een kamera is géén kopiëerapparaat om "pasfotootjes" te maken van wat iederéén ziet
28-09-2006
shopper: eenden
een prettige verrassing om weer iets van jou te horen en die verrassing is NOG prettiger omdat je intussen duidelijk niet stil hebt gezeten en nu véél van de vorige TIPS toepast, zodat ik je nu kan feliciteren met een heel rijtje pluspunten. pluspunt 1: de (anderhalve) eend op de voorgrond staat mooi op het onderste sterke punt recht en heeft toch nog genoeg ruimte om wat verder te wandelen (of kwakkelen). pluspunt 2: die voorste eend maakt nu een mooie diagonaal met dat drietal verderop en leidt de blik zo naar het bruggetje, naar de bloembak en weer naar de "ster". pluspunt 3: dat bruggetje zou normaal een "storend element " vormen, maar nu legt het een duidelijk verband met het "water" dat wel niet rechtstreeks te zien is, maar dat iedereen nu duidelijk weet liggen (en zeg nu zelf: wat is een eend zonder water!) pluspunt 4: de horizon ligt ongeveer op de bovenste sterke lijn, maar omdat die diagonaal loopt, geeft dat een absolute meerwaarde aan dynamiek. pluspunt 5: de grote "bloembak" op het sterke punt boven rechts leidt de aandacht in dit geval niet af, maar verlevendigt de achtergrond en geeft zo nog méér het idee "park" weer. oef, dat is bijna van het goede teveel en dus nu even het minpunt: de "anderhalve" eend op de voorgrond komt in dit geheel nogal verwarrend over, omdat de vluchtige toeschouwer niet meteen ziet dat die vlek achter de "hoofdeend" feitelijk ook nog een stuk soortgenoot is. het gekke is, als je die "hoofdeend" sterk uitvergroot, krijg je feitelijk een prachtfoto, maar zoals gezegd: in dit geheel is het allemaal een beetje puzzel-achtig. *** in de onderste foto heb ik die "halve" eend weggefoefeld, om je het verschil te tonen, maar verder is er totaal niet veranderd aan jouw origineel. TIP 1: ik denk dat de foto sterker wordt als je op je knieën of op je buik gaat (de échte vogelfotografen nemen doorgaans een stuk plastiek mee om hun zondags kostuum niet vuil en/of nat te maken). TIP 2: als je die échte vogelspecialisten hoort, dan is het grote "geheim" dat je héél veel geduld moet hebben en héél veel fotoos moet maken om er uiteindelijk één enkele uit te pikken, waar al die eendjes precies de ideale houding en plaats innemen. maar nogmaals: je krijgt "het" duidelijk te pakken (pas op, want als je "het" te pakken hebt, genees je er nooit meer van en blijf je voor de rest van leven streven naar steeds méér perfektie). een warme groet van fjet.
je draait al een hele tijd mee in de mailgroep en dan verdient het een applausje als je TOCH nog iets wil bijleren - ik ben eens gaan koekeloeren op jouw blog en er staan echt heel wat erg leuke fotoos bij, zoals die fret (nee, helemaal geen familie van mij) en die avondfoto op het strand en NATUURLIJK dat heerlijke bollebuik beeldje in lier, maar daar heb je al mijn komplimentjes voor gekregen (we gaan niet tevéél slijmen hé!). wat mij daarbij opviel, is dat héél veel van jouw fotoos met een béétje moeite in de kategorie "zeer goed" zouden belanden door rekening te houden met enkele bazisprinciepen (waaronder kadreren) en met enkele TIPS, die feitelijk bijna "vanzelfsprekend" zullen lijken als iemand er je aandacht op vestigt. ik vind het wel belangrijk om nog eens te benadrukken dat dit geen papschool is en dat die regels en TIPS geen "wetten" zijn, maar handige hulpmiddelen om NOG betere fotoos te maken. en NOG belangrijker vind ik, dat je dingen of mensen fotografeert die jou persoonlijk echt aanspreken, in plaats van braafjes het opgelegde "huiswerk" te maken. in tegenstelling met de meeste fotoos op jouw blog, heb je bij deze twee inzendingen echt wel rekening gehouden met die kadreer-regels: het prieeltje staat op een sterke lijn en dat puntdak staat voorbeeldig op een sterk punt, maar je hebt feitelijk weinig "meerwaarde" gegeven aan wat iedereen ziet: het is een "brave prentkaart" geworden, terwijl ik op jouw blog gezien heb dat je meestal wel een persoonlijke kijk hebt op je onderwerp. buiten het wegwerken van enkele storende witte vlekjes in de bomen, is er aan deze foto weinig veranderd, maar wacht tot je het kommentaar bij de volgende leest! welkom dus in het rijtje van de "betere" fotografen. warme groet van fjet.
