een kamera is géén kopiëerapparaat om "pasfotootjes" te maken van wat iederéén ziet
20-08-2006
kalimera - troosteloos
sorry, maar jij had die ochtend nog slaapzandkorreltjes in je ogen OF je stond op het randje van een depressie, maar de titel "troosteloos" en de bijhorende tekst zijn in absolute en totale tegenspraak met wat deze meesterlijke foto MIJ vertelt in foto-taal. naast de adembenemende dynamiek van de vluchtlijnen die regelrecht naar de dageraad leidt en naast de oogverblindende witte daken van de strandkabines is er dat knallende lichtpunt op de knop van die balustrade: alles wijst op een uitermate sterke symboliek dat we het "sombere" verleden (letterlijk) links laten liggen, dat alle energie gekoncentreerd gericht wordtop de toekomst en (voor die lichtende knop dan) dat er zelfs in de meest duistere tijden ook nog LICHTpunten zijn. mijn TIP: een andere titel zoeken woehaha en een tekst die wél bij deze foto past (nOg een woehaha) want de foto zelf is adembenemend sterk! warme groet van fjet.
en brrrr-foto, want afgezien van de "stijve bries" zou je toch tweemaal nadenken voor je in dat alarmerend bruine rioolwater ging zwemmen. je idee om dat houten paalbootje op de voorgrond te zetten is schitterend, maar de TIP is dat je toch beter een tikje door de knieën was gegaan, om dat "herkenningspunt" voor verloren kinderen helemaal op dat bovenste sterke punt te krijgen, met dan de horizon nog een ietsje lager om de dreigende wolken nog zwaarder te laten doorwegen. de mailgroep mag zich dus kennelijk verwachten aan een gigantische oogst fotoos (genoeg rezerve om de hele winter door te komen?). warme groet van fjet.
jàààààà.... een ENORME vooruitgang en ik hoop dat je dat ook zélf inziet: dit is niet langer een "zoekplaatje", want dit beeld is echt HET hoofdonderwerp en krijgt alle aandacht die het verdient, terwijl de rest allemaal HELPT om de aandacht naar dat hoofdonderwerp toe te leiden - hier valt niets meer aan te snijden, want dat zou de foto alleen maar minder sprekend maken. TIP: door bij de opname een stapje naar links te zetten zou het beeld op het rechtse sterke punt komen (met behoud van de kleine beeldjes, want als we achteraf gaan snijden, zouden er enkele wegvallen, terwijl ze nu een mooie kring vormen). TIP: bij de opname lichtjes door de knieën gaan, zodat de struikjes iets groter worden op de voorgrond en dan het idee van "diepte" suggereren (maar niet TE diep, want dan zou de heerlijke weerspiegeling in het water verdwijnen!) *** een absoluut pluspunt is dat je een mooie effen donkere achtergrond hebt, waardoor het beeld er echt "uit" springt. proficiat met je vorderingen en warme groet van fjet.
een leuke foto in reeksverband voor een huwelijksreportage, omdat de ongedwongen sfeer van de niet-direkt-betrokkenen hier héérlijk afsteekt tegen het starre gedoe van figuranten die verkrampt proberen om "er goed op te staan". de bijna "vanzelfsprekendheid" waarmee je de techniek van tegenlicht opnames beheerst, zal heel zeker niet ontgaan aan de fijnproevers onder de "cracks". vermits dit een inzending is voor "kadreren" zou men verwachten dat de "buitenstaander" wat verder van de "groep" zou staan op een uitgesproken sterke lijn, om te benadrukken dat hij er "niet bij hoort", maar een niet-konservatieve jury kan je er gemakkelijk van overtuigen dat dit zeer bewust gebeurde, om de poging tot toenadering te suggereren. en dit was dan nog maar het "voorgerechtje"... de hoofdschotel volgt hieronder, waar je op een zeer overtuigende manier bewijst dat het interpreteren van het begrip "kompozitie" niet halverwege de helft van vorige eeuw stilgevallen is. *** voor wie nog niet ZO ver gevorderd is, wil ik hier toch met klem herhalen dat de regels van het "kadreren" uitermate nuttige hulpmiddelen zijn. warme groet van fjet.
