een kamera is géén kopiëerapparaat om "pasfotootjes" te maken van wat iederéén ziet
06-06-2006
blikoogje - mesije 1
ondanks mijn zogenaamd "eerbiedwaardige" leeftijd, begin ik helemaal te zweven bij deze ogen uit 1001 Nacht en dat intrigererende lijntje van die Mona Lisa glimlach, je moet dus niet vragen of deze foto indruk op mij gemaakt heeft. tegen alle zeden en gebruiken in, heb ik totaal NIETS veranderd aan deze opname, want toen ik probeerde om dat gezichtje IETS donkerder te maken, begonnen de prachtig doortekende details in die bruine lokken helemaal dicht te lopen: een schitterend uitgebalanceerde belichting dus. na het tellen van de vlijmscherpe breisteken van dat truitje, ben ik dan vol bewondering naar die achtergrond links boven gaan zitten gapen, waar het riziko van "eentonigheid" op een virtuoze manier doorbroken werd door er zowel gras als asfalt in te verwerken, gescheiden door een dynamische diagonale lijn. een foto dus om hééééél hard WAAAAW tegen te zeggen. omdat je jezelf rangschikt bij de "beginners" is het dus mogelijk dat al die onthutsende kwaliteiten "puur toeval" zijn - maar als je deze foto mét mijn kommentaar rustig bestudeert, dan kan je voortaan héél bewust van die zoganaamde "gelukstreffers" gaan maken. (voor buitenstaanders toch EVEN verklappen dat blikoogje tot volgende week met een gipsen been in een rolstoel zit, zodat gipsen benen en rolstoelen voortaan geen geldig ekskuus meer zijn om minder goede fotoos te maken!) this made my day ! warme groet van fjet. .
jij bent beslist geen nieuwkomer en je heb al heel wat gepubliceerd in de groep, maar het is me niet erg duidelijk wàt jij feitelijk verwacht van een bespreking - het is jouw goed recht om "zomaar" wat fotoos te schieten van dingen die je mooi vindt en dan blijven we even goede vrienden, want fotografie kan voor de meesten van ons een passie zijn, maar het is en blijft een liefhebberij. maar als je de ambitie hebt om "betere" fotoos te maken en als je fotoos instuurt ter bespreking, dan mogen we toch verwachten dat je tenminste probeert om de lessen in praktijk te brengen waarin mijn voorgangers zoveel tijd en energie hebben geïnvesteerd. bij kadreren is het de bedoeling dat je één hoofdonderwerp kiest, dat je op een sterke lijn en/of een sterk punt zet en dat je dààrop de aandacht tracht te trekken door de lichtval. met de uitsnijding die ik voorstel, komt die gele struik op een sterk punt en wordt de aandacht niet helemaal "weggezogen" door die spierwitte vlekken in het water. bij de andere foto vraag ik me af of je de les "kadreren" ooit gelezen hebt, want daar pas je geen enkel van de adviezen toe uit de les: geen sterk punt, geen sterke lijn. nogmaals, in de groep beoefenen we fotografie als liefhebberij en niemand is verplicht om de raadgevingen en adviezen van de begeleiders toe te passen - niemand wordt hier uitgelachen en iedereen heeft het recht op zijn/haar eigen smaak, maar als je fotoos instuurt ter bespreking, dan verwacht ik toch dat je rekening houdt met de tips uit de lessen. ik wens je nog heel veel fotovreugde en als je jezelf écht verder wil bekwamen, blijf je héél welkom voor een volgende bespreking... okay? warme groet van fjet.
ik heb echt genoten van de warme kleurschakeringen in het gebladerte én van de struktuur in de boomschors, terwijl mijn verbeelding uitgedaagd werd om een verhaal te bedenken bij die dorre "smeek-armen" van takken die zo hopeloos op zoek zijn naar kontakt... want dàt is het geheim van een echt goede foto: dat ze onze verbeelding aan het werk zet en daar ben jij hier schitterend in geslaagd. onze ogen worden "automatisch" aangezogen door de lichtste delen van een foto en doorgaans proberen we dat "hoogste licht" dan ook op het hoofdonderwerp te laten vallen, maar hier worden onze ogen feitelijk weggezogen naar die lucht in de linker bovenhoek en dus wég van het "verhaal" in de foto. als je beide fotoos vergelijkt, hoop ik dat je begrijpt wat ik bedoel... of je er écht mee akkoord gaat, is natuurlijk jouw beslissing want het is hier geen kleuterschool, we proberen elkaar door het geven van tips te besmetten met onze passie voor fotografie - de "wetten" van het kadreren zijn een hulpmiddel en ze werken pas écht, als je ze leert aanvoelen. veel fotovreugde en stuur gerust twee volgende fotoos waar je zélf tevreden over bent. warme groet van fjet.