ik hoop dat ik je er bij vorige foto van heb kunnen overtuigen dat ik geen boeman die lieve dametjes opvreet en laat je dus vooral niet ontmoedigen als jij nu een heel rijtje TIPS krijgt: het bewijst alleen maar dat ik het echt de moeite waard vind om er zoveel tijd aan te besteden (en hou vooral voor ogen dat dit geen kwestie is van "de meester heeft altijd gelijk" - gebruik die adviezen pas als je zélf inziet dat je foto er beter door wordt). * gras is mooi, maar hier is het een tamelijk "saai" vlak en die weg snijdt je foto feitelijk middendoor - er gaat helemaal geen info of sfeer verloren als we het wegknippen, integendeel: de aandacht wordt dan volgens mij veel meer gekoncentreerd op het hoofdonderwerp. * je hebt duidelijk heel bewust getracht om die kiosk op een sterke lijn te zetten, wat nog beter overkomt door de uitsnijding die ik voorstel en het torentje wordt dan echt een "blikvanger" op dat beruchte sterke punt. * het is een natuurwet dat onze ogen op een foto steeds worden "aangezogen" door het hoogste licht, al hebben we dat natuurlijk niet altijd zo maar voor het zeggen - in dit geval zijn die witte vlekjes tussen de bladeren wel erg storend, in vaktaal noemen we dat "rammelen" en ik heb dat proberen op te lossen door ze met de stempel van adobe een beetje weg te "foefelen" (in de winter zal je daar uiteraard nog veel meer rekening mee moeten houden) - de bedoeling is dat je bij de opname om je onderwerp heen draait tot je niet alleen de beste invalshoek hebt, maar ook een zo rustig mogelijke achtergrond. * door de uitsnijding die ik voorstel, wordt het gebouwtje opeens "groter" en "indrukwekkender", maar dat kan je nog versterken door op je knieën te gaan zitten (als het gras niet te nat is haha) - door de kamera lager te houden, vergroot je het onderwerp, met een hoger standpunt verklein je dat onderwerp (het is heel boeiend om beide standpunten uit te proberen bij een kleuter die zijn eerste stapjes zet: je zal opgetogen zijn over het verschil!). * als laatste advies zou ik je toch willen aanraden om dit soort fotoos te maken met zacht strijklicht: met een lage avondzon die je onderwerp van opzij belicht, krijg je veel mooier reliëf en stofweergave. *** misschien veel ineens, maar pik er de adviezen uit die je zelf nuttig vind, oefen daar een beetje op en... blijf VOORAL veel plezier beleven aan het fotograferen: de kadreer-regels zijn er immers niet om je te pesten, maar om je te helpen NOG betere fotoos te maken. warme groet van fjet.
van mij krijg je voor deze foto de Prijs van de Kreativiteit... ik heb al héél wat prikkeldraad gezien in mijn leven (ook in de moderne en nog onvriendelijker "razor blade" versie) maar ik had nooit gedacht dat iemand er zo'n hallucinant sprookje van kon maken, iets dat aarzelt tussen hitchcock en dracula... zijn het trekvogels die bij valavond neerstrijken om te overnachten of zijn het vleermuizen die in dichte drommen uitzwermen om een "stapje in de wereld" te gaan zetten? de onderste foto is dan ook absoluut geen "verbetering" zoals gewoonlijk, maar enkel een poging om aan te tonen dat je op dit thema variaties kan BLIJVEN maken. het kontrast tussen scherp en onscherp, tussen dreigend zwart en luguber blauw, de forse diagonaal die moeiteloos overvloeit in de dansende stipjes... het is allemaal super, geweldig, enorm, adembenemend en... beklemmend, het dekor voor een nachtmerrie die met stalen vuist geregisseerd wordt. met andere woorden: ik vind dit zo'n uitzonderlijk goede foto, dat je andere inzending er bij verbleekt. warme groet van fjet.