al wie ooit een huwelijksreportage gemaakt heeft, beseft maar al te goed hoe aartsmoeilijk het is om in niet altijd ideale lichtomstandigheden (en onder stress!) het "juiste" moment uit te kiezen en dan DE foto te maken die - omdat ze net dat beetje ànders is - toch nog uitspingt boven het saaie seriewerk dat we doorgaans te slikken krijgen. pluspunt is de "kreatieve" vierkante uitsnit, die hoogstwaarschijnlijk ingegeven werd om "storende elementen" te verwijderen, maar door op zo'n manier van de nood een deugd te maken, onderscheidt de rasechte fotograaf zich van de kiekjes-automaat. pluspunt is de VERBLUFFENDE beheersing van de belichting, waar je het heel zeker niet gemakkelijk had met dat raam op de achtergrond - aan alle àndere inzenders zou ik de raad geven om zulke ekstreme lichtverschillen te vermijden, maar in dit geval kan ik alleen maar zeggen: sjapoo!!! pluspunt is dat je héél erg zeker van je stuk moet zijn om deze foto in te sturen voor een bespreking over... kadreren, want er wordt hier zo enorm SOEPEL omgesprongen met de "heilige" wetten volgens "het boekje", dat je een CRACK moet zijn om een uitermate boeiende interaktie op te bouwen tussen alle figuranten en hoofdrolspelers - in de ogen van konservatieve juryleden zal deze foto hoogstwaarschijnlijk geen genade vinden, maar voor mij is dit absolute topklasse. mogelijk minpuntje: de friemelende handen van de nerveuze moeder/schoonmoeder op de voorgrond rechts, maar ook dit detail KAN bijdragen tot de gespannen sfeer van wat vroeger een eenmalige gebeurtenis was in een mensenleven... heel warme groet en staande ovatie van fjet.
je hebt heel zeker rekening gehouden met sterke lijn (de boom) en sterk punt (de bol) en daarvoor verdien je een schouderklopje, maar je verwacht natuurlijk enkele TIPS om je fotoos nog beter en boeiender te maken. * omdat je de foto de naam "beeld" hebt gegeven, verwacht iedereen natuurlijk dat alle aandacht naar dat beeld gaat, terwijl die (helaas "geamputeerde") jonge boom nu heel opdringerig op de eerste plaats komt, met op de tweede plaats het flatgebouw en als "aanhangsel" uiteindelijk het beeld zelf... TIP 1: door véél dichter te komen had je die kennelijk gigantische bol ook op de foto reusachtig groot kunnen maken, met de mogelijkheid om een van die "doorkijkjes" in de bol op een sterk munt te zetten, zodat je via die opening het gebouw (of een deel ervan) te tonen. TIP 2: die boom verdient zeker een plaats op de foto, maar dan ergens op de achtergrond als decor-stuk (en dan liefst met de kruin er nog aan). TIP 3: op de originele foto komen die dreigende wolken indrukwekkend over en dat verdient wéér zo'n schouderklopje en sorry dus dat ze in mijn uitsnijding gesneuveld zijn om die bol meer aandacht te kunnen geven - het is dus WARM aanbevolen om ze reeds bij de opname een plaats te geven in het eindrezultaat: door een kwartier of langer te wachten tot zo'n wolkenmassa precies staat waar jij ze hebben wil. *** je fotoos zouden ook voor anderen boeiender worden, als je heel bewust probeerde om ALLE aandacht te trekken op wat JIJ het hoofdonderwerp vindt en om de rest dan als niet-storende achtergrond te gebruiken. *** neem gerust de tijd om jet onderwerp vanuit verschillende invalshoeken te bekijken, neem desnoods een hele reeks opnamen van hetzelfde onderwerp en kies er dan achteraf ééntje uit waarover je zélf tevreden bent. *** je zal merken dat je méér plezier beleeft aan fotoos waarin je jouw eigen persoonlijke vizie legt en dan zal je merken dat de kadreer-regels daarbij zeer nuttige hulpmiddelen zijn (en dat is veel belangrijker dan ze te beschouwen als een beperking van je kreatieve vrijheid). warme groet van fjet.
