een kamera is géén kopiëerapparaat om "pasfotootjes" te maken van wat iederéén ziet
28-07-2006
rindeke - park
WOW... voor kadreren vind ik dit dus zonder meer PERFEKT - sommigen zullen je aanraden om dat stukje links van de boom weg te knippen, maar mijn advies is: luister niet naar slechte kameraden (als jij aanvoelt dat het erbij hoort, dan moet je vooral dat GEVOEL volgen, want hoewel smaken kunnen en en mogen verschillen: jij hebt het in je vingertoppen zitten !). naar MIJN gevoel was de foto "iets" overbelicht, maar jij moet zelf beslissen of de "sfeer" van de eerste foto hierdoor niet verloren gaat in de versie die ik ervan gemaakt heb... het enige minpunt is evenwel dat de foto NERGENS scherp is... met zoveel licht is het onwaarschijnlijk dat het bewegingsonscherpte is - mogelijk moet de lens een VOORZICHTIGE maar toch grondige poetsbeurt krijgen (één of twee druppeltjes lens cleaner en STOFVRIJ zijdepapier, want als je ook maar één korreltje zand over het lensoppervlak wrijft, maak je onherstelbare krassen). als dat probleem met de onscherpte opgelost is, dan ben jij de SNELSTE LEERLING OOIT voor kadreren! krijg ik nog één fotootje voordat ik je naar tobias stuur; please? warme groet van fjet.
een héérlijk romantisch plekje, maar als oefening voor "kadreren" zit het mij dwars dat de "horizon" de foto precies in de helft doormidden snijdt. om die grens tussen bomen en water op een sterke horizontale lijn te krijgen en het eilandje meteen op een sterk punt te zetten waren er twéé mogelijkheden. je kon kiezen voor de onderste sterke lijn, maar dan kreeg je boven aan het loodzware gewicht van de bomenmassa die alles zou platdrukken. de tweede mogelijkheid was om de bovenste sterke lijn te gebruiken en dan had je nog mooie weerspiegeling in het water gekregen (in de uitsnijding die ik hier voorstel, had ik helaas niet genoeg voorgrond). rechts achter werken de witte lichtvlekken tussen het gebladerte volgens mij erg storend en zoals je kan zien heb ik die heftige kontrasten gemilderd met de kloon-stempel. de ideale oplossing zou natuurlijk zijn, dat je de foto kon hermaken, enkele stapjes naar rechts (om een "rustige" achtergrond te krijgen) en dan de kamera iets lager richten, met de "horizon" op de BOVENSTE sterke lijn, zodat je bomen en meer water krijgt. let wel, je moet dit niet slikken omdat ik dat zeg - het zijn goedbedoelde TIPS van een vriend die je tracht te helpen om NOG betere fotoos te maken en JIJ moet oordelen of de voorgestelde wijzigingen inderdaad ver-BETER-ingen zijn. warme groet van fjet.
dit is een foto van wat elke voorbijganger daar op dat ogenblik ziet, maar als KREATIEVE fotograaf trachten wij toch altijd om er een PERSOONLIJKE toets aan toe te voegen, zodat de foto achteraf ook boeiend wordt voor ànderen. de uitsnijding die ik gemaakt heb is beslist geen "verbetering", door het enorme verlies aan kwaliteit - ik probeer je enkel aan te tonen hoe je zélf deze foto kan HERmaken door véél dichter bij je onderwerp te gaan, om dat paardje dan als VOORGROND te gebruiken op het sterke puint links onder en de grote kosntruktie dan op sterke lijn rechts. een speeltuin (zelfs verlaten) kan eindeloze kombinaties opleveren en is dus een ideaal oefenterrein voor het kadreren, omdat de tuigen toch niet weglopen. tip: de les "kadreren" nog eens aandachtig herlezen en dan MINDER op één enkele foto willen samenpersen, maar wél alle aandacht op één hoofdonderwerp vestigen (op een sterk punt natuurlijk) en verder eksperimenteren met voorgrond en achtergrond en diagnale lijnen. het lijkt allemaal véél om op te letten, maar met de tijd die je nu investeert in bewuste oefeningen kan je daarna knallers van fotoos maken. veel sukses en warme groet van fjet.
