een kamera is géén kopiëerapparaat om "pasfotootjes" te maken van wat iederéén ziet
27-08-2006
iane - tall ships
een héérlijke foto, die door jouw zeer persoonlijke invalshoek ver uitsteekt boven het seriewerk dat velen rond deze indrukwekkende parade geleverd hebben. voor bepaalde doeleinden kan de dokumentaire waarde van een foto het hoofddoel zijn, maar dat stukje werkelijkheid dat iederéén ziet, is voor kreatieve fotografen slechts "bouwmateriaal" om een eigen idee of gevoel over te dragen op anderen. jij bent daar schitterend in geslaagd en als ik dan TOCH nog aan deze romantische droomfoto geknipt heb, was dat met bloedend hart: om dat zeilschip nog iets méér op dat sterk punt te krijgen en daardoor de afstand met het koppeltje nog iets te vergroten, zodat de toeschouwer de illuzie krijgt dat het "voorbijvaren" nog nét iets langer gaat duren. maar alleszins een proficiat en warme groet van. fjet.
om je makro-tehniek te vervolmaken kan ik je met handen en voeten aanraden om de reeks TIPS van ward van jim te lezen, maar louter voor kadreren is dit zonder meer schitterend: aller ogen gericht op de linker vertikale lijn, met de stamper oogverblindend op een sterk punt en dan als demonstratie van je kompozitie-beheersing: die majestatische s-vormige lijn die de ogen verder in dit "landschap" gidst... warme groet van fjet.
deze foto illustreert op een zeer overtuigende manier dat de kadreer-regels erg nuttige hulpmiddelen zijn om uit de miljarden grafische elementen waarmee wij dagelijks bestookt worden de éne uitsnit te maken waardoor we een "boeiende" foto krijgen. je kan een kompjoeter wel programmeren op sterke lijnen en sterke punten, maar dat garandeert niet dat er dan aan de lopende band meesterwerken geproduceerd zullen worden. je hebt hier, in het kader van de les "kadreren" alles netjes op zijn plaats gezet, zo'n beetje als een verplicht huiswerk, maar het is en blijft een saaie bedoening, waar niemand echt koud of warm van wordt en... dat belooft voor de toekomst: je hebt immers bewezen dat je de bazisregels voor kadreren onder de knie hebt en ik hoop van harte dat je die nu voor de rest van je "loopbaan" zal meedragen in je achterhoofd, maar dat je nu "rijp" bent om "kreatieve" fotoos te gaan maken, waarin je echt jouw persoonlijke vizie kan leggen, waarbij de kadreer-regels een hulpmiddel zijn in plaats van een "beperking" van je kreativiteit. .
bij makro fotoos zal de nadruk vaak op de dokumentaire waarde vallen: het zo scherp en gedetailleerd mogelijk weergeven van een bloem of insekt en hier wegen de technische kwaliteiten dan meestal zwaarder door dan de "kreatieve". om deze (aartsmoeilijke) specializatie ook voor een breder publiek aantrekkelijker te maken, slagen sommigen erin om aan deze technische juweeltjes een "keatieve" meerwaarde mee tegeven door (met bewust gebruik van de kadreer-regels) een detail zo op de voorgrond te brengen, dat het een eigen leven gaat leiden en dat de nieuwsgierigheid van de toeschouwer geprikkeld wordt. de "pure" makro-specialisten zullen zonder meer voor de originele bovenste foto kiezen, terwijl de meer kreatief ingestelden (met ward van jim op kop voor de oudere generatie en cypto bij de jonge garde) zich meer aangesproken zullen voelen door de onderste uitsnit, waar de nadruk gelegd werd op sterk punt en diagonaal: aan jou de keuze.
een foto waar ik liefst een stukje zou aan-knippen in plaats van af te knippen, want het intrigerende gapende gat van de schuurpoort zou een prachtige blikvanger zijn als die écht op een sterk sterk punt zou staan, dus behoorlijk wat hoger. doorgaans kan dat opgelost worden door bovenaan een stuk van de foto te knippen, maar in dit geval zou dat zonder meer "misdadig" zijn, omdat de vorm van het dak wel heel erg belangrijk is. om meer voorgrond te krijgen is er (helaas) geen plaats, maar zelfs dàn zou die weg erg "opdringerig" kunnen worden - dat zou je dan echter kunnen oplossen door een lager standpunt in te nemen met de kamera en het zou dan ook de dieptewerking vergroten. net zoals bij je andere foto zijn dit dus TIPS waarmee je rekening kan leren houden, omdat er achteraf nog weinig aan te verhelpen is, maar laat je VOORAL niet ontmoedigen: door de ekstra tijd én aandacht die je investeert bij de opname, ga je steeds BETERE fotoos maken en ga je stilaan ontdekken dat fotografie werkelijk een ongelooflijk boeiend avontuur kan worden in plaats van een automatisch op knopjes duwen. warme groet van fjet.