voor wie verwacht dat een foto een "objektief dokument" is dat de realiteit zo getrouw mogelijk weergeeft, is dit een indrukwekkende technische stunt: naaldscherp én met de juiste lichtval om de struktuur van het zand en de virtuoziteit van de zand-beeldhouwer tot in de kleinste details minutieus vast te leggen. een fotograaf heeft echter de mogelijkheid om een onderdeel uit die realiteit te isoleren, zodat het een onderwerp op zichzelf wordt (en daardoor meer aandacht krijgt) - de Meesters in de natuurfotografie hebben dat zeer goed begrepen en daarom werken ze met giga-telelenzen: NIET om de vogel of vlinder "dichterbij" te brengen (zoals ijverige verkopeners van lenzen hun argeloze klanten trachten wijs te maken) maar om hun onderwerp LOS TE MAKEN van de achtergrond, door handig in te spelen op de zeer beperkte dieptescherpte van een tele. als "dokument" is jouw foto zonder meer àf, maar door de uitsnijding die ik voorstel, gaan die buikdansende kobra's een eigen leven leiden: aan jou de keuze, maar als ik naar jouw "zand 2" kijk, denk ik dazt jouw keuze héél vlug zal gemaakt zijn. *** het "wegstempelen" van de achtergrond kan écht zorgvuldiger, maar dat worden dan overuren. *** nu vlug vlug vlug naar jouw onvergetelijk (en hopelijk ook onvergankelijk meesterwerk "zand 2". warme groet van fjet.
een foto om naar te BLIJVEN kijken en je intussen af te vragen wie hier feitelijk de grootste kunstenaar is: de man die niet alleen de techniek maar ook de VIZIE had om de "verzaligde" uitdrukking op het gezicht van de boeddha én de hele mysterieuze sfeer van het oosten te voorschijn te toveren in doodgewoon zand of... de man die deze ekstatische sfeer heeft aangevoeld en dan niet alleen de techniek maar ook de VIZIE had om dit HELAAS vergankelijke meesterwerk (met inbegrip van de allerkleinste details) om te zetten in een BLIJVEND fotografisch meesterwerk. *** omdat je deze onvergetelijke foto hebt ingestuurd voor een bespreking in "kadreren", verwacht je (naast mijn sprakeloze bewondering) natuurlijk ook minstens één bruikbare TIP... dan had je bij de opname MISSCHIEN een half stapje naar links kunnen zetten, zodat de twee figuurtjes helemaal in de rechthoek zouden gekomen zijn en de mondhoek van de boeddha helemaal vrij zou komen. *** hoofdzaak is echter jouw vizie: dit is onbeschrijflijk veel méér dan een technisch volmaakte pasfoto van wat alle overige toeschouwers in vervoering heeft doen staan: door de zorgvuldig bestudeerde invalshoek, heb je dit beeld geïsoleerd uit zijn omgeving, zodat het een eigen leven is gaan leiden (en dit is dan Fotografie met een grote F en Kunst met een grote K).
iedereen is welkom in de mailgroep fotografie, want het is een blijft een liefhebberij, maar als je wil dat je foto besproken wordt voor KADREREN, dan verwachten wij toch dat je eerst de les "kadreren" aandachtig leest en er dan speciaal een oefening op maakt. in de les zie je ook hoe je een foto kan verkleinen tot maximum 800x600 pixels. om een idee te geven hoe de kadreer-regels een foto echt een totaal ander uitzicht geven, heb ik een uitsnijding gemaakt volgens de regels van de kunst. aan jou de keuze of je het de moeite waard vindt om die inspanning te leveren, maar ik wens je in ieder geval veel plezier bij het fotograferen. warme groet van fjet.
