Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Deze week ben k dus opgestart in de groep revaliderenden. De meesten van hen stonden nog midden in t actieve leven toen ze een infarct kregen en daarna omleidingen. Hun tempo is al behoorlijk hoog voor mij, maar k'ga lekker door met ze. Zelf 2 hele jaren lam gelegen met die verstopte kransslagaderen en dan 6 x aan t hart geholpen, dankbaar dus nu met wat al wel kan. Vanmiddag meegedaan hier in de sporthal met testen. met de bedoeling om daar ook in een grote groep mee te stromen. Heb mijzelf na afloop afgemeld.. t Was op zich al n wonder dat ik vele malen met stevige pas de sportzaal rond liep.. kon gewoon niet meer dan 15 treds..zoals ze dat noemen..zag de rest groep doordenderen naar zeker 39 keer en zat op apegapen te genieten van hun enthousiasme. Te vroeg dus om hier in mee te gaan..was wat k voelde en dus een tandje terug, maar wel doorgaan natuurlijk. Aan de ene kant vol verwondering dat ik weer liep en in wat voor n tempo..tja, wel over alle grenzen heen
aan de andere kant behoorlijk frusterend..dus laat k maar dankbaar zijn met t feit er nog lekker tussendoor te hupsen he. Als de zon wat warmer op onze bolletjes staat, sjouw ik wel met mijn vriendinnen van nul tot ff meer..t komt vanzelf goed. wederom, wat een levensles dat "geduld" hebben. Fijn weekend allemaal
Als je staat aan het begin van je kennen, sta je aan het begin van je voelen. Wie alleen kan zien wat het licht onthult en alleen kan horen wat het geluid verkondigt, ziet en hoort eigenlijk niets.
De werkelijkheid van iemand anders is niet gelegen in het feit wat hij je onthult maar in wat hij je niet kan onthullen. Als je hem dus wilt begrijpen luister dan niet naar wat hij zegt, maar veel meer naar wat hij niet zegt.
Jij en ik blijven vreemden voor het leven, voor elkaar en voor onszelf, tot de dag waarop jij spreekt en ik luister omdat ik meen dat jouw stem mijn eigen stem is en ik, wanneer ik voor je sta, meen dat ik mezelf zie staan voor een spiegel.
Ofschoon we voortdurend worden overspoeld door een golf van woorden, is onze diepte voor immer stil.
Liefde die vrij is van jaloezie...is een hemelse liefde, rijken nooit schadelijk voor de geest.Het is een diepe verwantschapdie de ziel baadt in tevredenheid,een diepe honger naar genegenheid die,wanneer zij wordt voldaan,de ziel vult met overvloed,een tederheid, die hoop scheptzonder dat zij de ziel in opschudding brengt,die de aarde verandert in een paradijsen het leven in een lieflijke, mooie droom.
Het is verkeerd te denken.....
dat liefde ontstaat uit lang met elkaar omgaan
en volhardende hofmakerij.
Liefde is de vrucht van geestverwantschap
en als deze niet in een oogwenk wordt gewekt,
zal zij in geen jaren of zelfs generaties ontstaan.
Mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad, hebben die immense Liefde ervaren. In feite is bij hen de sluier opgelicht en hebben ze familieleden gezien die al aan de andere kant zijn.
Er zijn mensen die gedurende hun leven voorbij de sluier kunnen kijken en ervaren. Die contact kunnen leggen met overleden dierbaren, en kunnen communiceren met engelen.
Veel kinderen kunnen dit, omdat het hoofd (nog)niet in de weg staat. Ze nog geen angst voelen omdat het een eigenschap is die heel natuurlijk is.
Het was de bedoeling dat je het zou vergeten en dat je je het gedurende je leven je zou her-inneren. Nu de sluier steeds dunner wordt, wordt dat her-inneren steeds makkelijker. En er worden steeds meer kinderen geboren die niet vergeten zijn waar ze vandaan komen.
Wij denken misschien dat we om ons heen moet kijken om te kunnen zien, voelen en horen. Maar om te her-inneren moeten we naar binnen. In onze binnen wereld bevindt zich die andere wereld, waar veel mensen toch ook wel bang voor zijn. Daar vind je de Liefde en het Licht, en ontdek je dat jij die Liefde en dat Licht ook bent.