je hebt duidelijk gepoogd om die vuurtoren op een vertikale sterke lijn te plaatsen, met de kop en de vlag in de omgeving van een sterk punt, maar volgens mij ben je iets te haastig geweest, want voor wie er niet bij was toen je die foto nam, is het frustrerend dat die majestatische vuurtoren nu "vastplakt" tegen dat half verborgen kerktorentje, zodat geen van beiden volledig tot hun recht komen. TIP: door flink wat op te schuiven naar links, zouden vuurtoren en kerktoren "los" komen van elkaar en in dit geval mag de "sterke lijn" best op één vierde van het beeld komen in plaats van op één derde. TIP: door een veel lager kamera-standpunt in te nemen, kan je van het water een indrukwekkende voorgrond maken en kan je de indruk geven dat de vuurtoren nog méér boven het landschap uit-torent. *** het lijkt je misschien allemaal wat vergezocht en omslachtig, maar door op dergelijke details te letten, ga je niet alleen veel meer plezier krijgen bij de opname, maar ook meer voldoening achteraf, als je de foto thuis bekijkt. warme groet van fjet.
je was waarschijnlijk helemaal in de ban van de wolkenhemel die zo verleidelijk lag te weerspiegelen in het water, maar het het lichtverschil tussen water en brug was toch té groot voor de lichtmeter van jouw kamera en die heeft dan een "gemiddelde" trachten te maken tussen die uitersten. het rezultaat was dan helaas een reusachtige witte vlek op de voorgrond, waardoor alle aandacht wordt "weg-gezogen" van de brug. in de uitsnijding die ik voorstel, wordt zwaar gesnoeid in die (overbelichte) wolkenhemel en links werd ook iets bijgeknipt, zodat de "doorkijk" op die linkse brugboog nu op zo'n sterk punt komt, daardoor meer aandacht krijgt en de toeschouwer bijna "dwingt" om te gaan kijken wat er àchter die boog ligt. om echt een "dialoog" te krijgen tussen de brug en de wolkenhemel, kan je de foto misschien hermaken op een ogenblik dat er strijklicht (zijdelings licht) op de brug valt... maar dan wordt het wel moeilijk om een hoofonderwerp te vinden. TIP: tracht de foto op te bouwen rond één hoofdonderwerp (en zet dat dan NATUURLIJK op een sterk punt!). warme groet van fjet.
de foto beantwoordt aan de voorschriften van het kadreren: schip op sterk punt met genoeg ruimte om te varen, de masten op linkse vertikale lijn, de horizon net iets onder de horzintale lijn, waardoor de wolken indrukwekkender worden... maar het blijft een "brave" foto, die niets aan de verbeelding overlaat en waar geen enkele persoonlijke inbreng te bespeuren valt. in de mailgroep heb ik jouw overige fotoos over de tall ships race gezien en fotoos 1 en 3 komen bij mij véél sterker, kreatiever en vooral dramatischer over. TIP: MINDER details betekent MEER aandacht voor het hoofdonderwerp en door de juiste "uitsnit uit de werkelijkheid" en de juiste belichting kan je een eigen vizie en emotie veel direkter overbrengen op de toeschouwer (wel opletten dat je de "landrotten" niet TE donker maakt, zeker niet als hun schaduw aantoont dat op dat ogenblik de zon scheen!) warme groet van fjet.
sorry, maar jij had die ochtend nog slaapzandkorreltjes in je ogen OF je stond op het randje van een depressie, maar de titel "troosteloos" en de bijhorende tekst zijn in absolute en totale tegenspraak met wat deze meesterlijke foto MIJ vertelt in foto-taal. naast de adembenemende dynamiek van de vluchtlijnen die regelrecht naar de dageraad leidt en naast de oogverblindende witte daken van de strandkabines is er dat knallende lichtpunt op de knop van die balustrade: alles wijst op een uitermate sterke symboliek dat we het "sombere" verleden (letterlijk) links laten liggen, dat alle energie gekoncentreerd gericht wordtop de toekomst en (voor die lichtende knop dan) dat er zelfs in de meest duistere tijden ook nog LICHTpunten zijn. mijn TIP: een andere titel zoeken woehaha en een tekst die wél bij deze foto past (nOg een woehaha) want de foto zelf is adembenemend sterk! warme groet van fjet.