joepie, een VOORTREFFELIJKE toepassing van de tips uit de les "kadreren" en heel zeker geen "gelukstreffertje": de horizon op de lage horizontale sterke lijn, de toren als met een millimeterlat op een sterk punt, een heerlijke diagonale oever die de blik verder de foto in dwingt, een schitterend belichte rietkraag die voor de dieptewerking zorgt en dat alles overkoepeld door die blauwe wolkenhemel waar elke fotograaf van droomt (maar die er helaas niet altijd is...). de pleziervaartuigjes ZIJN er, maar eisen niet arrogant de aandacht op en we krijgen dus echt dat heerlijk vredige gevoel dat er nog "ongeschonden" plekjes zijn op deze planeet. de originele foto had een lichte neiging om naar links te kantelen en ik heb ze wat recht gezet, maar dat is dan ook het ENIGE wat er veranderd is. met deze foto bevestig je de indruk die je met je eerste inzending gemaakt hebt: dat jij het "fotografisch oog" hebt en dat de TIPS van de lessen hier jouw talent enkel nog wat kunnen bij-schaven (enkel héél domme mensen denken dat ze niets kunnen bijleren...). warme groet van fjet.
de horizon staat op een sterke lijn, maar na de foto van mariekerke is dit een ontgoocheling: je hebt gewoon geregistreerd wat elke voorbijganger op dat ogenblik zou gezien hebben en ik mis elke persoonlijke inbreng en elke poging tot kreativiteit, terwijl je bewezen hebt dat we van jou veel méér mogen verwachten - met een ander standpunt had je deze foto meer dynamiek kunnen geven, terwijl je had kunnen "spelen" met het verschil in grootte van de olifanten (zo te zien, zouden ze niet weggehold zijn als je wat dichter kwam). TIP: probeer je onderwerp vanuit verschillende hoeken te bekijken, niet alleen door er een beetje omheen te lopen, maar ook door dichter of verder te gaan EN door de kamera lager of hoger te houden (fotoos worden doorgaans boeiender als ze niet op ooghoogte genomen worden).
je zal al wel gemerkt hebben in de mailgroep dat je lang niet de enige bent die wolkenfotoos inzendt, maar jij hebt wel een ekstra inspanning gedaan om die gesluierde zo héél precies op een sterk punt te zetten. als de zomer nog een vervolg krijgt, kan je misschien proberen om in stapelwolken FIGUREN te ontdekken en die dan zo uit te snijden dat de toeschouwer ze wel MOET zien (rekening houdend met de regels van het kadreren, NATUURLIJK!) warme groet van fjet.
voor de verandering wou ik een testje doen en de rollen even omkeren: ik had graag dat je beide versies van jouw duif met "verse" ogen bekijkt, dan beslist welke van de twee JOU het meeste aanspreekt en dan even ZELF neerschrijft waarom je aan die éne foto de voorkeur geeft. geen enkele verplichting natuurlijk, maar je MAG jouw kommentaar dan naar de mailgroep sturen (met KADREREN in de titel). *** ook aan alle anderen die deze bespreking "toevallig" lezen, geef ik de raad om dit testje te maken. *** dit is een eenmalig eksperiment, volgende inzendingen krijgen weer een "normale" bespreking. warme groet van fjet.
