Eenssaamheden

=

eenzaamheid is voor mij geen straf, meer een behoefte,

er zijn dagen dat ik mij onder de mensen begeef en vaak in verwondering daarna achterblijf en huiswaarts keer en de warme stilte van mijn huis geniet, in alle rust kan schrijven en schilderen, gebeld kan worden, dochters die een sleutel hebben en altijd mogen komen ,

Zij, mijn eerste en laatste warmtegedachte, bewandelingen op de woeste hooghte, een ander mens die mij ziet, tedere aanraking, verwonder ringen, zoete zuchten, onverwacht en onverdacht,

boeken die klaar liggen om in te lezen, of zomaar een ontmoeting, een zoete mededeling op feestboek, een gedicht wat glanst schrijven, verbondenheden met binnenste cirkel in vrede gedenken, de lichtste vorm van soberheid, samenvattend ongebroken witte dagen.

Ben je er nog?, vraag ik Anneliese.
= =
tejo van huet

en ik be- en verwonder mij

want zo is die heerlijke stilte in huis

de verademing van het Zijn

ja, ouder worden is ook echt wel fijn