse sterke lijn en kijkt ook de goede richting uit, maar het kleurkontrast met de achtergrond van bladeren is (mede door de fletse belichting) niet groot genoeg, zodat het voor buitenstaanders een zoekplaatje wordt. en precies door dat geringe kleurkontrast, worden onze ogen nog veel méér afgeleid door de lichtvlekken die in dit geval nagenoeg alle aandacht wegtrekken van het beeld. als het je bedoeling geweest is om zijn privacy te respekteren, dan ben je erin geslaagd, maar fotografen willen meestal iets te zien krijgen. de uitsnijding die ik voorstel kan de foto volgens mij niet redden en zelfs na het wegstempelen van de lichtplekken, haalt deze foto absoluut niet het boeiende van de vorig hierboven... misschien later nog eens proberen op een ander tijdstip van de dag met een andere lichtval en een krappere uitsnijding? warme groet van fjet.
een indrukwekkend en weids panorama geeft op foto helaas zelden wat we ervan verwachten, omdat elke foto slechts een stukje uitsnijding is uit die immense uitgestrektheid en daarom is het een van de kadreerregels om een "hoofdonderwerp" te zetten op een van de sterke punten, zodat onze ogen een "houvast" hebben om van daaruit de rest van de foto te verkennen. jij hebt dat hier waarschijnlijk geprobeerd met die struik op de voorgrond, maar ik vrees dat die toch niet "sterk" genoeg is om bij de eerste oogopslag de blik "gevangen" te houden (daarom spreken we dan ook van een "blikvanger"). in de uitsnijding die ik voorstel, wordt die struik opeens groot en gedetailleerd genoeg om wél onze aandacht te trekken en hebben we die meteen die "houvast" en "vergelijkingsmateriaal" om aan te tonen hoe breed dat water wel is. zoals gezegd heb je echt gezocht naar een "sterk" punt en verdere pluspunten zijn dat je die horizon in de buurt van de bovenste sterke lijn hebt willen leggen en héél zeker de VOORGROND van struiken en takken, die de illuzie van de derde dimensie versterken. de bedoeling is NIET dat je alles zomaar slikt wat wij hier vertellen, maar dat je beide versies van dezelfde opname vergelijkt en dan voor jezelf uitmaakt of je foto er inderdaad "sterker" door wordt. warme groet van fjet.
je moet behoorlijk wat lef hebben om zo dicht bij zo'n bullebak te komen en dan op de koop onthouden dat je die massieve brok spieren op een sterk punt moet zetten, met een mooie zijdelings lichtval die voor dat geslaagde strijklicht op de rug zorgt... bravo dus. maar we zijn hier om van elkaar iets bij te leren en dan zit het probleem in die kop... je kan die macho moeilijk vragen om dat koppeke wat omhoog te heffen, zodat je ook dààr genoeg licht krijgt voor de nodige doortekening, want dàt is nu net wat we hier missen: goede lichtval op die kop met, als het even kan, nog zo'n glimlichtje in dat ene oog dat naar de kamera gericht is... voor de rest is er aan deze gewaagde foto helemaal niets gewijzigd! de TIP dus: met het oog voor de zoeker GEDULDIG afwachten tot het meneertje belieft om zijn lieftallig snoetje net zo te houden dat het de "stuurlui aan de wal" bevalt... ja, wij hebben gemakkelijk praten achter onze kompjoeter, maar ga er zélf maar eens staan, woehaha! warme groet van fjet.
héél even ben ik in de verleiding gekomen om links nog een reepje wég te knippen... tot gelukkig nog net op tijd mijn frank viel, dat ik daardoor de fantastische boodschap zou verknoeid hebben, want iedereen gaat met vertederende blik naar deze foto beginnen kijken als je de titel meegeeft: "drie generaties", zélfs als ze niet verliefd zijn op bomen. jij hebt daar een uniek portret neergezet van de door het leven zwaar getekende opa, aan de ene kant geflankeerd door zijn ranke en fiere dochter en aan de andere kant door het opgroeiende kleinkind, dat nog een beschermend steuntje nodig heeft voor het sterk genoeg op eigen benen staat om niet bij de eerste de beste storm omver te waaien. kompozitorisch een boeiend tafereel, met als enig minpuntje die witte lucht... daarin gaan stempelen tussen dat gebladerte zou een regelrecht bloedbad worden. net zoals bij de volgende foto: kompozitie en techniek van de bovenste plank, waar ik geen vinger durf naar uit te steken... maar als je een afspraakje kan maken met de weerman om voor een blauwe lucht te zorgen, dan is het de absolute top in landschapfotografie! warme groet van fjet.
een zonder meer betoverende doortekening in de schaduwpartij, daar zal vermoedelijk ook de meest veeleisende kritikus het mee eens zijn en inzake kompozitie zit dat iets lichtere mini-dal voorbeeldig op het sterke punt rechts onder de aandacht op te eisen, zodat we van daar uit met onze ogen verder zouden kunnen wandelen en genieten over deze erg rustgevende brok ongerepte natuur... oei... zouden kunnen... ALS dat witte gat boven rechts niet alleen de aandacht afleidt, maar zelfs de toppen van die bomen aanvreet. door en door jammer, want hieraan valt achteraf niets meer te verhelpen, maar je staat nu écht vèr genoeg om daar voortaan zelf héél bewust op te gaan letten bij de opname. . verder is er héél weinig wat ik jou nog kan leren over kadreren, maar je blijft uiteraard welkom voor advies. héél warme groet van fjet.
je hebt dus écht wel een "oog" voor heerlijke natuurfotoos en het is altijd een echt genoegen om jou enkele TIPS te mogen geven om je fotoos NOG beter te maken. hier heb je een boeiend "duel" vastgelegd tussen licht en schaduw, met nààst de twee "grote" licht-centra een nagenoeg eindeloze reeks schakeringen - dat hebben we nog trachten te benadrukken door de originele fotos iets bij te knippen, om nog méér de nadruk te leggen op het verhaal. voor mij zit de foto boordevol symboliek: de grote zonnevlek onderaan rechts "vangt" automatisch de aandacht van elke toeschouwer en de ogen worden dan via die diagonale rij paaltjes (waarvan het eerste op een sterk punt) naar een "hoopvolle toekomst" geleid helemaal bovenenaan. en als we dan toch aan het fantazeren zijn, dan worden die honderden kontrasten tussen licht en schaduw in de bladeren het symbool voor de vele "ups" en "downs" in het leven. wat mij aanvankelijk erg stoorde, was die "donkere vlek" op het sterke punt boven rechts... tot ik er na ekstreme uitvergroting achter kwam, dat het een persoon in gebukte houding was en DUS waarschijnlijk héél goed bedoeld... maar met deze belichting en op klein formaat komt die "goede bedoeling" toch niet helemaal tot haar recht. ik hoop dat je enkele nuttige tips kan vinden in dit kommentaar en ik wens je héél veel intense foto-vreugde toe! warme groet van fjet.
bij een opname waar ZOveel details feitelijk interessant zijn dat we ze er allemààl op willen zetten, wordt het voor de toeschouwer doorgaans tamelijk verwarrend, omdat die niet goed weet waar éérst kijken. met de uitsnijding die we hier voorstellen, is er links een stuk afgeknipt, omdat het teveel de aandacht afleidt van het centrale gedeelte en de half. afgebrokkelde muur vormt dan meteen een "romantische" omkadering, die de nadruk legt op de ouderdom van het gebouw.
jammer genoeg kon ik er aan de rechterkant geen stuk AANknippen, want het zou wel tof gewest zijn om die brug naar de inrijpoort er mee op te krijgen. de schaduw links op de originele foto werkte volgens mij storend terwijl die schaduw op de binnenkoer opeens wél een stuk informatie geeft over de rest van het kasteel. een absoluut pluspunt is de begroeiïng op de voorgrond, die TOCH nét niet de slotgracht vergbergt. precies dezelfde foto zou van de eerste keer een schot in de roos geweest zijn, als je de kamera IETS meer naar rechts gedraaid had. je bent dus wel degelijk op de goede weg... nog een beetje meer tijd nemen op reeds bij de opname rekening te houden met die details en... dan ben je er! warme groet van fjet.
is het omdat ik een (heel oude woehaha) zoon van de Lage Landen Aan De Zee ben, maar ik heb het altijd een beetje moeilijk met een hellende horizon - waarbij ik héél graag toegeef dat ik die plek niet ken en dat het dus best mogelijk is dat het een natuurlijke glooiïng van het terrein is (in dat geval: mijn nederig ekskuus...) verder is dit inzake kadreren àf, perfekt, voorbeeldig... als je nu in je verdere loopbaan niet enkel esthetisch mooie plaatjes blijft maken, maar gaat proberen om met de aangeleerde technieken ook nog een verhaal te vertellen en een idee of een emotie tracht over te dragen op anderen, dan is de wereld binnenkort een topfotografe rijker. vlug, rap, snel en vol blijde verwachting naar het kommentaar bij de volgende foto... warme groet van fjet.
dit benadert de perfektie inzake kadreren... persoonlijk zou ik in dit geval dat huis links er afgeknipt hebben, maar er zijn zowel argumenten pro als kontra en het is en blijft een kwestie van persoonlijke smaak. eveneens persoonlijk zou ik dat karretje stiekem iets naar links gesleurd hebben, zodat de handvaten zichtbaar werden en nét niet de boomstam raakten (op voorwaarde dat er geen kwaaie boer of een vervaarlijke stier in de buurt was woehaha). - vanzelfsprekend zou nadien het karretje weer precies op dezelfde plaats gezet hebben, dat vind ik elementaire fotografen-beleefdheid (soms heb ik eenhele hiiskamer overhoop gehaald voor eenfoto, maar daarna heb ik ALTIJD alles héél gewetensvol weer op de originele plaats gezet, zélfs als de vriendelijke bewoners zegden dat het écht niet hoefde). het was een waar genoeg om jou met deze enkele TIPS te mogen helpen en dan resten mij nog slechts twee taken: * jou op nadrukkelijk verzoek van leraar Tobias op het hart drukken om die kadreer-regels niet alleen voor de les, maar voor alle àndere fotoos te blijven onthouden. * jou met héél groot genoegen je einddiploma te overhandigen en je aan te raden om ook bij Tobias je licht te gaan opsteken. warme groeten in feestverpakking fjet.
héérlijk dat spetterende vuurwerk van sprankelende lichtjes op de mini-blaadjes van de bomen die een droom van een achtergrond vormen, met dan ongenadig keihard op de voorgrond de ten hemel schreiende armen van de twee griezels die zo weggelopen lijken uit een post-atoombom nachtmerrie een foto die haar vizie en boodschap uitKRIJST en die alleen dààrom al aangrijpend is. toch zou ze NOG sterker geweest zijn, als je "iets" langer gezocht had naar een kamera-standpunt waardoor die rechtse gruwel op het onderste sterke punt rechts terecht zou gekomen zijn. ik weet het: allemaal makkelijk praten als je achter de kompjoeter zit en ik weet niet of het in werkelijkheid mogelijk zou geweest zijn, maar dat is het enige advies dat ik op dit ogenblik nog kan geven, want dit is één van weinige fotoos waaraan achteraf echt niets meer bij te schaven valt. maar je hebt het heel goed geprobeerd en je bewijst hier overduiidelijk dat jij je kamera niet klakkeloos gebruikt om kiekjes te maken, maar dat je het OOG hebt om in de taal van de fotografie een boodschap over te dragen. en zet je nu schrap, want bij de volgende foto ben ik minder lief geweest... warme groet van fjet.
werkelijk betoverend en sprookjesactig licht en kleurenspel in de bladeren, vooral dan in de "tweede rij" bomen (midden en héél zeker rechts) met een charmant rijtje (helaas) door de snoeiers zwaar verminkt drietal op de voorgrond. maar... wàt heeft dit in de verste verte met "kadreren" te maken? of zijn mijn ogen dan ZO achteruitgegaan dat ik ergens een sterke lijn of een sterk punt mis? let wel: ik vind dit een zeer mooie foto, maar dit is de les "kadreren" en ZO "soepel" mag ik dan ook weer niet zijn. toch warme groet van fjet.
volgens "het boekje" is het allemaal dik in orde, maar met de uitsnijding die ik voorstel, meen ik dat dit poezebeest nog veel indrukwekkender overkomt en... dat we dan minder het idee "gevangenschap" krijgen. verder kan ik alleen maar herhalen dat de regels voor kadreren een uitermate nuttig instrument zijn, vooral als je ze stilaan "in je vingers" krijgt en er "soepel" mee leert omgaan, aangepast aan de omstandigheden: dan wordt het een tweede natuur en kan je mettertijd "op automatische piloot" gaan en kan je alle aandacht koncentreren op het "verhaal" dat je wil vertellen, op het "idee" of het "gevoel" dat je wil overdragen op de toeschouwer. ik wens je véél intense fotovreugde toe! warme groet van fjet.
ook hier heb je heel duidelijk rekening gehouden met de kadreer-regels en het begint er zo'n beetje op te lijken dat ik geobsedeerd ben door knippen, maar ook hier denk ik dat de ooievaars NOG een tikkeltje groter lijken door dat "soepel" spelen met het sterk punt. voor de rest: gewoon SCHITTEREND en voor mijn part mag jij verder TIPS gaan oogsten bij leraar Tobias, al mag je natùùrlijk altijd bij mij bijven aankloppen voor advies, via dit blog of privee. *** toch één kleine TIP nog: bij zo'n prachtfoto zou ik je toch aanraden om je naam er in een iets minder kontrasterende kleur op te zetten. warme groet van fjet
je hebt het jezelf wel érg moeilijk gemaakt met deze opname, want deze "trol" staat in het middelheim muzeum opgesteld in nagenoeg "onmogelijke" lichtomstandigheden en ik verdenk er de konservator van dat hij die plek speciaal heeft uitgekozen om fotografen te pesten. * voor de kompozitie heb je inderdaad de juiste keuze gemaakt door jouw "droedel" op de rechtse vertikale sterke lijn te zetten, zodat die leuke engerd ruimte genoeg krijgt om te kijken. * door het tamelijk ongebruikelijk "uitgerokken" formaat van de foto, krijgen we de indruk dat die deugniet verstoppertje speelt en even komt piepen vanachter de bomen - normaal zouden we verwachten dat je hem een "ietsje" opschuift naar links, zodat er wat meer van die tweede schouder te zien is, maar je weet intussen wel dat ik een geestdriftig voorstander ben van een "kreatieve" kijk: voor mij wordt het dus in dit geval een pluspunt. * een minpunt is dan weer dat het beeld zelf onderbelicht is, maar het alternatief zou zijn dat de achtergrond zwaar overbelicht wordt en ik geef grif toe dat de lichtomstandigheden daar zo aan het onmogelijke grenzen, dat weinig anderen de verleiding zouden kunnen weerstaan om "vals" te spelen door het probleem op te lossen met een "invulflits" - ik heb getracht om hier enige verbetering in te brengen door de toets "tegenhouden" van adobe te gebruiken. * bij herhaling heb ik hier gewaarschuwd tegen het "rammelen" van de lichtvlekken tussen de bladeren, wat in dit geval echt storend werkt en hier hebben we dan wat verandering in gebracht met de "stempel" van adobe, zodat we een rustiger achtergrond krijgen. grapje: wat zou je denken van een nachtelijke ekspeditie naar middelheim om met enkele stoere knapen deze droedel en zijn partnerin te verhuizen naar een gunstiger plekje? dat schitterende muzeum is echt groot genoeg en desgevallend vullen we die leemte dan op met een minder mooi beeld. rekening houdend met de lamentale lichtomstandigheden, is het vanuit het standpunt "kadreren" dus een toffe kreatieve opname! warme groet van fjet.
een schitterende belichting met strijklicht op de bladeren van die voorste struik en een uitstekend gekozen achtergrond zonder storende witte vlekken! maar... de kompozitie (ofte "kadrering" zoals dat hier heet) had echt beter gekund, dacht ik: door iets langer te zoeken naar een ideaal standpunt voor de kamera, had je volgens mij tussen die struik, dat soort bloembak en de bos gele bloemen een driehoek tussen drie sterke punten kunnen maken - misschien een idee om later op te oefenen. en dan vlug naar de volgende foto en de konkrete en praktische TIPS die daar staan. warme groet van fjet.
erg romantisch, met de romp van de antieke zwengelpomp mooi op een vertikale sterke lijn en de "mond" van de pomp ergens in de buurt van het bovenste sterke punt (al geef ik grif toe dat het hier werkelijk niet anders kon) terwijl je op de koop voor een rustige en sfeervolle achtergrond gezorgd hebt.. knap werk !. de bedoeling is echter, dat wij jou naast komplimentjes ook wat TIPS geven om het NOG beter te doen en de foto een NOG sterker effekt te geven. tip 1: in dit geval zou ik de pomp op de linker vertikale lijn gezet hebben, niet om dwars te doen, maar om dat gammele poortje op de achtergrond mee in beeld te krijgen... zie je wat ik bedoel? tip 2: jij hebt dat stom stuk plastiek of karton daar natuurlijk niet zélf gelegd, maar als het niet vastgeroest zit en als de eigenaar niet ergens in de buurt is, zou ik het toch "even" weggenomen hebben (vanzelfsprekend om het daarna weer braafjes op zijn plaats te leggen) - weeral om te tonen wat ik bedoel, heb ik het een beetje weggestempeld, als komt dat de scherpte van de verweerde bakstenen echt niet ten goede. tip 3: jij hebt de zon uiteraard niet op zak, maar als je de keuze hebt zou een laat winterzonnetje met zacht strijklicht (dus zijdelings lichtval met lange schaduwen) het geheel NOG romantischer en aantrekkelijker gemaakt hebben. *** hoewel ik geen kristallen bol heb, vermoed ik toch dat jouw "specialiteit" mettertijd toch bij "levende" onderwerpen zal gaan liggen (na de sublieme fotoos in het rusthuis, heb je vandaag weer een schat van een knuffeldiertje in de groep gezet!) *** de enorme vorderingen die jij op zéér korte tijd gemaakt hebt, doen de fijnproevers onder ons al met verlangen uitzien naar je volgende prestaties... warme groet van fjet.
een prettige verrassing om weer iets van jou te horen en die verrassing is NOG prettiger omdat je intussen duidelijk niet stil hebt gezeten en nu véél van de vorige TIPS toepast, zodat ik je nu kan feliciteren met een heel rijtje pluspunten. pluspunt 1: de (anderhalve) eend op de voorgrond staat mooi op het onderste sterke punt recht en heeft toch nog genoeg ruimte om wat verder te wandelen (of kwakkelen). pluspunt 2: die voorste eend maakt nu een mooie diagonaal met dat drietal verderop en leidt de blik zo naar het bruggetje, naar de bloembak en weer naar de "ster". pluspunt 3: dat bruggetje zou normaal een "storend element " vormen, maar nu legt het een duidelijk verband met het "water" dat wel niet rechtstreeks te zien is, maar dat iedereen nu duidelijk weet liggen (en zeg nu zelf: wat is een eend zonder water!) pluspunt 4: de horizon ligt ongeveer op de bovenste sterke lijn, maar omdat die diagonaal loopt, geeft dat een absolute meerwaarde aan dynamiek. pluspunt 5: de grote "bloembak" op het sterke punt boven rechts leidt de aandacht in dit geval niet af, maar verlevendigt de achtergrond en geeft zo nog méér het idee "park" weer. oef, dat is bijna van het goede teveel en dus nu even het minpunt: de "anderhalve" eend op de voorgrond komt in dit geheel nogal verwarrend over, omdat de vluchtige toeschouwer niet meteen ziet dat die vlek achter de "hoofdeend" feitelijk ook nog een stuk soortgenoot is. het gekke is, als je die "hoofdeend" sterk uitvergroot, krijg je feitelijk een prachtfoto, maar zoals gezegd: in dit geheel is het allemaal een beetje puzzel-achtig. *** in de onderste foto heb ik die "halve" eend weggefoefeld, om je het verschil te tonen, maar verder is er totaal niet veranderd aan jouw origineel. TIP 1: ik denk dat de foto sterker wordt als je op je knieën of op je buik gaat (de échte vogelfotografen nemen doorgaans een stuk plastiek mee om hun zondags kostuum niet vuil en/of nat te maken). TIP 2: als je die échte vogelspecialisten hoort, dan is het grote "geheim" dat je héél veel geduld moet hebben en héél veel fotoos moet maken om er uiteindelijk één enkele uit te pikken, waar al die eendjes precies de ideale houding en plaats innemen. maar nogmaals: je krijgt "het" duidelijk te pakken (pas op, want als je "het" te pakken hebt, genees je er nooit meer van en blijf je voor de rest van leven streven naar steeds méér perfektie). een warme groet van fjet.
je draait al een hele tijd mee in de mailgroep en dan verdient het een applausje als je TOCH nog iets wil bijleren - ik ben eens gaan koekeloeren op jouw blog en er staan echt heel wat erg leuke fotoos bij, zoals die fret (nee, helemaal geen familie van mij) en die avondfoto op het strand en NATUURLIJK dat heerlijke bollebuik beeldje in lier, maar daar heb je al mijn komplimentjes voor gekregen (we gaan niet tevéél slijmen hé!). wat mij daarbij opviel, is dat héél veel van jouw fotoos met een béétje moeite in de kategorie "zeer goed" zouden belanden door rekening te houden met enkele bazisprinciepen (waaronder kadreren) en met enkele TIPS, die feitelijk bijna "vanzelfsprekend" zullen lijken als iemand er je aandacht op vestigt. ik vind het wel belangrijk om nog eens te benadrukken dat dit geen papschool is en dat die regels en TIPS geen "wetten" zijn, maar handige hulpmiddelen om NOG betere fotoos te maken. en NOG belangrijker vind ik, dat je dingen of mensen fotografeert die jou persoonlijk echt aanspreken, in plaats van braafjes het opgelegde "huiswerk" te maken. in tegenstelling met de meeste fotoos op jouw blog, heb je bij deze twee inzendingen echt wel rekening gehouden met die kadreer-regels: het prieeltje staat op een sterke lijn en dat puntdak staat voorbeeldig op een sterk punt, maar je hebt feitelijk weinig "meerwaarde" gegeven aan wat iedereen ziet: het is een "brave prentkaart" geworden, terwijl ik op jouw blog gezien heb dat je meestal wel een persoonlijke kijk hebt op je onderwerp. buiten het wegwerken van enkele storende witte vlekjes in de bomen, is er aan deze foto weinig veranderd, maar wacht tot je het kommentaar bij de volgende leest! welkom dus in het rijtje van de "betere" fotografen. warme groet van fjet.
ik hoop dat ik je er bij vorige foto van heb kunnen overtuigen dat ik geen boeman die lieve dametjes opvreet en laat je dus vooral niet ontmoedigen als jij nu een heel rijtje TIPS krijgt: het bewijst alleen maar dat ik het echt de moeite waard vind om er zoveel tijd aan te besteden (en hou vooral voor ogen dat dit geen kwestie is van "de meester heeft altijd gelijk" - gebruik die adviezen pas als je zélf inziet dat je foto er beter door wordt). * gras is mooi, maar hier is het een tamelijk "saai" vlak en die weg snijdt je foto feitelijk middendoor - er gaat helemaal geen info of sfeer verloren als we het wegknippen, integendeel: de aandacht wordt dan volgens mij veel meer gekoncentreerd op het hoofdonderwerp. * je hebt duidelijk heel bewust getracht om die kiosk op een sterke lijn te zetten, wat nog beter overkomt door de uitsnijding die ik voorstel en het torentje wordt dan echt een "blikvanger" op dat beruchte sterke punt. * het is een natuurwet dat onze ogen op een foto steeds worden "aangezogen" door het hoogste licht, al hebben we dat natuurlijk niet altijd zo maar voor het zeggen - in dit geval zijn die witte vlekjes tussen de bladeren wel erg storend, in vaktaal noemen we dat "rammelen" en ik heb dat proberen op te lossen door ze met de stempel van adobe een beetje weg te "foefelen" (in de winter zal je daar uiteraard nog veel meer rekening mee moeten houden) - de bedoeling is dat je bij de opname om je onderwerp heen draait tot je niet alleen de beste invalshoek hebt, maar ook een zo rustig mogelijke achtergrond. * door de uitsnijding die ik voorstel, wordt het gebouwtje opeens "groter" en "indrukwekkender", maar dat kan je nog versterken door op je knieën te gaan zitten (als het gras niet te nat is haha) - door de kamera lager te houden, vergroot je het onderwerp, met een hoger standpunt verklein je dat onderwerp (het is heel boeiend om beide standpunten uit te proberen bij een kleuter die zijn eerste stapjes zet: je zal opgetogen zijn over het verschil!). * als laatste advies zou ik je toch willen aanraden om dit soort fotoos te maken met zacht strijklicht: met een lage avondzon die je onderwerp van opzij belicht, krijg je veel mooier reliëf en stofweergave. *** misschien veel ineens, maar pik er de adviezen uit die je zelf nuttig vind, oefen daar een beetje op en... blijf VOORAL veel plezier beleven aan het fotograferen: de kadreer-regels zijn er immers niet om je te pesten, maar om je te helpen NOG betere fotoos te maken. warme groet van fjet.