welkom, maar voortaan IETS meer geduld, er was heel wat werk aan jouw eerste inzending, want jouw foto was een beetje een zoekplaatje geworden, met dat grote paard KEI midden in het beeld en het achterste van dat tweede grote paard als storende "afleiding"... want in de uitsnijding die ik voorstel en door de regels van het kadreren (STERK PUNT !) toe te passen, krijgen we opeens veel meer intimiteit: dialoog tussen groot en klein (is het dat moederinstinkt van het grote paard of pure nieuwsgierigheid ?) let wel: door zo'n uitsnijding achteraf verlies je altijd aan kwaliteit (scherpte en details). niet alleen voor deze foto, maar ook voor de volgende heb je veel te snel en ondoordacht willen werken, zodat die weipaal nu knal voor de ogen van het paard staat. TIP: minder is méér (door MINDER details op een foto te zetten, krijgt het onderwerp veel MEER aandacht) TIP: herlees aandachtig de les over "kadreren", want door ze in praktijk te brengen zal je echt BOEIENDER fotoos maken. sukses en warme groet van fjet.
dit is een hele vooruitgang, want door dichter te komen krijg je minder details, maar die trekken dan wél veel méér aandacht - in plaats van "drie paarden in een wei" wordt het opeens een vertederend "verhaal" over het "gesprek" tussen die twee, met het hoofd van het grote paard op een sterk punt en de pony op een sterke lijn. MAAR... ook hier maak je de onherstelbare fout om de ogen van zowel het grote als het kleine paardje te verbergen achter die stomme weipaal... (die fout is inderdaad onherstelbaar, omdat je dat achteraf niet meer kan redden door uitsnijden of kloon-stempelen). TIP: iets meer GEDULD... niet langer van "o kijk daar..." en dan vlug het knopje induwen, maar je onderwerp rustig van alle kanten bekijken en dan de BESTE invalshoek uiitkiezen, met het hoofdonderwerp op een sterk punt, een rustige achtergrond EN... geen storende elementen, zoals die weipaal. voor de tijd die je daar NU in steekt, word je later beloond met... BETERE fotoos. warme groet van fjet.
gewoon VERBLUFFEND hoe je met een kreatieve uitsnit en een virtuoos manipuleren van de kadreer-regels een foto met louter "dokumentaire" waarde hebt omgetoverd tot een powetische "stenen bloem" die ontspringt op de kop van de zuil (niet toevallig op een sterk punt!) en van daar uit haar stralen uitzendt tot in het oneindige. de uitgebalanceerde belichting zal elke rasfotograaf doen watertanden en zonder mij op het terrein van Tobias te wagen, moet ik toch mijn bewondering uiten voor de dieptewerking én het ritme. aan een foto van zulke TOPklasse mag volgens mij enkel de maker zelf nog iets veranderen, daarom een voorzichtige suggestie om de "knop" van het gewelf (rechts boven) te verwijderen, zodat de illuzie behouden blijft dat de stralen inderdaad tot in het oneindige doorlopen. *** welke straf verdient iemand die de pure zuiverheid van deze architektuur ontsierd heeft door er die spotlights op te zetten? warme groeten én bewondering van fjet.
als we enkel rekening houden met de opdracht "kadreren" dan is dit een overtuigend bewijs dat je niet alleen de lessen bestudeerd hebt, maar dat je OOK heel wat fotoos van de gevorderde "cracks" ontleed hebt om aan de bazisregels enkele weldoordachte "kneepjes" toe te voegen. de rechtse baal stro staat indrukwekkend op het rechtse sterke punt als bekroning van het zwoegen en zweten op het nu lege stoppelveld en de diagonale lijn leidt de blik automatisch naar die tweede bussel. de horizon staat uitstekend op de bovenste horizontale sterke lijn en... in tegenstelling tot "kale" horizonten die een foto gewoon "doorknippen", krijgen we hier die silhouetten van de bomen, die een LINK leggen tussen landschap en lucht. misschien is het nogal naïef van mij, maar bij zo een sterk symbolische foto van het thema OOGST, verwacht ik een felle zon, die stro en stoppels "goudgeel" kleurt, terwijl het op de originele inzending meer een trieste en sombere bedoening lijkt. hoe we jouw foto door wat "plastische chirurgie" wat zonniger gemaakt hebben, kan je lezen in het kommentaar op de volgende foto. warme groet van fjet.