voor mij is dit een perfekte kadrering, ook al houdt ze geen rekening met de KLASSIEKE regels van sterke lijnen en sterke punten, zoals die in deze fotografiegroep verdedigd worden (en ja hoor, zelfs die "uitgebrande" ramen neem ik er bij als wezenlijk onderdeel, want door ze er af te knippen gaat de "ziel" van de foto totaal verloren). ofwel ben je een topfotograaf (m/v) ofwel is dit een zogenaamde "toevalstreffer" - daarom zou ik je vriendelijk willen vragen om een "verse" foto in te zenden, waar je dan wél rekening houdt met sterke lijnen en sterke punten. warme groet van fjet.
warm welkom en bravo omdat je EINDELIJK de eerste stap hebt durven zetten: hier wordt NIEMAND uitgelachen en de bedoeling van onze tips is om je zo haast mogelijk NOG betere fotoos te leren maken. je hebt daar prachtige bloemen staan, maar samen met jouw troeteltje wordt het een beetje tevéél van het goede en dat is verwarrend voor de toeschouwer: door MINDER details op éénzelfde foto te zetten, gaat het hoofdonderwerp MEER aandacht krijgen: waarom geen aparte fotoos maken van de bloemen EN van het hondje. we verwachten natuurlijk dat je de les "kadreren" doorneemt die je bij je inschrijving gekregen hebt en dat je daar dan speciaal NIEUWE fotoos mee maakt om die wijze raadgevingen in praktijk te bengen. (moest je die les niet meer hebben, dan kan je ze opnieuw aanvragen bij onze onvervanbare steunpilaar mick). misschien bloedt jouw hart omdat er zo geknipt is aan je foto, maar je zal merken dat het hondje daardoor veel méér aandacht krijgt (en niets belet jou om bij een volgende gelegenheid alle aandacht te trekken op één of méér van die bloemen). tip: hoofdonderwerp op zo'n "sterk punt" uit de les kadreren en voor de rest zo weinig mogelijk details die de aandacht afleiden van het hoofdonderwerp - dat het niet altijd eenvoudig is, blijkt uit je volgende foto van hetzelfde hondje. *** volgens de "reglementen" mag je slechts twee fotoos per keer inzenden, maar als welkomstgeschenk krijg je meteen DRIE besprekingen (niet verder vertellen!) sukses en warme groet van fjet.
echt GOEDE fotoos maken van een huisdier, vraagt een bijna bovenmenselijk geduld, maar soms loont het de moeite om tientallen fotoos te schieten en er uiteindelijk één enkele over te houden, waar je troetel niet alleen op een sterk punt zit, maar bovendien de goede kant uit kijkt EN net op dat ogenblik genoeg licht in de ogen krijgt. aan deze foto heb ik niets veranderd, maar met enige verbeelding zal je zelf inzien dat het BETER zou geweest zijn als het hondje naar de andere kant had gekeken in plaats van tegen de rand van de foto aan te botsen en dat het HELEMAAL super zou geweest zijn als hij/zij dan nog lichtjes in zijn/haar oogjes zou gekregen hebben. zo te zien is het een "braaf" beestje en DUS een ideaal fotomodel om verder op te blijven oefenen (troost je, zelfs de top-cracks onder onze natuurfotografen gooien méér opnames in de prullebak dan op het net...) warme groet van fjet
dat poezebeest was een heel wat gemakkelijker opgave, omdat die mooi stil bleef zitten en het "kadreren" is hier dan ook al heel wat beter. als je de bovenste en onderste foto vergelijkt, zal je merken dat het stuk witte muur in de bovenste foto heel wat aandacht wèg-trekt - dat had je kunnen vermijden door een stapje naar rechts te zetten om een "rustige" achtergrond te krijgen. ik heb dus rechts een stukje van je foto afgeknipt en daardoor kwam de poezekop opeens helemààl op zo'n "sterk punt" waar het in de les over gaat en je zal moeten toegeven dat de kat er opeens veel "sterker" door komt (het resterende stukje van dat wit heb ik met de kloon-stempel dezelfde kleur gegeven als de deurlijst). de voornaamste tip voor jou is: draai een beetje om je onderwerp heen, tot je een zo RUSTIG mogelijke achtergrond krijgt en probeer dn het hoofdonderwerp (hier de kop en de ogen) op een sterk punt te zetten - het zal iets méér tijd kosten, maar achteraf zal je er dan ook veel méér plezier aan beleven, omdat ook anderen met meer aandacht naar je foto gaan kijken - sukses en vooral: veel fotovreugde! warme groet van fjet..