proficiat met die prachtvogel, heel zeker als het "eigen kweek" is en de foto zou heel zeker niet mis staan in een gespecializeerd blad voor vogelliefhebbers of in een kataloog. maar... we zitten hier niet alleen om komplimentjes uit te delen en je verwacht natuurlijk enkele TIPS om je foto ook bij fotografen NOG sterker te doen overkomen, je zendt de foto per slot van rekening in om iets bij te leren.. zoals de foto nu is, roept ze naar mijn gevoel teveel het idee "gevangenschap" op, vooral door die zeer nadrukkelijke tralies die dwars over de foto lopen - door de foto een beetje te kantelen, komen die tralies diagonaal liggen en krijgt de toeschouwer meer een indruk van dynamiek, alsof jouw pietje op het punt staat om weg te vliegen en dat maakt het allemaal wat "spannender". omdat er weinig ruimte overbleef, heb ik een beetje moeten "foefelen" om de achtergrond over de hele foto te laten doorlopen en liefst had ik nog iets meer ruimte rechts gehad, omdat pietje nu met zijn snavel tegen de rand van de foto geklemd zit. de bedoeling is natuurlijk dat je de kamera reeds bij de opname zo draait of kantelt dat je een mooie bladvulling krijgt, want wat ik nu achteraf gedaan heb (om te tonen wat ik bedoel) is feitelijk "knoeiwerk". als jouw troetel niet écht gaat vliegen, raad ik je aan om het eens te proberen met een effen achtergrond (bijvoorbeeld een vel tekenpapier of karton in een kleur die mooi kontrasteert met die weelderige kleuren van de pluimen). het kopje staat BIJNA op zo'n "sterk punt" uit de les kadreren, maar zou iets meer naar links mogen en had ook "iets" meer licht mogen hebben. ik hoop dat je aan fotograferen evenveel plezier gaat beleven als aan het kweken van zo'n pracht eksemplaar. warme groet van fjet.
ja, een tafreeltje waar je als rasfotograaf gewoon niet aan voorbij KAN gaan... (om de foto achteraf te publiceren kan je dat natuurlijk best vriendelijk vragen - met een digi geen probleem, je kan je model immers meteen tonen wàt er precies op de foto staat). die slagschaduw links op de muur bevat geen info en kan dus best weg omdat ze nogal storend is. boven het hoofd is er ruimte genoeg en die had ik liever benut om de elleboog onderaan er volledig op te krijgen. voor de rest heb je voorbeeldig rekening gehouden met sterke lijn, sterk punt en diagonaal: een PRACHTIG bewijs dus dat een "snapshot" niet noodzakelijk een banale prentkaart moet zijn... denk je al aan een loopbaan als reportage-fotografe? warme groet van fjet.
prachtige lichtval en "boeiende" foto en daarom heb ik er alle begrip voor dat je "snel" wil werken om zo'n schattige opname niet te missen (en dat je dan op de koop toe "plankenkoorts" hebt) maar... dat lieve hoofdje KEI in het midden, met links een hele hoop muur en (wat nog erger is) die rechterarm die zoveel licht vreet, dat je ogen er automatisch naartoe gezogen worden... terwijl rechts dat fantastische schaduwspel luidkeels staat te SMEKEN om mee op de foto te mogen! dat hoofdje hebben we moeiteloos op een "sterk punt" gekregen door wat te knippen en het resterende deel van de arm hebben we iets donkerder gemaakt, maar die schaduwen konden we er (helaas) niet aan-knippen. TIP: als het echt snel moet gaan, knip dan onmiddellijk wat vlak voor je neus ligt (zoals je hier gedaan hebt, want hebben is hebben!) maar als het "effe" kan, maak dan nog rustig enkele opnamen méér en let dàn vooral op de kadreerregels - zeker als je intussen praat met je slachtoffer, heeft dat het bijkomende voordeel dat je model zich na de eerste opname veel meer ontspannen gaat voelen en zich "losser" gaat gedragen. het komt mogelijk een beetje negatief over, maar dat is NIET de bedoeling: het is en blijft een schitterende foto die NOG beter zou kunnen worden... en dat is de bedoeling van deze bespreking. warme groet van fjet.
