'Vrijheid: het is naast de liefde het grootste geschenk dat wij ooit mochten ontvangen. Vrijheid maakt het mogelijk trouw aan onszelf te zijn en ons ieder te ontwikkelen op de manier die bij ons en bij onze levensopdracht past.'
De kinderen van een nieuwe tijd zijn gekomen om ons een nieuwe tijd binnen te leiden, een tijd van echte vrede en ware liefde; ze leren ons elkaar zonder woorden te verstaan en helpen ons onze eigen wijsheid weer te herinneren. Hun ziel is wijs, maar hun hart is jong en speels. Ze dragen een tijdloos weten in zich mee, dat verrassend is, vernieuwend en ongehoord. Met dát weten komen ze het leven op aarde vernieuwen. Neem dan hun weten serieus, ook dan als je het zelf niet altijd begrijpen kunt. Ze horen achter de woorden die je spreekt, wat je eigenlijk bedoelt. Wees daarom oprecht en eerlijk naar hen toe, zonder dubbele bodems. Ze willen in vrijheid kun eigen keuzes maken en hun eigen wezen ontdekken. Geef ze dan ook die vrijheid en behandel hen niet als onmondige kinderen. Zoals planten water nodig hebben om te kunnen groeien, zo hebben de kinderen van een nieuwe tijd respect nodig om te kunnen groeien. Gééf ze dan dat respect; ze verdienen het alleen al vanwege de puurheid van hun wezen en vanwege de fijnzinnige liefdeskracht waarmee zij ieder mens, elk dier en elke plant tegemoet treden. De kinderen van een nieuwe tijd passen zich niet aan aan systemen of aan methoden die jíj nu toevallig zinvol vindt. Ze doorbreken daarentegen alle oude structuren om zo de ruimte te scheppen voor een nieuwe aarde, waar liefde woont. Opdrachten zonder uitleg zullen ze niet klakkeloos uitvoeren: ze willen de zin begrijpen van wat ze doen. Neem hen dus serieus en leg hen als een gelijkwaardig mens uit waarom jij hen die opdracht geeft. Met hun eindeloze energie, hun weinige geduld en hun problemen met mensen die autoriteit spelen zonder het te zijn, stellen ze hun omgeving wel eens voor problemen. Maar vergeet niet: zij leven al vanuit de energie van een nieuwe tijd, en zullen daarom alles, wat nog op de oude energie gebouwd is, ondermijnen en aan de kaak stellen. Of ze dat nu willen of niet, het overkomt hen gewoon, omdat ze nu eenmaal een kind van de nieuwe tijd zijn. Zoals alle kinderen hebben ook de kinderen van een nieuwe tijd liefde nodig, veel liefde en aandacht. Geef hen die dan ook. Maar besef daarbij wel, dat ze haarscherp doorhebben of die liefde en aandacht écht zijn, onbaatzuchtig, onvoorwaardelijk en belangeloos. Ze dwingen de mensen in hun omgeving dan ook om zuiver te worden en te zijn in hun liefde. De kinderen van een nieuwe tijd zijn gewoon kinderen. Behandel hen dus ook gewoon als kinderen en maak hen niet bijzonder, maar houd van hen en respecteer hen zoals je van alle kinderen houdt en hen respecteert. De kinderen van een nieuwe tijd komen met een heel bijzondere opdracht naar de aarde. Want zíj zijn het die ons komen leren hoe ook wij de verbinding kunnen vinden met ons eigen weten, hoe ook wij ons die belangeloze en onvoorwaardelijke liefde eigen kunnen maken, en hoe ook wij mogen leren open, kwetsbaar en dus: onbevangen onszelf te zijn. Voor hun opdracht nemen de kinderen van een nieuwe tijd geen ander materiaal, geen andere techniek en geen andere vaardigheden mee dan gewoon zichzelf. Door wie ze zijn en door zichzelf te zijn, zullen ze op een stormachtige wijze alle grote veranderingen op de planeet aarde tot stand brengen. De kinderen van een nieuwe tijd: het grootste geschenk dat wij hen geven kunnen is om hen gewoon zichzelf te laten zijn. Want dán kunnen zij de opdracht waarvoor zij gekomen zijn ook werkelijk vervullen.
Al die levens die ik leefde
Soms is het, als kijk ik van verre naar mijzelf. Ik zie mezelf bewegen, lopen, praten. Het is, als kijk ik naar een vreemde die daar, op aarde, lijkt opgesloten in zijn eigen leven.
Met een glimlach vol mededogen kijk ik naar die vertrouwde vreemde die zich zo druk maakt dat hij niet schijnt te merken dat de wereld zo veel groter is dan de beperkte wereld waarin hij leeft.
Die drukteschopper daar, naar wie ik vol verbazing kijk, ik ben het wel, maar eigenlijk ook niet. In een serene rust toekijkend voel ik, hoe een groter wezen mij nu doorstroomt. Ik word mij bewust dat ik in wezen dit grotere wezen ben en niet zozeer die drukteschopper naar wie ik kijk en om wie ik glimlach.
Kijkend naar mijn alledaagse ik word ik mij bewust dat ik al zoveel vaker keek naar de mens die ik in dat bepaalde leven op aarde was. Ik heb mezelf in zoveel rollen al gezien: als man en als vrouw, als een kind dat jong stierf en als een stokoude grijsaard. Ik zag mezelf als een mismaakte armoedzaaier, maar ook als een priester op het altaar. In al die rollen bracht ik facetten van mijn grotere wezen tot uitdrukking en leefde die.
Terwijl ik kijk naar mezelf, voel ik hoe ik verbonden ben met grotere krachten uit een andere, hogere wereld: de wereld van mijn herkomst en mijn toekomst. Ik ervaar, dat mijn diepste, mijn ware ik een wezen van licht is, alleen maar licht. Nu weet ik hoe waar het is dat ik uit God geboren ben en dat ik groeiend, lerend onderweg ben naar Hem toe: mijn herkomst en bestemming.
~Hans Stolp
|