deze foto barst gewoon uit haar voegen van de goede bedoelingen en je hebt echt je best gedaan om zowat alle kompozitieregels in één foto te verwerken: sterk punt, diagonaal, voorgrond. maar die voorgrond neemt wel zo enorm veel aandacht in beslag, dat de rest van het beeld helemaal verloren gaat, want volgens mij was je zo onder de indruk van dit mooie landschap, dat je ALLES in één foto wou vatten... en dat is helaas onmogelijk. want naargelang je méér details op één opname wil samenpersen, verliest elk van die details aan waarde, terwijl het de bedoeling van kadreren is om een kompozitie op te bouwen rond één hoofdonderwerp en al de rest als "decor" te gebruiken, in dienst van dat ene hoofdonderwerp: MINDER details betekent MEER aandacht voor het hoofdonderwerp. om dit aan te tonen, heb ik TWEE uitsnijdingen gemaakt: de eerste met de houten afluiting, die nu een eigen leven gaat leiden en een tweede met dat prachtige landschap, dat nu pas tot zijn volle recht komt, omdat de aandacht niet meer wordt opgeslorpt door die nadrukkelijke voorgrond. volgens mij zijn het twee pareltjes geworden (al blijft het natuurlijk een waarheid als een koe dat achteraf uitsnijden de technische kwaliteiten, zoals scherpte en definitie, sterk doet afnemen). tot slot blijft het voor mij een raadsel, waarom je bij zo'n uitgestrekt landschap gekozen hebt voor een STAAND formaat (een liggend formaat benadrukt de uitgestrektheid, een staand formaat benadrukt de hoogte...) en toch nog een vriendelijk vraagje, om voor de lessen geen archieffotoos te gebruiken, maar VERSE opnamen, waaruit blijkt of je al dan niet akkoord gaat met de tips die we hier geven). warme groet van fjet.
ik voel diep met je mee omdat jullie droomhuis momenteel nog een chaotische bouwwerf is... je bent er alleszins in geslaagd om het idee "onoverzichtelijke rommel" over te brengen, met een wirwar van planken en balkjes, die diagonaal staan te wachten om door de cirkelzaag op de achtergrond verwerkt te worden tot brandhout. voor de oningewijde toeschouwer is het echter zo'n verwarrend zoekplaatje geworden, dat weinigen er zullen bij stilstaan dat die cirkelzaag zich echt op een sterk punt bevindt en dat het (toekomstige) brandhout diagonalen staat te vormen. door de vuistregel MINDER IS MEER toe te passen, tracht ik aan te tonen dat de foto "sterker" wordt en méér mensen zal aanspreken, door dat "iets te veel van het goede" een beetje te snoeien: in de uitsnijding die ik voorstel blijft het idee chaos bewaard, maar dan opgebouwd rond de cirkelzaag die nu een veel duidelijker rol gaat spelen. toch zou ik je warm willen aanraden om deze foto te hermaken, maar dan van ACHTER de cirkelzaag, die dan sterk op de voorgrond komt (op een sterk punt uiteraard) en dan kan je op die "nieuwe" achtergrond zoveel plankjes en balkjes zetten als je wil, kriskras door elkaar, maar liefst met veel diagonalen. het is ONTZETTEND belangrijk om VOOR de opname helemaal om je onderwerp heen te draaien, om dàn pas je definitieve standpunt te kiezen... en zo te zien, liggen de onderwerpen voor boeiende fotoos op jullie bouwwerf zomaar voor het rapen. let wel, dit is bedoeld als OPBOUWENDE kritiek, want stilaan zal je zélf beginnen aanvoelen dat je aan een doordachte foto veel méér plezier gaat beleven dan aan een lukraak snapshot. mogen wij hier nog méér supporteren met enkele VERSE fotoos op die bouwwerf? warme groet van fjet.