je hebt duidelijk je best gedaan om de horizon op de bovenste sterke lijn te leggen en de boerderij in de buurt van het sterk punt, met die struiken op de voorgrond en met als ekstra nog enkele heerlijke wolkjes in een blauwe lucht en toch... blijft de foto een beetje saai. de boerderij is echt niet sterk genoeg om de aandacht lang gevangen te houden en er is een wel erg grote massa stoppelveld, waarop feitelijk weinig te beleven valt. de uitsnijding die ik voorstel is slechts één van de mogelijke oplossingen om de foto boeiender te maken, want door behoorlijk wat te snoeien in dat "lege" gedeelte, krijgt de boerderij meer de funktie van blikvanger. *** een BETERE oplossing zou echter zijn, dat je de foto hermaakt, maar dan met een veel lager kamerastandpunt, zodat de middelste struiken op de voorgrond een soort doorkijk-kader gaan vormen, waardoor de eentonigheid van het stoppelveld doorbroken wordt. de overgrote meerderheid van de zondags-fotografen trekken alles van op oog-hoogte en zien dus wat elke toevallige voorbijganger ziet - door bewust een lager (kikvors-perspektief) of een hoger (vogel-perspektief) standpunt te zoeken, krijgt de toeschouwer een "frisse" kijk en is de kans groter dat je zijn/haar aandacht trekt. ik wens je heel veel kreatief fotoplezier! warme groet van fjet.
ik hoop van harte dat je deze foto enkel maar als "huiswerk" gemaakt hebt, om te bewijzen dat je de kadreerregels en vooral die sublieme lichtval nu volledig onder de knie hebt en dat je "rijp" bent om een klasje hoger te gaan zitten. want hoewel alles volgens het boekje is, zullen weinigen in vervoering geraken bij het aanschouwen van dit geslaagd pasfotootje van het pompeuze monument in een stijl die lichtelijk "over" is. met het werk dat ik van jou gezien heb in de mailgroep, hoor je heel zeker thuis in de voorste gelederen van de "kreatieve" fotografen, die de fotografie beschouwen als een taal om een boodschap of een gevoel op een zeer direkte manier over te brengen op zoveel mogelijk andere mensen. door je te koncentreren op onderdelen van het beeld en met een speelse opstelling van de kamera, zijn er heel wat kombinaties mogelijk tussen twee of zelfs alledrie de figuranten. daarover méér bij volgende foto...
deze foto is dus absoluut "af" en helemaal volgens het boekje en de rechtse versie is helemaal niet bedoeld als een "verbetering", maar als interessant uitgangspunt om tot de grond van de zaak te komen, want enkel en alleen door een andere uitsnijding hebben beide fotoos een andere "sfeer". niet alleen voor jou, maar voor alle kreatieve fotografen die deze kommentaren lezen, zou het een erg nuttige oefening zijn om beide fotoos apart te bekijken en dan telkens op te schrijven welk "gevoel" je bij elk van die fotoos krijgt. nog een betere oefening als "huiswerk": maak zélf uit de originele foto VIER verschillende uitsnijdingen (met inbegrip van staand en liggend formaat) en schrijf bij elke oefening op waarom ze ànders bij je overkomt. kreatieve fotografen moeten beseffen dat nààst de kombinatie van sluitertijd en lensopening, naast licht en kontrast, ook de bewuste uitsnijding uit dat stukje werkelijkheid een van de vele instrumenten is om je gevoelens of ideeën over te brengen en dat het hier niet alleen gaat om het wegmoffelen van enkele storende details. je mag nog meer fotoos opsturen voor kommentaar, maar je kan ook meteen naar leraar Tobias voor de volgende "trap". warme groet van fjet.
keurig, ordelijk, kraaknet, rustig... helemaal zoals wij ons het klassieke hollandse dorpje voorstellen - en dan de horizon op de bovenste horizontale lijn, de drie trapgeveltjes op het sterk punt links onder en het piepkleine maar opvallende kerktorentje voorbeeldig op het sterk punt rechts boven: alles volgens het boekje ! de volgende foto kan "ietsje" beter, maar met de bijhorende TIPS kan het weer zeer leerzaam zijn... ik hoop dat je zélf evenveel als ik geniet van de enorme vorderingen die je maakt! warme groet van fjet.