Als men mij zou vragen wat vind jij het belangrijkste in het leven.. dan zou ik antwoorden.. Vertrouwen, diepgaand onvoorwaardelijk vertrouwen.. en Liefde, uiteraard in onvoorwaardelijke (vormloze) vorm; de rest valt bij mij onder emotionele afhankelijkheid en heeft niets met liefde te maken maar alles met het gebrek aan (zelf)liefde, maar ook daarvoor heb ik alle respect want alles en iedereen is op de juiste tijd en plek. En in mijn beleving horen vertrouwen en Liefde bij elkaar.. maar dan heb ik het niet over het vertrouwen van of in iemand of de liefde voor en door iemand.. maar vertrouwen en liefde in en voor en door het grote geheel.. in mijn ogen de voeding waarom "ik ben" en waarom mijn innerlijk vuur brand..
Waar is dat vertrouwen dan op of in gevestigd.. dat vertrouwen is gevestigd in mijn allesomvattende en ijzersterke overtuiging dat alles goed is precies zoals het is, dat je gedragen word en beschermd altijd en overal.
Maar waarom dan? Omdat je een deel bent van het goddelijke geheel en daar altijd mee verbonden bent. Wanneer mensen dit niet zo ervaren wil dat niet zeggen dat het er niet is maar dat ze de verbinding daarmee niet meer maken door ervaringen waardoor ze dat geloof en vertrouwen zelf hebben verbroken bewust of onbewust en zich ervan hebben afgekeerd..
Heb je altijd vertrouwen gehad? Ja en nee... Uiterlijk niet altijd en ook heel lang helemaal niet, in helemaal niets of niemand.. maar innerlijk heb ik het altijd gevoeld dat er meer was dat er iets groters was.. dat er een kracht was en een doel waarom ik hier was.. zelfs toen ik de eigen grond waarop mijn voeten stonden niet meer vertrouwde was er een stemmetje en een vonk diep in mij.. en deze vonk, dat licht, en dat stemmetje ben ik gaan leren verstaan.. en dit verstaan is een "weten" geworden.. waardoor ik me (weer) bewust werd van de verbinding met het Goddelijke licht door en met mijn eigen goddelijk licht horend bij mijn ziel en bij het lichaam wat mij in dit leven draagt waarin ik ben geboren waarin mijn ziel deze vorm kreeg.. en wist en overtuigd was dat ik hier altijd een onderdeel van ben geweest en ook altijd zal en dat ik altijd alles zal krijgen wat ik nodig heb ook al is dat niet altijd hetgeen ik vraag of wens.. dat ik altijd word beschermd en gedragen.. gekoesterd en geliefd.. en dat daarbij geen begin en einde is.. behalve als je er zelf voor kiest om dit te willen beëindigen om welke reden dan ook.. maar dan nog zal het niet stoppen, wat dan stopt is dat je het niet meer wenst te voelen en het blokkeert zelfs zonder dat je bewust bent dat je dat doet en die keuze maakt.. maar de goddelijke bron stopt nooit met van je te houden stopt nooit met in je geloven en stopt ook nooit met het vertrouwen wat het in je heeft.. want de goddelijke bron is liefde en in liefde bestaat er geen enkel oordeel wat je ook doet...
Het leven is geen rozengeur en maneschijn. Het is veel interessanter dan dat. Het is een mogelijkheid tot zelf-bewustzijn.
JE DIEPSTE VERLANGEN
Je diepste verlangen is niet om je voortdurend ‘goed’ te voelen. Je diepste verlangen is niet om je permanent gelukkig, succesvol, zelfverzekerd, geliefd, ontspannen, sterk, aantrekkelijk, evenwichtig en vitaal te voelen. Je diepste verlangen is om volledig beschikbaar te zijn voor élk gevoel dat gevoeld wil worden, en te herkennen dat je de onaantastbare open ruimte van bewustzijn bent waarin alle gevoelens als tijdelijke passanten komen en gaan.
Steeds komt op facebook t onderstaande boek voorbij
wellicht een aanrader om eens mee te kunnen leven
zelf ben ik dan zo enorm dankbaar dat ik al mijn oude wonden
en trauma s heb kunnen helen
jaar na jaar gaf ik mijzelf cadeaux ..zoals vele malen hypnoses
cranio sacraal-reiki-klassieke homeopathie- en nog heel veel meer
k heb al mijn angsten aangekeken en ben HEEL nu
t gevoel van... mijn leven was fijn is er ontstaan
en is het nog
elk klein dingetje vervult als groot
alle liefde onderling tot anderen doet meer dan ooit
er worden mooie verbindingen gelegd en veel gedeeld
elkaar de hand reiken daar waar nodig
heerlijk toch
maar t was zeer zeker niet niks en velen zijn nog altijd doende met herstel
wens iedereen de kracht en moed
om t open aan te kijken wanneer dit nodig is!
***
Van Binnen is alles stuk - Herinneringen van vernielde generaties.