gewoon schitterend, vergeleken bij je vorige foto van diezelfde molen, dat zal je zélf moeten toegeven als je beide naast elkaar legt: het betekent dus dat je heel verstandig gebruik maakt van de tips waarmee we je hier proberen te helpen om in de toekomst NOG betere fotoos te maken. de molen zelf staat hier voorbeeldig op een sterke lijn, met de wieken ingeplant op het sterke punt rechts boven, terwijl die weg de ogen DWINGT om naar die molen te gaan, die nu werkelijk als hoofdonderwerp alle aandacht opeist. het absolute winstpunt is die blauwe bewolkte lucht, die nu een sierlijke en rustige achtergrond wordt (terwijl een spierwitte lucht de aandacht weg-zuigt van het hoofdonderwerp). vreemd is, dat meerdere van jouw fotoos naar links hellen, terwijl je dat met adobe gemakkelijk weer kan rechtzetten. bij dat rechtzetten heb ik rechts onder met de kloonstempel de totaal onscherpe wieken van een zustermolen verwijderd, maar dat is een kwestie van smaak. als je op dàt nivo blijft inzenden, dan zal je spoedig "afgestudeerd" zijn... een dikke proficiat dus! warme groet van fjet.
voor het kadreren heb je hier wel heel duidelijk de toren op een sterke lijn willen zetten, met de nadruk op het gedeelte dat "toevallig" op zo'n sterk punt staat - ik hoop dat je zélf begint aan te voelen dat die kadreerregels je fotoos sterker doen overkomen. technisch is er echter nog heel wat "werk" aan deze foto - want hoewel je nu bewust naar een blauwe lucht met enkele wolkjes gezocht hebt, is het lichtkontrast tussen die lichtblauwe lucht en de schaduwzijde van die toren echt te groot voor een digitale kamera. normaal moet in zo'n situatie bij het lichtmeten op de toren richten, maar dan krijg je een overbelichte (en dus weer spierwitte) hemel - met adobe heb ik de toren lichter gemaakt en de lucht donkerder. feitelijk had je zélf VOOR het inzenden moeten zien dat jouw foto naar links helt, maar ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om met opzet "lichtjes" te overdrijven in de andere richting, om je iets duidelijk te maken: naar mijn gevoel is de eerste een "triestige" toren die op invallen staat, terwijl de tweede "strijdvaardig en trots" overkomt. vooral met je eerste foto bewijs je dat je het kadreren stilaan onder de knie begint te krijgen, maar vergeet de lichtmeet-tips niet die je bij het standbeeld van simon stevin gekregen hebt. je maakt enorme vorderingen... als afwisseling nog eens twee binnenhuis opnames? warme groet van fjet.
hallo mare, de foto zou perfekt geweest zijn ALS... ik niet zo nieuwsgierig van aard was, want ik zou natuurlijk willen weten wat die konstruktie rechts in beeld is... (en samen met mij waarschijnlijk élke nieuwsgierige m/v). in zo'n geval vind ik dat het er herkenbaar moet opstaan of helemaal niet, tenzij deze foto deel uitmaakt van een reeks en dan is het natuurlijk puur raffinement om de toeschouwer te dwingen om verder te bladeren... door dat afdak er af te snijden, was ik wel verplicht om ook die spankabels weg te klonen en dan werd het zo'n onhandig formaat, dat ik ook een stukje van de voorgrond verwijderd heb. maar inzake kadreren en belichting is dit KLASSE. warme groet van fjet.