het kadreren is hier helemaal volgens het boekje, met de horizon voorbeeldig op de onderste horizontale lijn en de dorpskern met de kerktoren als een schot in de roos op een sterk punt: jij hebt de bazisregels echt wel begrepen. toch komt ook deze foto bij mij zeer somber over en net zoals met je vorige opname heb ik hier trachten aan te tonen hoe je daar met adobe verandering kan in brengen. de volgorde is hier wel van belang, want door de foto lichter en iets harder te maken, verdwijnen de wolkjes en wordt de lucht één gapend wit gat. daarom hebben we de lucht eerst behoorlijk wat donkerder gemaakt met de stempel voor bijbelichten op zeer groot formaat (en met wazige omtrek) om pas DAARNA met de funktie CORRIGEREN de ideale kombinatie te zoeken tussen lichter en meer kontrast. het lijkt allemaal erg omslachtig, maar als je beide fotoos vergelijkt, zal je hopelijk zélf vinden dat het de moeite loont om op een regenachtige dag wat te oefenen met de mogelijkheden van adobe, om die later doelbewust te kunnen toepassen. als volgende oefening zou het nuttig zijn als je de kadreer-regels eens gebruikte in enkele opnamen met mensen of dieren als hoofonderwerp, want ik denk dat je de bazisregels echt onder de knie hebt. warme groet van fjet;.
als jouw van bange verwachting kloppend hartje (woehaha) het overleefd heeft, laat het nu dan maar huppelen van vreugde, want dit is een foto waarbij je praktisch een beroeps-refleks moet hebben om een heel gebeuren in één enkele foto samen te ballen: de samengedrumde massa, die tegen de historische achtergond van het Steen vol ontzag opkijkt naar de enorme stunt van zo'n méér dan levensgrote kolos. want terwijl de verleiding bijna onweerstaanbaar is om dat HELE gigantische beest er op te zetten, heb jij de olifant NOG groter gemaakt door enkel zijn kop heel dominerend op een sterk punt te zetten en de rest van de afmetingen over te laten aan de verbeelding van de toeschouwer. dit is grote klasse en in de onderste foto heb ik enkel de kop van de olifant iets lichter gemaakt: boombladeren als voorgrond mogen best erg donker uitvallen om diepte te suggereren en zo de aandacht naar het hoofdonderwerp te leiden, maar hier is de olifant zélf het hoofdonderwerp, terwijl die massa publiek alleen maar "figuranten" zijn, in funktie van het hoofdonderwerp. een heel speciale vermelding nog, om in zo'n wriemelende massa HET juiste moment af te wachten en om dàn nog rekening te houden met een perfekte beeldopbouw, volgens de regels van het kadreren. warme groet van fjet.
je bent er ongetwijfeld in geslaagd om de bedoeling van dit beeldhouwwerk te "vertalen" naar een foto en de science-fiction-achtige dreiging weer te geven van zo'n giga monster dat het hele landschap terrorizeert. met een ekstreme groothoeklens moeten er minstens vier tot vijf verschillende invalshoeken zijn om bij de opname rekening te houden met sterke lijnen en sterk punt, maar dan zou je telkens een deel van het totaalbeeld moeten amputeren. dus, per hoge uitzondering (en hoogst waarschijnlijk tegen de mening van de meerderheid in) krijg je van mij een geestdriftig onthaal voor een foto die "feitelijk" niet thuishoort in een bazisles kadreren-volgens-het-boekje, maar waar je intuïtief hebt aangevoeld hoe je dat gevoel van nietigheid tegenover zo'n mega-griezel kon weergeven door er je zeer bersoonlijke stempel op te zetten. onderaan waren er een reeks heel kleine onduidelijke details, die ik in de onderste foto verwijderd heb met de kloon-stempel. voor een volgende inzending toch graag iets waaruit blijkt dat je het kadreren-volgens-de-regels onder de knie hebt (dat je het kàn heb je wel héél duidelijk bewezen in de foto van de olifant!) warme groet van fjet.
