Het zijn allemaal vervelende dingen en soms moeilijk om toe te geven aan onszelf
dat we ons schuldig hebben gemaakt aan iets.
We vinden het soms moeilijk om die verantwoordelijkheid op ons te nemen.
We leggen de verantwoordelijkheid graag bij de ander.
We willen liever gelijk hebben …en dat de ander zijn excuses maakt.
We vragen ons af waarom wij altijd de minste moeten zijn om het weer goed te maken.

Nog moeilijker is het om te zeggen dat het je spijt wanneer er iets vervelends voorgevallen is.
Om onze verontschuldigingen aan te bieden….
om ons te verzoenen met de ander of te vergeven.
Maar “het spijt me” kunnen zeggen getuigt van kracht.
Een oprecht gemeend excuus is een daad van liefde.

Werken aan een betere wereld begint bij onszelf.
We zullen onze koppigheid en superioriteit los moeten laten…en nederig zijn.
Toegeven dat we ook niet altijd de wijsheid in pacht hebben…en dat fouten maken menselijk is…
Maar ook durven zeggen dat het ons spijt, onze verontschuldigingen aanbieden…
De band herstellen, als dat mogelijk is… om samen verder te gaan…

bedankt Annelies van Rheenen ©

het geeft werkelijk veel meer rust als je kunt toegeven

en je spijt kunt betuigen indien nodig

het accepteren van de ander ook