van mij krijg je voor deze foto de Prijs van de Kreativiteit... ik heb al héél wat prikkeldraad gezien in mijn leven (ook in de moderne en nog onvriendelijker "razor blade" versie) maar ik had nooit gedacht dat iemand er zo'n hallucinant sprookje van kon maken, iets dat aarzelt tussen hitchcock en dracula... zijn het trekvogels die bij valavond neerstrijken om te overnachten of zijn het vleermuizen die in dichte drommen uitzwermen om een "stapje in de wereld" te gaan zetten? de onderste foto is dan ook absoluut geen "verbetering" zoals gewoonlijk, maar enkel een poging om aan te tonen dat je op dit thema variaties kan BLIJVEN maken. het kontrast tussen scherp en onscherp, tussen dreigend zwart en luguber blauw, de forse diagonaal die moeiteloos overvloeit in de dansende stipjes... het is allemaal super, geweldig, enorm, adembenemend en... beklemmend, het dekor voor een nachtmerrie die met stalen vuist geregisseerd wordt. met andere woorden: ik vind dit zo'n uitzonderlijk goede foto, dat je andere inzending er bij verbleekt. warme groet van fjet.
proficiat met die prachtvogel, heel zeker als het "eigen kweek" is en de foto zou heel zeker niet mis staan in een gespecializeerd blad voor vogelliefhebbers of in een kataloog. maar... we zitten hier niet alleen om komplimentjes uit te delen en je verwacht natuurlijk enkele TIPS om je foto ook bij fotografen NOG sterker te doen overkomen, je zendt de foto per slot van rekening in om iets bij te leren.. zoals de foto nu is, roept ze naar mijn gevoel teveel het idee "gevangenschap" op, vooral door die zeer nadrukkelijke tralies die dwars over de foto lopen - door de foto een beetje te kantelen, komen die tralies diagonaal liggen en krijgt de toeschouwer meer een indruk van dynamiek, alsof jouw pietje op het punt staat om weg te vliegen en dat maakt het allemaal wat "spannender". omdat er weinig ruimte overbleef, heb ik een beetje moeten "foefelen" om de achtergrond over de hele foto te laten doorlopen en liefst had ik nog iets meer ruimte rechts gehad, omdat pietje nu met zijn snavel tegen de rand van de foto geklemd zit. de bedoeling is natuurlijk dat je de kamera reeds bij de opname zo draait of kantelt dat je een mooie bladvulling krijgt, want wat ik nu achteraf gedaan heb (om te tonen wat ik bedoel) is feitelijk "knoeiwerk". als jouw troetel niet écht gaat vliegen, raad ik je aan om het eens te proberen met een effen achtergrond (bijvoorbeeld een vel tekenpapier of karton in een kleur die mooi kontrasteert met die weelderige kleuren van de pluimen). het kopje staat BIJNA op zo'n "sterk punt" uit de les kadreren, maar zou iets meer naar links mogen en had ook "iets" meer licht mogen hebben. ik hoop dat je aan fotograferen evenveel plezier gaat beleven als aan het kweken van zo'n pracht eksemplaar. warme groet van fjet.
ja, een tafreeltje waar je als rasfotograaf gewoon niet aan voorbij KAN gaan... (om de foto achteraf te publiceren kan je dat natuurlijk best vriendelijk vragen - met een digi geen probleem, je kan je model immers meteen tonen wàt er precies op de foto staat). die slagschaduw links op de muur bevat geen info en kan dus best weg omdat ze nogal storend is. boven het hoofd is er ruimte genoeg en die had ik liever benut om de elleboog onderaan er volledig op te krijgen. voor de rest heb je voorbeeldig rekening gehouden met sterke lijn, sterk punt en diagonaal: een PRACHTIG bewijs dus dat een "snapshot" niet noodzakelijk een banale prentkaart moet zijn... denk je al aan een loopbaan als reportage-fotografe? warme groet van fjet.
prachtige lichtval en "boeiende" foto en daarom heb ik er alle begrip voor dat je "snel" wil werken om zo'n schattige opname niet te missen (en dat je dan op de koop toe "plankenkoorts" hebt) maar... dat lieve hoofdje KEI in het midden, met links een hele hoop muur en (wat nog erger is) die rechterarm die zoveel licht vreet, dat je ogen er automatisch naartoe gezogen worden... terwijl rechts dat fantastische schaduwspel luidkeels staat te SMEKEN om mee op de foto te mogen! dat hoofdje hebben we moeiteloos op een "sterk punt" gekregen door wat te knippen en het resterende deel van de arm hebben we iets donkerder gemaakt, maar die schaduwen konden we er (helaas) niet aan-knippen. TIP: als het echt snel moet gaan, knip dan onmiddellijk wat vlak voor je neus ligt (zoals je hier gedaan hebt, want hebben is hebben!) maar als het "effe" kan, maak dan nog rustig enkele opnamen méér en let dàn vooral op de kadreerregels - zeker als je intussen praat met je slachtoffer, heeft dat het bijkomende voordeel dat je model zich na de eerste opname veel meer ontspannen gaat voelen en zich "losser" gaat gedragen. het komt mogelijk een beetje negatief over, maar dat is NIET de bedoeling: het is en blijft een schitterende foto die NOG beter zou kunnen worden... en dat is de bedoeling van deze bespreking. warme groet van fjet.
je hebt duidelijk je best gedaan om de horizon op de bovenste sterke lijn te leggen en de boerderij in de buurt van het sterk punt, met die struiken op de voorgrond en met als ekstra nog enkele heerlijke wolkjes in een blauwe lucht en toch... blijft de foto een beetje saai. de boerderij is echt niet sterk genoeg om de aandacht lang gevangen te houden en er is een wel erg grote massa stoppelveld, waarop feitelijk weinig te beleven valt. de uitsnijding die ik voorstel is slechts één van de mogelijke oplossingen om de foto boeiender te maken, want door behoorlijk wat te snoeien in dat "lege" gedeelte, krijgt de boerderij meer de funktie van blikvanger. *** een BETERE oplossing zou echter zijn, dat je de foto hermaakt, maar dan met een veel lager kamerastandpunt, zodat de middelste struiken op de voorgrond een soort doorkijk-kader gaan vormen, waardoor de eentonigheid van het stoppelveld doorbroken wordt. de overgrote meerderheid van de zondags-fotografen trekken alles van op oog-hoogte en zien dus wat elke toevallige voorbijganger ziet - door bewust een lager (kikvors-perspektief) of een hoger (vogel-perspektief) standpunt te zoeken, krijgt de toeschouwer een "frisse" kijk en is de kans groter dat je zijn/haar aandacht trekt. ik wens je heel veel kreatief fotoplezier! warme groet van fjet.
ik hoop van harte dat je deze foto enkel maar als "huiswerk" gemaakt hebt, om te bewijzen dat je de kadreerregels en vooral die sublieme lichtval nu volledig onder de knie hebt en dat je "rijp" bent om een klasje hoger te gaan zitten. want hoewel alles volgens het boekje is, zullen weinigen in vervoering geraken bij het aanschouwen van dit geslaagd pasfotootje van het pompeuze monument in een stijl die lichtelijk "over" is. met het werk dat ik van jou gezien heb in de mailgroep, hoor je heel zeker thuis in de voorste gelederen van de "kreatieve" fotografen, die de fotografie beschouwen als een taal om een boodschap of een gevoel op een zeer direkte manier over te brengen op zoveel mogelijk andere mensen. door je te koncentreren op onderdelen van het beeld en met een speelse opstelling van de kamera, zijn er heel wat kombinaties mogelijk tussen twee of zelfs alledrie de figuranten. daarover méér bij volgende foto...
deze foto is dus absoluut "af" en helemaal volgens het boekje en de rechtse versie is helemaal niet bedoeld als een "verbetering", maar als interessant uitgangspunt om tot de grond van de zaak te komen, want enkel en alleen door een andere uitsnijding hebben beide fotoos een andere "sfeer". niet alleen voor jou, maar voor alle kreatieve fotografen die deze kommentaren lezen, zou het een erg nuttige oefening zijn om beide fotoos apart te bekijken en dan telkens op te schrijven welk "gevoel" je bij elk van die fotoos krijgt. nog een betere oefening als "huiswerk": maak zélf uit de originele foto VIER verschillende uitsnijdingen (met inbegrip van staand en liggend formaat) en schrijf bij elke oefening op waarom ze ànders bij je overkomt. kreatieve fotografen moeten beseffen dat nààst de kombinatie van sluitertijd en lensopening, naast licht en kontrast, ook de bewuste uitsnijding uit dat stukje werkelijkheid een van de vele instrumenten is om je gevoelens of ideeën over te brengen en dat het hier niet alleen gaat om het wegmoffelen van enkele storende details. je mag nog meer fotoos opsturen voor kommentaar, maar je kan ook meteen naar leraar Tobias voor de volgende "trap". warme groet van fjet.
keurig, ordelijk, kraaknet, rustig... helemaal zoals wij ons het klassieke hollandse dorpje voorstellen - en dan de horizon op de bovenste horizontale lijn, de drie trapgeveltjes op het sterk punt links onder en het piepkleine maar opvallende kerktorentje voorbeeldig op het sterk punt rechts boven: alles volgens het boekje ! de volgende foto kan "ietsje" beter, maar met de bijhorende TIPS kan het weer zeer leerzaam zijn... ik hoop dat je zélf evenveel als ik geniet van de enorme vorderingen die je maakt! warme groet van fjet.
boeiend, die schoorstenen met hun vreemde vorm en NATUURLIJK wil ik daar méér over weten en ik wil weten hoe breed het water is en wat het zeilbootje daar doet... en dan is er op ongeveer de helft van je foto alleen maar gras te zien. natuurlijk is een voorgrond meestal heel erg gewenst in een landschapsfoto, maar in dit geval neemt die voorgrond véél te veel aandacht in beslag. in de uitsnijding die ik voorstel, niet meer op het sterke punt links boven, maar er het felwitte zeil van dat trekt op dat sterke puint rechts onder de aandacht en leidt de blik van daaruit uit over het water (dat nu opeens veel breder lijkt) naar de sluisjes (die je feitelijk nu pas ontdekt) en dan naar de drie monumente ovens. TIP: probeer nog VOOR je begint te kadreren, een beetje met de kamera van plaats te veranderen om de beste invalshoek te vinden: naar links en rechts, maar OOK hoger of lager (in dit geval had je misschien iets verder die dijk kunnen oplopen, zodat de drie schoorstenen toch weer op het sterk punt links boven, met opnieuw dat zeiltje (dat een erg frisse noot geeft aan de foto) op het sterke punt rechts onder. je krijgt de smaak flink te pakken en ik hoop dat je ook zélf vindt dat je fotoos NOG beter worden met enkele eenvoudige tips. warme groet van fjet.
schattig feitelijk... pa en ma den op pensioen, of een dolle kozak die een balinese danseres tracht te imponeren... "dingen" die mensen aan het dromen zetten, dat noemen ze... Kunst (en dat geldt net zo goed voor schilderijen, beeldhouwwerken of muziek). de bedoeling is natuurlijk dat je hier buiten wat komplimentjes ook een beetje advies krijgt waar je wat aan hebt. in de uitsijding die ik voorstel, wordt de aandacht door sterke lijn en sterk punt gewoon naar de linkse den gezogen en vandaar naar die tweede, zodat er (door de beperkte ruimte) een ""band", een spanning, een dialoog ontstaat, waarbij de toeschouwer betrokken wordt. TIP vanuit het kadreerstandpunt: tracht (OOK bij landschap) één enkel hoofdonderwerp te kiezen en leg anders een duidelijk VERBAND tussen hoofdonderwerp en een mogelijk tweede of zelfs derde onderwerp. door deze twee bomengroepjes in een kleiner kader op te sluiten, breng je ze dichter bij elkaar - als je ze evenwel als één onderwerp wil beschouwen, zou ik ze van veel verder (of met minder tele) nemen en dan NATUURLIJK samen op één sterk punt zetten. (verder enkel "iets" lichter en "iets" meer kontrast gegeven). warme groet van fjet.
omdat jij geen beginneling meer bent, hoeven we hier het nut van sterke lijnen en sterke punten niet meer te gaan verdedigen. maar een flitspaal of een robot die volgestopt is met geprogrammeerde sterke lijnen en sterke punten, zullen NOOIT een foto maken die "spreekt" en jammer genoeg geraken de meeste "kliekjesmakers" doorgaans ook al niet veel verder. het is duidelijk dat je hier "medeleven" ofte sympatie wil opwekken voor die koppige kempense den, die onder het getroetel van een bezorgde oma mogelijk zou wegknijnen in een woonkamer met centrale verwarming, maar die zich getormenteerd heeft gewrongen en gedraaid om toch vooral de hopeloze strijd tegen dat dorre zand niet op te geven. - vanuit die optiek heb ik op de achtergrond links wat "gezond" groen weggemoffeld, om de tragiek van de eenzame dappere oude knar te beklemtonen. - een véél betere oplossing zou zijn dat je met dergelijke "technische" details reeds bij de opname rekening houdt, door een NOG meer berekenend kamerastandpunt. *** LET WEL: ik heb dat "gezonde groen" enkel en alleen om "opvoedkundige" redenen verwijderd, want het is dus een GROVE LEUGEN om op die manier de "werkelijkheid" te manipuleren om "iets" te bewijzen. *** de grens tussen het wegnemen van een storend detail en het bewuste "manipuleren" van de werkelijkheid, is een erg grijze zone en de enige "norm" is daar het geweten van de fotograaf (of van zijn hoofdredakteur) en de enige grens is het riziko op een proces... warme groet van fjet.
heel begrijpelijk dat je de nadruk hebt willen leggen op de dramatiek van de dreigende wolken, maar zoals je zelf al opmerkte: de bootjes zijn daardoor zwaar onderbelicht. er zijn TWEE mogelijkheden om zo'n probleem op te lossen: *** de voorgrond iets ophelderen, zoals ik hier gedaan heb *** een andere manier zou zijn om bij de opname plat op je buik te gaan liggen om de bootjes dan in silhouet te laten kontrasteren tegen die indrukwekkende wolken. voor het kadreren zelf ligt de horizon mooi op de onderste horizontale sterke lijn, maar we missen toch een hoofdonderwerp - door een ander kamerastandpunt te zoeken had je één van die bootjes groter kunnen maken en dan op een sterk punt zetten. laat je vooral niet ontmoedigen door de "technische" details, want hoofdzaak is dat je AANVOELT wat een "sprekende" foto is en ik ben er zeker van dat je met onze TIPS heel snel vorderingen zal maken. warme groet van fjet.
een indrukwekkende foto, die volgens mij NOG beter wordt door een béétje uit te snijden: dat de nachtelijke lucht zwart is, weten we doorgaans en de foto verliest dus absoluut niet aan waarde door er een stuk af te knippen, zodat de horizon op de... bovenste sterke lijn komt! ook onderaan een ietsiepietsie geknipt, tot de witte lijn van de borstwering heel precies in die rechterhoek eindigt. en dan hebben we een MODEL-foto: met op het sterke punt onderaan rechts de witte paal , van waaruit de heerlijke diagonaal vertrekt naar het mysterieuze einde van de pier met de tintelende lichtjes op het sterke punt bovenaan links. een foto om héél terecht héél fier op te zijn ! warme groet van fjet.
de voorgrond komt bij mij erg zwaar over en trekt téveel aandacht, zonder ekstra info toe te voegen aan de foto - door de schaar erin te zetten komt het eerst van die weipaaltjes opeens op een sterk punt (!) en gaan we bijna automatische de diagonaal van paaltjes volgen die precies dààr start en die ons verder de foto in voert. door ook nog wat te snoeien in dat donkere boompje rechts, volgen onze ogen ook gemakkelijker de slingerlijn van de oever naar de horzon die teerblauw mooi op een iets verhoogde horizontale sterke lijn ligt te lokken. HET drama is natuurlijk die gigantische witte vlek op het water, zo totaal "uitgebrand" dat er absoluut niets te zien valt (maar dàt probleem heb je in je volgende foto op een BRILJANTE manier opgelost: ga daar dus maar vlug naar kijken!) warme groet van fjet.
hier heb je het probleem van de witte vlek op het water schitterend opgevangen door ze te doorbreken met het riet van de oeverbegroeiïng: een "truuk" die veel anderen vroeg of laat van pas kan komen. de afgezaagde berkenstammetjes komen "als geroepen" om te paraderen op het sterke punt onder links. over het al dan niet wegknippen van de (blauwe!) lucht, moet je maar eens heel lang en diep nadenken: er zijn argumenten voor en tegen en feitelijk komt het erop neer waar JIJ de nadruk wil leggen. warme groet van fjet.
een SCHITTERENDE foto... en dan niet alleen omdat ik verliefd ben op bomen:, want nààst het bewuste werken met de kompozitieregels, heb je hier op een bewonderenswaardige manier het spel van licht en schaduw gevangen... de veranderingen die ik voorstel, zijn dan ook maar cijfertjes NA de komma. de tweelings-stammen staan mooi op de linkse vertikale sterke lijn en de voet van de boom staat muurvast op dat onderste sterke punt. TIP: door de vlekjes lucht bovenaan weg te knippen, wordt de foto nog intiemer en kunnen we ons totaal ongestoord blijven verwonderen over de TALLOZE kleurschakeringen in de bladeren en in de boombast. TIP: onderaan links dreigde de schaduw op de voet van de boom dicht te lopen, maar dat was héél eenvoudig op te lossen door er plaatselijk even met de toets "tegenhouden" over te gaan. TIP: ook onderaan links was er nog een onherkenbaat wit streepje, dat even weg-gestempeld werd. maar nogmaals: dit zijn details, want dit is een foto die mijn hart gestolen heeft!
een héérlijk, koppige eigenzinnige boom met zoveel karakter en persoonlijkheid, dat ik het een misdaad zou vinden om er ook maar iets aan te "amputeren", want al zijn er minstens een viertal "kreatieve" uitsnijdingen mogelijk, toch zou er telkens een stuk van zijn "ziel" verloren gaan. het enige alternatief is, om deze foto te hermaken, met nog iets méér van zijn takken en met de stam dan op een een vertikale sterke lijn - doodjammer, want hij staat kennelijk niet in je achtertuin, maar dit is per slot van rekening een les KADREREN en daar proberen we het hoofdonderwerp niet knal midden in het beeld te zetten (als je deze foto vergelijkt met de vorige, zal je moeten toegeven dat een foto "sterker" wordt als je gebruikt maakt van sterke lijn en sterk punt...)
eerst en vooral proficiat voor het subtiele spel van de lichtval op het schattige beeldje EN voor de duidelijk goede bedoeling om een "dialoog" op te bouwen tussen beeldje en watervalletje, allebei op sterke punten die via een (denkbeeldige) diagonaal verbonden zijn. het is uiteraard jouw schuld niet dat er een uitermate storende kwak "zeepsop" op dat watervalletje drijft, waardoor er echt behoorlijke deuken komen in wat een zeer powetisch tafreeltje had KUNNEN zijn, want alle milieu-bewusten zullen nu zo zitten knarsetanden, dat het beeldje feitelijk totaal de mist in gaat - de aandacht wordt nu eenmaal automatisch aangezogen door het hoogste licht in een foto. in de uitsnijding sneuvelt het beekje, maar in ruil daarvoor wordt het beeldje nu véél belangrijker (op sterke lijn, met hoofdje op sterk punt) - mogelijk kan je de foto ooit hermaken, met zacht zonlicht op het beeldje - en dan zonder die hinderlijke schuimvlek? warme groet van fjet.
de klassieke toeristische fotoos die amateurs zélf maken, vallen doorgaans erg tegen bij thuiskomst, zeker als we ze vergelijken met de "betere" prentkaarten die ter plekke verkocht worden - wat héél normaal is, omdat het louter toeval zou zijn dat de lichtomstandigheden net ideaal zouden zijn op het tijdstip van jouw bezoek (mensen die "om den brode" prentkaarten maken, kiezen niet alleen het ideale standpunt en het ideale seizoen, maar ook de ideale stand van de zon en de ideale kleuren van het gebladerte, al dan niet met ingehuurde figuranten). inzake kadreren is het toch wel belangrijk dat je de foto niet middendoor snijdt met de horzion, maar duidelijk kiest voor de bovenste of de onderste sterke lijn: als je de nadruk wil leggen op het landschap, dan leg je de horizon op de bovenste sterke lijn, maar als je een indrukwekkende wolkenmassa belangrijker vindt, dan leg je die horizon op de onderste sterke lijn. in tegenstelling met wat sommigen beweren, geloof ik persoonlijk niet dat een foto "af" moet zijn op het ogenblik van de opname - dat is weliswaar het geval voor dia's, maar als je zoals hier met zeer felle lichtkontrasten te maken krijgt, wordt het bijna onvermijdelijk dat de schaduwen "dichtlopen" en dat de lucht een gapend wit gat wordt. ik denk dat het geen "verarming" is maar een kwestie van "stielkennis", als je reeds bij de opname heel bewust rekening houdt met wat je achteraf nog kan uitsnijden, bijbelichten of tegenhouden, verharden of verzachten: een liefhebber kan immers kiezen wat hij fotografeert en wanneer, maar een beroeps moet ook in uiterst moeilijke omstandigheden een bruikbare foto kunnen afleveren en dan is alle hulp welkom (dat was zo in de periode van de "natte fotografie" en is in de digitale eeuw zowat vanzelfsprekend geworden). dit is geen vrijbrief om er zomaar wat op los te knallen, om dan achteraf te zien wat er nog te redden valt met de kompjoeter, integendeel: opname, bewerking en printen maken deel uit van één enkel proces en volgens mij verdien je de naam "fotograaf" alleen maar als je alledrie deze onderdelen volledig beheerst en samensmelt tot één geheel. *** het zou voor iedereen een erg goede oefening zijn als je op eigen houtje thuis wat oefent met diverse technieken om dichtgelopen schaduwen wat op te helderen en lichte partijen iets meer doortekening te geven en intussen wat te eksperimenteren met de "harder-zachter" schuifknop... ook dàt is een onderdeel van het boeiende avontuur dat FOTOGRAFIE kàn zijn. warme groet van fjet.
hier heb je wel degelijk rekening gehouden met het sterke punt en de sterke lijn, maar ook hier was je er niet op het "juiste" ogenblik, want het zou allemaal een hoop fleuriger geweest zijn met zacht zonlicht (om die wel erg sombere schaduwen op te helderen) en met het "juiste type" wolken in een staalblauwe hemel. gelukkig kan daar met adobe nog een en ander aan verholpen worden: het landschap heb ik iets lichter gemaakt en de lucht iets donkerder - dit soort "bewerking" maakt volgens mij integrerend deel uit van de fotografie, want ook in de "natte" periode stonden we in de doka bij te belichten en tegen te houden, terwijl wij toen de keuze hadden uit vijf papiergradaties (van ekstra zacht tot ekstra hard). omdat de nadruk hier op het stadje ligt, heb ik de bovenste sterke lijn met de horizon nog iets hoger verschoven . het strookje gras was goed bedoeld als "voorgrond", maar is toch een beetje aan de saaie kant en een struik of enkele boomtakken doen het doorgaans beter om dat idee van reliëf te kreëren - door de foto iets "langer" uit te snijden dan gewoonlijk, wordt het "panorama-karakter" versterkt. als voornaamste TIP zou ik je toch willen aanraden om (voorlopig tenminste) iets kleinere objekten als hoofdonderwerp te kiezen en daar dan heel bewust alle aandacht te koncentreren op sterke lijnen en sterke punten. warme groet van fjet.
ja hoor: een hele sprong vooruit met deze inzending: je hebt niet alleen geprobeerd om die watertoren op zo'n vertikale sterke lijn te zetten, maar op de koop toe is er een héérlijk zachte lichtval en een "overkoepelende" blauwe lucht om van te snoepen. als eerste TIP: rechts van de molen had er "iets" meer landschap bij gemogen, omdat de toren nu zo'n beetje tegen de rand van de foto "plakt" EN NATUURLIJK ook omdat daar nog zo'n prachtig wolkje staat aan te schuiven om mee op de foto te mogen. als tweede TIP: je hebt de toren op de rechtse vertikale lijn gezet, zodat het "sombere" gedeelte van het beeld nu overweegt - het beeld zou "optimistischer" aangevoeld hebben als je de molen links op de foto gezet had, met uitzicht op het zonnige gedeelte. *** je schijnt een voorliefde te hebben voor een nogal vierkant formaat, wat een beetje "vreemd" aandoet en dat door ervaren fotografen slechts uitzonderlijk gebruikt wordt, als er een heel goede reden voor is. in de praktijk gebruiken we het STAANDE formaat doorgaans om de HOOGTE te benadrukken en het LIGGEND formaat om de klemtoon te leggen op het UITGESTREKTE. MAAR... er komt méér bij kijken dan het "boekje" - in dit geval voel ik de rechtse foto aan als een... VERARMING van het beeld, hoewel dat de "klassieke" uitsnijding is, want de toren lijkt er wel hoger, maar is veel minder imposant dan in de originele, waar hij werkelijk "heerst" over het landschap. de droomfoto zou dus zijn: een liggend formaat, met de toren mooi LINKS van de foto op een sterke lijn (maar los van de rand) en uitkijkend over het vredige landschap in de avondzon... hmmmm! onthou: door nu wat tijd in deze details te stoppen, krijg je dat "gevoel" stilaan in je vingers en ga je nog veel intenser plezier beleven aan fotografie. warme groet van fjet.
