via Hendrik met dank

***

Gelukkig is hij

die niet overdreven gehecht is aan dingen of mensen, maar er innerlijk vrij van is, die wat hij heeft kan delen met anderen, en met open handen kan ontvangen wat anderen hem geven.

Gelukkig is hij

die kan genieten van wat hem te beurt valt en die beseft dat heel wat van wat ons rijk maakt ons onverdiend gegeven is.

Gelukkig is hij

die ziet dat het leven geluk én verdriet voor elk in petto heeft, en die het verdriet kan toelaten en er goed mee leert om te gaan.

Zo kan verdriet een krachtbron worden in het leven.

Gelukkig is hij

die zachtmoedig met zichzelf kan omgaan, die zichzelf niet veroordeelt maar met een liefdevolle blik naar zichzelf kan kijken.

Hij kan zo zachtmoediger worden voor anderen.

Gelukkig is hij

die zichzelf en anderen tot hun recht laat komen, die ernaar verlangt om op een goede en rechtvaardige manier te leven en die daartoe telkens weer het goede probeert te doen.

Gelukkig is hij

die barmhartig is voor zichzelf en met mededogen naar zichzelf kan kijken. Hij zal hierdoor ook barmhartig voor anderen kunnen zijn, en hij zal zelf barmhartigheid van anderen ondervinden.

Gelukkig is hij wiens woorden en daden geen bijbedoelingen hebben, maar helder en zuiver zijn.

Hij wordt ervaren als authentiek en oprecht, als eenvoudig en als een mens uit één stuk.

Anderen worden gelukkig van gesprek en contact met zo’n mens.

Gelukkig is hij

die vrede wil vinden met zichzelf of die deze vrede al gevonden heeft.

Hij voelt zich daardoor minder aangevallen, en is daardoor beter in staat om niet in conflict te gaan met anderen.

Hij kan daarentegen vrede stichten.

Gelukkig is hij die de waarheid en de goede zaak hoog acht, zo zeer dat hij zelfs bereid zou zijn om ervoor te lijden of er zijn leven voor te geven.