en brrrr-foto, want afgezien van de "stijve bries" zou je toch tweemaal nadenken voor je in dat alarmerend bruine rioolwater ging zwemmen. je idee om dat houten paalbootje op de voorgrond te zetten is schitterend, maar de TIP is dat je toch beter een tikje door de knieën was gegaan, om dat "herkenningspunt" voor verloren kinderen helemaal op dat bovenste sterke punt te krijgen, met dan de horizon nog een ietsje lager om de dreigende wolken nog zwaarder te laten doorwegen. de mailgroep mag zich dus kennelijk verwachten aan een gigantische oogst fotoos (genoeg rezerve om de hele winter door te komen?). warme groet van fjet.
jàààààà.... een ENORME vooruitgang en ik hoop dat je dat ook zélf inziet: dit is niet langer een "zoekplaatje", want dit beeld is echt HET hoofdonderwerp en krijgt alle aandacht die het verdient, terwijl de rest allemaal HELPT om de aandacht naar dat hoofdonderwerp toe te leiden - hier valt niets meer aan te snijden, want dat zou de foto alleen maar minder sprekend maken. TIP: door bij de opname een stapje naar links te zetten zou het beeld op het rechtse sterke punt komen (met behoud van de kleine beeldjes, want als we achteraf gaan snijden, zouden er enkele wegvallen, terwijl ze nu een mooie kring vormen). TIP: bij de opname lichtjes door de knieën gaan, zodat de struikjes iets groter worden op de voorgrond en dan het idee van "diepte" suggereren (maar niet TE diep, want dan zou de heerlijke weerspiegeling in het water verdwijnen!) *** een absoluut pluspunt is dat je een mooie effen donkere achtergrond hebt, waardoor het beeld er echt "uit" springt. proficiat met je vorderingen en warme groet van fjet.
een leuke foto in reeksverband voor een huwelijksreportage, omdat de ongedwongen sfeer van de niet-direkt-betrokkenen hier héérlijk afsteekt tegen het starre gedoe van figuranten die verkrampt proberen om "er goed op te staan". de bijna "vanzelfsprekendheid" waarmee je de techniek van tegenlicht opnames beheerst, zal heel zeker niet ontgaan aan de fijnproevers onder de "cracks". vermits dit een inzending is voor "kadreren" zou men verwachten dat de "buitenstaander" wat verder van de "groep" zou staan op een uitgesproken sterke lijn, om te benadrukken dat hij er "niet bij hoort", maar een niet-konservatieve jury kan je er gemakkelijk van overtuigen dat dit zeer bewust gebeurde, om de poging tot toenadering te suggereren. en dit was dan nog maar het "voorgerechtje"... de hoofdschotel volgt hieronder, waar je op een zeer overtuigende manier bewijst dat het interpreteren van het begrip "kompozitie" niet halverwege de helft van vorige eeuw stilgevallen is. *** voor wie nog niet ZO ver gevorderd is, wil ik hier toch met klem herhalen dat de regels van het "kadreren" uitermate nuttige hulpmiddelen zijn. warme groet van fjet.
al wie ooit een huwelijksreportage gemaakt heeft, beseft maar al te goed hoe aartsmoeilijk het is om in niet altijd ideale lichtomstandigheden (en onder stress!) het "juiste" moment uit te kiezen en dan DE foto te maken die - omdat ze net dat beetje ànders is - toch nog uitspingt boven het saaie seriewerk dat we doorgaans te slikken krijgen. pluspunt is de "kreatieve" vierkante uitsnit, die hoogstwaarschijnlijk ingegeven werd om "storende elementen" te verwijderen, maar door op zo'n manier van de nood een deugd te maken, onderscheidt de rasechte fotograaf zich van de kiekjes-automaat. pluspunt is de VERBLUFFENDE beheersing van de belichting, waar je het heel zeker niet gemakkelijk had met dat raam op de achtergrond - aan alle àndere inzenders zou ik de raad geven om zulke ekstreme lichtverschillen te vermijden, maar in dit geval kan ik alleen maar zeggen: sjapoo!!! pluspunt is dat je héél erg zeker van je stuk moet zijn om deze foto in te sturen voor een bespreking over... kadreren, want er wordt hier zo enorm SOEPEL omgesprongen met de "heilige" wetten volgens "het boekje", dat je een CRACK moet zijn om een uitermate boeiende interaktie op te bouwen tussen alle figuranten en hoofdrolspelers - in de ogen van konservatieve juryleden zal deze foto hoogstwaarschijnlijk geen genade vinden, maar voor mij is dit absolute topklasse. mogelijk minpuntje: de friemelende handen van de nerveuze moeder/schoonmoeder op de voorgrond rechts, maar ook dit detail KAN bijdragen tot de gespannen sfeer van wat vroeger een eenmalige gebeurtenis was in een mensenleven... heel warme groet en staande ovatie van fjet.
