'Veranderingen in relaties in onze tijd'

door Hans Stolp

Vroeger was echtscheiding iets onvoorstelbaars. 
Tegenwoordig is het haast gewoon geworden. Hoe komt dat? Omdat wij tegenwoordig op een heel andere manier in het leven staan dan onze ouders en grootouders. Wij leren om te werken 
aan onszelf, wij leren om zowel het mannelijke als het vrouwelijke 
in onszelf bewust te worden en wij zoeken naar een leven
in gelijkwaardigheid. Al deze nieuwe inzichten – en dus: 
deze nieuwe manier waarop wij in het leven staan -
heeft een grote invloed op werkelijk ál onze relaties.
De tijd is daarmee voorbij dat we elkaar eeuwig trouw kunnen beloven: we kunnen alleen maar beloven elkaar trouw te blijven zolang onze liefde levend blijft.
En echtscheidingen zullen we op een heel andere manier moeten benaderen: als een geschenk van vrijheid dat we de ander geven.
Het zou heel goed zijn om zo’n echtscheiding met liefdevolle 
rituelen te voltrekken, in het openbaar, net zoals het huwelijk in het verleden in het openbaar werd voltrokken.
Vaak gaan huwelijks- vriendschaps- of andere relaties stuk omdat een van beide geen relatie met zichzelf heeft. Dan zal deze eerst aan zichzelf moeten werken, voordat verdere beslissingen 
genomen kunnen worden.
Wil deze dat niet, dan is er sowieso sprake van het einde van een relatie.
In deze tijd worden wij ons meer en meer bewust dat het gaat om geestelijke groei, ofwel het gaan van de inwijdingsweg.
Maar dat houdt in dat je ook zover uit elkaar kunt groeien dat er 
geen bruggen meer zijn.
Kennelijk zijn breuken in relaties dus de keerzijde van onze geestelijke groei!
Bij die groei gaat het om een groei in zelfstandigheid, zodat we in staat raken tot gelijkwaardige relaties, een groei in inzicht, zodat 
we daardoor ons bewustzijn ontwikkelen, en om een groei in waarachtige liefde (waar we niets aan verdienen, dus liefde ‘om niet’).