oei... hoewel ik in de mailgroep al erg mooie fotoos van jou gezien heb, is dit een zware tegenvaller geworden, want dit is nu écht wat we als "betere" fotografen trachten te vermijden door de TIPS van de lessen toe te passen. *** er is geen "hoofdonderwerp", want de koeien staan zo kriskras door elkaar in andere richtingen te kijken, dat ik me afvraag WAT jou in deze foto geboeid heeft. *** zelfs als het je bedoeling zou geweest zijn om de hele kudde tot "onderwerp" te kiezen, dan verwachten we toch nog dat ze als een samenhangend geheel op één sterk punt staan (bijvoorbeeld door van op een grotere afstand te fotograferen. *** boeiender zou geweest zijn als je één van de koeien uitgekozen had om die dan op een sterk punt te zetten. *** de horizon loopt dan op de koop toe zowat midden door de foto, terwijl wij die op een bovenste of onderste sterke lijn verwachten. *** let wel: niemand is verplicht om de lessen te volgen die je bij je inschrijving onvangen hebt, maar als begrippen zoals "sterk punt" en "sterke lijn" jou als chinees in de oren klinken, dan raden we je toch aan om eerst de les "kadreren" eens ernstig te lezen en dààr dan heel bewust oefeningen op te maken. laat dit vooral je plezier in het fotograferen niet bederven, want de lessen zijn niet bedoeld om je te pesten, maar om je te helpen om NOG betere fotoos te maken. warme groet van fjet.
een foto die overloopt van de goede bedoelingen, met de nadruk op... OVER(dreven) want in je ijver om vooral geen storende witte lucht te krijgen, ben je nogal kwistig (en nogal slordig) omgesprongen met het "emmertje" blauwsel van adobe. hoofdzaak is echter dat je de wijze raadgevingen voor "kadreren" op een (bijna) voorbeeldige manier hebt opgevolgd: de molen staat op een sterke lijn en het kruispunt van de wieken komt schitterend op het sterke punt boven links, terwijl je de horizon praktisch met een millimeterlat op de onderste sterke lijn gelegd hebt.. bovendien heb je met die weg een prachtige diagonaal gemaakt, die de ogen van de toeschouwer via een heerlijk sterk punt onderaan rechts verder in een sierlijke kronkel in het beeld leidt. met het BIJNA voorbeeldige bedoel ik, dat de molen beter rechts in het beeld zou gestaan hebben, zodat er "ruimte" was voor de wind, maar voor de opdracht "kadreren" is dit alleszins een werkstuk dat dubbel en dik bewijst dat je wéét waar het om gaat en dàt is precies de bedoeling van deze lessen. hoewel ik daar zelf niet zo zwaar aan til, wordt er toch verwacht dat je voor de lessen fotoos instuurt die niet té zwaar bewerkt zijn: troost je met de gedachte dat alle begin moeilijk is en dat je dat "bewerken" later wel onder de knie zal krijgen. maar nogmaals, voor de les kadreren is het prima en je mag meteen aan de slag voor een nieuwe inzending! warme groet van fjet.
een foto waarbij wel MOET glimlachen, want je ZIET gewoon hoe dat kwakkelbeest haastig en heel paniekerig voorbij die "tegenligger" probeert te geraken. hoewel er door de sombere belichting weinig kleurvonken uitspringen, zorgt die diagonale lijn toch voor een sterke dynamiek en het beestje zelf rept zich op een schitterend sterk punt met nog nét genoeg ruimte om niet tegen de rand van de foto aan te rammen. dit is dus kreatief gebruik maken van de sterke punten, want als je moeder de gans op het sterke punt boven rechts zet, wordt het een "rustige" foto, terwijl je ze nu bijna HOORT kwakken en blazen om een veilig heenkomen te zoeken. als pluspunt start de ritmische rij boomstammen op de linkse vertikale sterke lijn en in de onderste foto heb ik dus enkel een storend scheefgezakt boomstammetje weggewerkt met de kloonstempel. warme groet van fjet.
een héérlijke foto, die door jouw zeer persoonlijke invalshoek ver uitsteekt boven het seriewerk dat velen rond deze indrukwekkende parade geleverd hebben. voor bepaalde doeleinden kan de dokumentaire waarde van een foto het hoofddoel zijn, maar dat stukje werkelijkheid dat iederéén ziet, is voor kreatieve fotografen slechts "bouwmateriaal" om een eigen idee of gevoel over te dragen op anderen. jij bent daar schitterend in geslaagd en als ik dan TOCH nog aan deze romantische droomfoto geknipt heb, was dat met bloedend hart: om dat zeilschip nog iets méér op dat sterk punt te krijgen en daardoor de afstand met het koppeltje nog iets te vergroten, zodat de toeschouwer de illuzie krijgt dat het "voorbijvaren" nog nét iets langer gaat duren. maar alleszins een proficiat en warme groet van. fjet.
om je makro-tehniek te vervolmaken kan ik je met handen en voeten aanraden om de reeks TIPS van ward van jim te lezen, maar louter voor kadreren is dit zonder meer schitterend: aller ogen gericht op de linker vertikale lijn, met de stamper oogverblindend op een sterk punt en dan als demonstratie van je kompozitie-beheersing: die majestatische s-vormige lijn die de ogen verder in dit "landschap" gidst... warme groet van fjet.
deze foto illustreert op een zeer overtuigende manier dat de kadreer-regels erg nuttige hulpmiddelen zijn om uit de miljarden grafische elementen waarmee wij dagelijks bestookt worden de éne uitsnit te maken waardoor we een "boeiende" foto krijgen. je kan een kompjoeter wel programmeren op sterke lijnen en sterke punten, maar dat garandeert niet dat er dan aan de lopende band meesterwerken geproduceerd zullen worden. je hebt hier, in het kader van de les "kadreren" alles netjes op zijn plaats gezet, zo'n beetje als een verplicht huiswerk, maar het is en blijft een saaie bedoening, waar niemand echt koud of warm van wordt en... dat belooft voor de toekomst: je hebt immers bewezen dat je de bazisregels voor kadreren onder de knie hebt en ik hoop van harte dat je die nu voor de rest van je "loopbaan" zal meedragen in je achterhoofd, maar dat je nu "rijp" bent om "kreatieve" fotoos te gaan maken, waarin je echt jouw persoonlijke vizie kan leggen, waarbij de kadreer-regels een hulpmiddel zijn in plaats van een "beperking" van je kreativiteit. .
bij makro fotoos zal de nadruk vaak op de dokumentaire waarde vallen: het zo scherp en gedetailleerd mogelijk weergeven van een bloem of insekt en hier wegen de technische kwaliteiten dan meestal zwaarder door dan de "kreatieve". om deze (aartsmoeilijke) specializatie ook voor een breder publiek aantrekkelijker te maken, slagen sommigen erin om aan deze technische juweeltjes een "keatieve" meerwaarde mee tegeven door (met bewust gebruik van de kadreer-regels) een detail zo op de voorgrond te brengen, dat het een eigen leven gaat leiden en dat de nieuwsgierigheid van de toeschouwer geprikkeld wordt. de "pure" makro-specialisten zullen zonder meer voor de originele bovenste foto kiezen, terwijl de meer kreatief ingestelden (met ward van jim op kop voor de oudere generatie en cypto bij de jonge garde) zich meer aangesproken zullen voelen door de onderste uitsnit, waar de nadruk gelegd werd op sterk punt en diagonaal: aan jou de keuze.
een foto waar ik liefst een stukje zou aan-knippen in plaats van af te knippen, want het intrigerende gapende gat van de schuurpoort zou een prachtige blikvanger zijn als die écht op een sterk sterk punt zou staan, dus behoorlijk wat hoger. doorgaans kan dat opgelost worden door bovenaan een stuk van de foto te knippen, maar in dit geval zou dat zonder meer "misdadig" zijn, omdat de vorm van het dak wel heel erg belangrijk is. om meer voorgrond te krijgen is er (helaas) geen plaats, maar zelfs dàn zou die weg erg "opdringerig" kunnen worden - dat zou je dan echter kunnen oplossen door een lager standpunt in te nemen met de kamera en het zou dan ook de dieptewerking vergroten. net zoals bij je andere foto zijn dit dus TIPS waarmee je rekening kan leren houden, omdat er achteraf nog weinig aan te verhelpen is, maar laat je VOORAL niet ontmoedigen: door de ekstra tijd én aandacht die je investeert bij de opname, ga je steeds BETERE fotoos maken en ga je stilaan ontdekken dat fotografie werkelijk een ongelooflijk boeiend avontuur kan worden in plaats van een automatisch op knopjes duwen. warme groet van fjet.
je hebt duidelijk gepoogd om die vuurtoren op een vertikale sterke lijn te plaatsen, met de kop en de vlag in de omgeving van een sterk punt, maar volgens mij ben je iets te haastig geweest, want voor wie er niet bij was toen je die foto nam, is het frustrerend dat die majestatische vuurtoren nu "vastplakt" tegen dat half verborgen kerktorentje, zodat geen van beiden volledig tot hun recht komen. TIP: door flink wat op te schuiven naar links, zouden vuurtoren en kerktoren "los" komen van elkaar en in dit geval mag de "sterke lijn" best op één vierde van het beeld komen in plaats van op één derde. TIP: door een veel lager kamera-standpunt in te nemen, kan je van het water een indrukwekkende voorgrond maken en kan je de indruk geven dat de vuurtoren nog méér boven het landschap uit-torent. *** het lijkt je misschien allemaal wat vergezocht en omslachtig, maar door op dergelijke details te letten, ga je niet alleen veel meer plezier krijgen bij de opname, maar ook meer voldoening achteraf, als je de foto thuis bekijkt. warme groet van fjet.
je was waarschijnlijk helemaal in de ban van de wolkenhemel die zo verleidelijk lag te weerspiegelen in het water, maar het het lichtverschil tussen water en brug was toch té groot voor de lichtmeter van jouw kamera en die heeft dan een "gemiddelde" trachten te maken tussen die uitersten. het rezultaat was dan helaas een reusachtige witte vlek op de voorgrond, waardoor alle aandacht wordt "weg-gezogen" van de brug. in de uitsnijding die ik voorstel, wordt zwaar gesnoeid in die (overbelichte) wolkenhemel en links werd ook iets bijgeknipt, zodat de "doorkijk" op die linkse brugboog nu op zo'n sterk punt komt, daardoor meer aandacht krijgt en de toeschouwer bijna "dwingt" om te gaan kijken wat er àchter die boog ligt. om echt een "dialoog" te krijgen tussen de brug en de wolkenhemel, kan je de foto misschien hermaken op een ogenblik dat er strijklicht (zijdelings licht) op de brug valt... maar dan wordt het wel moeilijk om een hoofonderwerp te vinden. TIP: tracht de foto op te bouwen rond één hoofdonderwerp (en zet dat dan NATUURLIJK op een sterk punt!). warme groet van fjet.
de foto beantwoordt aan de voorschriften van het kadreren: schip op sterk punt met genoeg ruimte om te varen, de masten op linkse vertikale lijn, de horizon net iets onder de horzintale lijn, waardoor de wolken indrukwekkender worden... maar het blijft een "brave" foto, die niets aan de verbeelding overlaat en waar geen enkele persoonlijke inbreng te bespeuren valt. in de mailgroep heb ik jouw overige fotoos over de tall ships race gezien en fotoos 1 en 3 komen bij mij véél sterker, kreatiever en vooral dramatischer over. TIP: MINDER details betekent MEER aandacht voor het hoofdonderwerp en door de juiste "uitsnit uit de werkelijkheid" en de juiste belichting kan je een eigen vizie en emotie veel direkter overbrengen op de toeschouwer (wel opletten dat je de "landrotten" niet TE donker maakt, zeker niet als hun schaduw aantoont dat op dat ogenblik de zon scheen!) warme groet van fjet.
sorry, maar jij had die ochtend nog slaapzandkorreltjes in je ogen OF je stond op het randje van een depressie, maar de titel "troosteloos" en de bijhorende tekst zijn in absolute en totale tegenspraak met wat deze meesterlijke foto MIJ vertelt in foto-taal. naast de adembenemende dynamiek van de vluchtlijnen die regelrecht naar de dageraad leidt en naast de oogverblindende witte daken van de strandkabines is er dat knallende lichtpunt op de knop van die balustrade: alles wijst op een uitermate sterke symboliek dat we het "sombere" verleden (letterlijk) links laten liggen, dat alle energie gekoncentreerd gericht wordtop de toekomst en (voor die lichtende knop dan) dat er zelfs in de meest duistere tijden ook nog LICHTpunten zijn. mijn TIP: een andere titel zoeken woehaha en een tekst die wél bij deze foto past (nOg een woehaha) want de foto zelf is adembenemend sterk! warme groet van fjet.
en brrrr-foto, want afgezien van de "stijve bries" zou je toch tweemaal nadenken voor je in dat alarmerend bruine rioolwater ging zwemmen. je idee om dat houten paalbootje op de voorgrond te zetten is schitterend, maar de TIP is dat je toch beter een tikje door de knieën was gegaan, om dat "herkenningspunt" voor verloren kinderen helemaal op dat bovenste sterke punt te krijgen, met dan de horizon nog een ietsje lager om de dreigende wolken nog zwaarder te laten doorwegen. de mailgroep mag zich dus kennelijk verwachten aan een gigantische oogst fotoos (genoeg rezerve om de hele winter door te komen?). warme groet van fjet.
jàààààà.... een ENORME vooruitgang en ik hoop dat je dat ook zélf inziet: dit is niet langer een "zoekplaatje", want dit beeld is echt HET hoofdonderwerp en krijgt alle aandacht die het verdient, terwijl de rest allemaal HELPT om de aandacht naar dat hoofdonderwerp toe te leiden - hier valt niets meer aan te snijden, want dat zou de foto alleen maar minder sprekend maken. TIP: door bij de opname een stapje naar links te zetten zou het beeld op het rechtse sterke punt komen (met behoud van de kleine beeldjes, want als we achteraf gaan snijden, zouden er enkele wegvallen, terwijl ze nu een mooie kring vormen). TIP: bij de opname lichtjes door de knieën gaan, zodat de struikjes iets groter worden op de voorgrond en dan het idee van "diepte" suggereren (maar niet TE diep, want dan zou de heerlijke weerspiegeling in het water verdwijnen!) *** een absoluut pluspunt is dat je een mooie effen donkere achtergrond hebt, waardoor het beeld er echt "uit" springt. proficiat met je vorderingen en warme groet van fjet.
een leuke foto in reeksverband voor een huwelijksreportage, omdat de ongedwongen sfeer van de niet-direkt-betrokkenen hier héérlijk afsteekt tegen het starre gedoe van figuranten die verkrampt proberen om "er goed op te staan". de bijna "vanzelfsprekendheid" waarmee je de techniek van tegenlicht opnames beheerst, zal heel zeker niet ontgaan aan de fijnproevers onder de "cracks". vermits dit een inzending is voor "kadreren" zou men verwachten dat de "buitenstaander" wat verder van de "groep" zou staan op een uitgesproken sterke lijn, om te benadrukken dat hij er "niet bij hoort", maar een niet-konservatieve jury kan je er gemakkelijk van overtuigen dat dit zeer bewust gebeurde, om de poging tot toenadering te suggereren. en dit was dan nog maar het "voorgerechtje"... de hoofdschotel volgt hieronder, waar je op een zeer overtuigende manier bewijst dat het interpreteren van het begrip "kompozitie" niet halverwege de helft van vorige eeuw stilgevallen is. *** voor wie nog niet ZO ver gevorderd is, wil ik hier toch met klem herhalen dat de regels van het "kadreren" uitermate nuttige hulpmiddelen zijn. warme groet van fjet.
al wie ooit een huwelijksreportage gemaakt heeft, beseft maar al te goed hoe aartsmoeilijk het is om in niet altijd ideale lichtomstandigheden (en onder stress!) het "juiste" moment uit te kiezen en dan DE foto te maken die - omdat ze net dat beetje ànders is - toch nog uitspingt boven het saaie seriewerk dat we doorgaans te slikken krijgen. pluspunt is de "kreatieve" vierkante uitsnit, die hoogstwaarschijnlijk ingegeven werd om "storende elementen" te verwijderen, maar door op zo'n manier van de nood een deugd te maken, onderscheidt de rasechte fotograaf zich van de kiekjes-automaat. pluspunt is de VERBLUFFENDE beheersing van de belichting, waar je het heel zeker niet gemakkelijk had met dat raam op de achtergrond - aan alle àndere inzenders zou ik de raad geven om zulke ekstreme lichtverschillen te vermijden, maar in dit geval kan ik alleen maar zeggen: sjapoo!!! pluspunt is dat je héél erg zeker van je stuk moet zijn om deze foto in te sturen voor een bespreking over... kadreren, want er wordt hier zo enorm SOEPEL omgesprongen met de "heilige" wetten volgens "het boekje", dat je een CRACK moet zijn om een uitermate boeiende interaktie op te bouwen tussen alle figuranten en hoofdrolspelers - in de ogen van konservatieve juryleden zal deze foto hoogstwaarschijnlijk geen genade vinden, maar voor mij is dit absolute topklasse. mogelijk minpuntje: de friemelende handen van de nerveuze moeder/schoonmoeder op de voorgrond rechts, maar ook dit detail KAN bijdragen tot de gespannen sfeer van wat vroeger een eenmalige gebeurtenis was in een mensenleven... heel warme groet en staande ovatie van fjet.
je hebt heel zeker rekening gehouden met sterke lijn (de boom) en sterk punt (de bol) en daarvoor verdien je een schouderklopje, maar je verwacht natuurlijk enkele TIPS om je fotoos nog beter en boeiender te maken. * omdat je de foto de naam "beeld" hebt gegeven, verwacht iedereen natuurlijk dat alle aandacht naar dat beeld gaat, terwijl die (helaas "geamputeerde") jonge boom nu heel opdringerig op de eerste plaats komt, met op de tweede plaats het flatgebouw en als "aanhangsel" uiteindelijk het beeld zelf... TIP 1: door véél dichter te komen had je die kennelijk gigantische bol ook op de foto reusachtig groot kunnen maken, met de mogelijkheid om een van die "doorkijkjes" in de bol op een sterk munt te zetten, zodat je via die opening het gebouw (of een deel ervan) te tonen. TIP 2: die boom verdient zeker een plaats op de foto, maar dan ergens op de achtergrond als decor-stuk (en dan liefst met de kruin er nog aan). TIP 3: op de originele foto komen die dreigende wolken indrukwekkend over en dat verdient wéér zo'n schouderklopje en sorry dus dat ze in mijn uitsnijding gesneuveld zijn om die bol meer aandacht te kunnen geven - het is dus WARM aanbevolen om ze reeds bij de opname een plaats te geven in het eindrezultaat: door een kwartier of langer te wachten tot zo'n wolkenmassa precies staat waar jij ze hebben wil. *** je fotoos zouden ook voor anderen boeiender worden, als je heel bewust probeerde om ALLE aandacht te trekken op wat JIJ het hoofdonderwerp vindt en om de rest dan als niet-storende achtergrond te gebruiken. *** neem gerust de tijd om jet onderwerp vanuit verschillende invalshoeken te bekijken, neem desnoods een hele reeks opnamen van hetzelfde onderwerp en kies er dan achteraf ééntje uit waarover je zélf tevreden bent. *** je zal merken dat je méér plezier beleeft aan fotoos waarin je jouw eigen persoonlijke vizie legt en dan zal je merken dat de kadreer-regels daarbij zeer nuttige hulpmiddelen zijn (en dat is veel belangrijker dan ze te beschouwen als een beperking van je kreatieve vrijheid). warme groet van fjet.
voor wie verwacht dat een foto een "objektief dokument" is dat de realiteit zo getrouw mogelijk weergeeft, is dit een indrukwekkende technische stunt: naaldscherp én met de juiste lichtval om de struktuur van het zand en de virtuoziteit van de zand-beeldhouwer tot in de kleinste details minutieus vast te leggen. een fotograaf heeft echter de mogelijkheid om een onderdeel uit die realiteit te isoleren, zodat het een onderwerp op zichzelf wordt (en daardoor meer aandacht krijgt) - de Meesters in de natuurfotografie hebben dat zeer goed begrepen en daarom werken ze met giga-telelenzen: NIET om de vogel of vlinder "dichterbij" te brengen (zoals ijverige verkopeners van lenzen hun argeloze klanten trachten wijs te maken) maar om hun onderwerp LOS TE MAKEN van de achtergrond, door handig in te spelen op de zeer beperkte dieptescherpte van een tele. als "dokument" is jouw foto zonder meer àf, maar door de uitsnijding die ik voorstel, gaan die buikdansende kobra's een eigen leven leiden: aan jou de keuze, maar als ik naar jouw "zand 2" kijk, denk ik dazt jouw keuze héél vlug zal gemaakt zijn. *** het "wegstempelen" van de achtergrond kan écht zorgvuldiger, maar dat worden dan overuren. *** nu vlug vlug vlug naar jouw onvergetelijk (en hopelijk ook onvergankelijk meesterwerk "zand 2". warme groet van fjet.
een foto om naar te BLIJVEN kijken en je intussen af te vragen wie hier feitelijk de grootste kunstenaar is: de man die niet alleen de techniek maar ook de VIZIE had om de "verzaligde" uitdrukking op het gezicht van de boeddha én de hele mysterieuze sfeer van het oosten te voorschijn te toveren in doodgewoon zand of... de man die deze ekstatische sfeer heeft aangevoeld en dan niet alleen de techniek maar ook de VIZIE had om dit HELAAS vergankelijke meesterwerk (met inbegrip van de allerkleinste details) om te zetten in een BLIJVEND fotografisch meesterwerk. *** omdat je deze onvergetelijke foto hebt ingestuurd voor een bespreking in "kadreren", verwacht je (naast mijn sprakeloze bewondering) natuurlijk ook minstens één bruikbare TIP... dan had je bij de opname MISSCHIEN een half stapje naar links kunnen zetten, zodat de twee figuurtjes helemaal in de rechthoek zouden gekomen zijn en de mondhoek van de boeddha helemaal vrij zou komen. *** hoofdzaak is echter jouw vizie: dit is onbeschrijflijk veel méér dan een technisch volmaakte pasfoto van wat alle overige toeschouwers in vervoering heeft doen staan: door de zorgvuldig bestudeerde invalshoek, heb je dit beeld geïsoleerd uit zijn omgeving, zodat het een eigen leven is gaan leiden (en dit is dan Fotografie met een grote F en Kunst met een grote K).
iedereen is welkom in de mailgroep fotografie, want het is een blijft een liefhebberij, maar als je wil dat je foto besproken wordt voor KADREREN, dan verwachten wij toch dat je eerst de les "kadreren" aandachtig leest en er dan speciaal een oefening op maakt. in de les zie je ook hoe je een foto kan verkleinen tot maximum 800x600 pixels. om een idee te geven hoe de kadreer-regels een foto echt een totaal ander uitzicht geven, heb ik een uitsnijding gemaakt volgens de regels van de kunst. aan jou de keuze of je het de moeite waard vindt om die inspanning te leveren, maar ik wens je in ieder geval veel plezier bij het fotograferen. warme groet van fjet.
joepie, een VOORTREFFELIJKE toepassing van de tips uit de les "kadreren" en heel zeker geen "gelukstreffertje": de horizon op de lage horizontale sterke lijn, de toren als met een millimeterlat op een sterk punt, een heerlijke diagonale oever die de blik verder de foto in dwingt, een schitterend belichte rietkraag die voor de dieptewerking zorgt en dat alles overkoepeld door die blauwe wolkenhemel waar elke fotograaf van droomt (maar die er helaas niet altijd is...). de pleziervaartuigjes ZIJN er, maar eisen niet arrogant de aandacht op en we krijgen dus echt dat heerlijk vredige gevoel dat er nog "ongeschonden" plekjes zijn op deze planeet. de originele foto had een lichte neiging om naar links te kantelen en ik heb ze wat recht gezet, maar dat is dan ook het ENIGE wat er veranderd is. met deze foto bevestig je de indruk die je met je eerste inzending gemaakt hebt: dat jij het "fotografisch oog" hebt en dat de TIPS van de lessen hier jouw talent enkel nog wat kunnen bij-schaven (enkel héél domme mensen denken dat ze niets kunnen bijleren...). warme groet van fjet.