je hebt heel zeker rekening gehouden met sterke lijn (de boom) en sterk punt (de bol) en daarvoor verdien je een schouderklopje, maar je verwacht natuurlijk enkele TIPS om je fotoos nog beter en boeiender te maken. * omdat je de foto de naam "beeld" hebt gegeven, verwacht iedereen natuurlijk dat alle aandacht naar dat beeld gaat, terwijl die (helaas "geamputeerde") jonge boom nu heel opdringerig op de eerste plaats komt, met op de tweede plaats het flatgebouw en als "aanhangsel" uiteindelijk het beeld zelf... TIP 1: door véél dichter te komen had je die kennelijk gigantische bol ook op de foto reusachtig groot kunnen maken, met de mogelijkheid om een van die "doorkijkjes" in de bol op een sterk munt te zetten, zodat je via die opening het gebouw (of een deel ervan) te tonen. TIP 2: die boom verdient zeker een plaats op de foto, maar dan ergens op de achtergrond als decor-stuk (en dan liefst met de kruin er nog aan). TIP 3: op de originele foto komen die dreigende wolken indrukwekkend over en dat verdient wéér zo'n schouderklopje en sorry dus dat ze in mijn uitsnijding gesneuveld zijn om die bol meer aandacht te kunnen geven - het is dus WARM aanbevolen om ze reeds bij de opname een plaats te geven in het eindrezultaat: door een kwartier of langer te wachten tot zo'n wolkenmassa precies staat waar jij ze hebben wil. *** je fotoos zouden ook voor anderen boeiender worden, als je heel bewust probeerde om ALLE aandacht te trekken op wat JIJ het hoofdonderwerp vindt en om de rest dan als niet-storende achtergrond te gebruiken. *** neem gerust de tijd om jet onderwerp vanuit verschillende invalshoeken te bekijken, neem desnoods een hele reeks opnamen van hetzelfde onderwerp en kies er dan achteraf ééntje uit waarover je zélf tevreden bent. *** je zal merken dat je méér plezier beleeft aan fotoos waarin je jouw eigen persoonlijke vizie legt en dan zal je merken dat de kadreer-regels daarbij zeer nuttige hulpmiddelen zijn (en dat is veel belangrijker dan ze te beschouwen als een beperking van je kreatieve vrijheid). warme groet van fjet.
voor wie verwacht dat een foto een "objektief dokument" is dat de realiteit zo getrouw mogelijk weergeeft, is dit een indrukwekkende technische stunt: naaldscherp én met de juiste lichtval om de struktuur van het zand en de virtuoziteit van de zand-beeldhouwer tot in de kleinste details minutieus vast te leggen. een fotograaf heeft echter de mogelijkheid om een onderdeel uit die realiteit te isoleren, zodat het een onderwerp op zichzelf wordt (en daardoor meer aandacht krijgt) - de Meesters in de natuurfotografie hebben dat zeer goed begrepen en daarom werken ze met giga-telelenzen: NIET om de vogel of vlinder "dichterbij" te brengen (zoals ijverige verkopeners van lenzen hun argeloze klanten trachten wijs te maken) maar om hun onderwerp LOS TE MAKEN van de achtergrond, door handig in te spelen op de zeer beperkte dieptescherpte van een tele. als "dokument" is jouw foto zonder meer àf, maar door de uitsnijding die ik voorstel, gaan die buikdansende kobra's een eigen leven leiden: aan jou de keuze, maar als ik naar jouw "zand 2" kijk, denk ik dazt jouw keuze héél vlug zal gemaakt zijn. *** het "wegstempelen" van de achtergrond kan écht zorgvuldiger, maar dat worden dan overuren. *** nu vlug vlug vlug naar jouw onvergetelijk (en hopelijk ook onvergankelijk meesterwerk "zand 2". warme groet van fjet.
