Loslaten is zielenpijn,
je innerlijk
verscheurd voelen…
Ver verwijderd
van elkaar.
Geen woorden kunnen
vinden voor
het intens verdriet.
Het is dankbaar zijn
voor de weg die
je samen bewandelde.
Voor de tijd en ruimte
die er was om te
groeien en te leren.
Om je te verrijken
aan elkaar.
Loslaten is
waardig afsluiten,
zonder spijt…
Moedig en
vol vertrouwen
in de toekomst.
Ieder zijn weg gaand
waarheen die weg ook leidt…
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