een heel stemmige foto, waarbij het dekor van riet echt de moeite loont, zodat je daar dus terecht op scherp gesteld hebt, met die vlottende waterlelies (?) vaag en bladvullend op een sterk punt. naar mijn gevoel loopt de foto bovenaan een beetje leeg, omdat het licht op die masa water de aandacht afleidt terwijl er geen echte ekstra informatie in zit, daarom stel ik voor om de foto daar iets af te snijden: vergelijk jouw versie met de mijne en beslis dan of je met die wijziging akkoord gaat. moest het nu de bedoeling geweest zijn om van die vlottende planten het hoofdonderwerp te maken, dan had je natuurlijk dààr moeten scherp stellen, maar dan zou de voorgrond van riet onscherp geworden zijn en dan had je daar flink in moeten snoeien. de andere foto was helaas over de hele lijn onscherp. veel fotovreugde en warme groet van fjet.
lieve blikoogje, stuur voor de bespreking asjeblief enkel fotoos waar je zélf tevreden over bent (die kanarie stond op de juiste plaats, maar was ZO onscherp...) ook bij deze foto heb je het jezelf iets té gemakkelijk gemaakt: vogeltjes zien en klikken... er komt echt wel wat méér bij kijken en een uiterst belangrijke gave voor een natuurfotograaf is: geduld. als je een béétje door je knieën was gegaan, had je die storende bodem kunnen vermijden en de vogels op de koop toe GROTER laten lijken (kikkerperspektief maakt het onderwerp altijd indrukwekkender) - ik heb hier wat gefoefeld met de kloon-stempel om dat onderaan wat op te ruimen) ook dat blokje snoep dat rechts boven tussen de tralies zit, leidt de aandacht af... dat zijn details waar je reeds bij de opname rekening mee moet houden. om een echt "spanningsveld" te bekomen tussen TWEE hoofdonderwerpen, zouden BEIDE op een sterke lijn moeten komen en zo mogelijk ook op een sterk punt: als je geacht had tot dat linkse pietje iets verder opgeschoven was naar links, had je de volledige breedte van het beeld kunnen benutten, terwijl ik nu een stuk heb weggeknipt om toch een béétje die tweede sterke lijn te halen. als je dan met nog MEER geduld zou gewacht hebben tot die linkse vogel lager zat, dan had je een mooi diagonaal gekregen tussen beide kopjes. maar het "verhaal" zit er wel in: de "afgewezen liefde..." als je fotoos van andere natuurfotografen ziet, lijkt het allemaal heel vanzelfsprekend, maar wees gerust dat er heel wat denkwerk aan vooraf gegaan is en dat ze MASSA's opnamen in de prullenmand gekeild hebben omdat ze nét niet goed genoeg waren. maak het jezelf niet té gemakkelijk, want ik weet nu dat je véél beter kan. voor je volgende inzending eens proberen met landschap? maar dan héél bewust werken met sterke lijnen en sterke punten, okay? warme groet van fjet.
het pluspunt van deze foto is de diagonale opbouw van de huisjesrij, maar dat is helaas ook het "zwakke" punt ervan: onze ogen volgen immers "automatisch" zo'n diagonale lijn naar "iets" en net dat "ietsje" is hier niet, want de lijn loopt dood op enkele onduidelijke huisjes in eenadere stijl (die kunnen we dus beter wegknippen voordat de nieuwsgierige toeschouwer begint te vragen wat daar feitelijk te zien was). een droom van een foto zou natuurlijk geweest zijn als die diagonaal ons zou geleid hebben naar een verliefd koppeltje (of desnoods een niet-verliefd begijntje) op het sterke punt rechts onder. ook van diue voorgrond heb ik wat afgeknabbeld, als was het met hartzeer, omdat de schaduw van die dakkapel dan wegvalt: door de kamera een heel klein beetje hoger te richten, zou je links boven een volledige dakkapel gekregen hebben en dan zou het zwaartepunt van de hele foto vooraan links gekomen zijn, met een samenspel van deur, raam en dakkapel op de sterke lijn én de sterke punten. je volgende foto vind ik gelukkig veel beter, maar ik hoop dat je ook aan dit kommentaar iets hebt, want schoonheidsfoutjes leren inzien, zorgt er meestal voor dat je ze later NIET meer maakt. moed houden, want door bewuster te gaan fotograferen, ga je er ook veel meer plezier én voldoening aan beleven.
