Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Zit ik gisteravond nog even lekker na zie ik een kleine zwarte muis dwars door de kamer rennen als dat nu alles was? nee, in de voorraadkast ook al zo'n klein zwart mormeltje getraceerd stijf van schrik die deur dichtgetrokken natuurlijk en dan nummer drie? zakken kleding uitgezocht voor het kleding depot tja, wat rolde daar uit? weer zo eentje met een kleine snuit ik heb het er wel mee gehad hoor Verhuizen.. of heeft iemand een beter idee?
Lente dus was ik vroeg uit de veren de klamme lappen mand vrolijk uitgehupst tuindeuren wagen wijd Muziek aangedaan en deze dag blij ingegaan
De krijtjes vast klaargelegd Micha aan de koffie en vrolijk gedag gezegd een mailtje van een goede vriend gekregen die wat in de lappenmand ook had gelegen t lijf doet voor de weersveranderingen echt wel wat het wil
en dan zijn Rory en Valesca ook nog eens jarig lentekinders, blije vlinders
de afwas aan de kant, de was al in de mand nog even zwieren met zwabber en met dweil in het rond ja blijmoedig wakker met een dartelende hond
Juist Bert, zo is het ook we kijken vaak te makkelijk over het mooie heen zelfs de antwoorden liggen dichterbij dan verwacht dus houden we de ogen wijder open en zullen op nabijheid in snelheid hopen nu ja geloven en vertrouwen daar kun je meer nog op gaan bouwen
voorbodes van een goed begin het houd zich in de natuur nog iets in de lammetjes worden met bosjes geboren en hier en daar is er nog iets bevroren
Veel heb ik er nog niet aan gedaan laat mij steeds weer afleiden door iets anders gedachteloos huppel ik hier door het huis er is iets niet helemaal pluis
Soms zou je zoiets wel eens willen horen natuurlijk, want dat is dan beter voor je gevoel. en alles wat anders gaat dan je had verwacht accept, respect en rustig dan weer verder gaan. Voor alles is een tijd!
Vandaag wordt er in Kleve de mantra gezongen op afstand geniet ik met ze mee
en datie nog eens gelijk kreeg ook mijn dinnetje koos voor zichzelf dit keer
zoals Thijs toch wel even van slag was gister alle kinderen kregen die dag onderwijs over sexualiteit Blij dat hij zich er Nu nog niet druk om hoefde te maken natuurtlijk en ik blij ja omdat ik zij die voor gingen terug vond al is het een lichtgewicht kiek zo samen is voor mij meer dan wat ook waard
sneeuw? ja hoor..morgen lente en dus Nog een keer heerlijke gedachte eerdaags weer ... iets mooier weer
voor als het donker word voor tijden zonder uitzicht tijden zonder vreugde woorden die je dragen verwarmen, verkwikken
woorden om in te wonen woorden van brood er is sprake van luister maar goed ze zijn voorhanden woorden die op je wachten woorden die we al kennen luister maar goed ze fluisteren je naam.
kon ik een gaaf der jeugd terugverkrijgen ik vroeg de makkelijke ontroerbaarheid van't hart dat nog niet heeft geleerd te zwijgen maar vrijelijk bij de breuk der dromen schreit
nu ben ook ik gewend mij te gewennen ik trek mij allengs in mijzelf terug en ach, zelfs die mij beter moeten kennen ik schijn hun wellicht liefdeloos en stug
toch ben ik vol verholen tederheden gekneusde liefde die geen uitweg vond oneindig medelijden met wie leden bewogenheid die't zware leven schond
alleen wanneer ik neder ben gezeten in avondeenzaamheid en lampgesuis en al wat mij benauwde heb vergeten begint eer in mijn hart een zacht geruis
dan wellen in mij nooit-overwonnen drangen dan geet er een stroom van liefde van mij uit die alle mensen in mij houd omvangen nu zij zich eindelijk niet meer voelt gestuit
dan heb ik't hart weer van mijn jeugd gevonden en ben ik warm van innerlijke gloed al wat de wereld in zich houdt gebonden dat voer ik de beminden tegemoet
dan schijnt het mij, bij 't zien van zoveel derven van zoveel vleugels tot geen vlucht ontvouwd dat ik alleen maar door voor hen te sterven hun tonen kan,hoeveel ik van ze houd
een oogwenk - de bekoring is gebroken ik meng het mijne weer met hun bestaan ik heb hun van mijn liefde niet gesproken en dit moet alles langs hen henen gaan.
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