boeiend, die schoorstenen met hun vreemde vorm en NATUURLIJK wil ik daar méér over weten en ik wil weten hoe breed het water is en wat het zeilbootje daar doet... en dan is er op ongeveer de helft van je foto alleen maar gras te zien. natuurlijk is een voorgrond meestal heel erg gewenst in een landschapsfoto, maar in dit geval neemt die voorgrond véél te veel aandacht in beslag. in de uitsnijding die ik voorstel, niet meer op het sterke punt links boven, maar er het felwitte zeil van dat trekt op dat sterke puint rechts onder de aandacht en leidt de blik van daaruit uit over het water (dat nu opeens veel breder lijkt) naar de sluisjes (die je feitelijk nu pas ontdekt) en dan naar de drie monumente ovens. TIP: probeer nog VOOR je begint te kadreren, een beetje met de kamera van plaats te veranderen om de beste invalshoek te vinden: naar links en rechts, maar OOK hoger of lager (in dit geval had je misschien iets verder die dijk kunnen oplopen, zodat de drie schoorstenen toch weer op het sterk punt links boven, met opnieuw dat zeiltje (dat een erg frisse noot geeft aan de foto) op het sterke punt rechts onder. je krijgt de smaak flink te pakken en ik hoop dat je ook zélf vindt dat je fotoos NOG beter worden met enkele eenvoudige tips. warme groet van fjet.
schattig feitelijk... pa en ma den op pensioen, of een dolle kozak die een balinese danseres tracht te imponeren... "dingen" die mensen aan het dromen zetten, dat noemen ze... Kunst (en dat geldt net zo goed voor schilderijen, beeldhouwwerken of muziek). de bedoeling is natuurlijk dat je hier buiten wat komplimentjes ook een beetje advies krijgt waar je wat aan hebt. in de uitsijding die ik voorstel, wordt de aandacht door sterke lijn en sterk punt gewoon naar de linkse den gezogen en vandaar naar die tweede, zodat er (door de beperkte ruimte) een ""band", een spanning, een dialoog ontstaat, waarbij de toeschouwer betrokken wordt. TIP vanuit het kadreerstandpunt: tracht (OOK bij landschap) één enkel hoofdonderwerp te kiezen en leg anders een duidelijk VERBAND tussen hoofdonderwerp en een mogelijk tweede of zelfs derde onderwerp. door deze twee bomengroepjes in een kleiner kader op te sluiten, breng je ze dichter bij elkaar - als je ze evenwel als één onderwerp wil beschouwen, zou ik ze van veel verder (of met minder tele) nemen en dan NATUURLIJK samen op één sterk punt zetten. (verder enkel "iets" lichter en "iets" meer kontrast gegeven). warme groet van fjet.
omdat jij geen beginneling meer bent, hoeven we hier het nut van sterke lijnen en sterke punten niet meer te gaan verdedigen. maar een flitspaal of een robot die volgestopt is met geprogrammeerde sterke lijnen en sterke punten, zullen NOOIT een foto maken die "spreekt" en jammer genoeg geraken de meeste "kliekjesmakers" doorgaans ook al niet veel verder. het is duidelijk dat je hier "medeleven" ofte sympatie wil opwekken voor die koppige kempense den, die onder het getroetel van een bezorgde oma mogelijk zou wegknijnen in een woonkamer met centrale verwarming, maar die zich getormenteerd heeft gewrongen en gedraaid om toch vooral de hopeloze strijd tegen dat dorre zand niet op te geven. - vanuit die optiek heb ik op de achtergrond links wat "gezond" groen weggemoffeld, om de tragiek van de eenzame dappere oude knar te beklemtonen. - een véél betere oplossing zou zijn dat je met dergelijke "technische" details reeds bij de opname rekening houdt, door een NOG meer berekenend kamerastandpunt. *** LET WEL: ik heb dat "gezonde groen" enkel en alleen om "opvoedkundige" redenen verwijderd, want het is dus een GROVE LEUGEN om op die manier de "werkelijkheid" te manipuleren om "iets" te bewijzen. *** de grens tussen het wegnemen van een storend detail en het bewuste "manipuleren" van de werkelijkheid, is een erg grijze zone en de enige "norm" is daar het geweten van de fotograaf (of van zijn hoofdredakteur) en de enige grens is het riziko op een proces... warme groet van fjet.
heel begrijpelijk dat je de nadruk hebt willen leggen op de dramatiek van de dreigende wolken, maar zoals je zelf al opmerkte: de bootjes zijn daardoor zwaar onderbelicht. er zijn TWEE mogelijkheden om zo'n probleem op te lossen: *** de voorgrond iets ophelderen, zoals ik hier gedaan heb *** een andere manier zou zijn om bij de opname plat op je buik te gaan liggen om de bootjes dan in silhouet te laten kontrasteren tegen die indrukwekkende wolken. voor het kadreren zelf ligt de horizon mooi op de onderste horizontale sterke lijn, maar we missen toch een hoofdonderwerp - door een ander kamerastandpunt te zoeken had je één van die bootjes groter kunnen maken en dan op een sterk punt zetten. laat je vooral niet ontmoedigen door de "technische" details, want hoofdzaak is dat je AANVOELT wat een "sprekende" foto is en ik ben er zeker van dat je met onze TIPS heel snel vorderingen zal maken. warme groet van fjet.
