Nu probeer ik in alle gebeurtenissen die mij overkomen, 
te ontdekken wat zij mij leren willen. 
Soms duurt het lang, heel lang, voordat ik 
de zin ervan op het spoor kom. Dan oefen ik
mij in geduld en blijf in stilte wachten tot
het ware inzicht mij invalt. 
Maar als ik het dan eindelijk begrijp, 
schenkt mij dat een diepe vreugde:
het is een inzicht dat mij rijker maakt. 
Op zo’n moment kan ik alleen nog maar dank u zeggen.

In sommige levenslessen ontdek ik de vuurproef:
ik zie dat ze mij geduld, een groeiend uithoudings-
vermogen en een stil vertrouwen willen leren.
Maar gaandeweg ervaar ik ook hoe er daardoor
een verbinding groeit met de geestelijke wereld.
Hoe meer ik dat ervaar, hoe meer ik het leer:
om te vertrouwen op de hulp vanuit die wereld.

In andere lessen herken ik soms de waterproef.
Bijvoorbeeld toen ik het gevoel had dat het water
mij aan de lippen stond. Maar juist toen, onverwacht,
mocht ik ervaren dat mij een onverwachte hulp
werd geschonken, een stroom van kracht vanuit
hogere werelden. Iedereen die dat mag ontdekken,
weet zich voorgoed gedragen, wat er ook gebeurt.

Hoe meer ik leerde, hoe meer ik ook de vele fouten
ontdekte die ik in mijn leven maakte. 
Ik zag, hoe vaak ik de liefde vergeten was 
en alleen maar op mijzelf gericht was geweest. 
Een brandende schaamte begon mij te vervullen. 
Zo werd ik mij bewust van mijn dubbelganger, 
de kleine wachter op de drempel. 
Maar toen ik hem aanvaardde als iemand die 
mijn liefde nodig heeft, gebeurde er iets bijzonders: 
het was, alsof ik op mijn beurt werd omhuld met een 
liefde die alle verstand te boven gaat.

En niets, maar dan ook niets, is grootser dan die liefde. 
De liefde: zij is ons ware levensdoel.