Waarom klampen zoveel mensen zich hopeloos vast aan dit bestaan? 
Omdat ze niet beseffen dat hun leven niet ophoudt bij wat we de dood noemen.

Zij zijn zelfs in staat alle mogelijke misdaden te plegen om te overleven. 
Zo gaan ze karmische schulden aan die ze zullen moeten betalen in een volgende incarnatie. 
De leerling van een Inwijdingsschool heeft echter een andere filosofie. 
Hij denkt wel eens: ‘Wat een karwei om op aarde te leven waar je beperkt bent, waar je geminacht, misbruikt, gepijnigd en vermorzeld wordt!’ 
Maar hij weet ook dat hij hier is om een taak te verrichten en om zijn fouten uit het verleden te herstellen. 
Dus hij aanvaardt de situatie in het besef dat, als hij dit werk heeft volbracht, hij vrij zal kunnen leven in de ruimte en het licht.

Dit is een waarheid die de spiritualisten kennen, en daarom zijn ze ervan overtuigd dat ze iets moeten doen op aarde, ook al weten ze dat het ware leven elders is. 
Zolang ze hier niet alles hebben geregeld, zolang ze nog niet klaar zijn met het werk dat de Hemel hun heeft opgedragen, is de rest voor hen niet van belang. 
Zij vragen zich niet af of ze liever leven of sterven, ze willen alleen hun werk afmaken. 
Maar zodra dit klaar is, zijn ze zo gelukkig om te gaan, omdat ze weten dat de aarde niet de moeite waard is om zich aan vast te klampen.

~☼~

Omraam Mikhaël Aïvanhov