de horizon staat op een sterke lijn, maar na de foto van mariekerke is dit een ontgoocheling: je hebt gewoon geregistreerd wat elke voorbijganger op dat ogenblik zou gezien hebben en ik mis elke persoonlijke inbreng en elke poging tot kreativiteit, terwijl je bewezen hebt dat we van jou veel méér mogen verwachten - met een ander standpunt had je deze foto meer dynamiek kunnen geven, terwijl je had kunnen "spelen" met het verschil in grootte van de olifanten (zo te zien, zouden ze niet weggehold zijn als je wat dichter kwam). TIP: probeer je onderwerp vanuit verschillende hoeken te bekijken, niet alleen door er een beetje omheen te lopen, maar ook door dichter of verder te gaan EN door de kamera lager of hoger te houden (fotoos worden doorgaans boeiender als ze niet op ooghoogte genomen worden).
je zal al wel gemerkt hebben in de mailgroep dat je lang niet de enige bent die wolkenfotoos inzendt, maar jij hebt wel een ekstra inspanning gedaan om die gesluierde zo héél precies op een sterk punt te zetten. als de zomer nog een vervolg krijgt, kan je misschien proberen om in stapelwolken FIGUREN te ontdekken en die dan zo uit te snijden dat de toeschouwer ze wel MOET zien (rekening houdend met de regels van het kadreren, NATUURLIJK!) warme groet van fjet.
voor de verandering wou ik een testje doen en de rollen even omkeren: ik had graag dat je beide versies van jouw duif met "verse" ogen bekijkt, dan beslist welke van de twee JOU het meeste aanspreekt en dan even ZELF neerschrijft waarom je aan die éne foto de voorkeur geeft. geen enkele verplichting natuurlijk, maar je MAG jouw kommentaar dan naar de mailgroep sturen (met KADREREN in de titel). *** ook aan alle anderen die deze bespreking "toevallig" lezen, geef ik de raad om dit testje te maken. *** dit is een eenmalig eksperiment, volgende inzendingen krijgen weer een "normale" bespreking. warme groet van fjet.
welkom, maar voortaan IETS meer geduld, er was heel wat werk aan jouw eerste inzending, want jouw foto was een beetje een zoekplaatje geworden, met dat grote paard KEI midden in het beeld en het achterste van dat tweede grote paard als storende "afleiding"... want in de uitsnijding die ik voorstel en door de regels van het kadreren (STERK PUNT !) toe te passen, krijgen we opeens veel meer intimiteit: dialoog tussen groot en klein (is het dat moederinstinkt van het grote paard of pure nieuwsgierigheid ?) let wel: door zo'n uitsnijding achteraf verlies je altijd aan kwaliteit (scherpte en details). niet alleen voor deze foto, maar ook voor de volgende heb je veel te snel en ondoordacht willen werken, zodat die weipaal nu knal voor de ogen van het paard staat. TIP: minder is méér (door MINDER details op een foto te zetten, krijgt het onderwerp veel MEER aandacht) TIP: herlees aandachtig de les over "kadreren", want door ze in praktijk te brengen zal je echt BOEIENDER fotoos maken. sukses en warme groet van fjet.
dit is een hele vooruitgang, want door dichter te komen krijg je minder details, maar die trekken dan wél veel méér aandacht - in plaats van "drie paarden in een wei" wordt het opeens een vertederend "verhaal" over het "gesprek" tussen die twee, met het hoofd van het grote paard op een sterk punt en de pony op een sterke lijn. MAAR... ook hier maak je de onherstelbare fout om de ogen van zowel het grote als het kleine paardje te verbergen achter die stomme weipaal... (die fout is inderdaad onherstelbaar, omdat je dat achteraf niet meer kan redden door uitsnijden of kloon-stempelen). TIP: iets meer GEDULD... niet langer van "o kijk daar..." en dan vlug het knopje induwen, maar je onderwerp rustig van alle kanten bekijken en dan de BESTE invalshoek uiitkiezen, met het hoofdonderwerp op een sterk punt, een rustige achtergrond EN... geen storende elementen, zoals die weipaal. voor de tijd die je daar NU in steekt, word je later beloond met... BETERE fotoos. warme groet van fjet.
gewoon VERBLUFFEND hoe je met een kreatieve uitsnit en een virtuoos manipuleren van de kadreer-regels een foto met louter "dokumentaire" waarde hebt omgetoverd tot een powetische "stenen bloem" die ontspringt op de kop van de zuil (niet toevallig op een sterk punt!) en van daar uit haar stralen uitzendt tot in het oneindige. de uitgebalanceerde belichting zal elke rasfotograaf doen watertanden en zonder mij op het terrein van Tobias te wagen, moet ik toch mijn bewondering uiten voor de dieptewerking én het ritme. aan een foto van zulke TOPklasse mag volgens mij enkel de maker zelf nog iets veranderen, daarom een voorzichtige suggestie om de "knop" van het gewelf (rechts boven) te verwijderen, zodat de illuzie behouden blijft dat de stralen inderdaad tot in het oneindige doorlopen. *** welke straf verdient iemand die de pure zuiverheid van deze architektuur ontsierd heeft door er die spotlights op te zetten? warme groeten én bewondering van fjet.
als we enkel rekening houden met de opdracht "kadreren" dan is dit een overtuigend bewijs dat je niet alleen de lessen bestudeerd hebt, maar dat je OOK heel wat fotoos van de gevorderde "cracks" ontleed hebt om aan de bazisregels enkele weldoordachte "kneepjes" toe te voegen. de rechtse baal stro staat indrukwekkend op het rechtse sterke punt als bekroning van het zwoegen en zweten op het nu lege stoppelveld en de diagonale lijn leidt de blik automatisch naar die tweede bussel. de horizon staat uitstekend op de bovenste horizontale sterke lijn en... in tegenstelling tot "kale" horizonten die een foto gewoon "doorknippen", krijgen we hier die silhouetten van de bomen, die een LINK leggen tussen landschap en lucht. misschien is het nogal naïef van mij, maar bij zo een sterk symbolische foto van het thema OOGST, verwacht ik een felle zon, die stro en stoppels "goudgeel" kleurt, terwijl het op de originele inzending meer een trieste en sombere bedoening lijkt. hoe we jouw foto door wat "plastische chirurgie" wat zonniger gemaakt hebben, kan je lezen in het kommentaar op de volgende foto. warme groet van fjet.
het kadreren is hier helemaal volgens het boekje, met de horizon voorbeeldig op de onderste horizontale lijn en de dorpskern met de kerktoren als een schot in de roos op een sterk punt: jij hebt de bazisregels echt wel begrepen. toch komt ook deze foto bij mij zeer somber over en net zoals met je vorige opname heb ik hier trachten aan te tonen hoe je daar met adobe verandering kan in brengen. de volgorde is hier wel van belang, want door de foto lichter en iets harder te maken, verdwijnen de wolkjes en wordt de lucht één gapend wit gat. daarom hebben we de lucht eerst behoorlijk wat donkerder gemaakt met de stempel voor bijbelichten op zeer groot formaat (en met wazige omtrek) om pas DAARNA met de funktie CORRIGEREN de ideale kombinatie te zoeken tussen lichter en meer kontrast. het lijkt allemaal erg omslachtig, maar als je beide fotoos vergelijkt, zal je hopelijk zélf vinden dat het de moeite loont om op een regenachtige dag wat te oefenen met de mogelijkheden van adobe, om die later doelbewust te kunnen toepassen. als volgende oefening zou het nuttig zijn als je de kadreer-regels eens gebruikte in enkele opnamen met mensen of dieren als hoofonderwerp, want ik denk dat je de bazisregels echt onder de knie hebt. warme groet van fjet;.
als jouw van bange verwachting kloppend hartje (woehaha) het overleefd heeft, laat het nu dan maar huppelen van vreugde, want dit is een foto waarbij je praktisch een beroeps-refleks moet hebben om een heel gebeuren in één enkele foto samen te ballen: de samengedrumde massa, die tegen de historische achtergond van het Steen vol ontzag opkijkt naar de enorme stunt van zo'n méér dan levensgrote kolos. want terwijl de verleiding bijna onweerstaanbaar is om dat HELE gigantische beest er op te zetten, heb jij de olifant NOG groter gemaakt door enkel zijn kop heel dominerend op een sterk punt te zetten en de rest van de afmetingen over te laten aan de verbeelding van de toeschouwer. dit is grote klasse en in de onderste foto heb ik enkel de kop van de olifant iets lichter gemaakt: boombladeren als voorgrond mogen best erg donker uitvallen om diepte te suggereren en zo de aandacht naar het hoofdonderwerp te leiden, maar hier is de olifant zélf het hoofdonderwerp, terwijl die massa publiek alleen maar "figuranten" zijn, in funktie van het hoofdonderwerp. een heel speciale vermelding nog, om in zo'n wriemelende massa HET juiste moment af te wachten en om dàn nog rekening te houden met een perfekte beeldopbouw, volgens de regels van het kadreren. warme groet van fjet.
je bent er ongetwijfeld in geslaagd om de bedoeling van dit beeldhouwwerk te "vertalen" naar een foto en de science-fiction-achtige dreiging weer te geven van zo'n giga monster dat het hele landschap terrorizeert. met een ekstreme groothoeklens moeten er minstens vier tot vijf verschillende invalshoeken zijn om bij de opname rekening te houden met sterke lijnen en sterk punt, maar dan zou je telkens een deel van het totaalbeeld moeten amputeren. dus, per hoge uitzondering (en hoogst waarschijnlijk tegen de mening van de meerderheid in) krijg je van mij een geestdriftig onthaal voor een foto die "feitelijk" niet thuishoort in een bazisles kadreren-volgens-het-boekje, maar waar je intuïtief hebt aangevoeld hoe je dat gevoel van nietigheid tegenover zo'n mega-griezel kon weergeven door er je zeer bersoonlijke stempel op te zetten. onderaan waren er een reeks heel kleine onduidelijke details, die ik in de onderste foto verwijderd heb met de kloon-stempel. voor een volgende inzending toch graag iets waaruit blijkt dat je het kadreren-volgens-de-regels onder de knie hebt (dat je het kàn heb je wel héél duidelijk bewezen in de foto van de olifant!) warme groet van fjet.
dit is in zijn absolute eenvoud een PAREL, die ik ademloos heb zitten bewonderen en ik ben herhaaldelijk naar je vorige inzendingen gaan kijken, om er héél zeker van te zijn dat het om "dezelfde" shanty ging. jij hebt in een rekordtempo de enkele TIPS verwerkt tot een zo virtuoze beheersing van het kadrerenen, dat de regels niet langer een "dwangbuis" zijn, maar een doelbewust gebruikt "gereedschap". ik hoop dat jij met jouw talent intens veel vreugde zal beleven aan kreatieve fotografie en dat je ons zal blijven verrassen met je werk. en lees nu maar heel vlug het kommentaar bij je volgende foto! warme groet van fjet.
in de tijd van de gilden moest een leerling aan het einde van zijn opleiding een proefstuk maken om de graad van Meester te behalen en dat werd dan zijn Meesterwerk genoemd. dit is jouw Meesterwerk voor kadreren: absoluut perfekt. jij mag meteen opschuiven naar leraar Tobias, ik verwittig hem van je komst - het was fantastisch om jou te mogen begeleiden en ZO snel te zien vorderen. warme groet van fjet.
je bent duidelijk geboeid geweest door die kleur van blauw (die mijn ogen bijna uit hun kassen deed rollen op deze miezerige regendag (woehaha) en door het perspektief van de vluchtlijn in die bijna eindeloze rij "werkeloze" strandstoelen (mooi op een vertikale sterke lijn). maar ik dacht dat je DE ideale foto zou gemaakt hebben door op je knieën te gaan zitten, tot die voorste parasol op het bovenste sterk punt kwam en dan meteen een "brug" zou maken tussen het strand en de hotelgebouwen op de achtergrond. door de uitsnijding die ik voorstel wordt jouw dat perspektief nog iets méér benadrukt, die voorste parasol kreeg ik echter niet op een sterk punt. maar je verdient wél een kompliment omdat je met jouw foto iets laat zien waar alle anderen gewoon aan voorbijlopen. TIP: probeer je onderwerp vanuit verschillende hoeken te bekijken en kies er dan de beste uit, rekening houdend met sterk punt en achtergrond en NATUURLIJK een zo zijdelings mogelijke lichtval. warme groet van fjet.
je hebt duidelijk gepoogd om die stoere bink (ongeveer) op een sterke lijn te zetten en zijn hoofd op een sterk punt, maar daardoor komt die kruiwagen met planten wel erg centraal te staan. in de uitsnijding die ik voorstel, schuiven we de man iets meer naar links van die sterke lijn en daardoor komen man én kruiwagen meer over als één geheel en hebben ze meer plaats om te rijden... ideaal zou echter geweest zijn als jij zelf twee pasjes naar links gezet had: dan kwam het hoofd van de man op het sterke punt links boven en de kruiwagen op het sterke punt rechts onder, wat de foto volgens mij veel dynamischer zou gemaakt hebben. ook hier heb ik die storende witte lucht overdreven blauw gemaakt, om aan te tonen hoe belangrijk een rustige en niet TE lichte achtergrond is om alle aandacht naar het hoofdonderwerp te trekken. ook blijven opletten bij de lichtmeting, want je lichtmeter heeft bij het berekenen van een "gemiddelde" natuurlijk die witte lucht meegeteld, waardoor het gezicht van de noeste werker iets te donker uitvalt. als speciale TIP voor jou, zou ik je aanraden om enkele fotoos van super-cracks uit te kiezen om daar dan zélf een bespreking van te maken, je kan immers ENORM veel bijleren door te "stelen met de ogen"... zolang dat geen naäperij wordt. hoofdzaak is natuurlijk dat je er plezier blijft in hebben om steeds betere fotoos te maken en dat je uit de besprekingen alleen maar de puinten onthoudt waar je zelf volledig mee akkoord gaat. warme groet van fjet.
welkom bij de "fanaten"... want voordat je besluit tot de aankoop van een dure digi-kamera, moet je toch wel beslissen of je van plan bent om redelijk veel tijd in deze liefhebberij te gaan steken - kijk rustig rond in onze blogs en in de mailgroep, waar je niet alleen super-cracks zal vinden, maar ook onderbeginnelingen, die stap voor stap en met veel geduld worden bijgestaan door de gevorderden (hoewel sommigen in rekordtijd doorstoten naar de top!) ik heb geen ervaring met gsm-fotoos, maar wat je opstuurde is op technisch gebied van absoluut onvoeldoende kwaliiteit: zeer onscherp en met een reusachtige korrel... al zal dat voor een deel te wijten zijn aan het zeer kleine formaat waarmee je ze verzonden hebt: 16 kb en 18 kb, terwijl wij ernaar streven om onze inzendingen net onder de 100 kb te houden. tot zover over het toestel, want je strandfotoos hebben wel een zeer geladen sfeer en je hebt duidelijk een oog voor het dramatische. door de kadreer-regels toe te passen, heb ik de horizon op een "sterke lijn" gelegd, in plaats van knal in het midden en je zal hopelijk merken dat je foto er inderdaad "sterker" door wordt. als je besluit om door te zetten, dan raad ik je natuurlijk aan om de lessen door te nemen, die je gratis toiegestuurd kreeg bij je inschrijving en om dan enkele oefeningen te maken, speciaal voor de les, wij zullen je dan met plezier verder helpen met besprekingen en praktische tips. vragen over types toestellen en prijzen kan je beter in de mailgroep stellen, waar je zeker antwoord krijgt. warme groet van fjet.
voor de technische kwaliteit dezelfde opmerkingen als bij de eerste foto en voor kompozitie praktisch dezelfde raad: de horizon op de onderste sterke lijn,omdat de wolkenliucht echt indrukwekkend is, terwijl dat zand op de voorgrond feitelijk weinig info bevat. in beide gevallen bewijs je dat je een "oog" voor het niet-alledaagse en het dramatische, aan jou de beslissing of je voldoende tijd wil besteden aan fotografie om de aankoop van een dure digi-kamera te rechtvaardigen. als je alleen maar heel af en toe een kiekje wil maken en er verder niet teveel tijd in wil stoppen, dan blijven we even goede vrienden. warme groet van fjet.
een VOORBEELDIGE foto, waaraan geen millimeter kan geknipt worden zonder een belangrijk onderdeel te "amputeren". de lichter staat prachtig op het bovenste sterke punt, met genoeg ruimte voor zich om te varen, de horizon staat op een (terecht) iets verschoven horizontale lijn, want het hele verhaal speelt zich af ONDER die horizon. de diagonale lijn van de oever geeft de foto dynamiek en de vork van de weg is een verwijzing naar de steeds ingewikkelder problemen van het wegtransport, nog benadrukt door dat verkeersteken op het onderste sterke punt. een foto die barst van symboliek en als dit geen "gelukstreffer" is, dan zou ik je sterk aanraden om nog wat "industrie-fotoos" te maken, met oog voor sterke punten en sterke lijnen, maar OOK voor de ontmoeting tussen industrie en milieu. warme groet van fjet.
de bovenstre foto heb je ingezonden ter bespreking en ze is voorbeeldig scherp en anatomisch gedetailleerd genoeg om een slager in vervoering te brengen, maar voor niet-vakmensen is ze erg "braafjes" vergeleken bij de onderste, die je naar de mailgroep gestuurd hebt: die is niet ZO scherp, maar wél enorm boeiend: want minder onverschrokken fotografen zouden waarschijnlijk eerder aan weglopen gedacht hebben dan aan fotograferen. merk op dat in e bovenste foto niet meteen sprake is van een sterke lijn of sterk punt en dat in de onderste foto de veel kleinere (maar veel dreigender) kop op... een scherp punt staat: waarmee in de praktijk nogmaals aangetoond wordt hoe belangrijk de reels voor kadreren zijn. *** het "vreemde" is dat die scherpe brave en die onscherpe boeiende SAMEN opeens wél een fantastisch VERHAAL vormen: hoe die logge luie kolos opeens een alles verpletterende stormram kan worden. een TIP dus voor àlle geïnteresseerden: probeer KOMBINATIES te maken van twee (of méér) fotoos waarover je niet écht tevreden bent, omdat ze allebei slechts een STUKJE weergeven van wat je wou tonen, want het kan best dat ze elkaar aanvullen. *** dat betekent beslist niet dat je nu lukraak twee of vijfmaal hetzelfde onderwerp moet gaan fotograferen in de hoop^dat ze samen wel iets worden: elke foto apart moet wel degelijk een ander aspekt van het onderwerp onthullen.
belangrijk: beide fotoos zijn van agness en aan geen van beide werd ook maar iets veranderd... een enorm kompliment dus! (zelf noemde je deze inzending "zucht", hopelijk is dat vandaag een zucht van opluchting geworden!) als je bewust BLIJFT oefenen op sterke lijnen en sterke punten, wordt dat stilaan een soort instinkt en ga je meer plezier beleven aan fotograferen en aan... het bekijken van de fotoos van ànderen. warme groet van fjet.
hoera: een PERFEKTE foto, met een erg mooie voorgrond en een harmonische opbouw waarbij je "soepel" afgeweken bent van de "officiële" sterke lijn, door de grens tussen bomen en gras iets te verschuiven, om de (gelukkig) verscholen vissershut op een sterk punt te zetten. elke natuurminnaar zal het ermee eens zijn dat zo'n hut maar al te vaak een heel landschap verknoeit en zal het dus waarderen dat ze hier "versmelt" met de omgeving. als ik er toch een tweede foto van gemaakt heb, is dat om je aandacht te trekken op de kleine witte vierkantjes die boven rechts en onder links ontstaan zijn toen je er dat kader omheen trok... maar dat is echt muggenzifterij en ik blijf erbij dat dit een absoluut SCHITTEREND opgebouwde foto is, waar je zéér terecht trots op mag zijn! warme groet van fjet.
zo'n groot koebeest op een sterk punt krijgen is bijna ondoenbaar, maar door de uitsnijding die ik voorstel, krijgt ze toch meer ruimte VOOR zich om te grazen en meteen komt die giga uier mooi op een sterk punt (want in dit geval zal dàt toch wel voor iedereen DE blikvanger zijn). als je beide fotoos vergelijkt, hoop ik dat je daarmee akkoord gaat. verder heb ik enkel de kop van de koe iets lichter gemaakt (om van die kop een blikvanger te maken, kan je die beter in close-up nemen, want nu gaan toch alle ogen naar... juist, ja). warme groet van fjet.
in tegenstelling met je vorige foto is hier nog heel wat werk aan en we maken van de gelegenheid gebruik om je een handige toepassing van adobe te leren kennen. om de scheve kerktoren weer recht te zetten, druk je in de werkbalk op SELECTEREN en daar tik je op ALLES (er komt dan een kader in stippelijnen rond de foto) daarna kies je in de werkbalk op BEWERKEN - er gaat dan een uitklapvenster open en daaruit kies je TRANSFORMATIE. in het nieuwe uitklapvenster kies je voor VERVORMEN. er komt dan weer een kader rond de foto met in de rand blokjes, ga met de cursor op een van die blokjes staan en schuif ermee tot de toren recht staat. dan nog tikken op TOEPASSEN en de foto opnieuw uitsnijden en daarna in de werkbalk tikken bij SELEKTEREN tikken op DESELEKTEREN. het lijkt verschrikkelijk ingewikkeld, maar na wat oefenen wordt het een soort "tweede natuur". *** door de kerk lichter te maken, is die mooie wolkenhemel helaas verdwenen... het is dan ook beter om de foto te hermaken op een ogenblik dat de voorgevel meer licht krijgt. *** storende details (zoals dat verkeersbord onderaan rechts) kan je wegwerken met de kloon-stempel. *** laat je vooral niet ontmoedigen, want je andere foto was echt SCHITTEREND (Brugge en New York zijn ook niet in één dag gebouwd woehaha). warme groet van fjet.
het hoofdonderwerp staat hier wel in het midden en ik denk dat het sterker overkomt op een sterke lijn, zoals ik in de rechtse uitsnijding tracht aan te tonen, terwijl ook hier die witte lucht de aandacht wegzuigt van het hoofdonderwerp... (die hebben we dus ook een laagje blauwe make-up gegeven). TIP: met strijklicht (licht dat van opzij komt en dan nog liefst in de late namiddag) krijg je wel meer reliëf door de mini-schaduwen en daardoor ook meer stofweergave in de vezels van het hout. denk eraan: alle tijd die je nu in deze oefeningen steekt door speciale aandacht te geven aan die details, ga je later gewoon "automatisch" toepassen en het is dus een interessante "investering". goede moed, maar zorg ervoor dat je in de eerste plaats plezier beleeft aan het maken van goed doordachte fotoos. warme groet van fjet.
je hebt het beeld (hermes/mercurius) voorbeeldig op een sterke lijn gezet, met het hoofd al even voorbeeldig op een sterk punt. MAAR... die enorme witte vlek van de lucht "zuigt" de aandacht van de toeschouwer wég van het beeld - ik heb die lucht op een overdreven manier blauw gemaakt om je het verschil duidelijk te maken, maar een échte blauwe hemel zou natuurlijk ideaal geweest zijn, zeker als er nog enkele witte wolkjes in drijven. een belangrijke TIP is echter dat je door die grote massa wit in feite een tegenlicht effekt krijgt, waardoor het beeld zelf onderbelicht is...als je kamera dat kan, moet je in zo'n geval wel aan "spotmeting" doen en bij het meten van het licht op een donker gedeelte van het beeld mikken, omdat een lichtmeter niet kan "denken" en dus een gemiddelde neemt van het hele oppervlak. het plaatje met de titel van het beeld heb ik wat donker gemaakt, omdat er toch niets leesbaars op stond en dus alleen maar de aandacht afleidde. als grapje heb ik het voetstuk weggenomen met de kloon-stempel, zodat het lijkt of deze "boodschapper der griekse goden" werkelijk zweeft.
even een misverstand opruimen: niemand is verplicht om de les kadreren te volgen, maar als je dat wél doet, dan verwachten we dat je tenminste een poging doet om rekening te houden met sterke lijnen en sterke punten. niets belet je om zes bloemen per dag in te zenden naar de mailgroep, waar de bloemen-specialisten je graag raad zullen geven als je er om vraagt, maar de besprekingen voor "kadreren" zijn enkel bestemd voor wie oefeningen op de lessen maakt. om het binnenste van jouw bloem op een sterk punt te krijgen, heb ik de bloem behoorlijk moeten verminken en het is je volste recht om daar NIET mee akkoord te gaan, maar hier gaat het er enkel om, de geïnteresseerden de bazisbegrippen van kompozitie bij te brengen. de les "kadreren" werd je bij je inschrijving in de mailgroep toegestuurd en moest je die niet meer bezitten, dan volstaat een mailtje naar adminstrator Tobias. warme groet van fjet.