het wordt een bijna onmogelijke opgave om in dat prachtige brugge nog een plekje te vinden dat nog niet door miljoenen japanners (en àndere toeristen) is vastgelegd en het wordt dus dubbel belangrijk om van elke foto een juweeltje te maken. als je zéelf je eigen foto "objektief" bekijkt, zal je moeten toegeven dat je ogen bij een eerste kennismaking blijven hangen op die enorme (en tamelijk saaie) plas water en dat het romantische bruggetje feitelijk "verdwijnt" op de achtergrond. daarom stel ik voor om een stuk van dat water wég te knippen, want naar mijn gevoel wordt de foto dan opeens veel "boeiender" en wordt de aandacht veel méér getrokken op dat bruggetje én op de sierlijke gevels - jammer genoeg kunnen we er geen stukjes aan-knippen, want dan zou ik het topje van die puntgevel links boven er héél zeker bijgeplakt hebben. let wel: dat "knippen" is en blijft een noodoplossing, want door de foto dan achteraf weer wat uit te vergroten, verlies je vanzelfsprekend kwaliteit (scherpte én definitie) - ideaal is dat je dat kadreren reeds bij de opname doet (voor zo ver mogelijk, want je kan moeilijk over het water gaan wandelen om een goed standpunt te bekomen, maar dan kan je weer inzoomen , als je kamera dat kan). de bedoeling is NIET dat je braafjes ja knikt bij al wat de "meester" orakelt, maar dat je nadenkt over die tips en als je ermee akkoord gaat dat je foto er inderdaad BETER door wordt, dan kan je die tips voortaan bewust gaan gebruiken. (ik heb die auto even weg gefoefeld met de kloon-stempel, maar dat is een kwestie van smaak en er zijn evenveel tegenstanders als voorstanders van dergelijke "vervalsingen"...) als je denkt dat je er iets mee bijleert, dan graag twee nieuwe fotoos. warme groet van fjet.
dat borrelglaasje op een sterk punt en het flesje er pal achter op een sterke lijn... waaaaw, ik denk dat je het kadreren in je vingertoppen begint te krijgen en ik hoop dat je daar voor de rest van je leven plezier aan gaat beleven. de bedoeling van deze tips is immers NIET om goede en slechte punten uit te delen, maar om je te leren aanvoelen dat die regels voor kadreren/kompozitie niet zomaar uit de lucht zijn komen vallen, maar dat ze afgeleid werden uit de praktijk, na het grondig bestuderen van de grootmeesters uit de schilderkunst en dat ze wel degelijk een enorm hulpmiddel zijn om beginnende fotografen dat gevoel bij te brengen voor een aangenaam ogende en vooral doeltreffende bladvulling. nogmaals: het is geen kwestie van nameten op de millimeter, want als je die feeling eenmaal hebt, dan kan je er bewust van gaan afwijken. je zal merken dat ik aan jouw inzending totaal niets veranderd heb, buiten het ophelderen van die sombere achtergrond. schitterend dus... en warme groet van fjet.
na het ophelderen van de achtergrond is deze opname zo absoluut perfekt inzake kadreren, dat ik alleen maar met wijdopen mond kan zitten gapen van bewondering voor de vorderingen die jij op zo korte tijd gemaakt hebt. ik hoop dat je nu zelf aanvoelt hoe ijzersterk dat flesje overkomt als het op zo'n "sterke lijn" staat in plaats van pal in het midden. die heerlijk zachte belichting maakt dat je de rondingen van het flesje bijna in reliëf ziet en je krijgt de neiging om het vast te pakken en te betasten en die hooglichtjes op de juiste plaats zorgen voor dat pittige, dat publiciteitsfotografen doorgaans alleen maar bereiken door kwistig om te springen met spuitbussen. je hebt de truuk van de "oneindige achtergrond" kennelijk volledig onder de knie, ook al heb je wel erg moeilijk voor jezelf gemaakt door te kiezen voor een witte achtergrond. (voor de kleurkombinaties van achtergronden verwijs ik naar de zeer deskundige uitleg in de TIPS van ward van jim). ik weet, het kan allemaal nog wat scherper, maar voor kadreren is het gewoon... volmaakt. voor je volgende inzendingen zou ik graag iets met mensen (of dieren) zien en als dàt van dezelfde kwaliteit is, dan kan ik je naam al gaan invullen op je diploma kadreren. warme proficiat en warme groet ban fjet.