Dit bijzondere boek over de geschiedenis van de Shoah, de trauma’s van overlevenden en hun nazaten biedt inzicht in de prijs die nog steeds wordt betaald. Die prijs is hoog. Zo krijgt de hoofdpersoon een intieme band met Rachel die als familie wordt ervaren. Zij realiseren zich al te goed dat er als familie geen toekomst voor hen is weggelegd. Zij zijn te veel getekend door de Holocaust. Bovendien zou Rachel haar religieusfundamentalistische komaf nooit geheel van zich af kunnen schudden, hoe zeer zij daar onder heeft geleden. Desondanks weten zij te leven, te genieten, zijn zij loyaal aan elkaar, doet de eros zijn werk maar nergens wordt het plat in het boek. 'Leven ondanks alles ' zo zou het boek samengevat kunnen worden.
Het lezen (zou ik een ieder aanraden) stemt tot nadenken en laat je niet gauw los. Hoe kon dit gebeuren? En waarom dringt een hedendaagse niet-joodse vrouw - Brigitte van der Wiel - de gedecimeerde gemeenschap binnen om zich als medeslachtoffer op te werpen? Zoals het hele boek; leesvoer voor psychologen.
Van binnen is alles stuk -Herinneringen van vernielde generaties Engelse titel: Broken on the inside - The war never ended Simon Hammelburg Aerial Media Company
Jezus zei: Een stad, die men bouwt op een hoge berg en versterkt, kan niet vallen, maar ook niet verborgen blijven.
Hoe mooi sluit dit logion toch weer aan bij de vorige. Het maakt opnieuw duidelijk dat de volgorde in het Thomas evangelie niet willekeurig is, maar een zorgvuldige didactische opbouw bezit.
Het vorige logion ging over het verzamelen van moed om je eigen weg door het leven te gaan vanuit de verbondenheid met je innerlijke bewogenheid, los van overgeleverde zekerheden. Eenmaal die sprong gewaagd, kun je ontdekken dat er een weten in je schuilt waar je allengs meer en meer op zult durven vertrouwen. Dat oervertrouwen legt langzamerhand een soort fundament onder je handelen in de wereld. Dat fundament van vertrouwen wordt steviger en steviger. Het wordt, zegt dit logion, een rotsvast vertrouwen als een hoge berg.
Dat vertrouwen is niet louter een idee, een gedachte. Het is innerlijk ervaarbaar als een aanwezigheid. Het maakt je bijna letterlijk onkwetsbaar. Hoe verdrietig het leven soms misschien ook is, hoe verraden je je misschien soms voelt door je medemens, in jou schuilt een zachte, maar onoverwinnelijke kracht die zelfs door de zwaarste levenspijn niet meer kapot te krijgen is.
Ja, het is een zachte kracht. In onze westerse wereld heerst de afspraak dat kracht en hardheid samengaan. En dat liefde week is. Maar liefde is juist een grote kracht. De kracht van de liefde dwingt echter niet en breekt de tegenstand niet en jaagt ook geen angst aan. Als je de kracht van de liefde in jezelf gewaar wordt, biedt dat jou de mogelijkheid om zowel sterk als zacht te zijn, sterk in jezelf en zacht jegens je medemens. Ja, dat zal opvallen. Dat kan niet verborgen blijven.
Wat heb je dan gedaan? Je hebt een uiterlijke leer vervangen door een innerlijk weten. Wie zijn leven ophangt aan een leer zal geneigd zijn die leer uit te dragen aan anderen. Alsof dat de bedoeling zou zijn: anderen bekeren tot je eigen geloof. Maar als je handelt vanuit de zachte kracht van de liefde in jezelf, hoef je niemand te bekeren. Je wijze van zijn in de wereld is je boodschap, een boodschap die niet verborgen zal blijven. Liefde dient geleefd te worden, meer niet. Die liefde is besmettelijk, daar kun je op rekenen.
Natuurlijk zat het met mijn Valentijnsdag wel goed hier, intens genoten met en van elkaar en een geweldig stuk muziek toe De diertjes kregen een Vitametic behandeling van Aino.. en zijn totaal ontspannen nu en ik erbij, lieverds..bedankt en Thomas, je hebt meer dan heerlijk gekookt weer
Deze twee snoezige katjes werden als kittens in een tuin gevonden door de Russische Anya Yukhtina. Ze waren daar achtergelaten en Anya besloot ze mee naar huis te nemen.
Daarna kregen de kittens om aan te sterken elke vier uur te eten, Anya maakte ze schoon en gaf ze een veilig thuis. De volgende prachtige foto’s laten zien dat de broertjes er weer helemaal bovenop zijn gekomen.
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