mooie foto van mooie bloemen, maar hier bespreken we feitelijk het "kadreren" en het is de bedoeling dat je die les eerst doorneemt en er dan speciaal oefeningen voor maakt. in jouw foto vind ik helemaal geen sterke lijn of sterk punt terug en in de uitsnijding die ik voorstel, schieten er van die hele struik nog slechts twee bloemen over, maar die staan nu wel allebei op zo'n sterk punt en tussen beide loopt een (denkbeeldige) diagonaal. eerste TIP voor jou: koncentreer al je aandacht bij de opname op één of hooguit twéé bloemen (want bij het uitsnijden is hier enorm veel kwaliteit verloren gegaan omdat de originele foto op erg klein formaat was: probeer ze in te zenden op ongeveer 100 kb). tweede TIP: hou rekening met sterke punten en wees niet bang om je kamera een beetje te draaien, tot je een mooie kompozitie krijgt. vooral volhouden en véél oefenen, want de tijd die je daar NU insteekt, zorgt ervoor dat je later knallers van fotoos kan maken. warme groet van fjet.
hoewel het allemaal klaar en duidelijk staat uitgelegd in de les "kadreren" (die sommigen helaas vergeten te lezen) hier nog een kleine demo: we verdelen in gedachten de foto in drie gelijke delen, zowel in de lengte als in de hoogte en de scheiding tussen die delen noemen we dan sterke lijnen - je krijgt dus twéé van die horizontale lijnen en twee vertikale. de ervaring heeft geleerd dat een horizon op zo'n onderste of zo'n bovenste sterke lijn STERKER overkomt dan precies in het midden van de foto. ook HOGE onderwerpen (toren of boom) trekken veel méér de aandacht op zo'n vertikale sterke lijn dan in het midden. ter illustratie heb ik jouw foto (onderaan rechts) uitgesneden en de toren op een linkse sterke lijn geplaatst en daarna op een rechtse. de vier punten waar die "sterke lijnen" elkaar snijden, zijn dan de sterke punten , want ook hier heeft de ervaring (en wetenschappelijk onderzoek) geleerd dat een onderwerp veel méér aandacht krijgt op één van die sterke punten: ter illustratie heb ik de raampjes in de top van die toren op het bovenste linker sterk punt gezet. dit zijn bazisregels die in de praktijk erg nuttig zijn en waar enkel gevorderden soms bewust van afwijken....maar: eerst gaan en dan pas lopen. NOTA: niet alleen jij, maar iedereen mag vragen stellen in de les kadreren of in de mailgroep en er zal altijd IEMAND zijn die er een deskundig antwoord op geeft. warme groet van fjet.
je hebt echt wel gepoogd om dat paard op een "sterk punt" te zetten, maar naar mijn gevoel wordt de foto sterker door speciaal die witte bles en de ogen op het sterk punt te zetten... dat zijn van die dingen die je niet in centimeters kan uitdrukken, maar die je moet aanvoelen (of leren aanvoelen). in de bovenste foto komt dat paard (weeral volgens mijn gevoel) een beetje zielig over, terwijl het in mijn uitsnijding meer de indruk van nieuwsgierigheid geeft. dit is geen papschool waar de "meester" altijd gelijk heeft: leg daarom beide fotoos naast elkaar en beslis welke op jou de meeste indruk maakt, want het blijft altijd JOUW foto. dat witte lint hoort natuurlijk bij een wei, maar op een foto komt het wel erg storend over, dus heb ik het maar weggefoefeld met de kloon-stempel uit adobe. over je andere foto moet ik nog een nachtje slapen (of liggen piekeren woehaha), want dat lijkt me een "moeilijk geval". laat je vooral niet ontmoedigen door de fotoos van de super-cracks, ooit zijn we allemààl moeten beginnen met vallen en opstaan, terwijl mijn kritiek alleen maar OPBOUWEND bedoeld is, om je te helpen NOG betere fotoos te maken.. veel oefenen, de beste er uitpikken en die bespreken we dan héél graag. warme groet van fjet.
warm welkom in onze vriendengroep, waar de "gevorderden" met hun TIPS de beginnelingen stapje voor stapje helpen om OOK van die "cracks" te worden - hier wordt niemand uitgelachen, want we zijn ooit allemaal zélf van die onderbeginnelingen geweest. we verwachten natuurllijk wél dat je de les "kadreren" eerst aandachtig doorleest, om er dan oefeningen op te maken - je hebt die les bij je inschrijving gekregen en dààr wordt klaar en duiidelijk uitgelegd wat wij precies bedoelen met "sterke lijnen" en "sterke punten" (mocht je die les NIET meer hebben, geef dan een seintje aan mick of tobias, onze engelbewaarders). wij trachten in deze groep BOEIENDE fotoos te maken, om de aandacht te trekken op iets waar de gewone voorbijganger achteloos aan voorbij loopt - jouw foto geeft een scherp overzicht van een deel van de vissershaven, maar het blijft feitelijk een zoekplaatje, omdat we niet goed weten waar we éérst moeten kijken. daarom kiezen we in het algemeen voor één hoofdonderwerp, dat dan opeens alle aandacht naar zich toe trekt, door dat onderwerp op zo'n "sterk punt" te zetten (waarover alle uitleg in de les "kadreren"). om dat een beetje duidelijk te maken, heb ik stukjes uit jouw overzichtsfoto genomen en er afzonderlijke fotoos van gemaakt, waar één hoofdonderwerp telkens op zo'n sterk punt staat (als je met de cursor op de foto tikt, wordt ze groter). natuurlijk verliezen we veel kwaliteit door zo'n klein stukje uit een foto te snijden en het is dan ook de bedoeling dat je stilaan leert om zo'n "uitsnijding uit de werkelijkheid" reeds bij de opname te maken. belangrijkste TIP voor jou: de les "kadreren" grondig lezen en er oefeningen op maken - je zal merken dat je fotoos dan niet alleen BETER worden, maar dat je ook veel meer plezier gaat beleven aan het fotograferen. wij wensen je veel moed en sukses! warme groet van fjet.
oef... ik heb echt meegeleefd en meegevoeld met jouw hardnekkige pogingen om dan TOCH een verkleinde foto te kunnen versturen, maar troost je: bij mij heeft het in het begin NOG meer bloed, zweet en tranen gekost. in de les "kadreren" wordt de bazis van de kompozitie glashelder uiteengezet en ik raad je aan om die nog eens aandachtig te herlezen, om vertrouwd te geraken met "sterke lijnen" en "sterke punten". dat je foto BETER wordt door die regels te volgen, proibeer ik je duidelijk te maken door de "andere" uitsnijding in de onderste foto: daar is het fontein op zo'n sterk punt geplaatst, waardoor de ogen van de toeschouwer een "rustpunt" krijgen. in de bovenste foto wordt de blik automatisch naar dat grote witte gat van die lucht getrokken en zelfs als dàt weg geknipt is, blijven al die lichtvlekken tussen de bladeren een erg onrustig gevoel geven (in de onderste foto heb ik die gaatjes een betje opgevuld met de kloon-stempel). als je beide fotoos vergelijkt, zal je moeten toegeven dat niet alleen dat fontein meer aandacht krijgt, maar dat je dan opeens ook veel beter de PRACHTIGE rimpeling op het watvlak kan bewonderen. alle begin is moeilijk en het is precies de bedoeling van onze lessen om je met enkele TIPS stap voor stap en op je eigen tempo te helpen om NOG betere fotoos te gaan maken - je zal merken dat je zélf dan ook veel meer plezier gaat beleven aan het fotograferen. TIP: één hoofonderwerp kiezen en dàt op zo'n "sterk punt" zetten. TIP: je onderwerp vanuit verschillende hoeken bekijken om niet alleen een mooie lichtval (liefst zijdelings licht) te krijgen maar ook een rustige achtergrond. TIP: laat je niet ontmoedigen door de kanjers van fotoos die de top-fotografen hier maken, want ooit zijn ook zij moeten beginnen. TIP: doe het rustig aan, maak zoveel mogelijk fotoos en kies er daarna alleen maar de allerbeste uit en kieper de rest in de prullenmand (vroeger kostte film veel geld, maar met de digi wis je gewoon alles uit wat je niet bevalt). nogmaals gefeliciteerd voor het koppige volhouden en warme groet van fjet.
PRACHTFOTO... helemaal volgens de regels van het kadreren en toch geen doordeweeks seriewerk: de horizon op een weldoordachte lage sterke lijn, de diagonaal van de schaduw die de ogen gewoon DWINGT om naar zo'n "sterk punt" te gaan waar... héél geraffineerd NIETS te zien is, behalve dan dat intrigererend lichtvlekje dat de aandacht én de nieuwsgierigheid prikkelt, het geheel bekroond en overkoepeld door een majestatische blauwe wolkenhemel. dit is de DE foto waarvan elke landschap-fotograaf DROOMT. aan jou de keuze om nog een foto in te zenden voor kadreren of een klasje hoger te gaan bij tobias (laat weten of ik hem al moet verwittigen van je komst). warme groet van fjet.
een boom van een kerel, de symboliek komt duidelijk over, maar die kerel wordt volgens mij NOG indrukwekkender (en de toeschouwer krijgt er nog DIREKTER kontakt mee) als zijn ogen op een sterk punt staan, zoals ik op de onderste uitsnijding tracht aan te tonen. sommigen zullen de wenkbrauwen fronsen bij dat het langgerekte formaat, dat voor een portret nogal ongebruikelijk is, maar net dààrdoor trek je de aandacht... en dat is uiteindelijk de bedoeling van een fotograaf: ervoor zorgen dat zijn/haar foto UITSPRINGT uit de grijze massa. en dan meteen over naar je volgende foto, waar je een aangename verrassing wacht.... warme groet van fjet
moeilijk geval, want aan elke beginneling zou ik de raad moeten geven om "volgens het boekje" uit te snijden, zoals ik op de onderste foto gedaan heb, met de bloemenstruik netjes op een sterk punt en zonder details die de aandacht van die struik afleiden - ik denk dat iedereen die ooit in een fotoclub geweest is, voor die onderste foto zal kiezen. MAAR... jij bent kennelijk géén beginneling en dan wordt het duidelijk dat daardoor de "boodschap" van de foto totaal de mist in gaat: de bovenste foto is duidelijk een riante en smaakvolle villa, terwijl de onderste foto een netjes onderhouden voortuintje van een boerderij is. waarmee ik duidelijk wou maken dat de kadreerregels zeer nuttige hulpmiddelen zijn, maar dat een gevorderde heel doelbewust van die regels kan afwijken om zijn/haar eigen vizie of boodschap over te dragen op de toeschouwer. ik weet dat zeker niet alle begeleiders van de mailgroep mijn mening zullen delen en toch de voorkeur zullen geven aan de klassieke regels voor kadreren, maar volgens mij heb jij "het" onder de knie en mag je opschuiven naar tobias... ik zal hem verwittigen. ik wens je nog fantastisch veel kreatieve fotovreugde ! warme groet van fjet.
een DROOM van een lichtval en een geraffineerde kompozitie, want toen ik trachtte om dat stukje rechts van de deurstijl te croppen, ging de hele sfeer naar de knoppen (rijmt nog ook). als je een tweede foto van die kwaliteit inzendt, dan heb IK je niets meer te leren. warme groet van fjet.
als je niet in een professionele studio werkt, waar je elk voorwerp precies kan zetten waar JIJ het wil en waar je de belichting kan aanpassen, dan zijn overzichtfotoos van een interieur aartsmoeilijk. door die knalwitte muur krijg je hier feitelijk twee totaal afzonderlijke fotoos en in zo'n geval kan je beter twee aparte fotoos nemen, zoals ik in de bijlage tracht aan te tonen. maar zelfs dàn wordt de aandacht nog afgeleid door voorwerpen die ongetwijfeld schitterend passen in jouw woonkamer, maar die voor een FOTO niet helemaal op de juiste plaats staan. door MINDER op één enkele foto te zetten, gaat er MEER aandacht naar wat je wil tonen, omdat je ogen dan niet van links naar rechts en van boven naar onder flitsen. bij mijn vorige bespreking had ik je gevraagd om voor de afwisseling (en vooral de TRAINING) eens fotoos binnen te maken en ik vrees dat ik me toen niet duidelijk genoeg had uitgedrukt, want ik bedoelde toen zeker niet een interieur-foto, maar een voorwerp of persoon, sorry dus...) warme groet van fjet.
oei ron, deze foto zal voor jou en je vriendenkring wel een interessant dokument en een mooi soevenier, maar als inzending voor kadreren is dit echt wel van het goede teveel. elk onderdeel is op zichzelf interessant, terwijl die prachtige kast en zelfs de leuning van die sierlijke trap op sterke lijnen staan, terwijl er duidelijk gepoogd is om de bovenkant van de kast en de rijdende bar op sterke punten te zetten, maar voor de doorsnee fotoliefhebber is dit een verwarrend zoekplaatje geworden, waar véél te veel op staat en TEZELFDERTIJD... ook weer te weinig. als je de randen van je foto kritisch bekijkt, vind je aan ELKE zijde voorwerpen die half afgesneden zijn (links de foto op het rekje, boven de halve beelden op de kast, rechts een halve stoel en onderaan de storende hoek van een bijzet-tafeltje. ik heb er heel wat tijd in gestoken om toch nog een goede uitsnijding te maken, maar ik ben er niet in geslaagd... doodjammer, want er zitten bijna tien "mogelijke onderwerpen" in, op voorwaarde dat je ze stuk per stuk neemt. op de interieurfotoos in gespecializeerde tijdschriften lijkt het allemaal vanzelfsprekend en doodsimpel, maar neem gerust van mij aan dat er DAGEN aan zo'n opstelling gesleuteld is, met eindeloos heen en weer schuiven van meubels en verlichting. de belangrijkste TIP voor jou: probeer één hoofdonderwerp te vinden, zet dat op een sterk punt en zorg voor een zo rustig mogelijke achtergrond. warme groet van fjet.
door iets krapper te kadreren, heb je hier een droom van een foto en er is dus helemaal niets mis met je digi en de lichtmeter: dit zijn nu eenmaal té sterke lichtkontrasten, want als je de bomen aan de bovenkant juist wil belichten, worden de rotsen op de voorgrond veel te donker. door de uitsnijding die ik voorstel, vallen die overbelichte boomtoppen weg en krijg je een SCHITTERENDE kompozitie: de blik gaat nu van het voorste rotsblok (op het sterke punt rechts onder) in een denkbeeldige diagonale lijn naar het lichtere rotsblok op het sterke punt links boven en het wazige licht aan de bovenkant werkt nu niet langer storend, maar wekt de nieuwsgierigheid om te weten wat voor moois er nog allemaal te beleven valt als je het riviertje volgt. je bent héél flink op weg om dat "gevoel" voor een boeiende foto in je vingertoppen te krijgen. TIP: probeer zélf om je "oude" fotoos heel kritisch te bekijken en dek er met vellen papier of karton delen van af, tot je DE juiste uitsnijding vindt... daarna ga je dat "uitsnijden" automatisch bij de opname doen (en dan verlies je minder kwaliteit bij het uitvergroten).. NOG EEN TIP: je mag best eksperimenteren met het formaat van de foto (het HOEFT niet altijd de klassieke rechthoek te zijn en de foto mag best iets langwerpiger of vierkanter worden als het onderwerp zich daartoe leent). warme groet van fjet.
de haven is en blijft een onuitpuittelijke voorraadkamer voor een fotograaf, maar dat betekent niet dat het een gemakkelijk onderwerp is, want er kan heel wat fout lopen: dat blijkt niet alleen uit deze foto, maar nog méér uit de fotoos die je naar de mailgroep gestuurd hebt. je hebt echt je best gedaan om de boeg, samen met de naam van het schip op een sterk punt te krijgen en links toch genoeg "ruimte" te laten, zodat het niet tegen de rand van de foto aanbotst, maar daardoor heb je de horizontale "sterke lijn" uit het oog verloren (je weet wel: op één derde van de hoogte: boven OF beneden, maar NIET vlak in het midden). hier had je feitelijk de keuze moeten maken tussen meer water of meer lucht om de horizon op zo'n horizontale sterke lijn te zetten. DE belangrijkste tip is hier echter, dat je rekening moet houden met de... achtergrond: haveninstallaties aan de wal zijn op zichzelf erg boeiend, maar het wordt voor "landrotten" wel héél erg verwarrend, als je de indruk krijgt dat ze OP het voorbijvarend schip staan (zoals die tweede windmolen). als je met deze tip je hele reeks havenfotoos nog eens bekijkt, zal je echt wel begrijpen wat ik bedoel en... er in de toekomst héél speciaal op letten, want dat zijn van die "grapjes" waar iedereen achteraf mee lacht, maar die elke beginnende fotograaf maakt, tot iemand er zijn aandacht op vestigt. vlug naar je volgende inzending met die brug, die een absolute TOPPER is ! warme groet van fjet.
SCHITTEREND...een opname die vlijmscherp is tot in de kleinste details en zéér sterk en indrukwekkend overkomt door de twee diagonalen die elkaar kruisen en zo de aandacht geboeid houden, om van daaruit kleine "uitstapjes" te maken naar de rest van de foto. dit is dan de beruchte "symmetrische" kompozitie, die je slechts in uitzonderlijke gevallen gebruikt, waar twee helften praktisch elkaars spiegelbeeld zijn en waar het hoofdonderwerp (of de "blikvanger") centraal staat, in plaats van op het klassieke "sterke punt". aan deze foto wil ik TOTAAL NIETS verbeteren: proficiat! warme groet van fjet.
WOW... voor kadreren vind ik dit dus zonder meer PERFEKT - sommigen zullen je aanraden om dat stukje links van de boom weg te knippen, maar mijn advies is: luister niet naar slechte kameraden (als jij aanvoelt dat het erbij hoort, dan moet je vooral dat GEVOEL volgen, want hoewel smaken kunnen en en mogen verschillen: jij hebt het in je vingertoppen zitten !). naar MIJN gevoel was de foto "iets" overbelicht, maar jij moet zelf beslissen of de "sfeer" van de eerste foto hierdoor niet verloren gaat in de versie die ik ervan gemaakt heb... het enige minpunt is evenwel dat de foto NERGENS scherp is... met zoveel licht is het onwaarschijnlijk dat het bewegingsonscherpte is - mogelijk moet de lens een VOORZICHTIGE maar toch grondige poetsbeurt krijgen (één of twee druppeltjes lens cleaner en STOFVRIJ zijdepapier, want als je ook maar één korreltje zand over het lensoppervlak wrijft, maak je onherstelbare krassen). als dat probleem met de onscherpte opgelost is, dan ben jij de SNELSTE LEERLING OOIT voor kadreren! krijg ik nog één fotootje voordat ik je naar tobias stuur; please? warme groet van fjet.
een héérlijk romantisch plekje, maar als oefening voor "kadreren" zit het mij dwars dat de "horizon" de foto precies in de helft doormidden snijdt. om die grens tussen bomen en water op een sterke horizontale lijn te krijgen en het eilandje meteen op een sterk punt te zetten waren er twéé mogelijkheden. je kon kiezen voor de onderste sterke lijn, maar dan kreeg je boven aan het loodzware gewicht van de bomenmassa die alles zou platdrukken. de tweede mogelijkheid was om de bovenste sterke lijn te gebruiken en dan had je nog mooie weerspiegeling in het water gekregen (in de uitsnijding die ik hier voorstel, had ik helaas niet genoeg voorgrond). rechts achter werken de witte lichtvlekken tussen het gebladerte volgens mij erg storend en zoals je kan zien heb ik die heftige kontrasten gemilderd met de kloon-stempel. de ideale oplossing zou natuurlijk zijn, dat je de foto kon hermaken, enkele stapjes naar rechts (om een "rustige" achtergrond te krijgen) en dan de kamera iets lager richten, met de "horizon" op de BOVENSTE sterke lijn, zodat je bomen en meer water krijgt. let wel, je moet dit niet slikken omdat ik dat zeg - het zijn goedbedoelde TIPS van een vriend die je tracht te helpen om NOG betere fotoos te maken en JIJ moet oordelen of de voorgestelde wijzigingen inderdaad ver-BETER-ingen zijn. warme groet van fjet.
dit is een foto van wat elke voorbijganger daar op dat ogenblik ziet, maar als KREATIEVE fotograaf trachten wij toch altijd om er een PERSOONLIJKE toets aan toe te voegen, zodat de foto achteraf ook boeiend wordt voor ànderen. de uitsnijding die ik gemaakt heb is beslist geen "verbetering", door het enorme verlies aan kwaliteit - ik probeer je enkel aan te tonen hoe je zélf deze foto kan HERmaken door véél dichter bij je onderwerp te gaan, om dat paardje dan als VOORGROND te gebruiken op het sterke puint links onder en de grote kosntruktie dan op sterke lijn rechts. een speeltuin (zelfs verlaten) kan eindeloze kombinaties opleveren en is dus een ideaal oefenterrein voor het kadreren, omdat de tuigen toch niet weglopen. tip: de les "kadreren" nog eens aandachtig herlezen en dan MINDER op één enkele foto willen samenpersen, maar wél alle aandacht op één hoofdonderwerp vestigen (op een sterk punt natuurlijk) en verder eksperimenteren met voorgrond en achtergrond en diagnale lijnen. het lijkt allemaal véél om op te letten, maar met de tijd die je nu investeert in bewuste oefeningen kan je daarna knallers van fotoos maken. veel sukses en warme groet van fjet.
voor mij is dit een perfekte kadrering, ook al houdt ze geen rekening met de KLASSIEKE regels van sterke lijnen en sterke punten, zoals die in deze fotografiegroep verdedigd worden (en ja hoor, zelfs die "uitgebrande" ramen neem ik er bij als wezenlijk onderdeel, want door ze er af te knippen gaat de "ziel" van de foto totaal verloren). ofwel ben je een topfotograaf (m/v) ofwel is dit een zogenaamde "toevalstreffer" - daarom zou ik je vriendelijk willen vragen om een "verse" foto in te zenden, waar je dan wél rekening houdt met sterke lijnen en sterke punten. warme groet van fjet.
warm welkom en bravo omdat je EINDELIJK de eerste stap hebt durven zetten: hier wordt NIEMAND uitgelachen en de bedoeling van onze tips is om je zo haast mogelijk NOG betere fotoos te leren maken. je hebt daar prachtige bloemen staan, maar samen met jouw troeteltje wordt het een beetje tevéél van het goede en dat is verwarrend voor de toeschouwer: door MINDER details op éénzelfde foto te zetten, gaat het hoofdonderwerp MEER aandacht krijgen: waarom geen aparte fotoos maken van de bloemen EN van het hondje. we verwachten natuurlijk dat je de les "kadreren" doorneemt die je bij je inschrijving gekregen hebt en dat je daar dan speciaal NIEUWE fotoos mee maakt om die wijze raadgevingen in praktijk te bengen. (moest je die les niet meer hebben, dan kan je ze opnieuw aanvragen bij onze onvervanbare steunpilaar mick). misschien bloedt jouw hart omdat er zo geknipt is aan je foto, maar je zal merken dat het hondje daardoor veel méér aandacht krijgt (en niets belet jou om bij een volgende gelegenheid alle aandacht te trekken op één of méér van die bloemen). tip: hoofdonderwerp op zo'n "sterk punt" uit de les kadreren en voor de rest zo weinig mogelijk details die de aandacht afleiden van het hoofdonderwerp - dat het niet altijd eenvoudig is, blijkt uit je volgende foto van hetzelfde hondje. *** volgens de "reglementen" mag je slechts twee fotoos per keer inzenden, maar als welkomstgeschenk krijg je meteen DRIE besprekingen (niet verder vertellen!) sukses en warme groet van fjet.
echt GOEDE fotoos maken van een huisdier, vraagt een bijna bovenmenselijk geduld, maar soms loont het de moeite om tientallen fotoos te schieten en er uiteindelijk één enkele over te houden, waar je troetel niet alleen op een sterk punt zit, maar bovendien de goede kant uit kijkt EN net op dat ogenblik genoeg licht in de ogen krijgt. aan deze foto heb ik niets veranderd, maar met enige verbeelding zal je zelf inzien dat het BETER zou geweest zijn als het hondje naar de andere kant had gekeken in plaats van tegen de rand van de foto aan te botsen en dat het HELEMAAL super zou geweest zijn als hij/zij dan nog lichtjes in zijn/haar oogjes zou gekregen hebben. zo te zien is het een "braaf" beestje en DUS een ideaal fotomodel om verder op te blijven oefenen (troost je, zelfs de top-cracks onder onze natuurfotografen gooien méér opnames in de prullebak dan op het net...) warme groet van fjet
dat poezebeest was een heel wat gemakkelijker opgave, omdat die mooi stil bleef zitten en het "kadreren" is hier dan ook al heel wat beter. als je de bovenste en onderste foto vergelijkt, zal je merken dat het stuk witte muur in de bovenste foto heel wat aandacht wèg-trekt - dat had je kunnen vermijden door een stapje naar rechts te zetten om een "rustige" achtergrond te krijgen. ik heb dus rechts een stukje van je foto afgeknipt en daardoor kwam de poezekop opeens helemààl op zo'n "sterk punt" waar het in de les over gaat en je zal moeten toegeven dat de kat er opeens veel "sterker" door komt (het resterende stukje van dat wit heb ik met de kloon-stempel dezelfde kleur gegeven als de deurlijst). de voornaamste tip voor jou is: draai een beetje om je onderwerp heen, tot je een zo RUSTIG mogelijke achtergrond krijgt en probeer dn het hoofdonderwerp (hier de kop en de ogen) op een sterk punt te zetten - het zal iets méér tijd kosten, maar achteraf zal je er dan ook veel méér plezier aan beleven, omdat ook anderen met meer aandacht naar je foto gaan kijken - sukses en vooral: veel fotovreugde! warme groet van fjet..