warm welkom en laat je vooral niet ontmoedigen omdat er nogal zwaar geknipt is aan jouw foto, maar het is net de bedoeling dat we je met enkele tips leren om NOG betere fotoos te maken. elke foto is immers een "uitsnijding" uit de werkelijkheid die iedere voorbijganger ziet, maar als fotograaf proberen we door te kadreren om een heel bewuste uitsnijding te maken, zodat we de toeschouwer "dwingen" om precies dàt te zien wat wij willen. de slogan "minder is méér" betekent dat ons hoofdonderwerp MEER aandacht krijgt, door MINDER overbodige details op de foto te zetten: in dit geval is er op ongeveer 40% van de uitsnijding feitelijk niet veel boeiends te zien: een heel grote hoop "lege" lucht bovenaan en onderbelichte bomen aan de rechterkant, terwijl er na wat knippen een héél stemmige en rustige foto in zit, zeker als we daarbij rekening houden met de "regels" van het kadreren, die geen "wetten" zijn, maar uiterst nuttige hulpmiddelen. in de uitsnijding die ik gemaakt heb, zitten de vissers op dat onderste sterke punt, terwijl de boot op dat bovenste sterke punt komt: zowel vissers als boot trekken daardoor opeens veel méér aandacht, terwijl onze ogen bijna automatisch de (denkbeeldige) diagonale lijn tussen beide volgen. let wel: door achteraf uit te snijden, verlies je natuurlijk kwaliteit en het is dus stukken beter om die "uitsnijding uit de werkelijkheid" reeds bij de opname te maken. bekijk beide fotoos heel rustig en dan zal je zelf wel inzien dat de onderste "boeiender" is dan de bovenste, terwijl het toch over identiek dezelfde opname gaat... veel sukses en vooral: veel fotovreugde (je mag nieuwe fotoos insturen ter bespreking). warme groet van fjet.
net zoals bij je andere foto gaat een KANJER van een uitstekend gekadreerde foto hier een beetje de mist in, omdat die witte lucht de aandacht weg zuigt en net zoals bij je andere foto heb ik hier sterk overdreven met het gebruik van het "emmertje" om het kontrast tussen beide versies sterker te doen uitkomen. maar inzake kadreren is deze foto niet "bijna", maar helemààl af: niet alleen is hier heel vakkundig gebruik gemaakt van het sterk punt waarrond de hele foto is opgebouwd, maar bovendien werd handig gebruik gemaakt van een sterke lijn om uitgerekend dààr de grens te leggen tussen bomen en gras. jij MAG dus naar tobias, om ook dààr wat bloemetjes in ontvangst te gaan nemen. warme groet van fjet.
dit is fantastisch lesmateriaal om NOGMAALS aan iedereen duidelijk te maken hoe enorm belangrijk de lucht in een landschap is, want ook dàt hoort bij "kadreren" of kompozitie. volgens het "boekje" is deze foto bijna perfekt... en toch wordt de blik van de toeschouwer automatisch weggezogen naar die witte lucht, want één van de vuistregels voor kompozitie is: het hoogste licht op het hoofdonderwerp. dat is natuurlijk teorie en in de praktijk is dat niet altijd mogelijk, maar zo'n spierwitte lucht kan een weldoordachte foto verknoeien - dat heb ik trachten te bewijzen, door die lucht te kleuren met het "emmertje" van adobe (heel slordig en sterk overdreven, maar dat was de bedoeling: het giga-verschil aantonen tussen een witte en een blauwe lucht en het zou natuurlijk NOG mooier geweest zijn als er enkele witte wolkjes in ge-kloond waren). afgezien van die lucht is deze foto een "model" voor kadreren, want alle elementen leiden de ogen naar dat sterk punt, waar die "flessenhals" van de boom het stromend water blokeert: gewoon voorbeeldig!. ik weet ook wel dat je de kleur van de lucht niet altijd voor het kiezen hebt tijdens een uitstap, maar het is net de bedoeling van deze bespreking om tips mee te geven om NOG betere fotoos te maken. warme groet van fjet.
