Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Herman, Meeuw, Nikki, Thea en vele andere blogvrienden Rian, Aino, Corrie, Frank, Servaes en jij natuurlijk! Wat fijn dat jullie hier geregeld even Zijn Zomaar even een momentje meeleven langs elkaars zijlijn wat houd ons zo af en toe bezig, wat willen we kwijt Heerlijk dit bloggenland hoor k Heb er een soort van dagboek van gemaakt Soms wat rommeliger dan anders het komt zo het komt maar ben blij met jullie en bij deze mijn liefs
stationnetje Oosterbeek mijn ouderlijke huis en de bossen rondom!
En toen viel de stroom uit de meterkast uitgepakt te veel wat daar in stond aan voorraad elke knop meermalen uitgeprobeerd Loop je dan lekker weer een dagje in je fluwelen pakje rond verplicht aankleden dus Bleek de hele buurt ruim anderhalf uur zonder stroom Pak soda erbij en soppen maar Data napluizen kan ook geen kwaad lust om te kijken hoe dit nu verder gaat Gelukkig, de kachel sprong ook weer aan dus even flink aan het ruimen slaan Dacht ik toch lekker te gaan zitten met de kwast bungel ik een aardige tijd rond in de kast!
Een vijfjarig meisje stapte dapper op een groep Israëlische soldaten af die even ten noordwesten van Ramallah bij de ingang van een Palestijns dorp waren gestationeerd.
In het Engels sprak Jana hen aan over het onrecht dat haar volk wordt aangedaan door de Israëlische bezetters.
De soldaten weten zich duidelijk geen raad met het meisje dat een Palestijnse vlag om haar hoofd draagt. Moedig spreekt ze iedere soldaat afzonderlijk toe, terwijl ze haar tevergeefs proberen te ontwijken.
Jana: Al jullie legers, al jullie soldaten, al jullie tanks en al jullie strijders tegen een jongetje dat een steen in zijn hand houdt. Een jongetje dat daar moederziel alleen staat. In zijn ogen zie ik de zon. In zijn glimlach zie ik de maan. Ik vraag me af wie zwak is en wie sterk. Ik vraag me af wie goed doet en wie kwaad. Ik hoop vurig dat de waarheid naar buiten komt!
Vanaf 1882 begon de Franse baron Edmond de Rothschild zionistische activiteiten in Palestina financieel te ondersteunen. Het Israëlische leger bezette Palestina ruim 64 jaar geleden.
Heb na een heerlijk ontspannen avond weer eens laat mijn bedje opgezocht sliep zeker 8 uren lang
onderbroken door dromen die er de laatste dagen steeds weer komen alleen elke dag komt er een stukje van het verhaal bij ach, draaide mij weer op mijn andere zij
Vanmorgen lekker doorgegaan een fijne morgen aangegaan Beetje surfen op het net Fijne muziek ook aan gezet Vele mails mogen schrijven om met elkaar dichtbij te kunnen blijven wat mooi is de verbinding met de anderen en al zie ik er soms dagen geen door verbinding ben je nooit alleen
de bel de buurvrouw rende snel sociale controle voor mij haar reageren maakte blij ze had muziek horen herhalen en toen bleef het zomaar stil zelfs geen gil!
Afgelopen vrijdag nacht was er onraad in mijn buurt Kaya en Indy totaal van slag De tuindeuren wagenwijd gedaan zij met veel kabaal naar achter in de tuin gegaan Fijn, zo verjagen wij de spoken van het leven dan maar ff herrie t is om het even Dus geniet ik weer rustig door en luister naar de vogels ze zingen al in t oor
Eeuwig zal je voor me schitteren en nooit blijft jouw zelf verbitteren je bent zo lief, je bent zo mooi genieten kun je van elk allooi diep in ieders hart wil jij wel schijnen nooit zul je lang gaan zitten kwijnen Jouw ziel en zaligheid leg je er middenin steeds weer maak je een nieuw begin het leven zal voor jou de bekoring nooit verliezen je gaat niet lang zitten kniezen alles leg je op een rij en steeds kom je terug, diep in mij fris vervolg je steeds je weg loopt van drama heel ver weg lief heb ik jou, als geen ander je groeit en zorgt dat ik verander steeds wat dichter bij mijn Zelf en je woont nog steeds op elf hier ben je niet weg te slaan alleen uit eigen keuse zal je gaan
die vlinders loopt te vangen ondanks terreur en dood een eindeloos verlangen koestert naar een verloren paradijs en ieder ogenblik van bloem en wensen zingt
die idioot.. ben ik
*** Mijn zonen
Een stukje mijn, om mee te mogen delen, van te houden en van te leren. Om een stukje van mijn eigen Zijn in te mogen verweven en geven. Zo heerlijk en eerlijk.. Zij zijn mijn en zij zijn zijn. Het wonder van nieuw leven niet iedereen gegeven de verrassing hun kracht te mogen ervaren al veel-héél veel jaren Zij twee zonen mijn kozen een kind van ons te zijn Gewenst en verwacht nooit gedacht Zoveel licht en zoveel liefde meer nog dan een moeder wensen kan lief en leed als Dag en nacht Samen-ja , samen hebben we het er toch maar weer goed afgebracht mijn zonen ik voel je je Wezen en je Zijn dank je wel dat jullie mijn zonen willen zijn!
Was Glenn hier en hebben we samen zitten hoesten proesten kliederen en klodderen Maakten wij een foto van elkaar sniffer de snif mal virus hij hoestte en ik nu dus ook! Straks mag hij helpen koken
Pendel zal ik snel weer beter zijn? en pendel ga ik dit jaar naar een andere school?
Natuurlijk werden eerst mijn haren eens flink door hem onder handen genomen en wilde hij wel alles tegelijk gaan doen kwasten was t volgende natuurlijk
De Miesjes hielpen Carlo even behang afsteken in diens nieuwe huis
Het besef dat je nooit en te nimmer slachtoffer kan zijn, maar dat je altijd een meester bent, die soms de goede en soms de verkeerde beslissingen neemt.
Schuld,bestaat niet. Schrap het woord uit je vocabulaire en vervang het door verantwoordelijkheid.
Durf verantwoordelijkheid voor je gedachten, geloofsovertuigingen en acties te nemen vanuit de wetenschap dat je een meester bent,
dat je toegang kan hebben tot alle kennis die je wenst en dat je gesteund wordt door tientallen begeleiders vanuit de andere kant van de sluier.
Op deze manier zult je je leven naar je eigen verlangens boetseren.
Relaties dienen als een spiegel om jezelf te herkennen en te leren kennen.
Om je behoeften en verlangens te ontdekken, je eigen kracht te voelen en je je pad te herinneren.
Het leerproces vindt nog steeds plaats door de confrontatie met het anders zijn van je partner, de gevolgen die dat op je heeft en door de reactie hierop.
Het pad van dienstbaarheid ligt niet buiten jezelf maar in jezelf.
Naarmate de sluiers opzij geschoven worden en jullie essentie het bewustzijn binnen dringt, welt liefde in jezelf op.
Allereerst voor jezelf, om wie je bent als persoon en als essentie en later pas voor de ander.
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