deze foto barst gewoon uit haar voegen van de goede bedoelingen en je hebt echt je best gedaan om zowat alle kompozitieregels in één foto te verwerken: sterk punt, diagonaal, voorgrond. maar die voorgrond neemt wel zo enorm veel aandacht in beslag, dat de rest van het beeld helemaal verloren gaat, want volgens mij was je zo onder de indruk van dit mooie landschap, dat je ALLES in één foto wou vatten... en dat is helaas onmogelijk. want naargelang je méér details op één opname wil samenpersen, verliest elk van die details aan waarde, terwijl het de bedoeling van kadreren is om een kompozitie op te bouwen rond één hoofdonderwerp en al de rest als "decor" te gebruiken, in dienst van dat ene hoofdonderwerp: MINDER details betekent MEER aandacht voor het hoofdonderwerp. om dit aan te tonen, heb ik TWEE uitsnijdingen gemaakt: de eerste met de houten afluiting, die nu een eigen leven gaat leiden en een tweede met dat prachtige landschap, dat nu pas tot zijn volle recht komt, omdat de aandacht niet meer wordt opgeslorpt door die nadrukkelijke voorgrond. volgens mij zijn het twee pareltjes geworden (al blijft het natuurlijk een waarheid als een koe dat achteraf uitsnijden de technische kwaliteiten, zoals scherpte en definitie, sterk doet afnemen). tot slot blijft het voor mij een raadsel, waarom je bij zo'n uitgestrekt landschap gekozen hebt voor een STAAND formaat (een liggend formaat benadrukt de uitgestrektheid, een staand formaat benadrukt de hoogte...) en toch nog een vriendelijk vraagje, om voor de lessen geen archieffotoos te gebruiken, maar VERSE opnamen, waaruit blijkt of je al dan niet akkoord gaat met de tips die we hier geven). warme groet van fjet.
ik voel diep met je mee omdat jullie droomhuis momenteel nog een chaotische bouwwerf is... je bent er alleszins in geslaagd om het idee "onoverzichtelijke rommel" over te brengen, met een wirwar van planken en balkjes, die diagonaal staan te wachten om door de cirkelzaag op de achtergrond verwerkt te worden tot brandhout. voor de oningewijde toeschouwer is het echter zo'n verwarrend zoekplaatje geworden, dat weinigen er zullen bij stilstaan dat die cirkelzaag zich echt op een sterk punt bevindt en dat het (toekomstige) brandhout diagonalen staat te vormen. door de vuistregel MINDER IS MEER toe te passen, tracht ik aan te tonen dat de foto "sterker" wordt en méér mensen zal aanspreken, door dat "iets te veel van het goede" een beetje te snoeien: in de uitsnijding die ik voorstel blijft het idee chaos bewaard, maar dan opgebouwd rond de cirkelzaag die nu een veel duidelijker rol gaat spelen. toch zou ik je warm willen aanraden om deze foto te hermaken, maar dan van ACHTER de cirkelzaag, die dan sterk op de voorgrond komt (op een sterk punt uiteraard) en dan kan je op die "nieuwe" achtergrond zoveel plankjes en balkjes zetten als je wil, kriskras door elkaar, maar liefst met veel diagonalen. het is ONTZETTEND belangrijk om VOOR de opname helemaal om je onderwerp heen te draaien, om dàn pas je definitieve standpunt te kiezen... en zo te zien, liggen de onderwerpen voor boeiende fotoos op jullie bouwwerf zomaar voor het rapen. let wel, dit is bedoeld als OPBOUWENDE kritiek, want stilaan zal je zélf beginnen aanvoelen dat je aan een doordachte foto veel méér plezier gaat beleven dan aan een lukraak snapshot. mogen wij hier nog méér supporteren met enkele VERSE fotoos op die bouwwerf? warme groet van fjet.
gewoon schitterend, vergeleken bij je vorige foto van diezelfde molen, dat zal je zélf moeten toegeven als je beide naast elkaar legt: het betekent dus dat je heel verstandig gebruik maakt van de tips waarmee we je hier proberen te helpen om in de toekomst NOG betere fotoos te maken. de molen zelf staat hier voorbeeldig op een sterke lijn, met de wieken ingeplant op het sterke punt rechts boven, terwijl die weg de ogen DWINGT om naar die molen te gaan, die nu werkelijk als hoofdonderwerp alle aandacht opeist. het absolute winstpunt is die blauwe bewolkte lucht, die nu een sierlijke en rustige achtergrond wordt (terwijl een spierwitte lucht de aandacht weg-zuigt van het hoofdonderwerp). vreemd is, dat meerdere van jouw fotoos naar links hellen, terwijl je dat met adobe gemakkelijk weer kan rechtzetten. bij dat rechtzetten heb ik rechts onder met de kloonstempel de totaal onscherpe wieken van een zustermolen verwijderd, maar dat is een kwestie van smaak. als je op dàt nivo blijft inzenden, dan zal je spoedig "afgestudeerd" zijn... een dikke proficiat dus! warme groet van fjet.
voor het kadreren heb je hier wel heel duidelijk de toren op een sterke lijn willen zetten, met de nadruk op het gedeelte dat "toevallig" op zo'n sterk punt staat - ik hoop dat je zélf begint aan te voelen dat die kadreerregels je fotoos sterker doen overkomen. technisch is er echter nog heel wat "werk" aan deze foto - want hoewel je nu bewust naar een blauwe lucht met enkele wolkjes gezocht hebt, is het lichtkontrast tussen die lichtblauwe lucht en de schaduwzijde van die toren echt te groot voor een digitale kamera. normaal moet in zo'n situatie bij het lichtmeten op de toren richten, maar dan krijg je een overbelichte (en dus weer spierwitte) hemel - met adobe heb ik de toren lichter gemaakt en de lucht donkerder. feitelijk had je zélf VOOR het inzenden moeten zien dat jouw foto naar links helt, maar ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om met opzet "lichtjes" te overdrijven in de andere richting, om je iets duidelijk te maken: naar mijn gevoel is de eerste een "triestige" toren die op invallen staat, terwijl de tweede "strijdvaardig en trots" overkomt. vooral met je eerste foto bewijs je dat je het kadreren stilaan onder de knie begint te krijgen, maar vergeet de lichtmeet-tips niet die je bij het standbeeld van simon stevin gekregen hebt. je maakt enorme vorderingen... als afwisseling nog eens twee binnenhuis opnames? warme groet van fjet.
hallo mare, de foto zou perfekt geweest zijn ALS... ik niet zo nieuwsgierig van aard was, want ik zou natuurlijk willen weten wat die konstruktie rechts in beeld is... (en samen met mij waarschijnlijk élke nieuwsgierige m/v). in zo'n geval vind ik dat het er herkenbaar moet opstaan of helemaal niet, tenzij deze foto deel uitmaakt van een reeks en dan is het natuurlijk puur raffinement om de toeschouwer te dwingen om verder te bladeren... door dat afdak er af te snijden, was ik wel verplicht om ook die spankabels weg te klonen en dan werd het zo'n onhandig formaat, dat ik ook een stukje van de voorgrond verwijderd heb. maar inzake kadreren en belichting is dit KLASSE. warme groet van fjet.
warm welkom en laat je vooral niet ontmoedigen omdat er nogal zwaar geknipt is aan jouw foto, maar het is net de bedoeling dat we je met enkele tips leren om NOG betere fotoos te maken. elke foto is immers een "uitsnijding" uit de werkelijkheid die iedere voorbijganger ziet, maar als fotograaf proberen we door te kadreren om een heel bewuste uitsnijding te maken, zodat we de toeschouwer "dwingen" om precies dàt te zien wat wij willen. de slogan "minder is méér" betekent dat ons hoofdonderwerp MEER aandacht krijgt, door MINDER overbodige details op de foto te zetten: in dit geval is er op ongeveer 40% van de uitsnijding feitelijk niet veel boeiends te zien: een heel grote hoop "lege" lucht bovenaan en onderbelichte bomen aan de rechterkant, terwijl er na wat knippen een héél stemmige en rustige foto in zit, zeker als we daarbij rekening houden met de "regels" van het kadreren, die geen "wetten" zijn, maar uiterst nuttige hulpmiddelen. in de uitsnijding die ik gemaakt heb, zitten de vissers op dat onderste sterke punt, terwijl de boot op dat bovenste sterke punt komt: zowel vissers als boot trekken daardoor opeens veel méér aandacht, terwijl onze ogen bijna automatisch de (denkbeeldige) diagonale lijn tussen beide volgen. let wel: door achteraf uit te snijden, verlies je natuurlijk kwaliteit en het is dus stukken beter om die "uitsnijding uit de werkelijkheid" reeds bij de opname te maken. bekijk beide fotoos heel rustig en dan zal je zelf wel inzien dat de onderste "boeiender" is dan de bovenste, terwijl het toch over identiek dezelfde opname gaat... veel sukses en vooral: veel fotovreugde (je mag nieuwe fotoos insturen ter bespreking). warme groet van fjet.
net zoals bij je andere foto gaat een KANJER van een uitstekend gekadreerde foto hier een beetje de mist in, omdat die witte lucht de aandacht weg zuigt en net zoals bij je andere foto heb ik hier sterk overdreven met het gebruik van het "emmertje" om het kontrast tussen beide versies sterker te doen uitkomen. maar inzake kadreren is deze foto niet "bijna", maar helemààl af: niet alleen is hier heel vakkundig gebruik gemaakt van het sterk punt waarrond de hele foto is opgebouwd, maar bovendien werd handig gebruik gemaakt van een sterke lijn om uitgerekend dààr de grens te leggen tussen bomen en gras. jij MAG dus naar tobias, om ook dààr wat bloemetjes in ontvangst te gaan nemen. warme groet van fjet.
dit is fantastisch lesmateriaal om NOGMAALS aan iedereen duidelijk te maken hoe enorm belangrijk de lucht in een landschap is, want ook dàt hoort bij "kadreren" of kompozitie. volgens het "boekje" is deze foto bijna perfekt... en toch wordt de blik van de toeschouwer automatisch weggezogen naar die witte lucht, want één van de vuistregels voor kompozitie is: het hoogste licht op het hoofdonderwerp. dat is natuurlijk teorie en in de praktijk is dat niet altijd mogelijk, maar zo'n spierwitte lucht kan een weldoordachte foto verknoeien - dat heb ik trachten te bewijzen, door die lucht te kleuren met het "emmertje" van adobe (heel slordig en sterk overdreven, maar dat was de bedoeling: het giga-verschil aantonen tussen een witte en een blauwe lucht en het zou natuurlijk NOG mooier geweest zijn als er enkele witte wolkjes in ge-kloond waren). afgezien van die lucht is deze foto een "model" voor kadreren, want alle elementen leiden de ogen naar dat sterk punt, waar die "flessenhals" van de boom het stromend water blokeert: gewoon voorbeeldig!. ik weet ook wel dat je de kleur van de lucht niet altijd voor het kiezen hebt tijdens een uitstap, maar het is net de bedoeling van deze bespreking om tips mee te geven om NOG betere fotoos te maken. warme groet van fjet.
je schrijft dat je héél weinig tijd hebt omdat je héél veel werk hebt aan het schilderen en renoveren van je woning... waarom het dan ver van huis gaan zoeken als de onderwerpen voor boeiende fotoos thuis zo maar voor het grijpen liggen? er zijn talloze "stillevens" mogelijk met borstels en potten verf, ladders met je partner erop, de toestand VOOR en NA (wat dan tevens kostbare dokumentatie en/of herinneringen kan opleveren) - zolang je maar pogingen doet om bij een opname rekening te houden met de sterke lijnen en sterke punten, is het aantal onderwerpen gewoon onbeperkt voor een "kreatieve" fotograaf en zo kan je dan het aangename kombineren met het nuttige. * de eerste abdijfoto krijg ik gewoon niet open en de tweede is véél te groot (je komt dan héél zeker niet aan merking voor een foto van de dag!) * voor deze foto heb je inderdaad een poging gedaan om het hoofdgebouw op een sterke lijn te zetten en de toren op een sterk punt. * de wolkenmassa is alleszins een pluspunt (véél boeiender dan zo'n spierwitte lucht, die alle aandacht wegtrekt van het onderwerp). * heel wat minder is natuurlijk dat de hele abdij zware slagzij maakt naar links - dat kan iedereen overkomen als je bij een geleid bezoek niet voldoende tijd krijgt, maar dit is achteraf toch heel gemakkelijk te verhelpen op de kompjoeter (zoals je kan zien in de onderste foto). * de boom links komt wel erg "zwaar" over en er gaat absoluut geen informatie verloren als je er een stukje afknipt (zoals op de onderste foto). *** een eerste tip is, om bij een dergelijke opname op je knieën te gaan zitten (dat mag wel in een abdij, woehaha) en als je dan nog enkele stapjes naar rechts doet, dan kan je met die twee struiken op de voorgrond een prachtige omkadering maken, die de foto opeens dat beetje kreatieve ekstra geeft dat een GOEDE foto onderscheidt van een ondoordacht snapshot. *** de tweede tip: probeer op een "rustig" ogenblik eens wat onderwerpen te zoeken op de "bouwwerf" waarin je huis nu kennelijk herschapen is - en dan NATUURLIJK rekening houden met sterke lijnen en sterke punten: je zal merken dat je veel méér plezier gaat beleven aan opnamen waarbij je heel bewust een "eigen" vizie legt. zodra de "drukke werkzaamheden" het toelaten, graag twee nieuwe inzendingen, maar in afwachting heb je mijn "morele steun" om bij zo'n warm weer zo hard te staan zwoegen. warme groet van fjet.
je zal zelf wel merken dat je DIT soort fotoos vroeger nooit zou gemaakt hebben en je hebt niet alleen de les kadreren aandachtig gelezen, maar ook fotoos van anderen bestudeerd: de weg eist onmiddellijk de aandacht op en de ogen volgen die weg automatisch naar een punt aan de horizon waar landweg en waterweg elkaar ontmoeten en versmelten. en toch zou jouw foto in mijn ogen NOG sterker geweest zijn, als je die horizon op een sterke lijn had gezet, waardoor dat "knooppunt" automatisch op zo'n "sterk punt" zou komen. ik heb dat trachten aan te tonen in de uitsnijding die ik gemaakt heb, maar toen kwam die hoogspanningsmast op zo'n "ongemakkelijke" plaats, dat ik hem met de kloon-stempel verzet heb (let wel: dit is géén toegelaten standaard procedure, DE enige juiiste oplossing zou geweest zijn, dat je bij de opname enkele stapjes opzij gezet had, tot ook die paal op een sterke lijn stond). voor alle duidelijkheid nog maar eens vertellen dat dit geen wetten zijn, maar TIPS en dat je gerust mag laten weten als je het niet eens bent met een van die tips, want de bedoeling is dat je ze zelf gaat toepassen in je verdere loopbaan als fotograaf. warme groet van fjet.
een héél verdienstelijke poging om dat beeld op een sterke lijn te zetten en het sterke punt te gebruiken om de aandacht te trekken op de belangrijke onderdelen van het beeld, terwijl het toch opgenomen wordt in dat natuurkader. jammer genoeg heb je naar mijn gevoel voor de verkeerde (rechtse) sterke lijn gekozen, omdat die rabarberstruik (?) nu veel te "zwaar" wordt... als je in gedachten het beeld op de linkse vertikale lijn zet, is die struik niet meer zo "opdringerig" en krijgt het beeld aan de rechterzijde meer ademruimte. meestal tracht ik door een uitsnijding duidelijk te maken was ik bedoel, maar hier bleef er aan de rechterkant niet genoeg plaats. hoofdzaak is dat je nu (in tegensteling tot je eerste inzendingen) heel bewust rekening begint te houden met sterke lijnen en sterke punten en dat je nu zélf begint aan te voelen dat het inderdaad handige hulpmiddelen zijn om je fotoos te verbeteren. wel even een misverstand rechtzetten: blauwe lucht geeft een kleurfoto een absolute meerwaarde, terwijl die "witte" lucht doorgaans alleen maar aandacht afleidt: in dit geval zou ik waarschijnlijk op mijn buik zijn gaan liggen, om het warme geel van het beeld te laten kontrasteren met de koele achtergrond van die staalblauwe lucht. het kan verwarrend overkomen om op ZOveel tegelijk te moeten letten, maar door nu wat meer tijd te investeren in oefeningen, ga je dat mettertijd "automatisch" aanvoelen - je hebt reeds ENORME vorderingen gemaakt, maar dat zal je zelf ook wel inzien en je zal nu ongetwijfeld met àndere ogen naar de wereld kijken dan enkele weken geleden. ja MAG twee nieuwe (bewuste) oefeningen inzenden. warme groet van fjet.
toen ik de foto voor het eerst zag, heb ik echt moeten zoeken naar dat brugje en ik denk dat je dat gevoel zélf kan krijgen door je eigen foto te bekijken met de ogen van een buitenstaander... het zou een zéér nuttige ervaring zijn en je dat "gevoel" geven dat er iets niet klopt. en toch zat er een idyllisch, bijna japans tafreeltje verscholen tussen die ontelbare lichtvlekjes, dat heb ik er proberen uit te halen door storende elementen weg te snijden EN door die erg lichte vlek van de planten links onder weg te klonen. anderen zullen je wel vertellen dat de foto erg "hard" door de zeer gote lichtkontrasten, maar hoge middagzon tussen bladeren is echt méér dan een (niet bewerkte) digi kan verdragen. ik zou je sterk aanraden om thuis bestaande fotoos te nemen en er met enkele vellen papier gedeelten van af te dekken, om dan zelf een definitieve uitsnijding te kiezen en op te slaan (of af te printen) - het is een uitstekende oefening om zo'n "ideale" uitsnijding voortaan reeds bij de opname te maken, want ik blijf herhalen dat je bij elke uitsnijding op de kompjoeter een verlies van kwaliteit krijgt. warme groet van fjet.
ik hoop dat je ZELF inziet, hoe de ogen van een "buitenstaander" gewoon weg-gezogen worden naar die grote witte vlek van kasteel middelheim dat dus voortdurend de aandacht wegtrekt van het beeld...
doe asjeblief nooit wat ik hier gedaan heb door dat kasteel even weg te toveren, want dat is pure vervalsing van de realiteit - ik wou hier enkel even aantonen hoe, door een rustige achtergrond, alle aandacht opeens weer gekoncentreerd wordt op dat éne beeld. een veel BETERE oplossing zou geweest zijn als jij die enkele stapjes naar rechts gezet had voor het bekomen van die rustige achtergrond. het VOORNAAMSTE in een les kadreren is natuurlijk dat jij voor het bewuste gebruik van sterk punt én sterke lijn van mij een onderscheiding krijgt en daarbovenop nog een GROTE onderscheiding voor de symboliek van de vrouw op de diagonale grens tussen licht en schaduw. je MAG twee nieuwe fotoos sturen, maar géén verplichting. warme groet van fjet.
een foto waarbij je met je ellebogen aanvoelt dat er héél wat denkwerk aan vooraf gegaan is, want deze foto kan (bijna) dienen als illustratie voor een kursus kadreren (en dan op de koop toe nog aangevuld met haar eigen ervaring). het allereerste wat opvalt (en wat deze foto onderscheidt van de talloze snapshots) is de "omkadering" door bomen en bladeren, wat meteen een enorme dieptewerking geeft en alle aandacht gevangen houdt in dit rustige landschap. de horizon staat voorbeeldig op een sterke lijn, hoewel de stal (rechts) en het huis (links) erg klein uitvallen, trekken ze toch de ogen aan, omdat ze allebei in de buurt van de onderste sterke punten staan, maar alles wordt toch gedomineerd door die kanjer van een wolk op dat sterke punt boven links. een voorbeeldig stuk "huiswerk" dus, helemaal doordacht en gedisciplineerd uitgewerkt. wat ik persoonlijk mis, is een echt "hoofd-onderwerp" - dit had de stal kunnen zijn door dichterbij te komen, maar dan was die prachtige omkadering weggevallen. het enige storende element vond ik de grijze loods, rechts naast de stal en die heb ik dus weggekloond (ook al zullen sommigen dat een "ongeoorloofde bewerking" noemen). de vlinder die je ingezonden hebt, voldoet aan de normen van het kadreren, maar voor dichtbij en/of makro opnamen verwijs ik je toch liever maar de specialisten terzake. ik hoop dat je "iets" hebt aan deze tips en dat je volgende inzending van dezelfde kwaliteit is, want door te "knippen" kan je de waarde van deze foto alleen maar verminderen: dit verdient een applaus! warme groet van fjet..
hallo, dit is dus van iemand die "niet van landschappen houdt" en zichzelf een "beginnelinge" noemt... (maar die het wel helemaal in haar vingertoppen heeft om elementen van een landschap aaneen te voegen tot één zinvol geheel). dat die elektriciteitspaal geen "klassiek" hoofdonderwerp is in de fotoclubs, belet mare niet om heel subtiel te suggereren hoe de "beschaving" stilaan overal doordringt... want morgen staan hier misschien fabrieken. bij herhaling heb ik er hier voor gepleit om de regels voor sterke lijnen en sterke punten SOEPEL toe te passen en dan blijkt overduidelijk dat ze voor mare allang geen teorie meer zijn en dat zij ze instinktief aanvoelt én gebruikt. hoewel jouw foto ruimschoots voldoet aan de regels voor kadreren, stel ik voor om links "iets" weg te nemen zonder dat er informatie verloren gaat en ook in de voorgrond "iets" te snoeien om te voorkomen dat het teveel aan gras de aandacht afleidt van de dieptewerking. door de uitsnijding die ik voorstel, wordt die diagenaal NOG veel sterker en dwingt ze de ogen naar dat "minuskule" elektriciteitspaaltje, dat inderdaad het hoofdonderwerp is. wel opletten voor dergelijke "bleke" luchten, die zo licht zijn dat ze veel aandacht opzuigen... een staalblauwe hemel met kolossale witte wolken zou meteen een heel andere sfeer scheppen. door een "goede" titel te verzinnen, help je de toeschouwer om iets dieper na te denken over de zeer akute symboliek. je MAG nog twee fotoos over kadreren inzenden, maar als AL je landschappenvan dit kaliber zijn, dan mag de mailgroep in jou weer het zoveelste "jong talent" verwelkomen! warme groet van fjet.
sorry voor het lange wachten, maar het is hier geween en geknars van tanden geweest met mijn kompjoeterke. vanzelfsprekend is IEDEREEN welkom en niemand is verplicht om de lessen te volgen, want fotografie is hier een liefhebberij (of passie) - maar als je een bespreking wil over het kadreren, dan verwachten we toch dat je eerst de les kadreren doorleest die je bij je inschrijving ontvangen hebt en dat je een inspanning doet om rekening te houden met de bazisregels die daar gegeven worden over sterke lijnen en sterke punten. het is de bedoeling dat je oefeningen maakt op de les en dan zullen we jou met alle plezier stap voor stap verder op weg helpen. bij je eerste inzending heb je het jezelf wel erg moeilijk gemaakt door die dichtbij opnamen, want er zijn echt wel problemen met de scherpte - als het je bedoeling is om dààrin te specializeren, dan denk ik dat je een schat aan informatie zal vinden in de reeks TIPS die Ward van Jim geschreven heeft en die je via de mailgroep kan opvragen. als jij zin hebt, dan graag een nieuwe start, met twee fotoos die speciaal voor de les kadreren gemaakt zijn... okay? warme groet van fjet.
als "dokument" is dit wel interessant omdat je zowel voor- als achterkant van de molen op één foto hebt, maar als toeschouwer weet ik toch niet waar ik eerst moet kijken: de ogen springen onbewust van de wieken naar dat trapje en weer terug, terwijl die wieken naar mijn gevoel te weinig ruimte hebben. met de uitsnijding die ik voorstel, blijft alle info van de originele foto bewaard, maar geeft het geheel een veel rustiger gevoel, omdat de molen nu als één geheel op een sterk punt staat en de wieken de nodige "ruimte" krijgen. je zal merken dat ik nogal vaak het woord "voelen" gebruik, want kadreren is geen kwestie van meten met de lat, het is immers de bedoeling dat je door oefening leert "aanvoelen" hoe diverse onderdelen samen één boeiende foto maken en de sterke lijnen en sterke punten zijn daarbij een handig hulpmiddel. door méér fotoos van "cracks" te bestuderen om na te gaan hoe zij met sterke lijnen en sterke punten en diagonalen en lichtval omspringen, zal je dat "gevoel" vlugger in de toppen van je vingers krijgen. er zijn hier al héél wat "beginnelingen" op héél korte tijd uitgegroeid tot... ras-fotografen en daar kan jij binnenkort ook bij horen. warme groet van fjet.