je schrijft dat je héél weinig tijd hebt omdat je héél veel werk hebt aan het schilderen en renoveren van je woning... waarom het dan ver van huis gaan zoeken als de onderwerpen voor boeiende fotoos thuis zo maar voor het grijpen liggen? er zijn talloze "stillevens" mogelijk met borstels en potten verf, ladders met je partner erop, de toestand VOOR en NA (wat dan tevens kostbare dokumentatie en/of herinneringen kan opleveren) - zolang je maar pogingen doet om bij een opname rekening te houden met de sterke lijnen en sterke punten, is het aantal onderwerpen gewoon onbeperkt voor een "kreatieve" fotograaf en zo kan je dan het aangename kombineren met het nuttige. * de eerste abdijfoto krijg ik gewoon niet open en de tweede is véél te groot (je komt dan héél zeker niet aan merking voor een foto van de dag!) * voor deze foto heb je inderdaad een poging gedaan om het hoofdgebouw op een sterke lijn te zetten en de toren op een sterk punt. * de wolkenmassa is alleszins een pluspunt (véél boeiender dan zo'n spierwitte lucht, die alle aandacht wegtrekt van het onderwerp). * heel wat minder is natuurlijk dat de hele abdij zware slagzij maakt naar links - dat kan iedereen overkomen als je bij een geleid bezoek niet voldoende tijd krijgt, maar dit is achteraf toch heel gemakkelijk te verhelpen op de kompjoeter (zoals je kan zien in de onderste foto). * de boom links komt wel erg "zwaar" over en er gaat absoluut geen informatie verloren als je er een stukje afknipt (zoals op de onderste foto). *** een eerste tip is, om bij een dergelijke opname op je knieën te gaan zitten (dat mag wel in een abdij, woehaha) en als je dan nog enkele stapjes naar rechts doet, dan kan je met die twee struiken op de voorgrond een prachtige omkadering maken, die de foto opeens dat beetje kreatieve ekstra geeft dat een GOEDE foto onderscheidt van een ondoordacht snapshot. *** de tweede tip: probeer op een "rustig" ogenblik eens wat onderwerpen te zoeken op de "bouwwerf" waarin je huis nu kennelijk herschapen is - en dan NATUURLIJK rekening houden met sterke lijnen en sterke punten: je zal merken dat je veel méér plezier gaat beleven aan opnamen waarbij je heel bewust een "eigen" vizie legt. zodra de "drukke werkzaamheden" het toelaten, graag twee nieuwe inzendingen, maar in afwachting heb je mijn "morele steun" om bij zo'n warm weer zo hard te staan zwoegen. warme groet van fjet.
je zal zelf wel merken dat je DIT soort fotoos vroeger nooit zou gemaakt hebben en je hebt niet alleen de les kadreren aandachtig gelezen, maar ook fotoos van anderen bestudeerd: de weg eist onmiddellijk de aandacht op en de ogen volgen die weg automatisch naar een punt aan de horizon waar landweg en waterweg elkaar ontmoeten en versmelten. en toch zou jouw foto in mijn ogen NOG sterker geweest zijn, als je die horizon op een sterke lijn had gezet, waardoor dat "knooppunt" automatisch op zo'n "sterk punt" zou komen. ik heb dat trachten aan te tonen in de uitsnijding die ik gemaakt heb, maar toen kwam die hoogspanningsmast op zo'n "ongemakkelijke" plaats, dat ik hem met de kloon-stempel verzet heb (let wel: dit is géén toegelaten standaard procedure, DE enige juiiste oplossing zou geweest zijn, dat je bij de opname enkele stapjes opzij gezet had, tot ook die paal op een sterke lijn stond). voor alle duidelijkheid nog maar eens vertellen dat dit geen wetten zijn, maar TIPS en dat je gerust mag laten weten als je het niet eens bent met een van die tips, want de bedoeling is dat je ze zelf gaat toepassen in je verdere loopbaan als fotograaf. warme groet van fjet.
