Een beter land van Willem Wilmink
Ze trekken over bergen Doorkruisen de woestijn Of zwerven over zeeën Om vrij te zijn
Waar de oorlog teistert Waar de honger woedt Moeten ze uit huis vandaan En zwerven dan voorgoed
Eeuwen door klinkt in de nacht Steeds diezelfde bange klacht: Waar is thuis? Waar is thuis?
Iedereen blijft hopen Dat hij nog een toekomst heeft Rust voor zijn vermoeide hoofd Een plek waar hij in vrede leeft
Als je maar dichtbij blijft Gaan we hand in hand En zullen we de grens passeren Van een nieuw en beter land.
OMARMEN Als ik bereid ben mezelf te ONT-moeten en te OM-armen is het een automatisch gevolg dat ik iedereen wens te ONT-moeten en wil OM-armen, ongeacht kleur, religie of wat dan ook. Want iedereen is deel van mij. We kunnen de aarde niet bezitten of claimen. Vandaag kunnen we rijk zijn in materie en morgen leven we op straat. Vandaag zijn wij degenen die de vluchtelingen opvangen, morgen zij wij de vluchteling zelf. Niemand heeft recht op zogenaamde verworvenheden. We worden naakt geboren en naakt verlaten we deze aarde. Hier op aarde valt van alles te ervaren maar niets te verwerven. Dat wat eens waarheid voor ons was valt op dit moment als een kaartenhuis in elkaar
|