oei ronald.... als oefening voor kadreren valt dit wel mee, met sokkel op een sterke lijn en gezicht op een sterk punt. MAAR... met de lichtmeting zat het deze keer helemààl fout: de meeste digi's hebben een spot-meting, waarmee je ook in moeilijke omstandigheden (bijv. bij tegenlicht) het licht kan meten op een belangrijk detail: hier dus het gezicht. jouw meter heeft een "gemiddelde" gemeten over de hele foto en daardoor is dat gezicht zwaar onderbelicht - zoiets achteraf oplossen met de toets "tegenhouden" van adobe is nagenoeg onmogelijk (je moet dan trouwens ook nog gaan jongleren met "lichtsterkte" en "hardheid", zoals ik hier geprobeerd heb, maar het blijft knoeiwerk). nog even herhalen dat tegenlicht niet altijd betekent dat je de zon pal tegen hebt, maar dat de achtergrond LICHTER is dan het hoofdonderwerp... ik zou je dringend aanraden om die "spotmeting" eens rustig uit te proberen tot je het helemaal onder de knie hebt, dat voorkomt dat je later opnamen verknalt die je niet kan hermaken. warme groet van fjet.
op de eerste foto zie je, wat élke voorbijganger ziet zonder er echt op te letten, de tweede is de vizie van een fotograaf: hetzelfde onderwerp, maar toch anders en als je zelf mag kiezen, zal je er waarschijnlijk de tweede uitpikken. deze twee verschillende uitsnijdingen illustreren prachtig hoe nuttig die regels voor kadreren zijn, met hun sterke lijnen en sterke punten: de foto oogt opeens rustiger, belangrijker en interessanter door die voorgrond weg te halen (waarop feitelijk weinig info staat) - daardoor komt de horizon opeens op een sterke lijn en het piepkleine huisje van de eerste foto wordt opeens veel groter op dat sterke punt. de bedoeling is dat je beide uitsnijdingen elk afzonderlijk op je laat inwerken en ze dan vergelijkt, want hoewel de regels voor kadreren nuttig zijn, blijft het toch allemaal in de eerste plaats een kwestie van aanvoelen en ik hoop dat deze tips je daarbij helpen. je mag twee "verse" opnames inzenden, maar nu héél bewust rekening houden met één hoofdonderwerp op een sterk punt en met strijklicht (zijdelings invallend licht) om je fotoos dat magische reliëf te geven dat verloren gaat als de lichtbron pal achter je staat. warme groet van fjet.
met wat ik van jou reeds gezien heb in de mailgroep, zal het slechts een héél kleine inspanning vragen om de les "kadreren" eens door te nemen en dan voortaan je landschappen op te bouwen rond één "sterk punt": die regels zijn geen "heilige wetten", maar zéér bruikbare (en uit de praktijk afgeleide) hulpmiddelen om de aandacht van de bezoeker te vangen en even vast te houden. dat de horizon bijna in het midden van de foto ligt, vind ik lang niet meer zo storend als de boerderij op het sterke punt boven rechts komt, terwijl die boomstronk op de voorgrond (op het andere sterke punt links onder) de blik opvangt en via die diagonale weg als vanzelf weer naar de boerderij leidt: zo'n bestudeerde kompozitie als je moet letten op sterke lijnen en sterke punten, kan je dat in het begin aanvoelen als een rem op je kreativiteit, maar als je de rezultaten van deze twee uitsnijdingen vergelijkt, zal je moeten toegeven dat het de moeite loont om reeds bij de opname te zoeken naar één enkel hoofdonderwerp (de blikvanger) en de andere elementen dan in dienst van dat hoofdonderwerp te schikken en ordenen, zoals je een bloemruiker zou samenstellen. heel in in het begin is dat tijdrovend, maar het wordt heel vlug een roetine en na verloop van tijd krijg je dat gevoel zo in je vingertoppen, dat je ook in zeer stresserende ogenblikken het hoofdonderwerp automatisch op zo'n sterk punt gaat zetten - je zal bovendien merken dat je zelf veel meer voldoening gaat beleven aan fotoos waar je die ekstra moeite voor gedaan hebt.. bij jouw makro en/of dichtbij fotoos voel je die kompozitie kennelijk instinktief aan en als je rekening houdt met enkele tips, zullen ook je landschappen in de kortste tijd juweeltjes worden: sukses! warme groet van fjet.
je gaat met giga-sprongen vooruit: je houdt rekening met onze tips en je wéét duidelijk waarover het gaat, nog een beetje en je hebt HET in je vingertoppen (HET is dat heerlijke gevoel dat JIJ de foto maakt en niet de kamera...) in de uitsnijding die ik voorstel is die lichtvlek van de lucht weggevallen en is dat sluizenkompleksje "toevallig" terecht gekomen op.... jawel: een sterk punt. TIP: kijk op een zonnige dag eens in alle richtingen naar de lucht... gek hé, maar ze is niet overal wit en niet overal blauw - goed om weten en er rekening mee te houden ! ik kijk met belangstelling uit naar je vorderingen in de volgende twee fotoos! warme groet van fjet.
indrukwekkend.... misschien iets te harde schaduw, maar juist dààrdoor komt de foto bij mij zo sterk over. sterke lijn, ogen op het sterke punt... bravo! een fout die bij mij dan wél erg zwaar doorweegt: die geamputeerde hoeven, terwijlje toch echt plaats genoeg had om de kamera IETS te laten zakken.
elke natuurliefhebber zit met het probleem dat je al dat mooie in één plaatje wil "vangen", maar als fotograaf moeten we ons erbij neerleggen dat de toeschouwer niet buiten de randen van onze foto kan kijken en we zijn dan ook gedwongen om ervoor te zorgen dat we in onze uitsnijding een soort "gekoncentreerde" natuur krijgen. jouw foto IS mooi, maar de witte vlekken van de lucht zuigen de aandacht voortdurend weg; zodat de toeschouwer niet meteen meteen weet wààr hij/zij moet kijken, omdat er geen "rustpunt" is voor de ogen en dààrvoor zorgen die handige regels voor sterke lijnen en sterke punten, waarmee we een hele foto opbouwen rond één hoofdonderwerp. ideaal .zou geweest zijn als je enkele stapjes dichter gekomen was, met die linker boom op een sterke lijn terwijl alle aandacht dan gaat naar die mysterieuze plek waar de boom het water raakt: net op een sterk punt. let wel, dit is geen kwestie van "de leraar heeft altijd gelijk" - de bedoeling is integendeel dat je beide fotoos naast elkaar legt en dan zélf uitmaakt OF de tweede versie je direkter aanspreekt en... WAAROM dat zo is: dan pas heb je iets geleerd. ook opletten om niet TE kwistig om te springen met de toets "versterken", want dan krijg je van die gekke tintelingen in de boomblaadjes. probeer je bij je volgende fotoos reeds bij de opname rekening te houden met deze tips? - het is even "wennen", maar het wordt heel vlug een "tweede natuur" en zo krijg je nog méér plezier in het fotograferen, wat uiteindelijk de bedoeling is. ik kijk gespannen uit naar je volgende twee... warme groet van fjet.
wow... deze indrukwekkende kolos is zo bladvullend dat er nog weinig aan veranderd kan worden - toch heb ik geprobeerd om de ogen op zo'n "sterk punt" te zetten, waardoor deze herkauwende bulldozer er zo mogelijk NOG massaler uitziet. hopelijk kan ik je bij volgende foto een beetje méér nuttige tips meegeven.
hoofdzaak is dat je plezier beleeft aan fotograferen en je zeker niet laat ontmoedigen door de gevorderde "cracks" uit onze mailgroep: hier wordt niemand uitgelachen, want allemaal zijn we ooit begonnen en nu proberen we elkaar te helpen om NOG betere fotoos te maken. bij je inschrijving heb je van mick een pak lessen gekregen, die zijn natuurlijk niet verplicht, maar er worden stap voor stap (en in "mensentaal") nuttige tips gegeven, waarop je dan oefeningen kan maken die hier besproken worden - het is natuurlijk de bedoeling dat je die de les "kadreren" eerst grondig leest, zodat je meteen weet wat "sterke lijnen" en "sterke punten" zijn. bij je eerste inzending is er niet veel ruimte meer over om die leuke mieke geit nog te verschuiven naar zo'n sterk punt, maar door de uitsnijding die ik hier voorstel krijgt het diertje toch iets meer ruimte, zonder meteen tegen de rand van de foto aan te lopen. eerste advies toch om je lens eens grondig te reinigen (met een héél zacht en absoluut stofvrij doekje, omdat je anders onherstelbare krassen op de lens maakt). tweede advies om een kortere sluitersnelheid te gebruiken, want de onscherpte is niet te wijten aan fout scherpstellen, maar aan bewegings-onscherpte (dat merk je omdat de foto nergens scherp is, ook niet in de voorgrond of achtergrond. graag dus twee fotoos, waarbij je héél bewust let op sterke lijnen en sterke punten (wees gerust, na een tijdje ga je daar automatisch rekening mee houden en je zal merken dat je fotoos daardoor ook voor anderen veel interssanter zullen worden) - sukses! warme groet van fjet.
ik hoop dat je ZELF inziet (en aanvoelt) dat dit veel méér is dan een "pasfotootje" van een standbeeld: je hebt niet alleen rekening gehouden met sterke lijn en sterk punt, maar het paard torent indrukwekkend hoog boven de toeschouwers uit en staat gewoon klaar om recht uit het beeld de kamer in te springen - weer een SPRONG voorwaarts, vergeleken met je eerste inzending! je hebt hier (bewust of onbewust) enkele bazisregels toegepast, die het effekt van een foto ingrijpend beïnvloeden. * als de kamera op ooghoogte staat met het onderwerp, fotografeer je wat iedere voorbijganger ziet. * door een lager kamerastandpuint (het kikvors-perspektie) in te nemen, maak je onderwerp GROTER en indrukwekkender. * een een hoger standpunt (het vogel-perspektief) doe je het onderwerp KLEINER lijken dan het in werkelijkheid is. door bij de opname heel bewust te kiezen voor één van die drie mogelijkheden, kan je een eigen vizie meegeven aan de foto. *** tegenlicht betekent niet noodzakelijk dat de zon recht in je lens schijnt, we spreken al van tegenlicht als de achtergrond (of een deel van de achtergrond) lichter is dan het hoofdonderwerp - de lichtmeter krijgt dan verkeerde informatie, omdat zo'n meter een GEMIDDELDE meet van de hele foto en niet weet WELK deel van de foto voor jou belangrijk is. ik ken jouw toestel niet, maar bij de meeste gigi's kan je licht meten en scherpstellen op een detail: in dit geval zou dat het hoofd van de ruiter moeten zijn - je drukt de ontspanknop dan HALF in op dat detail om licht te meten en scherp te stellen en pas daarna kadreer je de foto met nog half ingedrukte ontspanknop om dan pas volledig in te drukken voor de opname. ook hier heb je met een digi het voordeel dat je de opname direkt kan bekijken in dat rugvenster en dan desnoods een tweede opname maken met een halve of een hele lensopening meer of minder (aangeduid met EV + of -). bij jouw foto heb ik het hoofd iets lichter gemaakt en onderaan een heel klein stukje weggesneden om de diagonale netjes in de rechter benedenhoek te laten eindigen (dat is geen kwestie van MOETEN, maar fijnproevers waarderen dergelijke kleine details). je tweede foto voldeed aan de eisen van het kadreren, maar het beeld zelf is hopeloos onderbelicht door foute lichtmeting (weer die achtergrond...) nota: ik heb alle begrip voor je ongeduld om héél snel te vorderen, maar het is wél de bedoeling dat je de bespreking eerst aandachtig leest en pas daarna nieuwe fotoos inzendt. graag nog twee oefeningen waarbij je heel besuwst rekening houdt met achtergrond en lichtmeting, maar het gaat héél goed (dat zal je zelf ook wel merken!) warme groet van fjet.
het loont echt de moeite om eens helemaal rond een beeld te wandelen om de beste "invalshoek" te vinden, daarbij rekening houden met de achtergrond en pas dààrna de definitieve beeldopstelling met sterke lijnen en sterke punten te maken - zeker bij een beeld is dat geen probleem, omdat het toch niet wegloopt. de tijd die je daar in stopt is zeker geen "verloren" tijd, want je krijgt daardoor niet alleen een beter rezultaat, maar nog veel belangrijker is dat je zo stilaan de "feeling" krijgt, die je voor de rest van je leven meedraagt en waardoor je later niet alleen veel tijd gaat winnen, maar vooral gaat voorkomen dat belangrijke fotoos achteraf "mislukkingen" blijken te zijn. voor de verandering stel ik je TWEE versies voor: eentje waar het wit weggeknipt is (maar daardoor krijgt dat visje weinig ademruimte) en een waar dat witte gat "opgevuld" werd met de kloonstempel - let wel: dit zijn noodoplossingen om je duidelijk te maken hoe belangrijk een "rustige" achtergrond is om de aandacht van de toeschouwer te "vangen", de bedoeling is immers dat je reeds bij de opname rekening houdt met die achtergrond - knippen vermindert altijd de kwaliteit van het eindrezultaat en dat kloonen is in deze groep niet toegestaan, omdat het in feite een vervalsing is. echte fotografen trachten een eigen vizie toe te voegen aan wat elke voorbijganger ziet en net dat beetje "anders" maakt een foto de moeite waard om er iets langer naar te kijken - het maakt fotograferen ook veel boeiender dan het automatisch plaatjes schieten. als je ook de bespreking van je tweede foto "verteerd" hebt, mag je weer twee nieuwe fotoos inzenden.
je houdt wel degelijk rekening met sterke lijnen en sterke punten, maar je blijft wel problemen hebben met je achtergrond en ook in dit geval trekt dat witte "luchtgat" de aandacht weg van het hoofdonderwerp. de bedoeling van dit kommentaar is niet dat je de leraar "gelijk" geeft zoals in de papschool, maar dat je beide versies naast elkaar legt en dan ZELF uitmaakt welk van beide JOU het meest aanspreekt: met of zonder die witte lucht (je hebt bij jouw tweede versie van simon stevin zelf ervaren welk enorm verschil het uitmaakt als die lucht staalblauw is met enkele witte wolkjes, maar je hebt het natuurlijk niet altijd voor het zeggen...)-. voor mij zou het een DROOMFOTO geweest zijn als je in het "oog" van dat beeld nog iets had kunnen vangen: een eendje, zwaan of... een kindergezichtje dat verstoppertje speelde achter het beeld. louter technisch heb ik jouw foto met adobe iets lichter en iets harder gemaakt. je maakt behoorlijke vorderingen in wens je véél fotovreugde. warme groet van fjet.
WAW... als je deze nieuwe versie van simon stevin naast je vorige legt, dan zie je zélf welke ENORME sprong voorwaarts je gemaakt hebt: dit is inderdaad een gigantisch en indrukwekkend monument, dat sterke indruk maakt op de toeschouwer. akkoord, de schaduwen zijn te hard, zodat het gezicht bijna onherkenbaar wordt, maar dat is op te lossen door die schaduw iets op te helderen met de toets "tegenhouden" van adobe (of een ander bewerkingsprogramma). voor een bruggeling is het vanzelfsprekend NOG meer voor de hand liggend om nogmaals een bezoekje te brengen aan de uitvinder van de cijfers achter de komma, maar dan een tweetal uurtjes later (en met een waterzonnetje...) de blauwe lucht met de wolkjes zijn absoluut een pluspunt. naargelang je reeds bij de opname méér aandacht gaat schenken aan die details, ga je vreemd genoeg ook veel méér genieten dan iemand die er zo maar in het wilde weg op los klikt. ik wens je héél veel fotovreugde! warme groet van fjet.
het prachtige gebouwtje staat voorbeeldig op een sterk punt, maar toch wordt de aandacht afgeleid door de witte vlekken van de lucht (de vakterm was vroeger dat een foto "rammelt"). naast sterke lijnen en sterke punten speelt ook het hoogste licht immers een belangrijke rol om de aandacht van de toeschouwer te trekken (en vast te houden natuurlijk). - door enkele stapjes naar rechts te zetten, had je een rustiger achtergrond kunnen krijgen met het "volle" gebladerte van de linkse bomenpartij: om duidelijk te maken wat ik bedoel, heb ik in het kader van de les met de stempel voor wat "valse" bladeren gezorgd, maar dat is uiteraard een totaal onaanvaardbare "bewerking". omdat de foto op de koop toe over de hele lijn onscherp is, hoop ik vlug een "nieuwe versie" ervan te zien, met even spektakulaire verbetering als bij het standbeeld van stevin. warme groet van fjet.
de grote verdienste van deze foto is, dat ze een echte "blikvanger" is: een van die opnamen die gewoon UIT een hele reeks springt en de toeschouwer even verrast doet opkijken - dat komt deels door het gedurfde kontrast tussen hooglicht en diepe schaduw, maar héél zeker ook door die voorgrond, die HET grote verschil maakt tussen het zoveelste toeristische snapshot en het doordachte (en doorvoelde) werk van een rasfotograaf. hoewel sommigen er over zullen struikelen dat de lichtste waterpartij bijna "verbrand" is en dat de schaduwpartij rechts onder de brug nagenoeg "dichtloopt", maakt dit felle kontrast voor mij net de charme van deze foto, want het is uitgerekend dit kontrast dat de aandacht trekt. heel speciaal kompliment toch voor de fantastische doortekening van de details in die voorgrond, die dus helemààl geen silhouet geworden is, zoals je bij een foto met zo hoge lichtkontrasten zou verwachten. ik heb lang geaarzeld om je MIJN uitsnijding voor te stellen, omdat het duidelijk je bedoeling was dat je het toeristische publiek wou betrekken bij de foto - dit is volgens mij de "zwakke" kant van deze opname: je vertelt twee verhalen ineens, maar beide werelden zijn gescheiden door die kollossale donkere dwarsbalk, die de foto letterlijk in twee afzonderlijke delen snijdt zonder een "visuële link" tussen beide. dit soort probleem zou je in de toekomst eventueel kunnen oplossen door een lager kamerastandpunt in te nemen, zodat de reling met metalen bol uittorent boven het publiek en zo een verband legt tussen deze beide werelden. ik besef heel goed dat ik jouw foto feitelijk amputeer door de uitsnijding die ik voorstel, aan jou dus om beide versies te vergelijken en dan zélf een heel bewuste keuze te maken. omdat dit jouw eerste inzending is, toch nog eens benadrukken dat mijn kommentaren geen "wetten" zijn, maar pogingen om je wat tips mee te geven uit mijn persoonlijke ervaringswereld: gebruik ze dus enkel als je zélf inziet dat je foto er beter door wordt. als je zin hebt, mag je twee "verse" opnamen insturen voor kadreren. warme groet van fjet
dat het minnewater wondermooi is, moet ik aan een bruggeling niet gaan vertellen, maar ik hoop dat je deze foto nog minstens een paar keer gaat her-maken, want ik heb het gevoel dat je hier in je geestdrift veel te veel in één keer hebt willen vertellen en dat brengt de toeschouwer in verwarring. want hoewel de grasoever mooi op de onderste horizontale lijn staat en de boom op de linkse vertikale lijn, gaat dat heerlijke bruggetje zowat verloren als een onbelangrijk detail. naast sterke lijnen en sterke punten speelt immers ook het LICHT een zeer belangrijke rol bij de opbouw van een foto en hier heb je wel ekstreem harde kontrasten tussen de witte muur links en de bijna dichtlopende schaduwpartij van de bomen rechts, zodat voor een niet-bruggeling de blik heen en weer getrokken wordt tussen die beide uitersten, waar feitelijk niet zovel interessants te zien valt. ik stel je dus voor om deze foto nog minstens een paar keer te hermaken, met telkens één enkel detail als hoofdonderwerp en dat dan op een sterk punt te zetten: de uitsnijding die ik hier als voorbeeld geef, is slechts één van de nagenoeg ONTELBARE mogelijkheden die dat héérlijk romantische minnewater aan een fotograaf biedt. als je beide fotoos aandachtig bekijkt, moet je zélf beslissen welke van de twee JOU het meest aanspreekt, want het is en blijft jouw foto. een ekstra tip nog: zeker bij romantische fotoos kan je beter met heel zacht avondlicht werken, om de schrille kontrasten te vermijden (en voor een trotse bruggeling moet het geen probleem zijn om er keer op keer weer naar toe te gaan om dan onder ideale lichtomstandigheden DE foto van je leven te maken... en ik wens je van harte toe dat je die ooit maakt en er ons dan van laat genieten). warme groet van fjet.
een verdienstelijke poging om eens iets ànders te maken dan een "pasfoto" van die geschilderde renners, door ze in dat landschap te situeren, op een sterk punt nog wel. naar mijn gevoel zou de foto nog meer "af" geweest zijn, als je op een sterk punt aan de linkerzijde een figuur zou gezet hebben: een al of niet oude man of vrouw, al dan niet op een fiets... zo maar een ideetje (veel kijken naar topfotoos, want op "stelen met de ogen" staat geen straf, woehaha). warme groet van fjet.
een goede poging om zowel fontein als bloembak allebei op een sterk punt te krijgen... misschien had je "iets" hoger kamerastandpunt kunnen innemen, dan kwam het fontein lager (op het sterke punt links onder) en de bloembak iets hoger op het sterke punt rechts boven). jammer genoeg lijkt dat fonteinwater meer op... gesponnen suiker , maar om dàt op te lossen met de juiste sluitersnelheid verwijs ik naar de TIPS van super specialist ward van jim. een absoluut pluspunt is dan weer dat je héél kreatief geëksperimenteerd hebt met de diagonalen van die arduinen boordstenen: knap! warme greot van fjet.
aan deze fotoos heb ik niets meer veranderd, want samen met wat ik de afgelopen weken van jou gezien heb in de mailgroep, heb je het kadreren nu volledig onder de knie. ik hoop uit de grond van mijn hart dat je die kadreer-regels zal blijven beschouwen als een nuttig hulpmiddel, zonder dat ze jouw kreativiteit afremmen. jij bent een natuurtalent, maar ook natuurtalenten kunnen de tips gebruiken die de lesgevers hier met zoveel ervaring, maar vooral met zoveel liefde voor de fotografie hebben neergeschreven. mijn vurige wens is dat je de fotografie mettertijd leert kennen als een taal waarmee je op een zeer direkte manier ideeën en... emoties kan overdagen op anderen. ik wens je dan ook niet alleen sukses, maar vooral veel kreatieve vreugde toe, een prettig en "vruchtbaar" verlof en ik verwittig leraar tobias dat hij het voorrecht krijgt om jou verder te mogen bijschaven met zijn wijze tips. warme groet van fjet.
ik kan me voorstellen dat heel wat senioren de wenkbrauwen fronsen bij deze foto, maar het idee valt heel zeker in mijn smaak, want de toeschouwer uitdagen om even na te denken en/of weg te dromen, vind ik alleszins een stuk boeiender dan een "pasfotootje" van de werkelijkheid, die net zo goed door een volautomatische flitspaal kon genomen zijn. bovenaan links loopt de foto een beetje "leeg" door overbelichting, maar door een minimum aan knipwerk is dat zo opgelost en... meteen eindigt die diagonaal dan uitgerekend in de hoek, wat een foto altijd iets "geraffineerds" geeft. het probleem is de scherpte: hou er rekening mee dat bij een weerspiegeling de afstand voor het scherpstellen moet verdubbeld worden - oefen dit thuis maar voor een spiegel, dan zal je merken dat je OFWEL op het spiegeloppervlak kan scherpstellen OF op het weerspiegelde beeld. bij jouw foto is er dus wel een zéér kleine lensopening nodig om zpveel dieptescherpte te krijgen dat zowel het oevergras als het weerkaatste dak nog scherp zijn. wie de platgetreden paden verlaat, loopt uiteraard méér riziko dat er onverwachte technische problemen opduiken, maar dat weegt niet op tegen de voldoening die je achteraf krijgt, als je met iets kreatiefs voor de dag komt, something never done before... veel kreatieve fotovreugde en warme groet van fjet.
een mooie technische vingeroefening voor kadreren, maar hier is het idee "beek" volgens mij helemaal verloren gegaan en is het een zoekplaatje geworden om de verschillende elementen thuis te brengen. je hebt deze foto tweemaal ingezonden, maar ik geef de voorkeur aan deze versie, omdat je hier met de diagonale lijn gewerkt hebt. bovenaan links is de foto wel overbelicht en door dat stukje weg te snijden eindigt die diagonaal nu netjes in de hoek, wat door de kenners altijd gewaardeerd wordt. net zoals bij de vorige foto zijn er problemen met de scherpte, maar je hebt tenminste het lef om te eksperimenteren en dat vind ik een enorm winstpunt voor iemand die kreatieve fotografie wil beoefenen: volhouden dus ! warme groet van fjet.
