Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Ik wens je sterrenlicht in je ziel, de hemel in je hart, en wonderen in je leven tijdens deze wonderlijke tijden
23-08-2014
'De zeven stappen op weg naar
de geboorte van de Christus in ons'
De zesde stap: 'Christus begint door ons heen te spreken'
'God op aarde. Hoe meer mijn ego tot rust komt en hoe meer ik van mijn woede, wrok en verdriet bevrijd raak, hoe meer mijn ego tot transparante omhulling van U, de Christus in mij, wordt.
Ik voel: hoe meer U groeit in mij, hoe meer mijn woorden aan zeggingskracht winnen. Spreek en klink door mij heen, laat Uw liefde door mij heen stralen mogen en zegenend mogen inwerken op alles wat leeft.
Maak mij zo tot Uw stem, Uw woord, Uw licht, Uw vrede. Maak mij tot Uw kanaal op aarde.'
Jij, die je zo vaak alleen en verdrietig voelt, ik wil je zeggen: als je verdriet hebt, sta ik in stilte naast je en geef je de kracht om te verdragen, als je niet weet hoe het verder moet, geef ik je het geduld om net zo lang te wachten, totdat er onverwacht een deur voor je open gaat.
Als je bang bent voor de dood, weet dan, dat ik op de drempel sta om je op te wachten en het nieuwe land binnen te leiden. Je staat er niet alleen voor, hoe je leven ook gaat. Ik omhul je elke dag met mijn liefde, ook dan, als je dat zelf niet kunt voelen.
Weet dat alle ervaringen van het leven bedoelt zijn als lessen om geestelijk aan te groeien. En ook al denk je vaak dat die lessen eigenlijk te zwaar en te veel zijn, Ik geloof in je en Ik weet dat je de beproeving glansrijk zult doorstaan.
Weet je, van het donker hier op aarde leer je meestal zoveel meer dan van het licht. Maar daarom ben je ook hier: opdat je van het vele donker zult leren en geestelijk zult groeien. Straks kom je weer thuis in het land van het licht – en nu al weet ik met wat voor een grootse en indrukwekkende geestelijke winst je dan thuis zult komen. Zoveel winst, dat de geestelijke wereld er nog een beetje mooier van wordt.
Maar nu ben je hier – en nu mag je deze donkere wereld een klein beetje lichter maken. Nu mag je met je liefde, je geduld, je volharding en je trouw de aarde verlichten. Nu mag je met je invoelende liefde andere mensen tot troost zijn gewoon, omdat je aan je eigen hart ervaren hebt wat pijn en verdriet een mens kan doen.
Deze donkere tijd heeft mensen nodig zoals jij. Want wie zelf gewond werd, die kan troosten. Wie zelf eens viel, kan anderen helpen opstaan. Wie zelf de wanhoop gekend heeft, kan anderen hoop geven. Jij mag het kanaal voor Mijn liefde zijn: jou heb ik nodig
ontvang je helende levensenergie en zuiverende kracht....
***
Just to live inside your grace Just to feel you In my heart, at this time, in this place
There is peace in every breath As my mind dwells on your name Finding peace, peace within Treasure of bliss, never ends
Gurmukhi: Saas Saas man naam Man naam samaarai. Eho bisaraam nid paa-ee Translation: With each and every breath my mind remembers the Naam, the Name of the Lord. In this way it finds the treasure of bliss.
Jamaliah en haar man Septi op Atjeh geloven in wonderen. Tien jaar na de alles verwoestende tsunami in Indonesië hebben ze opeens hun twee vermiste kinderen terug.
Gisteren konden ze hun 17-jarige dood gewaande zoon Arif weer in hun armen sluiten. Net als een paar weken geleden hun 14-jarige dochter Raudhatul Janna, die 10 jaar bij een opvanggezin doorbracht nadat het kolkende water Atjeh op 26 december 2004 veranderde in de hel op aarde. Bij die tsunami kwamen 230.000 mensen om het leven.
De dochter, die door een visser uit zee werd gered, kwam terecht op het eiland Sumatra. Zij werd op 18 augustus toevallig herkend op straat door een oom. Heel Indonesië zag de emotionele beelden van de hereniging van het gezin.
Zo ook Lana Bestari, die Arif gevonden had en hem vervolgens opvoedde op een ander deel van Atjeh. Lana Bestari vond hem op zijn ouders lijken en maakte met haar mobieltje een foto van de tv-opnames. ‘Dat is mijn moeder,’ zei de jongen zonder aarzeling toen ze hem het kiekje toonde.
Lana bracht Arif vervolgens naar zijn ouders. Het was een ontroerende hereniging vol emotie en tranen. ‘God heeft ons een tweede wonder gegeven door ons met onze zoon te herenigen,’ aldus zijn moeder.
'De zeven stappen op weg naar de geboorte van de Christus in ons'
De vijfde stap: 'Ervaar de kracht van het gebed'
'Gebed van de meester U, die de Meester van mijn hart bent, U, die weet wat in het verborgene in mij omgaat, U, die mijn verdriet kent, de vragen van mijn hart, wees voor mij een stille, levende kracht.
U, die onze herder bent, het licht in onze nacht, U, die weet wat het leven ons doen kan, omdat U zelf de beker van het leven tot op de bodem leeggedronken hebt, wees ons nabij, hoed ons op onze weg door het leven.