een héél verdienstelijke poging om dat beeld op een sterke lijn te zetten en het sterke punt te gebruiken om de aandacht te trekken op de belangrijke onderdelen van het beeld, terwijl het toch opgenomen wordt in dat natuurkader. jammer genoeg heb je naar mijn gevoel voor de verkeerde (rechtse) sterke lijn gekozen, omdat die rabarberstruik (?) nu veel te "zwaar" wordt... als je in gedachten het beeld op de linkse vertikale lijn zet, is die struik niet meer zo "opdringerig" en krijgt het beeld aan de rechterzijde meer ademruimte. meestal tracht ik door een uitsnijding duidelijk te maken was ik bedoel, maar hier bleef er aan de rechterkant niet genoeg plaats. hoofdzaak is dat je nu (in tegensteling tot je eerste inzendingen) heel bewust rekening begint te houden met sterke lijnen en sterke punten en dat je nu zélf begint aan te voelen dat het inderdaad handige hulpmiddelen zijn om je fotoos te verbeteren. wel even een misverstand rechtzetten: blauwe lucht geeft een kleurfoto een absolute meerwaarde, terwijl die "witte" lucht doorgaans alleen maar aandacht afleidt: in dit geval zou ik waarschijnlijk op mijn buik zijn gaan liggen, om het warme geel van het beeld te laten kontrasteren met de koele achtergrond van die staalblauwe lucht. het kan verwarrend overkomen om op ZOveel tegelijk te moeten letten, maar door nu wat meer tijd te investeren in oefeningen, ga je dat mettertijd "automatisch" aanvoelen - je hebt reeds ENORME vorderingen gemaakt, maar dat zal je zelf ook wel inzien en je zal nu ongetwijfeld met àndere ogen naar de wereld kijken dan enkele weken geleden. ja MAG twee nieuwe (bewuste) oefeningen inzenden. warme groet van fjet.
toen ik de foto voor het eerst zag, heb ik echt moeten zoeken naar dat brugje en ik denk dat je dat gevoel zélf kan krijgen door je eigen foto te bekijken met de ogen van een buitenstaander... het zou een zéér nuttige ervaring zijn en je dat "gevoel" geven dat er iets niet klopt. en toch zat er een idyllisch, bijna japans tafreeltje verscholen tussen die ontelbare lichtvlekjes, dat heb ik er proberen uit te halen door storende elementen weg te snijden EN door die erg lichte vlek van de planten links onder weg te klonen. anderen zullen je wel vertellen dat de foto erg "hard" door de zeer gote lichtkontrasten, maar hoge middagzon tussen bladeren is echt méér dan een (niet bewerkte) digi kan verdragen. ik zou je sterk aanraden om thuis bestaande fotoos te nemen en er met enkele vellen papier gedeelten van af te dekken, om dan zelf een definitieve uitsnijding te kiezen en op te slaan (of af te printen) - het is een uitstekende oefening om zo'n "ideale" uitsnijding voortaan reeds bij de opname te maken, want ik blijf herhalen dat je bij elke uitsnijding op de kompjoeter een verlies van kwaliteit krijgt. warme groet van fjet.
ik hoop dat je ZELF inziet, hoe de ogen van een "buitenstaander" gewoon weg-gezogen worden naar die grote witte vlek van kasteel middelheim dat dus voortdurend de aandacht wegtrekt van het beeld...
doe asjeblief nooit wat ik hier gedaan heb door dat kasteel even weg te toveren, want dat is pure vervalsing van de realiteit - ik wou hier enkel even aantonen hoe, door een rustige achtergrond, alle aandacht opeens weer gekoncentreerd wordt op dat éne beeld. een veel BETERE oplossing zou geweest zijn als jij die enkele stapjes naar rechts gezet had voor het bekomen van die rustige achtergrond. het VOORNAAMSTE in een les kadreren is natuurlijk dat jij voor het bewuste gebruik van sterk punt én sterke lijn van mij een onderscheiding krijgt en daarbovenop nog een GROTE onderscheiding voor de symboliek van de vrouw op de diagonale grens tussen licht en schaduw. je MAG twee nieuwe fotoos sturen, maar géén verplichting. warme groet van fjet.