een foto om naar te BLIJVEN kijken en je intussen af te vragen wie hier feitelijk de grootste kunstenaar is: de man die niet alleen de techniek maar ook de VIZIE had om de "verzaligde" uitdrukking op het gezicht van de boeddha én de hele mysterieuze sfeer van het oosten te voorschijn te toveren in doodgewoon zand of... de man die deze ekstatische sfeer heeft aangevoeld en dan niet alleen de techniek maar ook de VIZIE had om dit HELAAS vergankelijke meesterwerk (met inbegrip van de allerkleinste details) om te zetten in een BLIJVEND fotografisch meesterwerk. *** omdat je deze onvergetelijke foto hebt ingestuurd voor een bespreking in "kadreren", verwacht je (naast mijn sprakeloze bewondering) natuurlijk ook minstens één bruikbare TIP... dan had je bij de opname MISSCHIEN een half stapje naar links kunnen zetten, zodat de twee figuurtjes helemaal in de rechthoek zouden gekomen zijn en de mondhoek van de boeddha helemaal vrij zou komen. *** hoofdzaak is echter jouw vizie: dit is onbeschrijflijk veel méér dan een technisch volmaakte pasfoto van wat alle overige toeschouwers in vervoering heeft doen staan: door de zorgvuldig bestudeerde invalshoek, heb je dit beeld geïsoleerd uit zijn omgeving, zodat het een eigen leven is gaan leiden (en dit is dan Fotografie met een grote F en Kunst met een grote K).
iedereen is welkom in de mailgroep fotografie, want het is een blijft een liefhebberij, maar als je wil dat je foto besproken wordt voor KADREREN, dan verwachten wij toch dat je eerst de les "kadreren" aandachtig leest en er dan speciaal een oefening op maakt. in de les zie je ook hoe je een foto kan verkleinen tot maximum 800x600 pixels. om een idee te geven hoe de kadreer-regels een foto echt een totaal ander uitzicht geven, heb ik een uitsnijding gemaakt volgens de regels van de kunst. aan jou de keuze of je het de moeite waard vindt om die inspanning te leveren, maar ik wens je in ieder geval veel plezier bij het fotograferen. warme groet van fjet.
joepie, een VOORTREFFELIJKE toepassing van de tips uit de les "kadreren" en heel zeker geen "gelukstreffertje": de horizon op de lage horizontale sterke lijn, de toren als met een millimeterlat op een sterk punt, een heerlijke diagonale oever die de blik verder de foto in dwingt, een schitterend belichte rietkraag die voor de dieptewerking zorgt en dat alles overkoepeld door die blauwe wolkenhemel waar elke fotograaf van droomt (maar die er helaas niet altijd is...). de pleziervaartuigjes ZIJN er, maar eisen niet arrogant de aandacht op en we krijgen dus echt dat heerlijk vredige gevoel dat er nog "ongeschonden" plekjes zijn op deze planeet. de originele foto had een lichte neiging om naar links te kantelen en ik heb ze wat recht gezet, maar dat is dan ook het ENIGE wat er veranderd is. met deze foto bevestig je de indruk die je met je eerste inzending gemaakt hebt: dat jij het "fotografisch oog" hebt en dat de TIPS van de lessen hier jouw talent enkel nog wat kunnen bij-schaven (enkel héél domme mensen denken dat ze niets kunnen bijleren...). warme groet van fjet.
de horizon staat op een sterke lijn, maar na de foto van mariekerke is dit een ontgoocheling: je hebt gewoon geregistreerd wat elke voorbijganger op dat ogenblik zou gezien hebben en ik mis elke persoonlijke inbreng en elke poging tot kreativiteit, terwijl je bewezen hebt dat we van jou veel méér mogen verwachten - met een ander standpunt had je deze foto meer dynamiek kunnen geven, terwijl je had kunnen "spelen" met het verschil in grootte van de olifanten (zo te zien, zouden ze niet weggehold zijn als je wat dichter kwam). TIP: probeer je onderwerp vanuit verschillende hoeken te bekijken, niet alleen door er een beetje omheen te lopen, maar ook door dichter of verder te gaan EN door de kamera lager of hoger te houden (fotoos worden doorgaans boeiender als ze niet op ooghoogte genomen worden).
je zal al wel gemerkt hebben in de mailgroep dat je lang niet de enige bent die wolkenfotoos inzendt, maar jij hebt wel een ekstra inspanning gedaan om die gesluierde zo héél precies op een sterk punt te zetten. als de zomer nog een vervolg krijgt, kan je misschien proberen om in stapelwolken FIGUREN te ontdekken en die dan zo uit te snijden dat de toeschouwer ze wel MOET zien (rekening houdend met de regels van het kadreren, NATUURLIJK!) warme groet van fjet.