U, die louter liefde bent, laat de Geest ons mogen omvormen tot liefde, leer ons kwetsbaar en aanraakbaar te zijn, leer ons luisteren in de stilte, opdat wij die stille stem gaan verstaan en ons herinneren wie wij zijn: uit God geboren, onderweg naar hem toe.'
'Wat is een strijder van het licht?' 'Dat weet je wel,' antwoordde zij met een glimlach. 'Het is iemand die in staat is om het wonder van het leven te begrijpen.'
Hooggevoelige mensen zijn op Aarde gekomen met een zielegeschiedenis en een energie die vaak fijner is afgestemd dan die van hun omgeving. Als je hooggevoelig bent neem je meer waar, je voelt van alles aan. Je kunt het ook zo zeggen: iedere ziel heeft het vermogen die energie te ervaren die tot zijn of haar beschikking staat, maar bij de één is die meer versluierd dan de ander.
Je kunt zeggen dat hooggevoeligheid een ontwikkelde energie is. Het is een energie van het hart, een energie die gericht is op verbinding, op begrip en liefde. Hooggevoelige mensen verlangen ernaar een meer harmonieuze vreedzame omgeving te scheppen waarin ze echt kunnen delen met elkaar. Waar je eerlijk en open met elkaar kunnen uitwisselen.
Eigenlijk is het een verlangen naar het paradijs of de Hemel op Aarde. En iets willen doen om de Hemel op Aarde te willen brengen.
Aan de ene kant neem je waar als een hoogontwikkeld wezen, voel je veel en wil je de ander tot steun zijn – de meeste hooggevoelige mensen zijn natuurlijke helers. Aan de andere kant is veel informatie ongefilterd binnengekomen vanuit de oude energie, informatie die veelal gebaseerd is op angst, op controle houden en macht. Er was iets wat niet mee-resoneerde met jou. Je werd niet helemaal herkend, sterker nog: het belangrijkste deel van jou werd niet herkend in je omgeving.
Als je voelt dat wat jij te bieden hebt niet ontvangen wordt, dat dit niet goed aankomt, dan grijp je terug op oude stukken in jezelf, zoals bijvoorbeeld het kind in je dat in een soort wanhoop schiet en allerlei maatregelen gaat nemen die je verder van huis brengen. Je gaat dan bijvoorbeeld teveel je best doen voor anderen, teveel verantwoordelijkheid nemen, of jezelf doorlopend beoordelen en bekritiseren.
“Het zal wel aan mij liggen, ik ben niet goed genoeg, ik moet mij aanpassen”, en zo zie je dat je het mooiste stuk in jezelf dan eigenlijk te grabbel gooit. Vervolgens voel je je slecht over jezelf, en ook leeg en uitgeput. Want als je niet jezelf mag zijn, in dat gevoelige stuk wat zo bij je hoort, in die hoger ontwikkelde energie, wat moet je dan?
Dat is de kunst van het hooggevoelig zijn hier en nu op Aarde: dat je werkelijk bij jezelf kunt zijn en je je (naast verbinden) ook totaal kunt losmaken van je omgeving. En daarmee bedoelen we vooral losmaken van de oude energie in je omgeving die nog mee-vibreert op angst en controle.
Hoogsensitieve mensen zijn pioniers
Het eerste is de gevoeligheid zelf, dus het waarnemen van emoties en stemmingen buiten je. Het tweede ding is: wat doe je daarmee? Hoe reageer je daarop?
Gevoeligheid wil eigenlijk alleen zeggen dat je veel voelt en waarneemt. Maar dat is het probleem niet. Het probleem is dat je de gevoelens en energieën van anderen niet door je heen kunt laten stromen, maar dat je ze vasthoudt.
Sterrenkinderen, pas geboren “nieuwetijdskinderen”, maar ook vele 30-ers, zijn als lichtwezens uit andere sterrenstelsels allemaal hier op Aarde geboren als gevoelige kinderen, die meer waarnamen dan hun ouders. Bij veel zit er (een) pijn uit de jeugd, waar je op dat moment als kind niet uitkwam.
Door mee te lijden met je vader of moeder of je familie, lijk je een stuk van hun last op je te nemen en op te lossen, en het was ook vaak de enige manier om aansluiting te vinden met de omgeving. Dus je verlaagde eigenlijk je energetische trilling, om van dienst te kunnen zijn, om een verbinding te maken.
In heel veel mensen is een soort “helpsyndroom” ontstaan: je voelt de energie van de ander, en automatisch wil je je inzetten voor de ander en gaan helpen.
Veel mensen hebben naar substituten gezocht als kind, om zich toch een beetje goed te voelen, een beetje veilig te voelen. En daar ligt de werkelijke uitdaging voor alle hooggevoeligen. Om dat stuk uit het verleden, je pijnlichaam (naar Eckhart Tolle) of je innerlijk kind te gaan leren begrijpen en om dat vrij te maken. Dat is namelijk wat nu vaak blokkeert om echt vrij en vreugdevol te genieten van je hooggevoeligheid en van het leven hier op Aarde.
Hooggevoeligen kunnen, wanneer ze goed gebalanceerd zijn, rust en wijsheid bieden aan zichzelf en anderen, en anderen wijzen op de noodzaak om tijdig naar de essentie terug te keren
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