een indrukwekkende foto, die volgens mij NOG beter wordt door een béétje uit te snijden: dat de nachtelijke lucht zwart is, weten we doorgaans en de foto verliest dus absoluut niet aan waarde door er een stuk af te knippen, zodat de horizon op de... bovenste sterke lijn komt! ook onderaan een ietsiepietsie geknipt, tot de witte lijn van de borstwering heel precies in die rechterhoek eindigt. en dan hebben we een MODEL-foto: met op het sterke punt onderaan rechts de witte paal , van waaruit de heerlijke diagonaal vertrekt naar het mysterieuze einde van de pier met de tintelende lichtjes op het sterke punt bovenaan links. een foto om héél terecht héél fier op te zijn ! warme groet van fjet.
de voorgrond komt bij mij erg zwaar over en trekt téveel aandacht, zonder ekstra info toe te voegen aan de foto - door de schaar erin te zetten komt het eerst van die weipaaltjes opeens op een sterk punt (!) en gaan we bijna automatische de diagonaal van paaltjes volgen die precies dààr start en die ons verder de foto in voert. door ook nog wat te snoeien in dat donkere boompje rechts, volgen onze ogen ook gemakkelijker de slingerlijn van de oever naar de horzon die teerblauw mooi op een iets verhoogde horizontale sterke lijn ligt te lokken. HET drama is natuurlijk die gigantische witte vlek op het water, zo totaal "uitgebrand" dat er absoluut niets te zien valt (maar dàt probleem heb je in je volgende foto op een BRILJANTE manier opgelost: ga daar dus maar vlug naar kijken!) warme groet van fjet.
hier heb je het probleem van de witte vlek op het water schitterend opgevangen door ze te doorbreken met het riet van de oeverbegroeiïng: een "truuk" die veel anderen vroeg of laat van pas kan komen. de afgezaagde berkenstammetjes komen "als geroepen" om te paraderen op het sterke punt onder links. over het al dan niet wegknippen van de (blauwe!) lucht, moet je maar eens heel lang en diep nadenken: er zijn argumenten voor en tegen en feitelijk komt het erop neer waar JIJ de nadruk wil leggen. warme groet van fjet.
een SCHITTERENDE foto... en dan niet alleen omdat ik verliefd ben op bomen:, want nààst het bewuste werken met de kompozitieregels, heb je hier op een bewonderenswaardige manier het spel van licht en schaduw gevangen... de veranderingen die ik voorstel, zijn dan ook maar cijfertjes NA de komma. de tweelings-stammen staan mooi op de linkse vertikale sterke lijn en de voet van de boom staat muurvast op dat onderste sterke punt. TIP: door de vlekjes lucht bovenaan weg te knippen, wordt de foto nog intiemer en kunnen we ons totaal ongestoord blijven verwonderen over de TALLOZE kleurschakeringen in de bladeren en in de boombast. TIP: onderaan links dreigde de schaduw op de voet van de boom dicht te lopen, maar dat was héél eenvoudig op te lossen door er plaatselijk even met de toets "tegenhouden" over te gaan. TIP: ook onderaan links was er nog een onherkenbaat wit streepje, dat even weg-gestempeld werd. maar nogmaals: dit zijn details, want dit is een foto die mijn hart gestolen heeft!
een héérlijk, koppige eigenzinnige boom met zoveel karakter en persoonlijkheid, dat ik het een misdaad zou vinden om er ook maar iets aan te "amputeren", want al zijn er minstens een viertal "kreatieve" uitsnijdingen mogelijk, toch zou er telkens een stuk van zijn "ziel" verloren gaan. het enige alternatief is, om deze foto te hermaken, met nog iets méér van zijn takken en met de stam dan op een een vertikale sterke lijn - doodjammer, want hij staat kennelijk niet in je achtertuin, maar dit is per slot van rekening een les KADREREN en daar proberen we het hoofdonderwerp niet knal midden in het beeld te zetten (als je deze foto vergelijkt met de vorige, zal je moeten toegeven dat een foto "sterker" wordt als je gebruikt maakt van sterke lijn en sterk punt...)