op het eerste gezicht is alles voorbeeldig volgens het boekje: het beeld op een sterke lijn, het hoofd op een sterk punt en zelfs mooie zijdelingse lichtval die zorgt voor reliëf en stofweergave. en toch verdient de uitvinder van de komma volgens mij beter, want nu wordt de aandacht wel erg afgeleid door de... achtergrond. als je beide fotoos aandachtig bekijkt, zal je zélf wel inzien hoe je ogen bijna onweerstaanbaar "weg-gezogen" worden naar die felwitte vlek onderaan links. een foto maken waarbij de achtergrond een mooi "dekor" vormt voor het hoofdonderwerp, valt niet altijd mee en in dit geval zou ik drie tips kunnen geven, die feitelijk gelden voor àlle stadsgezichten: a.-met het oog in de zoeker, rond het beeld blijven draaien tot je een "mooie" achtergrond hebt (want ook die daken en schoorstenen rechts komen nogal "rommelig" over). b.-als dat niet lukt, dan door de knieën zakken tot die achtergrond helemààl verdwijnt c.-de achterond volledig onscherp maken door een grote tele te gebruiken (met grote lensopening). ik weet, het zijn details, maar als je daarop heel bewust gaat letten bij de opname, zal dat het PLEZIER van het kreatief fotograferen alleen maar vergroten... want dat is toch de droom van elke rasechte fotograaf: de "werkelijkheid" net iets ànders afbeelden dan de japanse snelvuur toeristen (en vermits jij toch in brugge woont...) ik wens je nog héél veel fotovreugde. warme groet van fjet.
nogmaals gefeliciteerd met je welverdiende "foto van de dag" én met de schitterende fotoos die je intussen in de groep gezet hebt, maar ik denk dat jij je voorlopig beter kan toeleggen op de specializaties waarin je zo uitblinkt, want kadreertips zijn geen toverformuul die automatisch garanderen dat er een meesterwerk zal ontstaan, de verdeling van het licht speelt OOK een rol en dat wordt hier duidelijk geïllustreerd. want hoewel de horizon mooi op een sterke lijn ligt en hoewel het fontein braafjes op een sterk punt staat, wordt de aandacht hier letterlijk "weg-gezogen" door die grote witte vlekken van de lucht. een beroeps moet in elke omstandigheid een "bruikbare" foto kunnen afleveren, maar als (goede) amateur kan je zélf het onderwerp en het geschikte ogenblik kiezen en op een andere dag nog eens terugkomen: de foto zou er bijvoorbeeld heel anders uit gezien hebben als je gewacht had op een staalblauwe lucht, met zo mogelijk nog enkele van die fabelachtige stapelwolken. je had ook enkele pasjes naar links kunnen zetten: dan had je een mooi "gevulde" achtergrond gekregen, terwijl het fontein dan toch als blikvanger kon blijven op een sterk punt. de uitsnijding die ik hier laat zien is verre van ideaal, maar de bedoeling is dat je zelf inziet hoe die spierwitte lucht de foto laat "leeglopen", terwijl het onze bedoeling is om alle aandacht naar het hoofdonderwerp toe te trekken. voor de keuze van sluitersnelheid bij het fotograferen van een fontein, kan je best de onvolprezen TIPS van Ward van Jim lezen, daar staan alle kneepjes klaar en duidelijk uitgelegd, mét illustratie. je hebt op zeer korte tijd enorme vorderingen gemaakt, maar aan "landschappen" zou je toch nog een beetje mogen werken... je kan voorlopig niet klagen over gebrek aan zon. warme groet van fjet.
blikoogje heeft HET nu wel echt in de vingers en wie uitgekeken geraakt op de akrobatie van deze piet, kan met kennersblik genieten van deze meesterlijk demonstratie van kadreren: hoofdje én pootjes op de sterke punten, de hele vogel op een vertikale "sterke lijn" die nog eens onderstreept wordt door de horizontale "hangstok" op die bovenste sterke lijn, alles nog eens ekstra benadrukt door die lichte diagonale die de blik naar dat hoofdje leidt. dit is de droom van elke leraar: dat de leerling beter wordt dan de leraar. (wie denkt dat dit een "toevalstreffer" is, mag het ook eens proberen: dit is een natuurtalent, dat met enkele tips opeens doorstoot naar de top). warme groet van fjet.
ook hier heeft blikoogje heel bewust de perfektie nagestreefd, want naast het ontroerend hulpeloze van zo'n dotje pluimen dat een "pitstop" moest maken tijdens de eerste solovlucht, is dit een technisch pareltje: vlijmscherp, met dat hoofdje héél precies op dat bovenste sterke punt en de pootjes op het onderste sterke punt, het geheel op een sterke lijn, terwijl de donkere diagonalen van de (prachtig doortekende) balk de blik DWINGEN om naar dat vogeltje te kijken, vooral omdat dààr het hoogste licht gevangen werd in die borstveertjes - met als kers op de taart dat lichtpuntje in het oogje, wat helaas in zoveel andere dierenfotoos ontbreekt. voor je volgende inzending graag nogmaals twee fotoos met een totaal ander onderwerp, maar als die deze kwaliteit halen, dan kan ik je niets meer bijleren over kadreren en dan hoop ik dat je bij leraar tobias even razendsnelle vorderingen maakt. warme groet van fjet.
PRACHTIG hoe je zélf de tips in praktijk gebracht hebt: ik hoop dat met handen en voeten (woehaha) dat het je niet doet voor de "goede punten", maar dat je aanvoelt dat het een enorme sprong vooruit is. het enige wat me hier nog stoorde, was die helwitte zijgevel links: je kan die wégsnijden of... donkerder maken (ik heb dat hier op een erg overdreven manier gedaan, om duidelijk te maken wat ik bedoel). voor de rest: SCHITTEREND ! mijn advies is: ook de tips van vandaag goed bekijken en dan zelf oordelen of je fotoos er beter door worden. en dan mag je er weer twee nieuwe inzenden. warme groet van fjet.
soms is het moeilijk om reeds bij de opname een keuze te maken HOE je gaat kadreren, want als je onder de indruk bent van een heerlijk stukje groen, dan wil je er zoveel mogelijk van vastleggen op foto, maar achteraf valt zoiets meestal tegen, omdat de toeschouwer niet weet wààr hij/zij éérst moet kijken. de ervaring leert dat je de aandacht veel méér kan trekken door één "hoofdonderwerp" uit te kiezen: één plaats waar de blik naartoe getrokken wordt en even kan "rusten", om dan van dààr uit de rest van de foto te verkennen - in de les kadreren wordt uitvoerig uitgelegd dat zo'n "hoofdonderwerp" veel beter de aandacht trekt als je rekening houdt met die beruchte "sterke punten" en "sterke lijnen". je hoeft dat niet klakkeloos te geloven omdat het zo in het boekje staat, de bedoeling is dat je verschillende van die "uitsnijdingen" met elkaar vergelijkt en dan zélf tot het inzicht komt of je foto écht BETER wordt als je rekening houdt met die bazisregels van kadreren. het is de bedoeling van deze site om jou de keuze te laten tussen twee versies van eenzelfde foto en zo dat "gevoel" in je vingertoppen te krijgen en er voortaan bewust rekening mee te houden (zoals je op een VOORBEELDIGE wijze gedaan hebt met je vorige foto!) door minder op de foto te zetten, lijkt alles opeens groter en... boeiender: je ogen worden nu automatisch naar één punt getrokken, rusten daar even en gaan dan van daar uit verder op verkenning. het nogal nijdige lichtgroen van het gras links onder, heb ik iets donkerder gemaakt, omdat het anders naar mijn gevoel teveel de aandacht afleidt. ook voor jou herhaal ik dat achteraf uitsnijden een lapmiddel blijft, omdat je foto er kwaliteit door verliest (minder scherpte en minder definitie). jij woont wel toevallig in het "mooiste dekor van de wereld" en ik hoop dat jij met topfotoos nog heel wat parels kan toevoegen aan de kroon van bruhhhhhe die scoone... warme groet van fjet.
let wel: beide fotoos zijn van blikoogje, omdat ik er nagenoeg niets aan veranderd heb EN omdat ze duidelijk illustreren dat sterke lijnen en sterke punten een zeer nuttig hulpmiddel zijn, maar dat je er SOEPEL mee moet leren omgaan, naargelang je meer ervaring hebt en dat GEVOEL in je vingertoppen krijgt. op de bovenste foto staan de ogen inderdaad niet op een sterk punt, maar ik kan me geen "mooiere" en meer "spontane" uitsnijding van dat stukje werkelijkheid voorstellen. op de onderste foto staan die ogen integendeel wél voorbeeldig op sterke en lijn en zelfs sterk punt, maar daardoor werd dat hoofdje op een ongelukkige manier afgesneden (en zo'n "geamputeerde" lichaamsdelen of vormen doen mij letterlijk pijn. hoewel sommige van jouw fotoos "feitelijk" al thuishoren op het terrein van vriend tobias, vind ik het wel prettig dat jij "instinktief" kiest voor een liggend formaat, wat het onderwerp naar mijn gevoel veel meer "ademruimte" geeft dan het klassieke staande portret. ik hoop nog héél veel kinderfotoos van jou te zien in de groep, maar voor je volgende les had ik graag landschap, straat of interieur, zeer bewust gericht op sterke lijnen en sterke punten en... een mooie zijdelingse lichtval! - over kinderfotoos kan ik jou niks meer bijleren. warme groet van fjet.
in grote lijnen heb je de adviezen uit de les "kadreren" opgevolgd, maar er zijn (gelukkig) enkele schoonheidsfoutjes die nogal vaak voorkomen bij beginners en die je dus voortaan kan vermijden als je beide fotoos vergelijkt. ik stel voor om bovenaan dat stukje hangende bloempot te verwijderen, omdat details die slechts gedeeltelijk zichtbaar zijn, meestal storend werken. onderaan links trekken die lichte bladeren volgens mij teveel de aandacht weg van het hoofdonderwerp en ik denk dat het beter is om ze iets donkerder te maken, maar die bladeren rechts naast de sokkel mogen volgens mij dan weer iets lichter, omdat ze de foto anders te zwaar maken. omdat beelden toch niet weglopen, zijn het dankbare "modellen" en je kan dus rustig je tijd nemen om echt de ideale uitsnijding te zoeken - als je beide fotoos vergelijkt, kies je zélf wat jou het meest aanspreekt. de technische fout is natuurlijk dat de mooi witgekalkte muur scherper is dan het hoofdonderwerp en ik raad je aan om eens na te kijken of je met jouw kamera kan scherpstellen op een detail dat je zelf uitkiest. maar hoofdzaak is dat je blijft proberen en eksperimenteren en... dat je er zélf plezier aan beleeft. warme groet van fjet.
een schitterend voorbeeld hoe een "beginneling" op enkele dagen tijd de "knepen" van de kompozitie onder de knie gekregen heeft door de tips in de bazisles "kadreren" ijverig en bewust in praktijk te brengen. niet alleen staat dat schattige hoofdje netjes op een sterk punt bovenaan rechts, maar op de koop toe is er een diagonaal "spanningsveld" ontstaan met dat stukje "glimmende buis" op dat andere sterk punt onderaan links. blikoogje heeft hier namelijk intuïtief aangevoeld dat je een hele fiets kan "suggereren" door er slechts een tipje van te laten zien en ze heeft zo een van de geheimen ontdekt om een "boeiende" foto te maken: de verbeelding van de toeschouwer aan het werk zetten. bovenaan links heb ik die gele bloempjes wat donkerder gemaakt, om toch zeker niet de aandacht af te leiden, maar verder kommentaar spaar ik voor de volgende foto die echt een absolute WAAAAAW is. warme groet van fjet.
ondanks mijn zogenaamd "eerbiedwaardige" leeftijd, begin ik helemaal te zweven bij deze ogen uit 1001 Nacht en dat intrigererende lijntje van die Mona Lisa glimlach, je moet dus niet vragen of deze foto indruk op mij gemaakt heeft. tegen alle zeden en gebruiken in, heb ik totaal NIETS veranderd aan deze opname, want toen ik probeerde om dat gezichtje IETS donkerder te maken, begonnen de prachtig doortekende details in die bruine lokken helemaal dicht te lopen: een schitterend uitgebalanceerde belichting dus. na het tellen van de vlijmscherpe breisteken van dat truitje, ben ik dan vol bewondering naar die achtergrond links boven gaan zitten gapen, waar het riziko van "eentonigheid" op een virtuoze manier doorbroken werd door er zowel gras als asfalt in te verwerken, gescheiden door een dynamische diagonale lijn. een foto dus om hééééél hard WAAAAW tegen te zeggen. omdat je jezelf rangschikt bij de "beginners" is het dus mogelijk dat al die onthutsende kwaliteiten "puur toeval" zijn - maar als je deze foto mét mijn kommentaar rustig bestudeert, dan kan je voortaan héél bewust van die zoganaamde "gelukstreffers" gaan maken. (voor buitenstaanders toch EVEN verklappen dat blikoogje tot volgende week met een gipsen been in een rolstoel zit, zodat gipsen benen en rolstoelen voortaan geen geldig ekskuus meer zijn om minder goede fotoos te maken!) this made my day ! warme groet van fjet. .
jij bent beslist geen nieuwkomer en je heb al heel wat gepubliceerd in de groep, maar het is me niet erg duidelijk wàt jij feitelijk verwacht van een bespreking - het is jouw goed recht om "zomaar" wat fotoos te schieten van dingen die je mooi vindt en dan blijven we even goede vrienden, want fotografie kan voor de meesten van ons een passie zijn, maar het is en blijft een liefhebberij. maar als je de ambitie hebt om "betere" fotoos te maken en als je fotoos instuurt ter bespreking, dan mogen we toch verwachten dat je tenminste probeert om de lessen in praktijk te brengen waarin mijn voorgangers zoveel tijd en energie hebben geïnvesteerd. bij kadreren is het de bedoeling dat je één hoofdonderwerp kiest, dat je op een sterke lijn en/of een sterk punt zet en dat je dààrop de aandacht tracht te trekken door de lichtval. met de uitsnijding die ik voorstel, komt die gele struik op een sterk punt en wordt de aandacht niet helemaal "weggezogen" door die spierwitte vlekken in het water. bij de andere foto vraag ik me af of je de les "kadreren" ooit gelezen hebt, want daar pas je geen enkel van de adviezen toe uit de les: geen sterk punt, geen sterke lijn. nogmaals, in de groep beoefenen we fotografie als liefhebberij en niemand is verplicht om de raadgevingen en adviezen van de begeleiders toe te passen - niemand wordt hier uitgelachen en iedereen heeft het recht op zijn/haar eigen smaak, maar als je fotoos instuurt ter bespreking, dan verwacht ik toch dat je rekening houdt met de tips uit de lessen. ik wens je nog heel veel fotovreugde en als je jezelf écht verder wil bekwamen, blijf je héél welkom voor een volgende bespreking... okay? warme groet van fjet.
ik heb echt genoten van de warme kleurschakeringen in het gebladerte én van de struktuur in de boomschors, terwijl mijn verbeelding uitgedaagd werd om een verhaal te bedenken bij die dorre "smeek-armen" van takken die zo hopeloos op zoek zijn naar kontakt... want dàt is het geheim van een echt goede foto: dat ze onze verbeelding aan het werk zet en daar ben jij hier schitterend in geslaagd. onze ogen worden "automatisch" aangezogen door de lichtste delen van een foto en doorgaans proberen we dat "hoogste licht" dan ook op het hoofdonderwerp te laten vallen, maar hier worden onze ogen feitelijk weggezogen naar die lucht in de linker bovenhoek en dus wég van het "verhaal" in de foto. als je beide fotoos vergelijkt, hoop ik dat je begrijpt wat ik bedoel... of je er écht mee akkoord gaat, is natuurlijk jouw beslissing want het is hier geen kleuterschool, we proberen elkaar door het geven van tips te besmetten met onze passie voor fotografie - de "wetten" van het kadreren zijn een hulpmiddel en ze werken pas écht, als je ze leert aanvoelen. veel fotovreugde en stuur gerust twee volgende fotoos waar je zélf tevreden over bent. warme groet van fjet.
een heel stemmige foto, waarbij het dekor van riet echt de moeite loont, zodat je daar dus terecht op scherp gesteld hebt, met die vlottende waterlelies (?) vaag en bladvullend op een sterk punt. naar mijn gevoel loopt de foto bovenaan een beetje leeg, omdat het licht op die masa water de aandacht afleidt terwijl er geen echte ekstra informatie in zit, daarom stel ik voor om de foto daar iets af te snijden: vergelijk jouw versie met de mijne en beslis dan of je met die wijziging akkoord gaat. moest het nu de bedoeling geweest zijn om van die vlottende planten het hoofdonderwerp te maken, dan had je natuurlijk dààr moeten scherp stellen, maar dan zou de voorgrond van riet onscherp geworden zijn en dan had je daar flink in moeten snoeien. de andere foto was helaas over de hele lijn onscherp. veel fotovreugde en warme groet van fjet.
lieve blikoogje, stuur voor de bespreking asjeblief enkel fotoos waar je zélf tevreden over bent (die kanarie stond op de juiste plaats, maar was ZO onscherp...) ook bij deze foto heb je het jezelf iets té gemakkelijk gemaakt: vogeltjes zien en klikken... er komt echt wel wat méér bij kijken en een uiterst belangrijke gave voor een natuurfotograaf is: geduld. als je een béétje door je knieën was gegaan, had je die storende bodem kunnen vermijden en de vogels op de koop toe GROTER laten lijken (kikkerperspektief maakt het onderwerp altijd indrukwekkender) - ik heb hier wat gefoefeld met de kloon-stempel om dat onderaan wat op te ruimen) ook dat blokje snoep dat rechts boven tussen de tralies zit, leidt de aandacht af... dat zijn details waar je reeds bij de opname rekening mee moet houden. om een echt "spanningsveld" te bekomen tussen TWEE hoofdonderwerpen, zouden BEIDE op een sterke lijn moeten komen en zo mogelijk ook op een sterk punt: als je geacht had tot dat linkse pietje iets verder opgeschoven was naar links, had je de volledige breedte van het beeld kunnen benutten, terwijl ik nu een stuk heb weggeknipt om toch een béétje die tweede sterke lijn te halen. als je dan met nog MEER geduld zou gewacht hebben tot die linkse vogel lager zat, dan had je een mooi diagonaal gekregen tussen beide kopjes. maar het "verhaal" zit er wel in: de "afgewezen liefde..." als je fotoos van andere natuurfotografen ziet, lijkt het allemaal heel vanzelfsprekend, maar wees gerust dat er heel wat denkwerk aan vooraf gegaan is en dat ze MASSA's opnamen in de prullenmand gekeild hebben omdat ze nét niet goed genoeg waren. maak het jezelf niet té gemakkelijk, want ik weet nu dat je véél beter kan. voor je volgende inzending eens proberen met landschap? maar dan héél bewust werken met sterke lijnen en sterke punten, okay? warme groet van fjet.
het pluspunt van deze foto is de diagonale opbouw van de huisjesrij, maar dat is helaas ook het "zwakke" punt ervan: onze ogen volgen immers "automatisch" zo'n diagonale lijn naar "iets" en net dat "ietsje" is hier niet, want de lijn loopt dood op enkele onduidelijke huisjes in eenadere stijl (die kunnen we dus beter wegknippen voordat de nieuwsgierige toeschouwer begint te vragen wat daar feitelijk te zien was). een droom van een foto zou natuurlijk geweest zijn als die diagonaal ons zou geleid hebben naar een verliefd koppeltje (of desnoods een niet-verliefd begijntje) op het sterke punt rechts onder. ook van diue voorgrond heb ik wat afgeknabbeld, als was het met hartzeer, omdat de schaduw van die dakkapel dan wegvalt: door de kamera een heel klein beetje hoger te richten, zou je links boven een volledige dakkapel gekregen hebben en dan zou het zwaartepunt van de hele foto vooraan links gekomen zijn, met een samenspel van deur, raam en dakkapel op de sterke lijn én de sterke punten. je volgende foto vind ik gelukkig veel beter, maar ik hoop dat je ook aan dit kommentaar iets hebt, want schoonheidsfoutjes leren inzien, zorgt er meestal voor dat je ze later NIET meer maakt. moed houden, want door bewuster te gaan fotograferen, ga je er ook veel meer plezier én voldoening aan beleven.
het wordt een bijna onmogelijke opgave om in dat prachtige brugge nog een plekje te vinden dat nog niet door miljoenen japanners (en àndere toeristen) is vastgelegd en het wordt dus dubbel belangrijk om van elke foto een juweeltje te maken. als je zéelf je eigen foto "objektief" bekijkt, zal je moeten toegeven dat je ogen bij een eerste kennismaking blijven hangen op die enorme (en tamelijk saaie) plas water en dat het romantische bruggetje feitelijk "verdwijnt" op de achtergrond. daarom stel ik voor om een stuk van dat water wég te knippen, want naar mijn gevoel wordt de foto dan opeens veel "boeiender" en wordt de aandacht veel méér getrokken op dat bruggetje én op de sierlijke gevels - jammer genoeg kunnen we er geen stukjes aan-knippen, want dan zou ik het topje van die puntgevel links boven er héél zeker bijgeplakt hebben. let wel: dat "knippen" is en blijft een noodoplossing, want door de foto dan achteraf weer wat uit te vergroten, verlies je vanzelfsprekend kwaliteit (scherpte én definitie) - ideaal is dat je dat kadreren reeds bij de opname doet (voor zo ver mogelijk, want je kan moeilijk over het water gaan wandelen om een goed standpunt te bekomen, maar dan kan je weer inzoomen , als je kamera dat kan). de bedoeling is NIET dat je braafjes ja knikt bij al wat de "meester" orakelt, maar dat je nadenkt over die tips en als je ermee akkoord gaat dat je foto er inderdaad BETER door wordt, dan kan je die tips voortaan bewust gaan gebruiken. (ik heb die auto even weg gefoefeld met de kloon-stempel, maar dat is een kwestie van smaak en er zijn evenveel tegenstanders als voorstanders van dergelijke "vervalsingen"...) als je denkt dat je er iets mee bijleert, dan graag twee nieuwe fotoos. warme groet van fjet.
dat borrelglaasje op een sterk punt en het flesje er pal achter op een sterke lijn... waaaaw, ik denk dat je het kadreren in je vingertoppen begint te krijgen en ik hoop dat je daar voor de rest van je leven plezier aan gaat beleven. de bedoeling van deze tips is immers NIET om goede en slechte punten uit te delen, maar om je te leren aanvoelen dat die regels voor kadreren/kompozitie niet zomaar uit de lucht zijn komen vallen, maar dat ze afgeleid werden uit de praktijk, na het grondig bestuderen van de grootmeesters uit de schilderkunst en dat ze wel degelijk een enorm hulpmiddel zijn om beginnende fotografen dat gevoel bij te brengen voor een aangenaam ogende en vooral doeltreffende bladvulling. nogmaals: het is geen kwestie van nameten op de millimeter, want als je die feeling eenmaal hebt, dan kan je er bewust van gaan afwijken. je zal merken dat ik aan jouw inzending totaal niets veranderd heb, buiten het ophelderen van die sombere achtergrond. schitterend dus... en warme groet van fjet.
na het ophelderen van de achtergrond is deze opname zo absoluut perfekt inzake kadreren, dat ik alleen maar met wijdopen mond kan zitten gapen van bewondering voor de vorderingen die jij op zo korte tijd gemaakt hebt. ik hoop dat je nu zelf aanvoelt hoe ijzersterk dat flesje overkomt als het op zo'n "sterke lijn" staat in plaats van pal in het midden. die heerlijk zachte belichting maakt dat je de rondingen van het flesje bijna in reliëf ziet en je krijgt de neiging om het vast te pakken en te betasten en die hooglichtjes op de juiste plaats zorgen voor dat pittige, dat publiciteitsfotografen doorgaans alleen maar bereiken door kwistig om te springen met spuitbussen. je hebt de truuk van de "oneindige achtergrond" kennelijk volledig onder de knie, ook al heb je wel erg moeilijk voor jezelf gemaakt door te kiezen voor een witte achtergrond. (voor de kleurkombinaties van achtergronden verwijs ik naar de zeer deskundige uitleg in de TIPS van ward van jim). ik weet, het kan allemaal nog wat scherper, maar voor kadreren is het gewoon... volmaakt. voor je volgende inzendingen zou ik graag iets met mensen (of dieren) zien en als dàt van dezelfde kwaliteit is, dan kan ik je naam al gaan invullen op je diploma kadreren. warme proficiat en warme groet ban fjet.
